Δεν είμαστε μόνο εμείς που βλέπουμε ένα «καυτό» καλοκαίρι από πολλές απόψεις, μπροστά μας… Και η σημερινή ΑΥΓΗ (24/07/2015) την ίδια εκτίμηση κάνει και ας την προσανατολίζει μόνο ως προς τον Αύγουστο… Προσωπικά εκτιμώ ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά…


Όχι που δεν θα συνέβαιναν έτσι τα πράγματα… Στον κόσμο ζούμε και όχι σε μια κοινωνία αγγέλων… Όσο τους δίνεις, τόσο αυτοί θα ζητάνε… Μια μεγάλη αλήθεια λέει στο σημερινό πρωτοσέλιδο της η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα κι αλίμονο σε όποιον δεν το βλέπει…


ΤΑ ΝΕΑ αποτελούν μια ξεχωριστή περίπτωση στο περίπτερο. Τελευταία πελαγοδρομούν τόσο που για να κατανοήσεις τι θέλουν να σου πουν πρέπει να ζητήσεις τη βοήθεια ειδικών… Μια προτροπή προς τους συναδέλφους: Προσέξτε το λίγο παιδιά… Με μειωμένες σελίδες (32), ίδια τιμή (1.30 ευρώ) και περιεχόμενο μηδέν, δεν σας βλέπω καλά…


ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ είναι χθεσινό, αλλά έχει ενδιαφέρον… Έτσι κι αλλιώς πρόκειται για εβδομαδιαία πολιτική σατιρική εφημερίδα… Δεν είναι βέβαια αυτή που γνωρίσαμε όταν την πρωτοείδαμε στο περίπτερο, τον καιρό του Κώστα Παπαϊωάννου και της ομάδας των δημοσιογράφων που μπορούσαν να γράφουν εδώ, ότι δεν τους επέτρεπαν στις ημερήσιες εφημερίδες που δούλευαν…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/07/2015

Δεν είναι μόνο οι φυσικές θερμοκρασίες που έχουν πάρει φυσιολογικά την ανηφόρα, λόγω εποχής, καθώς διανύουμε το τρίτο 10ήμερο του Ιουλίου. Είναι και το πολιτικό θερμόμετρο που κοντεύει να σπάσει… Στη Βουλή ψηφίζονται, το ένα μετά το άλλο και με πολύ μεγάλες πλειοψηφίες, τα προαπαιτούμενα μέτρα του νέου, επώδυνου, μνημονίου.

Και ποιοί είναι αυτοί που το φέρνουν, για μια τυπική επί της ουσίας επικύρωση από το Κοινοβούλιο; Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ!...  Για να μην τρελαθούμε εντελώς, ας το ξαναπάρουμε από την αρχή το κουβάρι μήπως και βρούμε μια άκρη. Γιατί, είπαμε, οι θερμοκρασίες από μόνες τους είναι υψηλές και το πρόβλημα μεγάλο.

Τα προηγούμενα δύο μνημόνια που κατέστρεψαν την Ελλάδα και τους πολίτες της σε μια προσπάθεια να τη… σώσουν, ήταν του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Τότε, αν θυμόμαστε καλά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ είχαν ανέβει στα κάγκελα, καταγγέλλοντας τους για εθνική μειοδοσία.

Το Γενάρη του 2015, μετά την αποτυχημένη απόπειρα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, η χώρα οδηγήθηκε σε εκλογές. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ καταποντίστηκαν και μια νέα δύναμη που υπόσχονταν ελπίδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε στην εξουσία σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ. Μια νέα συγκυβέρνηση ανέτειλε στον ορίζοντα, με πολλές υποσχέσεις; Ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, θα τα βάλουνε στη θέση τους και ως χώρα θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας…

Στο διάστημα των πέντε μηνών που μεσολάβησαν από την ανάληψη της εξουσίας μέχρι σήμερα, είδαμε ελάχιστα θετικά δείγματα γραφής που οδηγούσαν το θυμικό να πιστέψει πως πραγματικά κάτι άλλαζε. Συχνά επικαλούνταν ότι όλα αυτά που απέμεναν, θα γίνουν πιο γρήγορα όταν, με το καλό, τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις για μια νέα συμφωνία που θα έκανε διαχειρίσιμο το χρέος μας…

Απ’ αυτούς κι αφού είδαμε πολλά μπρος  - πίσω, αφού έγινε δημοψήφισμα με το οποίο το 61% του ελληνικού λαού καταδίκασε λέγοντας ΟΧΙ στην πρόταση Σόιμπλε, μια μόλις εβδομάδα μετά, με μια απίθανη κωλοτούμπα, τέθηκαν τα θεμέλια για την υπογραφή ενός ακόμα χειρότερου μνημονίου.

Και από τότε ζούμε στην απόλυτη παράνοια… Τριάντα οκτώ βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα του και υπουργοί που αναδομήθηκαν αμέσως, είπαν όχι  (κάτι λιγότεροι προστέθηκαν στο δεύτερο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη…) στη συζήτηση στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα, αλλά τα μέτρα πέρασαν και τέθηκαν ήδη σε ισχύ, όπως οι αλλαγές επί τα χείρω στον ΦΠΑ, με μια ευρύτατη πλειοψηφία που προέκυψε από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ. Σας φαίνονται όλα αυτά, φυσιολογικά;

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ περνά τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν ποτέ από την ελληνική Βουλή, προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τη δραματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό του.

Ουδόλως, βεβαίως μας ενδιαφέρει να παρακολουθήσουμε τους ακροβατισμούς ενός πολιτικού φορέα που η επαφή του για πρώτη φορά με την εξουσία, έδειξε να τον τρελαίνει… Για μας, τους πολίτες, αυτό που έχει πραγματική αξία, είναι να δούμε αν η κατρακύλα έχει όρια και αν τελικά βρεθεί εκείνος που θα πει ένα στοπ στη συνεχιζόμενη βίαιη φτωχοποίησης του ελληνικού λαού.

Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά, καθώς οι τράπεζες με την εφαρμογή των capitalcontrols έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τους πολίτες που προσπαθούν να βρουν τρόπους για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους που τρέχουν…

Όντως, όπως και να το δεις, το φετινό καλοκαίρι έχει ενδιαφέρον, τουλάχιστον από δημοσιογραφική άποψη. Συνεχίζει να ανατρέπει τις ζωές των ανθρώπων…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο, Σάββατο, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».