Τώρα είναι ανάμνηση όχι παλιά, αλλά κι έτσι να είναι, αποτελούν κομμάτια της ζωής μας...
Τα χιόνια έλιωσαν πια, αλλά εμείς έχουμε υλικό που αξίζει να το αξιοποιήσουμε... Όπως αυτές τις φωτογραφίες που σας δίνουμε σήμερα. Με εξαίρεση αυτή τη φωτογραφία που είναι επαγγελματική και την πήραμε από το site Voria, όλες οι άλλες είναι από τα χέρια φίλων και δίνουν το στίγμα της Θεσσαλονίκης.
Αφορούν κυρίως τον Χορτιάτη, αλλά έχουμε και δύο από την χωριό Γερακάρου. Από την πρώτη στιγμη που χιόνισε, έφτασαν στα χερια μας αυτές οι φωτογραφίες όπως και άλλες από τη Βόρεια Ελλάδα. Τις αφήσαμε πιο πίσω, όπως και τις δικές μας. Και να που ήρθε η ώρα τους...
Τι είναι τελικά αυτό που κάνει το χιόνι τόσο όμορφο στα μάτια μας; Σας έχει εσάς προβληματίσει. Εμένα αρκετά. Είναι ίσως η σπανιότητα του για τη χώρα μας. Μια μεσογειακή χώρα όπως η δικιά μας, δεν το έχει τόσο συχνά το χιόνι, οπότε, δικαιολογημένα μας αρέσει.
Και είναι η πρώτη ματιά που το κάνει ακόμα πιο ωραίο... Να ανοίγεις τα μάτια σου στην καινούρια μέρα και να πέφτεις πάνω σε μια τέτοια ομορφιά, δεν υπάρχει καλύτερο! Δεν αντιλέγω ότι φέρνει σε πολλούς ανθρώπους προβλήματα. Αλλά, μήπως αυτά περνούν μετά τον χιονιά;
Η Γερακάρου είναι χωριό και κοινότητα του δήμου Λαγκαδά. Πριν από την ψήφιση του νόμου Καλλικράτη της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011 ήταν μέρος του Δήμου Κορωνείας, του οποίου ήταν έδρα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 υπάρχουν 1.223 κατοίκους στο χωριό. Η κοινότητα της Γερακάρου καλύπτει έκταση 17.847 τ.χλμ.
Οι περισσότερες φωτογραφίες, που έχουμε δημοσιεύσει ώς τώρα από το χιονιά (γιατί, να είστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσουμε...) είναι παρμένες από το μπαλκόνι κάποιου σπιτιού. Επειδή μ' αυτό το κρύο δεν ήταν να κυκλοφορείς έξω, ούτε για λίγο. Το να κρυώσεις σε εποχή πανδημίας δεν είναι και ότι καλύτερο.
Σχόλια (0)