Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Μια φύση υπέροχη, ανοιξιάτικη, ανοίγετε μπροστά μας. Ας την καλοδεχτούμε Κυριακάτικα!

Posted in Επικαιρότητα

fisi1.260221
Π{ριν δυο βδομάδες, στις 12 Φεβρουαρίου, τις ανέβασε αυτές τις φωτογραφίες ο φίλος μου ο Πέτρος τος στον τοίχο του στο Facebook... Λίγο πριν καταφτάσει ο χιονιάς που δεν ξέρω τι κακό τους έκανε. Ίσως αν η δουλειά του τον ξαναφέρει από εκείνο το μέρος είναι σε θέση να μας ενημερώσει...

fisi2.260221
Αλλά τι σημασία θα έχει; Η φύση εκεί έξω, είναι όμορφη... Μην κοιτάτε που λόγω συγκυρίας δεν μπορούμε να την απολαύσουμε. Τα πάντα ειναι πανέμπρφα. Αρκεί να ανοιξουμε επαρκώς τα μάτια μας και να τα δούμε για να τα απολαύσουμε... 

fisi3.260221
Κι αυτό το άγριο θα μας συγκινεί πάντα, περισσότερο. Είναι αυθεντικό, αληθινό, ανεπιτήδευτο. Χωρίς καμιά ανθρώπινη παρέμβαση. Και πανέμορφο! Αξίζει να κάτσεις και να το σκεφτείς λίγο. Ποιος βοήθησε να γίνει αυτό; Και ποιος φροντίζει στον κύκλο ζωής των φυτών, να είναι πάντα εκεί;

fisi4.260221
Δείτε τι υπέροχη που κάνουν την εξοχή... Ο καλύτερος κηπουρός ίσως να μην είχε καταφέρει αυτό το αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλη έκταση. Δεν το κρύβω πως με ξεσήκωσε όταν το είδα. Ήθελα να είμαι εκεί. Να περπατώ, να νιώθω, να αισθάνομαι. Έκλεισα τα μάτια και το... έκανα.

fisi5.260221
Και όπως κάνω πάντα, ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας αυτές τις φωτογραφίες... Ευχαριστώντας για άλλη μια φορά δημόσια τον Πέτρο που μοιράζεται μαζί μας τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες. Ίσως αυτό το μοίρασμα είναι που τον κάνει να μη νιώθει την μοναξιά, παρόλο που εργάζεται τόσες ώρες μόνος.

fisi6.260221

Με λουλούδια θα προσπαθήσουμε να ξαναβάλουμε χρώμα στη ζωή μας. Αρκετό ήταν το χιόνι

Posted in Επικαιρότητα

luludi.ethniku.kipu7.310121
Το χαρήκαμε όσο δεν πήγαινε άλλο. Και το τραβήξαμε από τα μαλλιά, το θέμα με τα χιόνια. Και η αλήθεια είναι ότι ήταν τόσο συγκινητική η συνεισφορά σας σε φωτογραφίες που θα μπορούσαμε να σας δώσουμε κι άλλες αναρτήσεις, αλλά τις κρατάμε σαν... διάλλειμα στην καθημερινότητα μας.

luludi.1.230221
Επιλέγουμε να βάλουμε μερικά όμορφα λουλούδια στη σημερινή μας ανάρτηση. Λουλούδια με το φακό του κινητού της Σούλας, άλλα από το μπαλκόνι μας κι άλλα από τον Εθνικό Κήπο, από την τελευταία φορά που βρεθήκαμε εκεί στο πλαίσιο μιας εξόδου για περπάτημα στην καραντίνα.

luludi.ethniku.kipu9.310121
Χρειαζόμαστε μια αλλαγή. Είναι κι αυτό μέρος της ζωής μας. Προφανώς δεν μπορεί να είναι όλα, μια ευθεία γραμμή. Ίσως και να είναι τώρα η στιγμή να το κάνουμε αυτό... Η ώρα να πάρουμε μια ανάσα στην καθημερινότητα μας, καθώς όλα αλλάζουν γύρω μας κι όλα τα ίδια μένουν...

luludi.2.230221
Η εβδομάδα που πέρασε είχε τις δυσκολίες της, αλλά και τις ομορφιές της... Και είναι αυτό που μας κρατά σε μια διαρκή ειρήνη διάνοιας καρδιάς, όπως και Εκείνος ο οποίος απαντάει στις προσευχές μας. Τα καταφέραμε λοιπόν. Κι από αύριο το πρόγραμμα μας χαλαρώνει κάπως.

luludi.3.230221
Και βγαίνουμε και πιο ενισχυμένοι μέσα σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους. Βέβαιοι ότι χαιρόμαστε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε έτσι ώστε κάθε μέρα που ξημερώνει να μας γεμίζει χαρά, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

luludi.ethniku.kipu8.310121
Να γιατί γεμίσαμε σήμερα τον τοίχο μας λουλούδια! Αισθανόμαστε όμορφα και θέλαμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Πιο γεροί, ανανεωμένοι και δυνατοί. Επειδή τελικά όσο περισσότερο Τον γνωρίζεις, τόσο καλύτερα αισθάνεσαι. Ευχαριστούμε γι' αυτό το μεγάλο προνόμιο. Δεν είναι και λίγο...

Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη, από όποια πλευρά κι αν το προσεγγίσεις το θέμα...

Posted in Δημοσιογραφικά

Koufontinas
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, πρόσωπο της επικαιρότητας, αναδεικνύεται σ' αυτό το ρόλο καθώς κινδυνεύει άμεσα η ζωή του, μετά την απεργία πείνας και δίψας... Και επειδή ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα, δεν σημαίνει πως ένα ευνομούμενο κράτος θα πρέπει να σφυρίζει αδιάφορα, αφήνοντας τον να πεθάνει.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/02/2021

Θα παραμείνουμε λοιπόν απαθείς παρατηρητές στον θάνατο ενός ανθρώπου καταδικασμένου για σοβαρά αδικήματα ή θα θέλαμε να βλέπαμε ένα κράτος δικαίου να αναλαμβάνει δράση, αντί να επιμένει στην εφαρμογή των απρόσωπων νόμων; Ερώτημα, για τον καθέναν μας.

Διαβάζουμε: Σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση είναι η υγεία του Δημήτρη Κουφοντίνα ο οποίος κάνει για 50 σχεδόν μέρες απεργία πείνας και πλέον βρίσκεται και σε απεργία δίψας.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Τύπο, ο Δημήτρης Κουφοντίνας ζήτησε από τη διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας και τους γιατρούς να αφαιρέσουν τον φλεβοκαθετήρα («πεταλούδα»), που είχε τοποθετηθεί στο χέρι του, προκειμένου να παίρνει ορό ενυδάτωσης (αυστηρά, χωρίς κανένα πρόσθετο), λόγω αδυναμίας πρόσληψης νερού από το στόμα.

Οι γιατροί επικοινωνώντας με τη συνήγορό και την οικογένειά του, ζήτησαν αναλάβουν την ευθύνη για τις εξελίξεις. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στο νοσοκομείο επικρατεί μεγάλη ένταση.

Και είναι ενδιαφέρον ότι η δικηγόρος του κ. Ιωάννα Κούρτοβικ δηλώνει ότι "η αντιμετώπιση του απεργού από το Νοσοκομείο, Διοίκηση, γιατρούς, διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό, γίνεται με σεβασμό και ευαισθησία, εξ όσων ήμουν σε θέση να διαπιστώσω, όλες τις φορές που τον έχω επισκεφθεί και πάντοτε κατά την τηλεφωνική επικοινωνία και ενημέρωση μου από το Νοσοκομείο. Επίσης, στην μεγάλη πλειοψηφία, σεβασμός επιδεικνύεται και από το φυλακτικό προσωπικό".

Με αφορμή την επιδείνωση της υγείας του κρατούμενου απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, η ΟΕΝΓΕ δηλώνει πως πάγια και σταθερή θέση των νοσοκομειακών γιατρών σε όλες ανεξαίρετα τις περιπτώσεις απεργίας πείνας είναι:

1. Σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιατρικής δεοντολογίας δεν νοείται ιατρική πράξη χωρίς την εκούσια συναίνεση του έχοντος ικανότητα καταλογισμού ασθενούς και παρά την θέλησή του.

2. Ιδιαίτερα δε η αναγκαστική σίτιση θεωρείται βασανιστήριο, σύμφωνα με αποφάσεις διεθνών ιατρικών συνεδρίων περί ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και του ΟΗΕ και της Διεθνούς Αμνηστίας.episimansis.neo

Ήδη, εδώ και μία εβδομάδα, δεν μπορούσε να καταπιεί το νερό και για τον λόγο αυτό τού χορηγήθηκε ορός. Στην προσπάθεια των γιατρών να τον πείσουν και να τοποθετήσουν νέο ορό, ο ίδιος αρνήθηκε. Αμέσως μετά οι γιατροί του νοσοκομείου ζήτησαν από τη συνήγορό του να μεταβεί από την Αθήνα στο Νοσοκομείο της Λαμίας, προκειμένου να υπογράψει παρουσία της χαρτί ο απεργός πείνας.

Η έκκληση του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά συνάντησε την πλήρη αδιαφορία, όπως και όλες οι εκκλήσεις εντός και εκτός Ελλάδας. Θυμίζουμε ότι καμιά κυβέρνηση μετά τη χούντα δεν άφησε να πεθάνει ένας απεργός πείνας, ενώ οι τελευταίοι νεκροί απεργοί πείνας στην Ευρώπη (πλην Τουρκίας) ήταν το 1981 o Μπόμπι Σαντς, μέλος του IRA, και οι σύντροφοί του.

Για το ζήτημα της απεργίας πείνας από τις 8 Ιανουαρίου του Δημήτρη Κουφοντίνα παίρνει θέση η Διεθνής Αμνηστία και καλεί τις ελληνικές αρχές να ακολουθήσουν τις συστάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και να παράσχουν στον κρατούμενο πρόσβαση στις σχετικές αποφάσεις για τη μεταγωγή του από την αγροτική φυλακή της Κασσαβέτειας, καθώς και στο σκεπτικό αυτών των αποφάσεων.

«Όσον αφορά την υπόθεση του 63χρονου κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μακρά απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τη μεταγωγή του από την αγροτική φυλακή της Κασσαβέτειας στη φυλακή Δομοκού αντί για τη σύμφωνη με τον πρόσφατο νόμο 4760/2020 μεταφορά του στη φυλακή Κορυδαλλού, η Διεθνής Αμνηστία παροτρύνει έντονα τις ελληνικές αρχές να ακολουθήσουν τις συστάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και να παράσχουν στον κρατούμενο πρόσβαση στις σχετικές αποφάσεις με τη μεταγωγή του από την Κασσαβέτεια, καθώς και στο σκεπτικό αυτών των αποφάσεων», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.

Η οργάνωση έχει ενημερωθεί από τη συνήγορο του κρατούμενου ότι η αποτυχία των αρχών να παρέχουν τέτοια πρόσβαση του έχει στερήσει την ευκαιρία να προσφύγει κατά αυτών των αποφάσεων. Θα μείνουμε λοιπόν απαθείς στον θάνατο ενός ανθρώπου, όποιος κι αν είναι ο Δημήτρης Κουφοντίνας;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 27/2 στη εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
  • ΕΔΩ κι ΕΔΩ δείτε την τελευταία σχετική ειδησεογραφία
  • Η άποψη του κ. Βορίδη για το θέμα. Δείτε την ΕΔΩ.

Κλείνει ένας πρώτος κύκλος των φωτογραφιών με τα χιόνια... Αν χρειαστεί, επανερχόμαστε

Posted in Γενικά

sula.xionias1.2021
Και κάπως έτσι κλείνει ο πρώτος κύκλος των δημοσιευμάτων για τον χιονιά που κράτησε κοντά 10 μέρες. Η ανταπόκρισή σας, πρέπει να το ομολογήσουμε, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Και έχουμε κι άλλες φωτογραφίες στην καβάτζα μας. Αλλά πρέπει να πάμε και στα δικά μας.

sula.xionias2.2021
Ιδού λοιπόν το μπαλκόνι μας με τις χιονονιφάδες καθισμένες πάνω στα λουλούδιά. Τα κοντινά πλάνα είναι της Σούλας και αποδίδουν ρεαλιστικά μια πολύ όμορφη εικόνα που θα τη ζήλευαν πολλοί... Ναι, μας άρεσε πολύ το πρωινό της 15/2, όταν είδαμε χιονισμένα τα πάντα γύρω μας.

sula.xionias3.2021
Να και η Κλειούς χιονισμένη! Ποιός να το περίμενε, 10 πόντους χιόνι στο κέντρο της Αθήνας. Αλλά εμείς το είδαμε και το χαρήκαμε, όπως του άξιζε, άσχετα που δεν βγήκαμε έξω προνοητικοί όντες, μην αρπάξουμε κανένα κρυολόγημα... Θυμάμαι καλά, πως, όλη την ημέρα σχεδόν έριχνε χιόνι.

sula.xionias4.2021
Η ομορφιά στο βάθος είναι η συκιά, χωρίς φύλλα αυτή την εποχή... Ναι, εκείνη συκιά που απειλεί να ρίξει το μαντότοιχο του ακατοίκητου σπιτιού για την οποία έχουμε γράψει επανειλημένα... Για λίγο ξεχάσαμε όλα τα αρνητικά της και τη θαυμάσαμε με το χιόνι πάνω της. Πώς αλλάζουν έτσι οι εικόνες μπροστά μας!

sula.xionias5.2021
Σκηνικό μοναδικό! Λευκός ο δρόμος μπροστά μας... Περισσότερους από δέκα πόντους το χιόνι φτάνει σχεδόν το ύψος του μικρού πεζοδρομίου... Θυμάμαι εκείνη την ημέρα πήγαινα πότε στα τζάμια των δυο μπαλκονιών και πότε στο διαδίκτυο για να παραλαμβάνω τις φωτογραφίες των φίλων.

sula.xionias6.2021
Αυτά τα μικρά λουλουδάκια άντεξαν... Ευτυχώς δεν έκανε ζημιές. Δεν κράτησε πολύ και οι θερμοκρασίες δεν ήταν υπερβολικά χαμηλές... Έτσι τίποτα δεν πάγωσε. Η ζωή συνεχίστηκε κανονικά με ένα μικρό διάλειμμα που το είχαμε τόσο ανάγκη. Έτσι είναι. Τώρα ακούμε ότι ίσως ξανάρθει τον Μάρτιο. Καλοδεχούμενο...

Το Παρανέστι, ένα πεδινό χωριό της Ανατ. Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Δράμας

Posted in Επικαιρότητα

paranesti.thessalonikis1.140221
Το Παρανέστι βρίσκεται στα νότια όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας, δίπλα στον ποταμό Νέστο και επί του οδικού άξονα Δράμας - Ξάνθης (Eθνική οδός 14), ενώ απέχει απόσταση 40 χλμ. ΒΑ.-Α. από τη Δράμα και 49 χμ. ΝΔ.-Δ. από την Ξάνθη. Έχει 625 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), σιδηροδρομικό σταθμό, κέντρο υγείας, Δημοτικό Σχολείο και Γυμνάσιο.

paranesti.thessalonikis2.140221
Από τον Σεπτέμβριο του 2012 λειτουργεί στην περιοχή «κέντρο υποδοχής μεταναστών». Το Παρανέστι αποτελεί το τελευταίο κέντρο προμηθειών για την εξόρμηση στην ενδοχώρα της παρανέστιας γης. Την ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζει η πλούσια φυσική ομορφιά, με τη σπουδαία όσο και σπάνια βλάστηση.

paranesti.thessalonikis3.140221
Έχει πλούσια χλωρίδα και πανίδα, τα ρέματα με τις παλιές τοξωτές γέφυρες και τους πανέμορφους καταρράκτες, ενώ τα διάσπαρτα ερείπια μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία σε προηγούμενες δεκαετίες. Στην περιοχή του Παρανεστίου υπάρχουν κοιτάσματα ουρανίου. Αλλά πού να τα δούμε όλα αυτά όταν τα χιόνια είναι παντού.

paranesti.thessalonikis4.140221
Η περιοχή του Παρανεστίου ήταν στην αρχαιότητα, τόπος όπου κατοικούσαν πολλές Θρακικές φυλές. Αργότερα, η περιοχή κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες και στη συνέχεια από τους Ρωμαίους. Υπάρχουν πλούσια ευρήματα στην περιοχή από τις εποχές αυτές, έως και το Βυζάντιο, όπως τάφοι με πλούσια κτερίσματα και οικιστικές εγκαταστάσεις.

paranesti.thessalonikis5.140221
Τι μαθαίνει κανείς ψάχνοντας στο διαδίκτυο και κάνοντας έρευνα ανάμεσα σε πηγές όπως η Wikipedia.... Και όλα αυτά με αφορμή τον τελευταίο χιονία και τις υπέροχες φωτογραφίες που μας έστειλαν φίλοι μας από τη Θεσσαλονίκη και τους ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό.

epanomi1.140221
Κι αυτή είναι από την Επανομή (ή όπως γραφόταν παλαιότερα Επανωμή) εξωτερικό προάστιο στα νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από το κέντρο της συμπρωτεύουσας. Έχει έκταση 91.541 στρέμματα και ο μόνιμος πληθυσμός της σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011 είναι 8.979 κάτοικοι.

Τώρα είναι ανάμνηση όχι παλιά, αλλά κι έτσι να είναι, αποτελούν κομμάτια της ζωής μας...

Posted in Επικαιρότητα

thessaloniki.xionia1
Τα χιόνια έλιωσαν πια, αλλά εμείς έχουμε υλικό που αξίζει να το αξιοποιήσουμε... Όπως αυτές τις φωτογραφίες που σας δίνουμε σήμερα. Με εξαίρεση αυτή τη φωτογραφία που είναι επαγγελματική και την πήραμε από το site Voria, όλες οι άλλες είναι από τα χέρια φίλων και δίνουν το στίγμα της Θεσσαλονίκης.

thessaloniki.xionia2
Αφορούν κυρίως τον Χορτιάτη, αλλά έχουμε και δύο από την χωριό Γερακάρου. Από την πρώτη στιγμη που χιόνισε, έφτασαν στα χερια μας αυτές οι φωτογραφίες όπως και άλλες από τη Βόρεια Ελλάδα. Τις αφήσαμε πιο πίσω, όπως και τις δικές μας. Και να που ήρθε η ώρα τους...

thessaloniki.xionia3
Τι είναι τελικά αυτό που κάνει το χιόνι τόσο όμορφο στα μάτια μας; Σας έχει εσάς προβληματίσει. Εμένα αρκετά. Είναι ίσως η σπανιότητα του για τη χώρα μας. Μια μεσογειακή χώρα όπως η δικιά μας, δεν το έχει τόσο συχνά το χιόνι, οπότε, δικαιολογημένα μας αρέσει.

thessaloniki.xionia4
Και είναι η πρώτη ματιά που το κάνει ακόμα πιο ωραίο... Να ανοίγεις τα μάτια σου στην καινούρια μέρα και να πέφτεις πάνω σε μια τέτοια ομορφιά, δεν υπάρχει καλύτερο! Δεν αντιλέγω ότι φέρνει σε πολλούς ανθρώπους προβλήματα. Αλλά, μήπως αυτά περνούν μετά τον χιονιά;

thessaloniki.xionia5
Η Γερακάρου είναι χωριό και κοινότητα του δήμου Λαγκαδά. Πριν από την ψήφιση του νόμου Καλλικράτη της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011 ήταν μέρος του Δήμου Κορωνείας, του οποίου ήταν έδρα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 υπάρχουν 1.223 κατοίκους στο χωριό. Η κοινότητα της Γερακάρου καλύπτει έκταση 17.847 τ.χλμ.

thessaloniki.xionia6
Οι περισσότερες φωτογραφίες, που έχουμε δημοσιεύσει ώς τώρα από το χιονιά (γιατί, να είστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσουμε...) είναι παρμένες από το μπαλκόνι κάποιου σπιτιού. Επειδή μ' αυτό το κρύο δεν ήταν να κυκλοφορείς έξω, ούτε για λίγο. Το να κρυώσεις σε εποχή πανδημίας δεν είναι και ότι καλύτερο.

Στα Αποίκια, το χωριό των φίλων μας στην Άνδρο, για να το δούμε πως ήταν χιονισμένο

Posted in Επικαιρότητα

apikia1.160221
Αυτές τις μέρες περιδιαβαίνουμε τους χιονισμένους τόπους των φίλων μας... Θέλουμε να βγει κάτι καλό, μέσα από όλη αυτή τη δυσκολία των ημερών. Σήμερα θα σας πάμε Άνδρο και συγκεκριμένα στο χωριό Αποίκια, το χωριό του Λεωνίδα και της Δήμητρας, να το δούμε χιονισμένο στις 16/2/2021.

apikia2.160221
Εδώ το χιόνι ήταν μπόλικο, όχι σαν το χωριό μου... Φαίνεται ξεκάθαρα στις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε. Τα Αποίκια είναι πανέμορφα και έχουμε ζήσει εκεί μερικές μέρες τον Ιούνιο του 2018. Να θυμηθούμε τι έχουμε γράψει κατά καιρούς στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

apikia3.160221
Μια ματιά στο δρόμο που οδηγεί από τη Χώρα της Άνδρου ώς το χωριό. Είναι μια διαδρομή που μας αρέσει και την κάναμε συχνά, όταν μέναμε εκεί, δίπλα στους φίλους μας. Η βλάστηση στο δρόμο είναι χαμηλή, ακόμα και χιονισμένη νομίζω ότι φαίνεται. Ας δούμε μερικά ακόμα δημοσιεύματα από τα Αποίκια ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

apikia4.160221
Ένα πλάνο από ψηλά. Και το μάτι φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Τοπίο χειμωνιάτικο με χιόνια μπροστά μας περισσότερα, μακρύτερα λιγότερα. Κρατάμε αυτή την ομορφιά με θύμισες από τα Αποίκια. Δείτε παρακαλώ ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Αυτός ο τόπος με την αγάπη των φίλων μας θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας.

apikia5.160221
Τα Αποίκια είναι χτισμένα σε μια βουνοπλαγιά. Συχνά θα δείτε τέτοια τοπία πανέμορφα που ξεκουράζουν τα μάτια μας συνηθισμένα στην ομοιομορφία της πόλης. Αλλά για τον τόπο αυτόν έχουμε γράψει πολλά κατά καιρούς στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε μερικά ακόμα δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

apikia6.160221
Και καθώς ετοιμάζαμε αυτή την ανάρτηση ψάχνοντας βρήκαμε κάτι ακόμα από χιόνια στην Άνδρο. Μάλιστα πριν πέντε χρόνια. Δείτε ΕΔΩ. Τα είχαμε συνδυάσει τότε με μια ανάρτηση φίλων μας από τη Σκιάθο. Κι εκεί με μπόλικα χιόνια. Τι όμορφα πού είναι να θυμάσαι πράγματα!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA