Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Εκτύπωση

Επιστροφή στην Άνδρο που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Ούτε το νησί, ούτε τους ανθρώπους του

Posted in Επικαιρότητα

andros.1
Ένα πράγμα που μας έχει μείνει από την επίσκεψη μας για ένα 10ήμερο στο νησί της Άνδρου, είναι οι πηγές της... Τις συναντούσες παντού. Ακόμα και εκεί που δεν μπορούσες να το φανταστείς ή να το περιμένεις. Γάργαρα, τρεχούμενα νερά στις Κυκλάδες. Το φαντάζεστε;

andros.2
Μπορούσες να κάνεις έτσι το χέρι σου και να πιείς... Να πάρεις μαζί σου τη δροσιά που είχαν και να το διατηρήσεις στο ψυγείο σου, για να το απολαύσεις κάθε στιγμή που ήθελες... Είναι αυτά τα ίδια νερά που κατέληγαν σε μικρούς ποταμούς ή λίμνες για να γίνουν βιότοποι...

andros.3
Και δες τε, με τι τέχνη οι άνθρωποι σμίλεψαν το άνοιγμα τους. Εδώ πραγματικά μοιάζει με το στόμα λιονταριού. Περιδιαβαίνοντας την Άνδρο, θα βρεις πολλά τέτοια. Εμείς με οδηγό τον ακάματο Λεωνίδα, γνωρίσαμε πολλές και σε διαφορετικά σημεία. Ας είναι καλά κι εκείνος και η Δήμητρα.

andros.4
Αλλά Άνδρος δεν είναι μόνο οι πηγές της. Είναι κι αυτή η μπλε πόρτα, που την έχει "πνίξει η περικοκλάδα του φυτού που βρήκε να απλώσει πάνω της και να ξεδιπλώσει την ομορφιά της. Τέτοια και άλλα απλά πράγματα έχουν μείνει στη μνήμη μας και την καρδιά μας, από το όμορφο νησί.

andros.5
Είναι κι η θάλασσα της, όπως αυτή εδώ μπροστά από το σπίτι της Χαρίκλειας στη Χώρα, που ένα απόγευμα παρά το πρόβλημα της υγείας μου, τότε, έκανα το μπάνιο μου. Δεν την απόλαυσα όσο θα ήθελα, από αυτή την πλευρά της. Χρωστούμε να ξαναπάμε σε καλύτερους καιρούς.

andros.6
Εικόνες από τη Χώρα καθώς τη βλέπεις από ψηλά, όμορφες... Πάνε τώρα κοντά δυο μήνες και κάθε φορά που βλέπουμε κάτι στο διαδίκτυο που να μας θυμίζει την Άνδρο, έρχονται σαν καταρράκτης οι αναμνήσεις. Κι όλο λέμε, πως έχουμε ακόμα πολλά πράγματα που δεν γράψαμε και πρέπει να το κάνουμε.

andros.7
Αν και η επικαιρότητα, αλλά και η ανάγκη για αλλαγή θεματολογίας, συχνά αποπροσανατολίζει, εντούτοις το υλικό θα είναι πάντα εδώ για να υποδαυλίζει τη μνήμη. Είναι κι αυτοί οι φίλοι που μας έβαλαν σε ομάδες Ανδριώτικες κι έτσι συνεχώς ξεθάβουν όμορφα πράγματα.
Εκτύπωση

Ας μείνουμε λίγο περισσότερο στη λίμνη Πλαστήρα και συγκεκριμένα στο Φράγμα...

Posted in Επικαιρότητα

fragma7
Σας ξεναγήσαμε χθες στη λίμνη Πλαστήρα με αφορμή τις μικρές διακοπές μιας φίλης και αναγνώστριας του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σε ξενοδοχείο του κοντινού χωριού Νεοχώρι. Δείτε το ΕΔΩ για να το θυμηθείτε. Σήμερα λέω να μείνουμε λίγο ακόμα εκεί. Αξίζει τον κόπο.

fragma1
Πολλοί οργανώνουν εκδρομές μέχρι το Φράγμα. Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και κάτι μικρό. Έχει μήκους 220 μέτρα και κατάφερε να συγκρατήσει τα νερά του Ταυρωπού, τα οποία κάλυψαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης και δημιούργησαν τη λίμνη Πλαστήρα (Ταυρωπού) που ξέρουμε σήμερα.

fragma2
Και βέβαια έχει αποδειχτεί ένας θησαυρός... Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ. Αρδεύουν τον Θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού και της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας.

fragma3
Όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, πρόκειται για μια πολύ εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή, ένα κομψό τόξο που μοιάζει να αγκαλιάζει τον τεράστιο όγκο του νερού της λίμνης, είναι ένα όμορφο σημείο για να αγναντέψει κανείς τη λίμνη, αλλά και την πίσω πλευρά του φράγματος που βουτά σε βάθος 83μ., κάθετα ανάμεσα στα βράχια.

fragma4
Λίγο πιο κάτω, στη θέση Μούχα μπορείτε να θαυμάσετε τα φιόρδ της λίμνης και το απέναντι νησάκι Νιάγκα. Είναι και μια ευκαιρία για ψώνια καθώς στη μια μεριά της γέφυρας έχουν στηθεί όμορφα μικρά μαγαζάκια και πάγκοι που έχουν στήσει οι ντόπιοι παραγωγοί κατά μήκος του φράγματος.

fragma5
Πάνω σ' αυτούς του πάγκους βρίσκονται στοιβαγμένα γουστόζικα σουβενίρ αλλά και τοπικά προϊόντα, όπως τραχανάς, χυλοπίτες, τσίπουρο, γλυκά και μέλι μέχρι χαλβά, κρασί, τυριά και διάφορα άλλα παραδοσιακά προϊόντα. Και φυσικά οι επισκέπτες παίρνουν πάντα μαζί τους, φεύγοντας.

fragma6
Τα νερά έχουν κάνει πολύ καλό στην βιοποικιλότητα του τοπίου. Το πράσινο είναι πάρα πολύ και δημιουργεί προϋποθέσεις για μια άνετη διαμονή. Επιπλέον στα γύρω κοντινά χωριά υπάρχουν ξενοδοχεία στα οποία μπορεί να μείνετε. Μη δοκιμάσετε αυτή την περίοδο, δεν θα βρείτε...
Εκτύπωση

Μια βόλτα στη Λίμνη Πλαστήρα, έναν τόπο που πολύ θα θέλαμε να πάμε... Και θα πάμε μια μέρα

Posted in Επικαιρότητα

l.plastira1
Το Νεοχώρι είναι  ένας μεγάλος οικισμός του νομού Καρδίτσας, πολύ κοντά στη Λίμνη Πλαστήρα. Αποτελεί το μεγαλύτερο από τα χωριά του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, του οποίου αποτελεί Τοπική Κοινότητα. Απέχει από την Καρδίτσα περίπου 40 χιλιόμετρα.

l.plastira2
Εδώ, στο ξενοδοχείο "Ναϊάδες" πήγε η φίλη μας, Λαμπρινή... Η Λίμνη Πλαστήρα είναι λίμνη που βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στο Νομό Καρδίτσας. Είναι τεχνητή λίμνη και το επίσημό της όνομα είναι λίμνη Ταυρωπού. Της ζητήσαμε μερικές φωτογραφίες. Και ιδού.

l.plastira3
Η Λίμνη σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα, η δε ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, όταν το 1935 που επισκέφθηκε την γενέτειρά του.

l.plastira4
Τότε είχαν σημειωθεί καταστροφικές πλημμύρες στη περιοχή και την Μακεδονία από συνεχείς βροχοπτώσεις και ο Πλαστήρας βλέποντας τον χώρο φέρεται να είπε πως "εδώ μια μέρα θα γίνει λίμνη", απ' όπου και το πιο γνωστό της όνομα. Έτσι, για να ξέρουμε μερικά πράγματα από την ιστορία της.

l.plastira5
Κι ακόμα μερικά ιστορικά στοιχδεία: Η χρηματοδότησή της έγινε από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα (πολεμικές επανορθώσεις) και την κατασκευή ανέλαβε γαλλική εταιρεία. Σήμερα τη διαχείριση του φράγματος έχει αναλάβει η ΔΕΗ.

l.plastira6
Πριν την κατασκευή της λίμνης, υπήρχε στο οροπέδιο το λεγόμενο αεροδρόμιο Νεράιδας, που δημιουργήθηκε κατά την κατοχή από τους Άγγλους, όπου και προσγειώθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο (Αύγουστος 1943).

l.plastira7
Η Λίμνη Πλαστήρα περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 km, μέγιστο πλάτος 4 km, η συνολική της επιφάνεια είναι 24 km2, ενώ το μέγιστο βάθος της είναι γύρω στα 60 m και το ανώτατο υψόμετρο της είναι 750 m. Και φυσικά η βλάστηση γύρω της, εντυπωσιακή.
Εκτύπωση

Οι μέρες περνάνε, ακόμα κι ο Αύγουστος που νομίζαμε ότι δεν θα περάσει, περνάει...

Posted in Επικαιρότητα

anthos1
Θέλω να αγνοήσω συνειδητά την επικαιρότητα... Τα χέρια μου μαθημένα χρόνια να το κάνουνε, γαργαλάνε να μιλήσουνε για το χθεσινό πρωθυπουργικό διάγγελμα από την Ιθάκη για το τέλος των μνημονίων. Αλλά θα αντισταθώ. Κι αντί γι' αυτά, θα σας δώσω μια σειρά από υπέροχα λουλούδια.

leludo2
Είναι λουλούδια που μου στείλατε εσείς, τον τελευταίον καιρό... Τα κρατάω για κάτι τέτοιες "δύσκολες" ώρες. Και τα μοιράζομαι με όλους τους αναγνώστες, όπως ακριβώς κάνω χρόνια τώρα, από την πρώτη στιγμή που φτιάχτηκε, με πολύ αγάπη, αυτό το Site και ξεχωρίζει.

anthos3
Τι είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει; Πολλά. Ανάμεσα τους, κάτι σημαντικό είναι ότι δεν επιζητεί αναγνωσιμότητα, χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα. Στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά, με λέξεις απλές και ουσιαστικές. Με θέματα μέσα από την καθημερινότητα, που αφορούν άμεσα τους ανθρώπους.

anthos4
Και σ' αυτό με βοηθάτε κι εσείς... Την αρχή, έπρεπε να κρατάω το κινητό μου τηλέφωνο, να το χρησιμοποιώ σαν φωτογραφική μηχανή και να "αιχμαλωτίζω" στιγμές ξεχωριστές. Και βέβαια, δεν αναφέρομαι στην κούραση. Όταν κάνεις κάτι που σου αρέσει και καμιά κούραση δεν μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά.

anthos.5
Όμως το να βλέπεις να φτάνουν μέσω των διαύλων επικοινωνίας που έχουμε, τόσα πράγματα, είναι σαν να λειτουργεί δίπλα μου ένα ευρύ δίκτυο ανταποκριτών. Που μπορεί να μην έχουν την επαγγελματική επάρκεια, αλλά έχουν την καθαρότητα της καρδιάς και αυτό είναι τελικά που μ' αρέσει πολύ!

anthos.6
Έτσι ήθελα να κάνω σήμερα... Να φύγω μακριά από τους κενούς διαπληκτισμούς των πολιτικών, που διαγκωνίζονται για το ποιος θα γίνει πιο καλός "σωτήρας" μας. Δεν τους εμπιστευόμαστε. Οκτώ χρόνια τώρα, κατέστρεψαν ανθρώπινες ζωές, με τα συνεχή μνημόνια.

leludo11
Αρκούμαστε σ' αυτό το όμορφο φυτό. Δείτε τόση ομορφιά από μια μικρή γλάστρα... Ας μας γίνει μάθημα. Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να είμαστε καλά. Αρκούμαστε και στα λίγα, αρκεί να φτάνουν ως την καρδιά και να αγγίζουν το συναίσθημα. Αρκούν αυτά. Και είναι μάλιστα και πολλά!
Εκτύπωση

Άμα έχεις διάθεση για ζωή, παντού μπορείς να κάνεις κάμπινγκ. Δείτε εδώ, στην Αμερική

Posted in Επικαιρότητα

Deception.Pass1
Τις φωτογραφίες μας τις έστειλε ο γιος της Σούλας, Κώστας. Είναι από το Deception Pass State Park των ΗΠΑ. Έτσι έγραφε στα λίγα σχόλια του. Πρόκειται για ένα τεράστιο πάρκο στην Αμερική, κοντά σχετικά στον Καναδά, όπου μπορεί κανείς να κάνει ολιγοήμερες διακοπές.

Deception.Pass2
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο μάθαμε ότι το Deception Pass είναι ένα στενό που χωρίζει το νησί Whidbey από το νησί Fidalgo, στο βορειοδυτικό τμήμα του αμερικανικού κράτους της Ουάσινγκτον. Συνδέει τον κόλπο Skagit, μέρος του Puget Sound, με το στενό του Juan de Fuca.

Deception.Pass3
Εντάξει, το μέρος αυτό τώρα είναι στην άλλη μεριά τους πλανήτη. Και το πιο φυσικό είναι, εμείς να μην μπορέσουμε να πάμε ποτέ, σ' αυτή τη ζωή. Ωστόσο η ομορφιά είναι μεγάλη, οι φωτογραφίες είναι υπέροχες και είπαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας.

kambing1
Εδώ λοιπόν, στο Deception Pass State Park, το πιο επισκέψιμο πάρκο στην Ουάσιγκτον, με πάνω από δυο εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, έστησαν το τροχόσπιτο τους, για να περάσουν μερικές μέρες διακοπών με την Άννυ, σαν ζευγάρι. Ιδού και οι αποδείξεις.

kambing12
Το μέρος ήσυχο, ικανό να σε κάνει να ξεχάσεις για λίγο το θόρυβο της πόλης. Όπως διαβάσαμε το πάρκο ιδρύθηκε επίσημα το 1923 και από τότε παρέχει τις υπηρεσίες του στους ανθρώπους. Δεν ξέρουμε αν πληρώνεις γι' αυτό ή αν είναι ελεύθερο κάμπινγκ.

kambing3
Οι εγκαταστάσεις του πάρκου ενισχύθηκαν σημαντικά στη δεκαετία του 1930, όταν το Civil Corps Conservation Corp δημιούργησε δρόμους, μονοπάτια και κτίρια για την ανάπτυξη του πάρκου. Είναι όμως ένα πολύ ήσυχο μέρος, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς.

kambing4
Το Deception Pass State Park έχει αρκετές ευκαιρίες αναψυχής, πολλά μονοπάτια για πεζοπορία, παραλίες και tidepools. Αρκετά μίλια από το Βορειοδυτικό ίχνος του Ειρηνικού βρίσκονται μέσα στο πάρκο, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου συμπεριλαμβάνει το τμήμα που διασχίζει το Pass Deception στην γέφυρα του Highway 20.
Εκτύπωση

Αναζητούμε λίγη δροσιά σε ένα ορεινό χωριό, κοντά στη Λίμνη Πλαστήρα, τον Μεσενικόλα

Posted in Επικαιρότητα

mesenikola1
Και καθώς οι ζέστες συνεχίζονται στην Αθήνα, αισθανόμαστε την ανάγκη για μια βόλτα στην επαρχία. Σε ένα ορεινό χωριό με δροσιά. Εκεί, που τα τρεχούμενα νερά στις πηγές είναι κάτι το συνηθισμένο και κάθε στιγμή μπορεί να τα βρεις στο δρόμο σου.

masenikola2
Για πιο χωριό μιλάμε; Μα για τον Μεσενικόλα! Είναι ένα χωριό του δήμου Λίμνης Πλαστήρα, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Καρδίτσας στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 451 κατοίκους. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 700 μέτρα, 22 χιλιόμετρα δυτικά της Καρδίτσας.

masenikola3
Εδώ θα συναντήσουμε πολλές ομορφιέ,ς ξεχωριστές. Όπως αυτή τη μικρή λιμνούλα με την παλιά ξύλινη γέφυρα. Προφανώς, δεν πρέπει να παρέχει και μεγάλη ασφάλεια και γι' αυτό οι άνθρωποι, προληπτικά, έβαλαν μια κορδέλα. Αλλά δεν ξέρουμε πόσο το σέβονται αυτό. Αφορά την ασφάλεια τους.

mesenikola4
Στα ορεινά χωριά, ιδιαίτερα εκεί που έχει νερό και υπάρχει πράσινο, θα συναντήσεις δέντρα με τέτοιες ρίζες, σαν αυτές της φωτογραφίας και με βρύα πάνω τους. Αξίζει να σταματήσεις λίγο να τα δεις και να θαυμάσεις τη δημιουργία και τον Δημιουργό. Κάτι τέτοιες ώρες, αναρωτιέσαι, ποιος τα έφτιαξε, αυτά;

mesenikola5
Φυσικά πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με γούστο, που έχουν διαμορφώσει την περιοχή, ώστε πραγματικά όλες οι αισθήσεις του περιηγητή να λειτουργούν τέλεια και να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή. Ναι, θα ήθελα να είμαι κάπου εδώ, μια βόλτα... Θα ήταν, έτσι το νιώθω, αληθινή ξεκούραση.

mesenikola6
Αυτοσχέδια γεφυράκια, ξύλινα θα συναντήσεις πολλά στο διάβα σου... Ίσως τώρα που τα νερά δεν είναι πολλά, να μοιάζουν υπερβολή. Στις πρώτες βροχές όμως, θα φανεί η μεγάλη χρησιμότητα τους. Άσε που, έτσι όπως τα βλέπω, δεν έχουν και κανένα κόστος υπερβολικό. Απλά ξύλα είναι.

mesenikola7
Πιο πολύ απ' όλα όμως, θα ήθελα να περπατήσω μέσα σε τέτοια μονοπάτια... Σ' αυτούς τους χωματένιους δρόμους, που δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει η επόμενη στροφή, πίσω από τους θάμνους... Νοιώθεις, σαν να κάνει εξερεύνηση. Και στους ανθρώπους αρέσει πολύ αυτό το στοιχείο. Άσε που μου θυμίζει το χωριό μου.

mesenikola8
Άλλο ένα μονοπάτι ξεχασμένο στο χρόνο... Είναι φανερό πως το χρησιμοποιούν μόνο οι άνθρωποι που μένουν εδώ για τις δουλειές τους και ίσως κάποιος τολμηρός περιπατητής, που θέλει να νιώσει τη δροσιά της φύσης. Σκέφτομαι πόσο ωραία διαδρομή θα ήταν για μας, τους ανθρώπους της πόλης. Ελπίζω να το απολαύσατε!
Εκτύπωση

Ένας παράξενος καιρός στην πόλη Γουίνιπεγκ του Καναδά, η μεγάλη ζέστη «καίει» τα πάντα...

Posted in Επικαιρότητα

zesti.dentra1
Αυτά μόνο στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γίνονται... Ταξιδεύουμε στον κόσμο καθώς οι άνθρωποι που μας διαβάζουν, γίνονται ανταποκριτές μας. Σήμερα θα σας πάμε στη Γουίνιπεγκ ή Γουίννιπεγκ (αγγλικά Winnipeg) μια πόλη του Καναδά και πρωτεύουσα της επαρχίας της Μανιτόμπα.

zesti.dentra2
Η πόλη βρίσκεται περίπου στο γεωγραφικό κέντρο της Βορείου Αμερικής, στο σημείο όπου ενώνονται οι ποταμοί Κόκκινος (Red) και Ασσινιμπουάν (Assiniboine). Η Γουίνιπεγκ έχει πληθυσμό 663.617 κατοίκους (2011), ενώ ο πληθυσμός της ευρύτερης αστικής περιοχής ανέρχεται σε 730.018 κατοίκους (απογραφή 2011).

zesti.dentra3
Τις προηγούμενες μέρες ο καιρός ήταν τόσο ασταθής από τη μια μέρα στην άλλη η θερμοκρασία από τους 22 πήγαινε στους 48 βαθμούς Κελσίου! Τι να αντέξει κάτω από τέτοιες συνθήκες; Ακόμα και τα δέντρα και τα φυτά, δοκιμάστηκαν. Τα φύλλα τους φαίνονται να ξεραίνονται.

zesti.dentra4
Ακόμα κι αυτή η φασολιά στο μπαλκόνι που είχε μια πολύ καλή ανάπτυξη δοκιμάστηκε σκληρά από αυτά τα απότομα σκαμπανεβάσματα του καιρού. Και δείτε πώς κατάντησε. Τι να φταίει άραγε; Ότι κάτι έχει αλλάξει στο κλίμα της γης είναι πασιφανές. Και για αυτό την ευθύνη έχει ο άνθρωπος...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA