Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Υπέροχα, μοναδικά φρούτα εποχής και λουλούδια, η αγάπη μας, που ομορφαίνουν τη ζωή μας

Posted in Κρήτη

sika.stafilia
Σήμερα είναι μια μέρα ιδιόμορφη... Από το πρωί θα είμαστε στους δρόμους. Ταξιδεύουμε για Θεσσαλονίκη κι από κει για Πολύχρονο. Πάμε προσκαλεσμένοι των φίλων μας Άρη και Χάρις και θα μείνουμε κοντά τους, δύο εβδομάδες... Μικρές διακοπές του Σεπτεμβρίου.

avli.stas.1
Όπως καταλαβαίνετε την ανάρτηση που διαβάζετε τώρα την κάναμε από χθες, οπότε θέλαμε να έχει κάτι όμορφο. Και τι πιο όμορφο υπάρχει από τα φρούτα εποχής, τα σύκα και τα σταφύλια και φυσικά τα λουλούδια που είναι και θα παραμείνουν διαχρονικά όμορφα.

luludia.1.260818
Εικόνες που ξεκουράζουν το μυαλό και φέρνουν γαλήνη στην καρδιά. Ποιός είναι αυτος που στις δύσκολες μέρες που περνάμε δεν το έχει ανάγκη. Όλοι το έχουμε ανάγκη κι ας μην το λένε μερικοί από υπερηφάνεια, ότι δήθεν είναι δυνατοί και δεν επηρεάζονται από τέτοια πράγματα.

avli.stas.2
Τα περισσότερα λουλούδια που βλέπετε στη σημερινή ανάρτηση είναι από την αυλή της αδελφής μου Στασούλας. Τα βλέπεις ζωντανά, είναι εκεί, τα περιποιείται και τους δείχνει την αγάπη της. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Δεν γίνεται...

avli.stas.3
Αυτό το ωραίο φύλο, το πανέμορφο είναι στο κέντρο της αυλής της. Και πάντα είναι πανέμορφο. Ασφαλώς κι ο ήλιος παίζει το ρόλο του. Μερικά φυτά, αυτό θέλουν, ήλιο και νερό. Και φυσικά να νιώσουν ότι τα αγαπάτε, να σας ακούν να τους μιλάτε και γενικά να ασχολείστε μαζί τους.

luludia.2.260818
Όλη η δημιουργία χρειάζεται αγάπη. Τι, νομίζατε μόνο οι άνθρωποι; Αυτοί είναι ίσως οι πρώτοι, αλλά οτιδήποτε μας περιβάλλει έχει φτιαχτεί μ' αυτό το σκοπό, να μας δίνει χαρά στην καρδιά, να κάνει τις αισθήσεις μας να ταξιδεύουν σε μέρη πιο όμορφα, μοναδικά.

avli.stas.4
Ακόμα κι αυτές οι γλάστρες που είναι απέναντι, από το σπίτι της Στασούλας, στην παλιά (ανενεργή πια...) δεξαμενή του χωριού μας. Κι εκεί έχει φροντίσει να βάλει, ώστε ο μικρός δρόμος που οδηγεί στον κεντρικό, να είναι υπέροχος. Έτσι είναι, άμα έχεις γούστο.

Μεταμνημονιακές εποχές και κυβερνητικός ανασχηματισμός. Αρκεί αυτό; Όχι, δεν αρκεί

Posted in Δημοσιογραφικά

ethnos210818
Θα μπορούσε να πάνε κι έτσι χρονολογικά οι εφημερίδες... Πρώτο το ΕΘΝΟΣ της 21/8/2018, την επομένη δηλαδή του πρωθυπουργικού διαγγέλματος ότι βγαίνουμε ως χώρα από τα μνημόνια. Πώς θα γίνει αυτό στην πράξης Μένει να το δούμε. Αν είμαστε ζωντανοί μέχρι τότε...

logos300818
Δεύτερη η χθεσινή εφημερίδα ΛΟΓΟΣ. Μπορεί να είναι μικρή και άπειρα τα στελέχη της (αν έχει τέτοια...) Το μήνυμα όμως από τον κυβερνητικό ανασχηματισμό το πήρε και ίσως ήταν η μόνο που το εξέφρασε σωστά... Για τις εκλογές γίνονται όλα, δυστυχώς.

iefimerida290818
Οι πιο... έμπειροι δημοσιογράφοι της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ασχολούνταν με το παρασκήνιο και κυρίως το... μήνυμα που ήθελε να δώσει ο πρωθυπουργός με το νέο υπουργικό σχήμα... Σαν πολύ στα σοβαρά το πήραν το πράγμα, οι συνάδελφοι...

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 01/09/2018

Δύο μεγάλα γεγονότα που προέκυψαν τις λίγες μέρες που η εφημερίδα αυτή επέλεξε να μείνει κλειστή, μέσα στο καλοκαίρι, για να ξεκουραστούν οι άνθρωποι που μοχθούν για την έκδοση της, ήταν η έξοδος της χώρας από τα μνημόνια και ίσως ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης.

Το πρώτο δεν το λες και μικρό γεγονός, αν και για να του δώσεις το μέγεθος και την αξία που του πρέπει, θα χρειαστεί να έχεις λίγη υπομονή, ώστε να το δεις να λειτουργεί στην πραγματική οικονομία, να φτάσει δηλαδή σε μας. Ατομικά στον καθένα μας. Το δεύτερο, επίσης θα χρειαστούμε χρόνο για να δούμε πώς λειτουργεί.

Αλλά θα πρέπει να εξοπλιστείτε με πολύ κουράγιο, δύναμη και αντοχή για να το δείτε να συμβαίνει. Διότι εκείνοι που διαχειρίζονται την οικονομία του τόπου φρόντισαν, μέσω σπουδαγμένων οικονομολόγων, να διαχωρίσουν την οικονομία, σε αυτήν των αριθμών και των δεικτών και σ’ αυτήν της οικονομίας όπως τη βιώνει κανείς στην πραγματική ζωή. Κι αυτό φυσικά δεν το έκαναν καθόλου τυχαία.

Συγχωρήστε μας, αλλά δεν μπορούμε να δούμε κανένα καλό που να λειτουργεί προς όφελος μας. Το αντίθετο μάλιστα… Με απόλυτη βεβαιότητα θα μπορούσα να πω, ότι το έκαναν σκόπιμα για να χειραγωγήσουν τον κόσμο και να συγκρατούν, ως ένα βαθμό, τους ψηφοφόρους τους.

Πραγματικά, αδυνατώ να αντιληφθώ, να εισπράξω τα… βαθυστόχαστα μηνύματα του πρωθυπουργού από την Ιθάκη, όπου χρειάστηκε να πάει ως ημερήσια εκδρομή με τη σύζυγο του. Και δεν θα σταθώ στην έντονη αντιπαράθεση με την αντιπολίτευση για το ποιος έχει δίκιο και ποιος όχι. Αυτά συνέβαιναν και είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν ως κοκορομαχίες , όσο διαρκεί αυτό το σύστημα πραγμάτων…

Να το θυμόμαστε: Θα περάσει πολύ καιρός για να δούμε στην πράξη κάτι καλό… Και θα συνεχίσουμε να ακούμε κυβερνητικές εξαγγελίες τόσο για το ύψος των μισθών, όσο και για άλλα πράγματα που μας αφορούν άμεσα, όπως είναι ίσως οι συντάξεις. Μέχρι τότε θα βλέπουμε τρομαγμένα «εργατικά» συνδικάτα να παρακολουθούν χωρίς να είναι σε θέση να κάνουν το παραμικρό.episimansis

Δυστυχώς, αυτούς τους συνδικαλιστές έχουμε σε όλες τις βαθμίδες, από τα πρωτοβάθμια ώς την κορυφή, τη ΓΣΕΕ. Ίσως βέβαια την ερχόμενη εβδομάδα, με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και τις κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες, να υπάρξουν κάποιες κινητοποιήσεις, αλλά κι αυτές θα έχουν τη… σφραγίδα του επετειακού. Μήπως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει κάθε χρόνο, αλήθεια;

Για μας, όπως και για πολλούς άλλους ανθρώπους που έχουν δεχθεί τρομερές πιέσεις και ανατροπές στις ζωές μας, τίποτα δεν μας πείθει πια, ότι κάτι λειτουργεί υπέρ μας. Ούτε ο ανασχηματισμός που είδαμε με κάποια νέα ονόματα, ούτε οι ενδεχόμενες καλές προθέσεις. Δεν αρκούν αυτά.

Κινήσεις ορατές χρειάζονται, τέτοιες που θα μπορούσαν να μας πείσουν ότι κάτι καλό συμβαίνει γύρω μας που ίσως και να μας αφορά.

Συνέβη κάτι εκπληκτικό αυτά τα οκτώ χρόνια συνεχούς λιτότητας σε βάρος μας, τον καιρό των μνημονίων. Είδαμε πολύ καθαρά, ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις όλων των χρωμάτων και τάσεων παρά τα διαφορετικά λόγια λειτούργησαν εναντίον μας.

Τι είναι αυτό που θα μας πείσει, ότι ξαφνικά τώρα θα ευαισθητοποιηθούν να κάνουν το αντίθετο; Τίποτα, πιστέψτε με. Μπήκαμε ήδη σε μια βαθιά προεκλογική περίοδο. Πολλοί θα σας τάξουν πολλά. Μην τους πιστέψετε. Ακόμα κι αν ήθελαν πραγματικά, είναι βέβαιο ότι δεν το μπορούν.

Ας συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε μόνοι μας και μόνο κάτι άλλο, πέρα από τις εγκόσμιες εξουσίες, μπορεί να φέρει λύση οριστική στο πρόβλημα μας. Αλλά κι αυτό χρειάζεται πίστη που κανένας πολιτικός δεν είναι σε θέση να μας δώσει. Ψηλά το κεφάλι λοιπόν, χωρίς καμιά απογοήτευση. Η ζωή συνεχίζεται…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και της στήλη μου «Επισημάνσεις».

Το Ρέθυμνο που γνωρίσαμε και αγαπούμε, μέσα από τα μάτια της φίλης μας, Αντιγόνης

Posted in Κρήτη

rethimno1
Το Ρέθυμνο το έχω ζήσει πολλά χρόνια τώρα. Έχω κάνει όνειρα εκεί, έχω νιώσει να κατεδαφίζονται με θόρυβο, αλλά έχω περάσει και πολύ όμορφες στιγμές με εξαιρετικούς ανθρώπους. Σήμερα όμως θα το δούμε μέσα από τα μάτια της φίλης μας, Αντιγόνης.

rethimno2
Η Αντιγόνη κάνει τις διακοπές της αυτόν τον καιρό στο Ρέθυμνο, κοντά στους δικούς της, στο μέρος που γεννήθηκε και αγαπά. Με τη μηχανή της και με τη δική της τεχνοτροπία, φωτογραφίες όχι και τόσο ίσιες όπως βγάζουμε συνήθως, αλλά εστιασμένες αλλιώς.

rethimno3
Και με την ευκαιρία ας γνωρίσουμε λίγο την πόλη: Το Ρέθυμνο είναι πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού (περιφερειακής ενότητας) της Κρήτης και έδρα του μητροπολιτικού ομώνυμου Δήμου της περιφέρειας Κρήτης (πρόγραμμα Καλλικράτης).

rethimno4
Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, ήταν έδρα του Δήμου Ρεθύμνης. Εμφανίζει μεγάλη τουριστική κίνηση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ οι 10.500 και πλέον ενεργοί φοιτητές καθιστούν την πόλη ιδιαίτερα ζωντανή κατά την υπόλοιπη περίοδο του χρόνου.

rethimno5
Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται σε 34.300 κατοίκους (απογραφή 2011) και του δήμου σε 55.525 κατοίκους. Η ευρύτερη αστική περιοχή έχει πληθυσμό 46.879 κατοίκους. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης μετά το Ηράκλειο και τα Χανιά.

rethimno6
Οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι από το λιμάνι και την ευρύτερη παραθαλάσσια ζώνη της πόλης. Εκεί που είναι οι καφετέριες, οι ταβέρνες και κάθε είδους μαγαζιά. Τα έχω περπατήσει κι εγώ όλα αυτά τον καιρό που κατέβαινα συχνά στο Ρέθυμνο.

rethimno7
Ναι, είναι όμορφη η παραλιακή... Αυτή φωτογραφία το δείχνει πιο καλά από όλες. Χωρίς πολύ μεγάλη κίνηση, δεν ξέρω τι ώρα η Αντιγόνη τράβηξε αυτή τη φωτογραφία, αλλά πραγματικά μοιάζει με ήσυχη, ήρεμη πόλη. Το βράδυ βέβαια τα πράγματα αλλάζουν...

Επιτέλους, είδαμε και ακούσαμε λίγη δυνατή βροχή μέσα στη νύχτα αλλά και χθες. Δροσίσαμε

Posted in Επικαιρότητα

vroxi1
Τις τελευταίες μέρες και γενικά όλο τον Αύγουστο είχαμε πολύ ζέστη. Όταν ήταν τα παιδιά της Σούλας εδώ αναγκαζόμαστε να τη βγάζουμε με αιρκοντίσιον, εφόσον ήμασταν σπίτι. Μερικές φορές η Έστερ, κοιμόταν όλη νύχτα μ' αυτό... Δεν γινόταν αλλιώς. Δεν αντέχονταν η κατάσταση…

vroxi2
Και ξαφνικά είδαμε να αλλάζει λίγο, ο καιρός... Ακούγαμε βέβαια τις υπερβολές των μετεωρολόγων, αλλά βροχή δεν βλέπαμε. Τη νύχτα όμως ακούσαμε κάτι δυνατά μπουμπουνητά και μετά βροχή δυνατή. Την ίδια μέρα ο Πέτρος Πατσαλαρήδης, δημοσίευσε αυτές τις φωτογραφίες.

vroxi3
Όπως ξέρουν οι τακτικοί αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ο Πέτρος είναι συχνά έξω, λόγω της δουλειάς του. Και έχει τη δυνατότητα και την ευαισθησία, να μας δίνει συχνά εξαιρετικές φωτογραφίες από τα μέρη που κινείται. Έτσι κατέγραψε αυτή την αλλαγή σκηνικού.

vroxi4
Καρέ - καρέ βλέπουμε τον καιρό να αλλάζει, τον ορίζοντα να μαυρίζει από τα σύννεφα και τη βροχή να ετοιμάζεται να έρθει... Είναι ζήτημα χρόνου. Και η εμπειρία του Πέτρου τον έχει μάθει να έχει την υπομονή που χρειάζεται. Όντως η βροχή θα έρθει. Και ήρθε!

vroxi5
Μα είναι δυνατόν να φέρει κάτι άλλο αυτός ο ουρανός εκτός από βροχή; Το είδαμε και χθες το απόγευμα την ώρα που ετοιμαζόμαστε να βγούμε για έργο... Οπότε οι σχεδιασμοί άλλαξαν. Και απολαύσαμε αυτή την ξεχωριστή ομορφιά που μας είχε λείψει.

vroxi6
Δείτε πώς φαίνεται το πράγμα μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου του Πέτρου στην Εύβοια... Η βροχή έχει την ομορφιά της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που κάποιοι ρομαντικοί τους αρέσει να τραγουδάνε τέτοιες στιγμές και μάλιστα χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης.

vroxi7
Την είδαμε, λοιπόν κι εμείς. Όχι της νύχτας, γιατί στο ξημέρωμα της ημέρας όλα είχαν στεγνώσει γύρω μας. Η Γιώτα μόνο, η φίλη μας και αδελφή μας μου είπε πως μάλλον πρέπει να έβρεξε, το είδε από το μηχανάκι της που ήταν παρκαρισμένο έξω... Αλλά το απόγευμα ήταν υπέροχη…

Μικρές, όμορφες καθημερινές στιγμές, που κάνουν τη ζωή μας καλύτερη σε ποιότητα…

Posted in Τα δικά μου

ethnikos.kipos1
Δικαιολογημένα η ετικέτα σαν αυτή την ανάρτηση πάει στα δικά μου. Δικαιούμαστε, από καιρό σε καιρό να σας δίνουμε κάτι από τη ζωή μας, την καθημερινότητα μας, όπως τη βιώνουμε και τη νιώθουμε πως είναι όμορφη. Ναι, θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας ωραία πράγματα.

ethnikos.kipos2
Είχαμε καιρό να πάμε μια βόλτα στον Εθνικό Κήπο ή Βασιλικό, όπως επιμένουν να τον λένε ακόμα, μερικοί. Εξαιρετικός, στο κέντρο της Αθήνας, όποιο μέσο κι αν επιλέξουμε να πάμε, θα εξυπηρετηθούμε εύκολα σχετικά. Όλα σχεδόν, περνάνε από το Σύνταγμα.

ethnikos.kipos3
Προσωπικά, μου άρεσε πάντα... Ακόμα και στις περιόδους της ζωής μου που ήμουν μόνος, εδώ έβρισκα ένα καταφύγιο. Θες η δροσιά του, η τεράστια έκταση του και οι εναλλαγές που έχεις τη δυνατότητα να δεις, στο διάβα σου, όλα συνέτειναν στο να το κάνουν έναν καλό προορισμό.

ethnikos.kipos4
Και με τη Σούλα πάμε, αλλά πρέπει να το παραδεχτούμε, βάλαμε στη ζωή μας κι άλλα πράγματα και λίγο τον παραμελήσαμε. Αλλά εκείνος είναι πάντα εκεί. Και δεν κάνει παράπονα. Αντίθετα ανοίγει την αγκαλιά του, για να μας καλοδεχτεί πάντα. Αρκεί να πάμε.

ethnikos.kipos5
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς αφορμές, για να το κάνει. Έτσι, ξαφνικά, μπορεί να γίνει μέρος της ζωής του. Εμείς εδώ, φωτογραφηθήκαμε πάνω στη λίμνη με τις πάπιες που υπάρχουν ακόμα σε αυθονία κι ας έχουν χαμηλώσει αισθητά τα νερά της, δεν ξέρω για πιο λόγο.

ethnikos.kipos6
Ακόμα και τώρα που είναι μια δύσκολη εποχή, ο κήπος έχεις ομορφιές ανεπανάληπτες, Και περιποιημένα, ανθισμένα λουλούδια από τους κηπουρούς που έχουν την ευθύνη του. Δεν τους βλέπεις, πουθενά. Τους ακούς μόνο να σφυρίζουν κατά τις 8 το βράδυ όταν πρέπει να αδειάσουν τον κήπο, από τους ανθρώπους και να τον κλείσουν.

panselinos.260818
Και κάτι από την προχθεσινή Πανσέληνο. Είναι μια μέρα πριν καθώς ανήμερα δεν θα μπορούσαμε να είμαστε επειδή είχαμε ανειλημμένη υποχρέωση. Είναι στη Ρωμαϊκή Αγορά, λίγο πιο πάνω από το Μοναστηράκι. Μια βόλτα, που επίσης μας αρέσει να κάνουμε.

Όσο κρατάνε οι ζέστες, θα θέλουμε πάντα ένα δροσερό βουνό, να πάμε να ξαποστάσουμε

Posted in Επικαιρότητα

vuno.1
Οι ζέστες, τουλάχιστον στην Αθήνα που είμαστε, καλά κρατούν... Κι ενώ δεν είναι υπερβολικά μεγάλες, σύμφωνα με το θερμόμετρο, εντούτοις αισθάνεσαι να είσαι σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Κι αποζητάς μόλις πέφτεις ο ήλιος, να βγεις έξω, να περπατήσεις.

vuno.2
Βέβαια το περπάτημα στην πόλη, το δειλινό, είναι όμορφο αν φυσάει και λίγο αεράκι... Φανταστείτε όμως τον εαυτό σας τέτοιες ώρες δύσκολες να είσαστε σε ένα βουνό της κεντρικής Ελλάδας σε υψόμετρο που ευδοκιμούν τα έλατα, πόσο πιο όμορφο θα ήταν, ε;

vuno.3
Κι ας είναι φαλακρό το βουνό. Κι έχει διακριτικά το πράσινο κάπου εκεί... Και μόνο η θερμοκρασία είναι βέβαιο ότι θα ήταν διαφορετική και η δροσιά θα ήταν στα πρόσωπα μας. Αλλά να επιλέξεις μια ώρα όμορφη, απογευματινή ώρα, όχι ντάλα μεσημέρι.

vuno.4
Να, κάτι τέτοια ονειρεύομαι τις δύσκολες καλοκαιρινές μέρες... Ξέρω ότι κάποιοι τα ζουν. Ξέρω πως τώρα με τα αυτοκίνητα, τίποτα δεν είναι δύσκολο και οι αποστάσεις είναι σχετικά μικρές ή μας φαίνονται πιο μικρές. Κάποτε νομίζαμε τεράστιες, τέτοιες αποστάσεις.

vuno.5
Για μένα θα είναι πάντα όμορφες τέτοιες διαδρομές που ξεχωρίζουν... Πέτρα, χώμα, ορεινοί όγκοι και που και που, στο πουθενά, ένα μικρό χωριουδάκι να δίνει την αίσθηση της ζωής, από ανθρώπους που αγαπούν και σέβονται το περιβάλλον που ζουν.

vuno.6
Όσο περνάει από το χέρι μου (που δεν περνάει πάντα, δυστυχώς...) θα προσπαθώ να τις κάνω. Δίνουν ζωή και αξιοποιούν τα πιο όμορφα ανθρώπινα αισθήματα μας. Και χαλαρώνουν το μυαλό και τη σκέψη. Αδειάζει από κάθε αρνητική προδιάθεση. Δημιουργεί εικόνες όμορφες.

vuno.7
Η γη, όσο κι αν την κακοποιεί ο άνθρωπος, θα συνεχίσει να αντιστέκεται. Και έχει να προσφέρει οάσεις ομορφιάς, Μένει σα μας, να τις βρούμε και να τις αξιοποιήσουμε προς όφελος μας. Μπορούμε; Μακάρι η απάντηση μας να είχε θετικό πρόσημο...

Στον τρύγο με τον Αγησίλαο και τη Στασούλα μας. Όπως το κάναμε, κάποτε, στο χωριό…

Posted in Τα δικά μου

trigos1
Αναμφίβολα οι εποχές έχουν αλλάξει. Δεν έχουν πια οι άνθρωποι τόσα αμπέλια, όσα κάποτε. Όταν ήμουν παιδί θυμάμαι βγάζαμε αρκετή σταφίδα και οι γονείς μας υπολόγιζαν ένα έσοδο από τον καρπό που θα πωλούσαν στον έμπορο. Ναι στη μνήμη μου είναι χαραγμένα κάποια πράγματα...

trigos2
Σήμερα είναι πολύ λίγα. Και οι άνθρωποι κάνουν, αν κάνουν, λίγη σταφίδα για τις ανάγκες του σπιτιού και τα υπόλοιπα προτιμούν να τα κάνουν ρακή. Όπως έκανε ο Αγησίλαος με τη Στασούλα χθες στο αμπέλι τους στις Λειβάδες. Έντεκα κιβώτια (κλούβες) έβγαλαν όλα κι όλα.

trigos3
Έτσι σχεδιάζουν να τα κάνουν, ρακή. Και καλά θα κάνουν. Τουλάχιστον αυτή την πίνουν (αρέσει και σε μας...) και χρησιμοποιείται και για ιατρικούς σκοπούς... Για δες όμως, μόνο έντεκα κλούβες σε ένα αμπέλι πολύ καλό, κάποτε...

trigos4
Το αμπέλι είναι ποικιλίας σουλτανί (χωρίς κουκούτσια ο καρπός, οι ρόγες) και αυτή την εποχή έχει ζαχαρώσει, έχει γλυκάνει πολύ. Εννοείται είναι πολύ καθαρό από φάρμακα ή από άλλα στοιχεία που θέλουν το σταφύλι να γίνεται μεγάλο και εντυπωσιακό.

trigos5
Το τρακτέρ του Αγησίλαου είναι το καλύτερο εργαλείο στη δουλειά. Και τι δεν κάνει, το καημένο. Χρησιμοποιείται για τις αγροτικές καλλιέργειες, μ' αυτό οργώνει, στην καρότσα του φορτώνει πράγματα και χρησιμοποιείται και ως μεταφορικό μέσο.

trigos6
Το αμπέλι είναι καταπράσινο. Παλιά, θυμάμαι το πότιζαν με το νερό από τις λειβάδες. Τωρα δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει, πια. Επιτρεπόταν τότε και οι άνθρωποι σέβονταν τις περιουσίες των άλλων. Σήμερα κινδυνεύεις να στο πάρουν το μηχάνημα άντλησης, τη νύχτα, από εκεί που το έχεις.

trigos7
Τρύγος λοιπόν! Κάποτε ήταν υπόθεση ημερών. Τώρα, έτσι που συρρικνώθηκαν τα πράγματα, σε μια μέρα όλα τελειώνουν. Θα χρειαστεί ίσως σε μια εβδομάδα, άλλη μια μέρα, για να κόψουν τα κρασοστάφυλα. Τα περιμένουν να ζαχαρώσουν κι άλλο, να ανεβάσουν γράδα...
trigos8

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA