Ότι βλέπετε δεν είναι τυχαία. Είναι με την κάμερα του Κώστα Κίτσιου που εμπιστεύομαι. Είναι η δεύτερη, βροχερή μέρα στο Σύνταγμα. Από τότε πάνε δύο εβδομάδες και ο κόσμος συνεχίζει να μαζεύεται κάθε απόγευμα στο Σύνταγμα και τις μεγάλες πλατείες της χώρας...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/06/2011

Είναι μέρες τώρα που θέλω να γράψω κάτι για το κίνημα της πλατείας, έτσι όπως το παρακολουθώ στο Σύνταγμα που είναι κοντά μου, αλλά αδυνατώ. Τα μηνύματα είναι αντιφατικά και πάντως εκτιμώ ότι δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο περί τίνος ακριβώς πρόκειται.

Αντί αυτού στο σημερινό κομμάτι θα καταγράψω την εμπειρία ενεός μαθητή της Β' Λυκείου, του Γιάννη Ξεζωνάκη, όπως τη διάβασα στο διαδίκτυο:

Τετάρτη 25 Μαΐου, απόγευμα στο Σύνταγμα. Ασυνήθιστα αυξανόμενη η κίνηση των τελευταίων ωρών στη πλατεία. Κάθε λογής άνθρωποι πηγαινοέρχονται επίμονα από το ένα μέρος του χώρου στο άλλο. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, κυρίως νέοι σε ηλικία αλλά και μεγαλύτεροι,γονείς με τα παιδιά τους, που υπό άλλες συνθήκες η συνέρρευση τους θα φάνταζε ουτοπική, τώρα σχηματίζουν και διαμορφώνουν σταδιακά και σιωπηρά ένα δυναμικό πλήθος με κύρια χαρακτηριστικά του,την ανομοιογένεια και πολυμορφία.

Οι συζητήσεις τους κάνουν λόγο για χρεοκοπημένο κοινωνικοπολιτικό σύστημα, ριζωμένο και διαμορφωμένο από την ελληνική πολιτική σκηνή κυρίως μετά την μεταπολίτευση. Συζητήσεις που επικεντρώνονται και κλιμακώνονται πολλές φορές γύρω από τις οικονομικές εξελίξεις αλλά και τα βίαια μέτρα που προωθούνται από την κυβέρνηση και πλήττουν χωρίς προηγούμενο τις μεσαίες και ασθενέστερες τάξεις της χώρας.

Χωρίς καμία αμφιβολία πλέον,έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε και να ερμηνεύσουμε ένα κίνημα, μια δράση αναδυόμενη από τους κόλπους μιας αγανακτισμένης κοινωνίας που μόλις σηκώθηκε από τον καναπέ της (στον οποίο χρόνια τώρα είχε εναποθέσει τις ελπίδες της, εκπίπτωντας στο ένα πολιτικό σφάλμα μετά το άλλο, αδιαφορώντας για το κοινό καλό και τις τύχες της πολύπαθης χώρας, που την διατηρούσαν δέσμια των επιλογών της) και να αναζητεί ένα μέλλον καλύτερο και περισσότερα υποσχόμενο, με επιδιώξεις που στρέφονται προς την πραγματική δημοκρατία, την ισονομία και την αξιοκρατία.

Μέρα με τη μέρα το κίνημα αυτό κορυφώνεται, μέρος του οποίου γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Η μεγάλη αποδοχή που γνωρίζει από τον κόσμο στηρίζεται στην βασική του αρχή που θέτει το ίδιο μακριά από κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις και περαιτέρω πολιτικούς φορείς. Σε κάθε συγκέντρωση ή εκδήλωση των αγανακτισμένων κυριαρχεί η αυτονομία, επιλέγεται η αυτοοργάνωση ώστε να αναδειχθεί και να προωθηθεί η αμεσοκρατική δημοκρατία με σκοπό ο πλουραλισμός αντιλήψεων και ιδεολογιών να οδηγήσει στην απομάκρυνση του παρόντος πολιτικού συστήματος.

Αντιλήψεις που αναμφίβολα διαφέρουν μεταξύ τους και αρκετές φορές τις χωρίζουν χαοτικές αποστάσεις εκφράζονται χωρίς το φόβο αποδοκιμασιών και συζητούνται κάτω από την εποπτεία της παρρησίας και της ίσης κατανομής του λόγου. Τέτοιου είδους στοιχεία την διαφοροποιούν από αντίστοιχες συγκεντρώσεις του παρελθόντος κι αποτελούν σημαντικά σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής κοινωνίας μπροστά στα οικονομικά και κοινωνικά διλήμματα. Στοιχεία όμως που αν δεν εμπλουτιστούν με την παρουσίαση νέων, ανανεωτικών και ριζοσπαστικών προτάσεων σχετικών με την αναδιάρθρωση, αλλά και ριζική αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού και οικονομικού φάσματος της πολιτείας μας, θα χαθούν στο βωμό της αγανάκτισης και συνεχής ανούσιας αποδοκιμασίας.

Επομένως η σωστή πρόταση που θα έπρεπε να διατυπώνεται από το κίνημα και τους ακολούθους του θα ήταν... είμαι αγανακτισμένος αλλά με ουσιαστικές και καινοτόμες προτάσεις προσπαθώ να αλλάξω το σκηνικό γύρω μου. Διότι αν η εμμονή μας περιστρέφεται διαρκώς γύρω από την αγανάκτηση, τη μούτζα και τα συνθήματα τότε η ελάχιστη ελπίδα που θα μπορούσε να γεννηθεί, θα χαθεί για πάντα.

Γιατί επέλεξα αυτό το κείμενο; Γιατί θεωρώ πως τα μάτια των παιδιών είναι πιο καθαρά από τα δικά μας και ίσως βλέπουν πράγματα που εμείς, οι μεγαλύτεροι, αδυνατούμε να δούμε...

• Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην τακτική ομώνυμη στήλη μου.
  

Ξέρω ότι το τριήμερο ξελογιάζει όσους τουλάχιστον έχουν την πολυτέλεια της αργίας του Αγίου Πνέυματος τη Δευτέρα. Και πολλοί θα φύγουν εκτός Αθηνών. Σε όσους θα μείνουν έχω μια καλή κινηματογραφική πρόταση: Πρόκειται για την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη «Συνοικία το Ονειρο» που ξαναβγαίνει αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες, σε επανέκδοση.

Κι ίσως αυτή τη φορά η ταινία συναντήσει την αποδοχή που δεν βρήκε όταν φτιάχτηκε από τον σπουδαίο καλλιτέχνη.

Δείτε περικά πράγματα για την κινηματογραφική ταινία:

Κι όμως, είναι τα άνω Πετράλωνα κι η περιοχή κάτω από το λόφο του Φιλοπάππου, η περιοχή στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία της κλασικής πλέον ταινίας του Αλέκου Αλεξανδάκη "Συνοικία το όνειρο". Πιο συγκεκριμένα, η ταινία γυρίζεται στη περιοχή που ονομάστηκε ασύρματος, αφού εκεί είχαν τον ασύρματο τους οι κατακτητές Γερμανοί κατά την διάρκεια της κατοχής. Μια περιοχή που σήμερα θεωρείται από τις πιο όμορφες συνοικίες της Αθήνας, ήταν στις πρώτες μαύρες μεταπολεμικές δεκαετίες, μια από τις πιο φτωχές.

Έτσι, στην ταινία βλέπουμε χαμόσπιτα, φτιαγμένα από τα πιο φθηνά υλικά που είναι έτοιμα να πάρει ο αέρας κι ανθρώπους που δεν έχουν τα βασικά είδη διατροφής, ρακένδυτους να προσπαθούν να επιβιώσουν κάνοντας δουλειές του ποδαριού. Μέσα σ' αυτές τις δύσκολες κι αντίξοες συνθήκες το μόνο που τους έχει μείνει αλώβητο είναι η θέληση για ζωή ή διαφορετικά ή πίστη στο όνειρο πως κάποτε όλα θ' αλλάξουν και θα γίνουν καλύτερα.

Με τη δεύτερη και τελευταία του ταινία ο Αλέκος Αλεξανδράκης μας παρέδωσε ένα ντοκουμέντο της καθημερινότητας πολλών ανθρώπων που η ζωή τους είχε περάσει στο περιθώριο. Ένα περιθώριο που όπως φάνηκε από την τύχη της ταινίας στις κινηματογραφικές αίθουσες απλωνόταν και στον ίδιο τον κινηματογράφο. Αφού όπως όλα τα αυταρχικά καθεστώτα έτσι και το απολυταρχικό κράτος της δεξιάς που εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο πόλεμο, δεν έβλεπε με καλό μάτι την τέχνη. Ή πιο σωστά δεν ήθελε ταινίες που ξέφευγαν από τη γνωστή πεπατημένη της ελληνικής κωμωδίας και έδειχναν χωρίς φτιασίδια την ελληνική πραγματικότητα όπως η νεορεαλιστικής έμπνευσης "Συνοικία το όνειρο". Γι' αυτό κι η ταινία προβλήθηκε στη λογοκριμένη της εκδοχή και μόνο υπό την αυστηρή επιτήρηση της αστυνομίας. Ως αποτέλεσμα του ασφυκτικού ελέγχου της διανομής και προβολής της ταινίας, η "Συνοικία το όνειρο" θα οδηγήσει στην χρεοκοπία τους συντελεστές και θα αφήσει μια πικρία στο σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή της που κράτησε ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Για την "Συνοικία το όνειρο" δε θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε πως εκφράζει κάθε φιμωμένη φωνή, κάθε άνθρωπο που ζούσε αποκλεισμένος στην Ελλάδα. Παραδείγματα αποκλεισμού πρώτα, οι συντελεστές της: οι Τάσος Λειβαδίτης και Κώστας Κοτζιάς στο σενάριο, ο Μίκης Θεοδωράκης στη μουσική, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στην ερμηνεία του "Bρέχει στη φτωχογειτονιά" σε μουσική του Θεοδωράκη και στίχους του Λειβαδίτη και φυσικά οι ηθοποιοί Κατράκης, Αλεξανδράκης και Γεωργούλη. Όλοι εκείνοι που είναι στην καλλιτεχνική πρωτοπορία της εποχής κι αποφασίζουν να μιλήσουν με το δικό τους τρόπο για τα κακώς κείμενα. Μια αλήθεια που ήταν υπό διωγμό, καθώς ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με το κράτος ευνομίας και ανάπτυξης που ήθελε να παρουσιάσει η δεξιά. Πέρα από τη την ελεύθερη έκφραση των αριστερών στη ταινία βλέπουμε πως έρχονται στο προσκήνιο άνθρωποι που δεν έχουν κανένα βήμα λόγου, που η λογοκρισία τους έχει αποκλείσει από κάθε εικόνα και αναπαράσταση στη τέχνη.

Στην ιστορία της ταινίας, ο Ρίκος που τον υποδύεται ο Αλεξανδράκης είναι ένας πρόσφατα αποφυλακισμένος μικροαπατεώνας. Η αγαπημένη του Στεφανία (Αλίκη Γεωργούλη) δεν τον εμπιστεύεται και προτιμά να βγαίνει με πλουσίους αφού αυτό φαίνεται να είναι η μόνη διέξοδος στη φτωχογειτονιά. Ο Ρίκος θα πείσει την παρέα του (μες σ' αυτή την είναι ο Κατράκης) για μια μεγάλη δουλειά που ετοιμάζει και θα του εμπιστευτούν τα μόνα τους χρήματα. Ο Ρίκος, δέσμιος της άστατης ζωής του και ενός παρελθόντος που δε δίνει καμία δυνατότητα για ένα διαφορετικό μέλλον θα αθετήσει το λόγο του και θα οδηγήσει την παρέα στην καταστροφή. Μια ιστορία ωμού ρεαλισμού που συγκινεί ακόμη και σήμερα, καθώς βλέπουμε πως οι αποκλεισμένοι από την κοινωνία όχι μόνο συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά και να πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό με γοργούς ρυθμούς. Κι ακόμη, μια συνάντηση πολλών φωτεινών πνευμάτων της ελληνικής τέχνης που πενήντα χρόνια μετά την πρώτη προβολή της ταινίας συνεχίζει να συγκλονίζει.

• ΕΔΩ μπορείτε να δείτε πού παίζεται η ταινία.
  

Η επιστολή αυτή απευθύνεται αποκλειστικά σε σας, τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, επειδή εσείς είστε έτοιμοι αυτήν τη στιγμή με την ψήφο σας να προδιαγράψτε ένα σκοτεινό μέλλον για πολλές γενιές, αν δεν σας σταματήσουμε με την καθολική και συντονισμένη αντιδρασή μας.

Οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όσοι άλλοι συμφωνούν με το δρόμο που ακολουθείτε επιχαίρουν, γιατί περνάει η πολιτική τους με το μικρότερο δυνατόν γι αυτούς πολιτικό κόστος. Σας παροτρύνουν να επιταχύνετε τις «αλλαγές», χωρίς την ψήφο τους, για να μην «κάψουν» το πολιτικό τους μέλλον και για να παραμείνουν ως εφεδρεία του συστήματος, ελπίζοντας ότι αύριο θα είναι αυτοί οι συνεχιστές της ίδιας πολιτικής.

Οι «σοσιαλιστικές» σας κυβερνήσεις και οι άλλες «δεξιές», που εναλλάσσονταν τα τελευταία χρόνια στην εξουσία, στένευαν συνεχώς τη ζωή μας με τις απανωτές λιτότητες, που μας επέβαλλαν. Μας έλεγαν τότε οι επικεφαλής ότι όλα γίνονται για το καλό μας και το μέλλον μας. Έδειχναν τη… συμπόνια τους για τη γενιά των 700 ευρώ, τη… συμπάθειά τους για τους άνεργους, τους άπορους συνταξιούχους και εν γένει για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και τους υπόσχονταν ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν δίσταζαν βέβαια να εξαντλούν κάθε όριο βαρβαρότητας απέναντι σ’ εκείνους, που ξεσκέπαζαν την πολιτική τους και αγωνίζονταν εναντίον της. Δεν δίσταζαν να δείρουν με τον πιο άγριο τρόπο ακόμη και συνταξιούχους, τα περήφανα γηρατειά, όπως τους αποκαλούσε ο ιδρυτής του «κινηματός» σας!

Επίσης πάλι για το… καλό μας και για το… μέλλον μας, εξασφάλιζαν οι κυβερνήσεις σας τεράστια κέρδη σε τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις, απαξίωναν τη δημόσια περιουσία και κομμάτι – κομμάτι την έβγαζαν στο σφυρί, ενώ κατά το δυνατόν περιόριζαν εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Όταν το μέλλον που μας λέγατε έγινε παρόν, μας εξαπατήσατε πάλι με ψέματα για να αποσπάσετε την ψήφο μας. Μας υποσχεθήκατε μια καλύτερη ζωή από την προηγούμενη και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις από τα λεφτά που υπήρχαν, όπως λέγατε. Ταυτόχρονα δε τα στελέχη του κομματός σας προχωρούσαν σε μυστικές «διαπραγματεύσεις» με διεθνείς τοκογλύφους και όχι μόνο, για την εκποίηση όσο-όσο του όποιου εναπομείναντος δημόσιου πλούτου.

Μόλις κλέψατε την ψήφο του ελληνικού λαού και γίνατε κυβέρνηση, αμέσως ανοίξατε την κερκόπορτα να μπουν, καλεσμένοι από σας, οι βάρβαροι, έτοιμοι και ενημερωμένοι για όλες τις διόδους. Τους καλέσατε για να… σώσετε εμάς και την πατρίδα!!!

Μας τρομοκρατήσατε με τον μπαμπούλα της πτώχευσης και προβάλλοντας σαν δικαιολογία την κρίση, διαγράψατε με μία μονοκοντυλιά εργασιακές κατακτήσεις ενός αιώνα. Την δε ασυδοσία των μεγαλοαφεντικών απέναντι στους εργαζόμενους, πάντα με τους δικούς σας νόμους και τη δική σας ανοχή, την μετατρέψατε πλέον σε σχέση αφεντικού – δούλου.

Προβάλλετε σαν μοναδική λύση την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της χώρας μας, για να το… ευχαριστηθούν οι αγορές και να προστρέξουν  σε «επενδύσεις», μόνο που δεν λέτε ευθέως ότι για να γίνει αυτό τα μεροκάματα πρέπει να κατέβουν στα… 5 με 8 ευρώ την ημέρα!!! Χωρίς αιδώ και πάλι όλα αυτά για τη… σωτηρία της πατρίδας!!!

Αυξήσατε κατακόρυφα την ανεργία και σπείρατε την απόγνωση και την απελπισία σε δεκάδες χιλιάδες νέους, ακυρώνοντας τα προσόντα τους, που με κόπους και χρήμα απέκτησαν.

Κόψατε μισθούς και συντάξεις και φέρατε σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς και υπαλλήλους. Ανατρέψατε τα σχέδια τους. Μηδενίσατε τη δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις όποιες τρέχουσες υποχρεώσεις τους. Τους στερήσατε τη χρονιά που πέρασε πάνω από ένα δις ευρώ και τα δώσατε σαν τόκους στους επικυρίαρχους και τοκογλύφους δανειστές σας! Μετατρέψατε τη γενιά των 700 ευρώ, για την οποία χύνατε κροκοδείλια δάκρυα, σε γενιά των 500 και γενιά των ανέργων.

Μας αυξήσατε κατακόρυφα τους φόρους, ενώ τους μειώσατε στους εκμεταλλευτές μας και δημιουργείτε όλες τις προϋποθέσεις για τη συνεχή αύξηση των κερδών τους. Η κρίση και η ψήφος σας… δίνουν φτερά στη ασυδοσία τους! Ενδεικτικά αναφέρω. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που παρουσίασε η «Ημερησία» (30/5/11) τα καθαρά κέρδη 77εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιριών ανήλθαν σε 755,7 εκατ. ευρώ το α' τρίμηνο του 2011, αυξημένα κατά 15,7%!!!

Δε διστάσατε να μειώσετε δραματικά τις δαπάνες για τα δημόσια νοσοκομεία, ώστε αυτά να υπολειτουργούν. Την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την κάνατε υποτυπώδη, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο οι οικονομικά ασθενέστεροι. Και πάλι έχετε το θράσος να λέτε ότι είναι για το καλό μας!

Κλείσατε πάνω απο 1000 σχολεία για το… καλό των παιδιών, όπως είπατε και κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας, για να στερήσετε τη μόρφωση από τη νεολαία, γιατί πολύ καλά γνωρίζετε ότι οι μορφωμένοι είναι επικίνδυνοι για σας και το σύστημα που υπηρετείτε.

Φέρατε σε αδιέξοδο χιλιάδες μικροεπαγγελματίες, που τα μαγαζιά τους κλείνουν καθημερινά και αυτοί χρεωμένοι πλέον εγγράφονται στη στρατιά των ανέργων.

Μας κατηγορήσατε ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», επιχειρώντας να μας καταστήσετε συνυπεύθυνους, νομίζοντας ότι έτσι ξεμπερδεύετε μαζί μας.

Με συνεργούς τις ηγεσίες των κυβερνητικών συνδικαλιστικών σας παρατάξεων δεν αφήσατε όρθιο κανέναν οργανισμό κοινής ωφέλειας, παραχωρώντας τους σε ιδιώτες, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η τιμή των υπηρεσιών τους κατακόρυφα και πολλοί από μας να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε στις νέες ακόμη πιο βαριές υποχρεώσεις! Θα γνωρίζετε πιστεύω ότι η ακόμη υπό δημόσιο, τυπικά τουλάχιστον, έλεγχο ΔΕΗ, έκοψε το τελευταίο διάστημα το ρεύμα σε πάνω από 250 χιλιάδες νοικοκυριά! Και αυτό για το καλό μας;

Μετατρέψατε ακόμα και τους εθνικούς δρόμους, που πλήρωσε με το αίμα του ο ελληνικός λαός, σε …εμπορικές επιχειρήσεις ιδιωτών, που εξασφαλίζουν υψηλά κέρδη στα «αφεντικά» τους. Και μας το περνάτε σαν απόλυτα φυσιολογικό. Και δεν φτάνει αυτό. Τους εξασφαλίσατε και δημόσια αστυνόμευση, για να σιγουρεύουν τις εισπράξεις τους, αφού τους θωρακίσατε με τους κατάλληλους νόμους!

Έχετε τα μπράβο και τα εύγε των μεγαλοεργολάβων, των τραπεζιτών, των εκμεταλλευτών, των επικυρίαρχων! Κρίνεται από την μεριά τους άριστη η προσφορά των υπηρεσιών που τους προσφέρετε. Τα κέρδη τους, μεσούσης της κρίσης, καλά κρατούν!

Εννοείται βέβαια ότι το κάνετε πάλι για μας και το καλό μας!!!

Να μην ξεχάσω. Έχετε και τα εύγε 32 πνευματικών ανθρώπων του τόπου μας! Πώς μπορεί όμως να λέγεται «πνευματικός άνθρωπος» εκείνος που ταυτίζεται με την εξουσία, η οποία διαπράττει ένα τέτοιο έγκλημα σε βάρος της πατρίδας και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της; Εκείνος που, ενώ εσάς σας παροτρύνει να συνεχίσετε, λέγοντάς σας… «τολμήστε», εμάς μας καλεί να μην προβάλλουμε οργανωμένη αντίσταση και για το… καλό μας να δεχτούμε τη δουλεία που μας ετοιμάζετε;

Αυξήσατε το χρέος της χώρας, όπως επίσημα ανακοινώθηκε, τον πρώτο χρόνο του μνημονίου κατά τριάντα δις ευρώ, τριάντα φορές πιο πάνω από τις περικοπές που κάνατε σε μισθούς και συντάξεις. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Και όχι μόνο αυτό. Μας λέτε ότι θα αυξηθεί κι άλλο τα επόμενα χρόνια. Γιατί;

Μήπως… αν φέρνατε πίσω τις «ειρηνευτικές στρατιωτικές αποστολές», όπως τις λέτε, από Κόσσοβο, Αφγανιστάν και όπου αλλού, θα εξοικονομούσατε περισσότερα ευρώ σε σχέση με αυτά των περικοπών από τους μισθούς και τις συντάξεις; Και πώς εν πάση περιπτώσει μια χώρα υπό πτώχευση, όπως λέτε, είναι δυνατόν να διατηρεί στρατιωτικά τμήματα κατοχής;

Θεωρήστε ρητορικό το ερώτημα. Δεν έχω την αφέλεια να πιστεύω ότι έχετε εσείς το σθένος, όχι να προτείνετε, αλλά ούτε να σκεφτείτε κάτι τέτοιο.

Ενώ έχετε πλήρη επίγνωση ότι δεν είστε όλοι ίδιοι και ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι κάποιοι συνάδελφοί σας αντιπαλεύουν αυτήν την πολιτική, σας βολεύει να ακούτε, από τους εντεταλμένους της παραπληροφόρησης, ότι όλοι το ίδιο είστε. Σας βολεύει ακόμη περισσότερο, όταν αυτό γίνεται πιστευτό από μια μεγάλη μερίδα  πολιτών. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αφ’ ενός θολώνετε τα νερά, αφ’ ετέρου κάνετε προσπάθεια να αποβάλετε από πάνω σας την ενοχή, απέναντι στους ανθρώπους που εξαπατήσατε και συνεχίζετε να εξαπατάτε, για την οποία ενοχή σαφώς και έχετε πλήρη επίγνωση.

Προφανώς και θα θυμάστε τα περίστροφα του αρχηγού σας πάνω στο τραπέζι, του αρχηγού, που ήταν έτοιμος να … εκτελέσει τις Αγορές! Αλήθεια πολύ βολικό αυτό! Οι … Αγορές! Εσείς, σιωπηρά στρατιωτάκια, συγκατανεύατε πάντα, με το φόβο μην σας κακοχαρακτηρίσουν οι φίλοι σας, αυτοί που σήμερα σας χτυπούν στον ώμο μέχρι να τους κάνετε τη δουλειά! Συνάμα προσπαθούσατε και προσπαθείτε να μας πείσετε ότι όλα αυτά τα κάνετε, για να σώσετε εμάς και την πατρίδα! Απ’ ό,τι φαίνεται μας έχετε για πολύ αφελείς!

Κάποιοι σας χαρακτηρίζουν κλέφτες, εσάς και όλους, όσοι διαχειριστήκατε την εξουσία. Δεν είναι σωστή η γενίκευση. Αν κάποιοι έκλεψαν- ένα δένδρο αυτοί μέσα στο δάσος της νόμιμης κλεψιάς- να τους βρείτε και να πληρώσουν. Εμείς δεν χρωστάμε τίποτα και σε κανέναν. Να πληρώσουν αυτοί, που με εργαλείο τους δικούς σας νόμους έχουν φουλάρει τα θησαυροφυλακιά τους. Αυτοί, που στο όνομα της «ανάπτυξης», μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο τα πλούτη τους και σεις χρεώνετε σε μας τα λεφτά των δανείων της υποτέλειας. Κατά συνέπεια, αυτό που μπορώ να σας πω ευθαρσώς είναι ότι εξυπηρετείτε και υπηρετείτε τα μεγάλα συμφέροντα και σε καμία περίπτωση αυτά του λαού. Αυτά τα ποδοπατάτε!

Κι ενώ τα μέτρα που πήρατε για την… αντιμετώπιση της κρίσης και του χρέους, όπως μας είπατε, θα είναι και τα τελευταία, τώρα για να πάρουμε την πέμπτη δόση- η οποία θα δοθεί πάλι κι αυτή σε τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες- πρέπει να ψηφιστεί κι άλλο μνημόνιο. Πρέπει να μειώσουμε κι άλλο μισθούς και συντάξεις, πρέπει τώρα να απολυθούν και δημόσιοι υπάλληλοι, πρέπει να ξεπουληθούν τα πάντα. Πρέπει να διαλυθούν και τα τελευταία ψήγματα της δημόσιας υγείας, της παιδείας. Δεν είναι καθόλου απίθανο οι προσκεκλημένοι της κυβερνησής σας, επικυρίαρχοι και τοκογλύφοι, να έχουν την πρόθεση να βγάλουν στο σφυρί τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό της βροχής, τις θάλασσες και τα βουνά! Δεν επιτρέπουν καν σ’ αυτήν την υποταγμένη και πιστή στις εντολές τους κυβέρνηση να τα ξεπουλήσει. Θα τα ξεπουλήσουν οι ίδιοι! Θα ορίσουν αυτοί πιο δικούς τους ανθρώπους!

Αυτό σημαίνει ότι επί της ουσίας όλα αυτά ούτε τώρα μας ανήκουν και πάντα με τη δική σας «νομιμοποίηση».

Μπροστά στην ψήφιση των νέων μέτρων που συμφωνήσατε με τους επικυρίαρχους της τρόικας, κάποιοι από σας, νομίζοντας ότι θα ξεφύγουν από την οργή του λαού, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν(!) και απορούν τι δεν πήγε καλά με το μνημόνιο ζητώντας μάλιστα υποκριτικά από τα κυβερνητικά στελέχη εξηγήσεις! Το θέατρο όμως των λεγόμενων… «ανταρτών»δεν είναι καινούριο για μας!

Αφορμή για να γραφεί αυτό το κείμενο ήταν η παρουσία σε μεγάλο κανάλι  δύο βουλευτών, συμπολίτευσης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίοι ως λευκές περιστερές απορούσαν και εξανίσταντο για την… αντιδημοκρατική συμπεριφορά πολιτών απέναντί τους. Εξανίσταντο για την αναγκαστική τους φυγάδευση από την πίσω πόρτα της βουλής, έχοντας την πλήρη κατανόηση της τηλεπαρουσιάστριας. Από τότε υπήρξαν κι άλλες φυγαδεύσεις από τις πίσω πόρτες, ακόμη και με την συνδρομή καϊκιών! Απορούσαν γιατί!

Απορούσαν, γιατί τους γιαουρτώνει, γιατί τους γιουχαΐζει , γιατί τους ειρωνεύεται ο κόσμος! Απορούσαν, γιατί έχει τόσο… θράσος και φωνάζει ο λαός : «νόμος είναι το δίκιο των πολλών», «η δημόσια περιουσία ανήκει στο λαό και δεν ξεπουλιέται», «δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος», «να πληρώσουν αυτοί που τα έφαγαν»!

Αλήθεια, πόσο θράσος χρειάζεται από τη μεριά τους, από τη μεριά σας, για να δείχνετε ότι απορείτε, επειδή αυτοί που στην κυριολεξία τους προορίζετε για δούλους, σας αντιμετωπίζουν έτσι! Ακόμα τίποτα δεν έχετε δει. Και βέβαια, αν αυτοί , αν εμείς, αν ο λαός δεν ξεσηκωθεί, αν σας αφήσει να διαχειρίζεστε τις τύχες του, η Ελλάδα του 2025 θα είναι ίδια με την Γουατεμάλα και την Ισλανδία του σήμερα!

Μη φανταστείτε ότι μπορείτε να νίπτετε τας χείρας σας, ρίχνοντας το ανάθεμα για το έγκλημα σε εκείνους που «διαπραγματεύονται», καθιστώντας μοναδικούς ένοχους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς, με την πρόφαση ότι  δεν γνωρίζατε το περιεχόμενο των υποτελών συμφωνιών, που με την ψήφος σας στη βουλή υπογράφετε. Η ψήφος σας προδιαγράφει την πορεία της πατρίδας και η ευθύνη σάς ανήκει στο ακέραιο. Φυσικά θα έρθει η μέρα που θα λογοδοτήσετε για όλες αυτές τις πράξεις σας.

Κλείνοντας. Μπορείτε να μου πείτε τι πατρίδα θα είναι αυτή δίχως δικούς της δρόμους, δίχως λιμάνια, δίχως γέφυρες, δίχως αεροδρόμια, δίχως ΔΕΗ, ΟΤΕ, τράπεζες, σιδηρόδρομους, υπηρεσίες ύδρευσης; Δίχως να είναι κυρίαρχη στον ορυκτό της πλούτο, κυρίαρχη ούτε καν στην πολιτιστική της κληρονομιά;  Μια πατρίδα δίχως τίποτα! Σε τι λοιπόν θα ασκεί κυριαρχία ο ελληνικός λαός και πώς θα… ξεπληρώνει τα χρέη, που εσείς του φορτώνετε; Μπορεί ένας λαός να είναι κυρίαρχος χωρίς τα παραπάνω; Κι εσείς είναι βέβαιο, το ξέρετε ότι δεν μπορεί. Αυτό όμως φαίνεται ότι σας είναι αδιάφορο!

Αυτήν τη στιγμή, στο σημείο που φτάσατε τα πράγματα, έχετε δύο επιλογές.

Ή να παραιτηθείτε, να ζητήσετε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα δεινά που του επιφέρατε και να σηκωθείτε να φύγετε ή να συνεχίσετε.

Αν όμως επιλέξετε να συνεχίσετε το ξεπούλημα της πατρίδας και την εξαθλίωση του λαού της, να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να κρυφτείτε στην ανωνυμία. Ένας- ένας έχει στο ακέραιο την προσωπική του ευθύνη γι αυτό το έγκλημα. Τα ονοματά σας θα είναι ανεξίτηλα γραμμένα στη λίστα της ντροπής, καθημερινά διαθέσιμα σε όποιον τα αναζητήσει τώρα και στο μέλλον.

Και μη νομίζετε ότι οι σημερινοί προστάτες σας θα συνεχίσουν να σας παρέχουν προστασία, όταν τους τελειώσετε τη «δουλειά». Δεν θα έχουν κανένα λόγο τότε. Ούτε ελικόπτερα για σας θα είναι διαθέσιμα. Αλλά και να ήταν πού θα πηγαίνατε;

«Λύσεις» οι επικυρίαρχοι θα βρουν μόνο για τους πρωτοκλασάτους. Θα βρουν για τον Γιώργο. Εξ άλλου αυτός έχει πατρίδα. Γνωρίζει άριστα και τη γλώσσα της! Στα Ελληνικά δυσκολεύετε. Το ξέρετε κι εσείς!

Εσείς όμως σε ποιο κοινό θα τολμήστε να αρθρώσετε λόγο; Από ποιους θα ζητήσετε… επανεκλογή; Ποιο καφενείο θα σας δεχτεί και σε ποια ταβέρνα θα πάτε; Ποια θεατρική παράσταση θα δοθεί μόνο για σας; Σε ποια πλατεία θα κάνετε βόλτα και σε ποιο παγκάκι θα καθίσετε;

Πάντα στο μυαλό σας θα έχετε τη διαφυγή και ας μην σας δίνει πλέον κανένας σημασία.

Πάντα, καθημερινά, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε ώρα, θα ψάχνετε μια πίσω πόρτα, ένα ασφαλές σκοτάδι…

Άνθρωποι του σκότους και της πίσω πόρτας!

Τολμήστε…!

• Του Δημήτρη Τσιμούρα από το ΠΟΝΤΙΚΙ

Συνεχίστε μ' αυτή την τακτική παιδιά κι αφήστε τον κόσμο να μας βρίζει...

Χρειάστηκαν τέσσερις άκαρπες συνεδριάσεις στο μέγαρο της Ακαδημίας 20 για να αποκαλυφθεί πλήρως ποιοι είναι αυτοί που με τα γνωστά συνδικαλιστικά τερτίπια τους, κωλυσιεργούν στη συγκρότηση προεδρείου, παίζουν καθυστερήσεις, διαφοροποιώντας από συνεδρίαση σε συνεδρίαση τους όρους τους, αφήνοντας τους εργοδότες να αλωνίζουν στα μαγαζιά.

Η μεθόδευση που ακολουθούν δέκα μέρες τώρα, αποκαλύπτει και το βαθύτερο στόχο τους. Οι ενέργειες τους διευκολύνουν τους εργοδότες που συνεχίζουν ακάθεκτοι να απολύουν, να εκβιάζουν, να τρομοκρατούν.

Σήμερα το απόγευμα συγκαλείται για 5η φορά το ΔΣ με μόνο θέμα τη συγκρότηση του προεδρείου. Στα μαγαζιά η κατάσταση βράζει.

Η εκτίμηση των εκπροσώπων στο Μεικτό «Δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που η κοινωνία έχει βγει στο δρόμο και καθημερινά στον κλάδο σημειώνονται απολύσεις, μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις κλπ, τα 11 μέλη του Δ.Σ. να επιδεικνύουν τέτοια αδιαφορία και να κρύβονται πίσω από σκοπιμότητες, προσωπικές ή παραταξιακές», αποτυπώνει την αγωνία των δημοσιογράφων που βιώνουν καθημερινά και συνεχώς την εργοδοτική επίθεση.

Έφθασε όμως η στιγμή να διαχωρισθούν οι ευθύνες που όλοι επικαλούνται με τόση ευκολία για να ξεφύγουν από την πίεση των δημοσιογράφων.

Η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» ξεκαθάρισε από την αρχή πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις στο συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων να συγκροτηθεί ένα μαχητικό, διεκδικητικό προεδρείο που θα βάλει στην πρώτη γραμμή την αντιμετώπιση της εργασιακής λαίλαπας. Η πρόταση απορρίφθηκε από όλες τις παρατάξεις με διαφορετικό σκεπτικό. Στην ουσία όλοι επέλεξαν εξ΄ αρχής να συζητήσουν στη βάση συγκρότησης αναλογικού προεδρείου, ανοίγοντας το συνδικαλιστικό παιχνίδι για τα πρόσωπα. Η συζήτηση έφθασε ήδη σε αδιέξοδο εξαιτίας της στάσης συγκεκριμένων παρατάξεων να ανοίξουν τα χαρτιά τους και να πουν καθαρά αυτό που θέλουν και επιθυμούν.

Οι προτάσεις είναι λίγο πολύ γνωστές:

• Η «Συσπείρωση» με δυο έδρες στο ΔΣ επιμένει στο αναλογικό-αντιπροσωπευτικό. Στην 4η κατά σειρά συνεδρίαση έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου ο Δημήτρης Τρίμης επικεφαλής της παράταξης. Έλαβε 4 ψήφους υπέρ, 4 κατά και 3 λευκές. Απέρριψαν λοιπόν συγκεκριμένες δυνάμεις και αυτή την «εναλλακτική» μέθοδο άρσης του αδιεξόδου στη συγκρότηση προεδρείου.
• Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» με επίσης 2 έδρες στο ΔΣ  συμφωνεί στο αναλογικό προεδρείο αλλά ρίχνει το μπαλάκι των πρωτοβουλιών στις άλλες παρατάξεις. Δεν αποδέχθηκε την ψηφοφορία μόνο για το πρόσωπο του προέδρου, με το επιχείρημα ότι είναι προτιμότερο να επιλεγεί συνολική πρόταση.
  
• Οι «Δημοσιογράφοι για τη δημοσιογραφία» με 2 έδρες, καταρχήν αποδέχθηκαν το αναλογικό προεδρείο αλλά με όρους που άλλαζαν από συνεδρίαση σε συνεδρίαση. Αρχικά έπρεπε να εφευρεθούν δυο ακόμη θέσεις στο προεδρείο και από 5μελές να γίνει 7μελές για να πάρουν όλοι από μια θέση! Μετά από μερικές μέρες ο όρος άλλαξε. Είπαν πως δεν ψηφίζουν πρόσωπα που θα έχουν θέση υπέρ των απεργιών μαζί με τους άλλους εργαζόμενους τη χώρας.
  
• Η «Κίνηση επαγγελματιών δημοσιογράφων» με επίσης 2 έδρες, στα λόγια συμφώνησε με το αναλογικό προεδρείο αλλά υπό την έννοια του «οικουμενικού». Αργότερα πρόσθεσε τον όρο ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει με πρόσωπα στο προεδρείο τα οποία δεν θα δηλώσουν την αντίθεση τους στη μείωση μισθών κατά 10%. Αργότερα, έθεσε όρο για «κόκκινες γραμμές» χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις.
• Οι «Μαχόμενοι δημοσιογράφοι» με 1 έδρα στο ΔΣ πρότειναν και επιμένουν σε προγραμματικό προεδρείο με μίνιμουμ συμφωνία σε 8 σημεία.
• Η «Δημοσιογραφική μεταρρύθμιση» προτείνει προεδρείο που θα αναλάβει διαπραγμάτευση με τους εργοδότες, χωρίς όρους. Αλλά δεν ψηφίζει πρόσωπα που είναι υπέρ των απεργιακών κινητοποιήσεων! Και στους διαδρόμους δηλώνει πως έχει εξουσιοδότηση η παράταξη από τους δημοσιογράφους της να ζητήσει διορισμό προεδρείου από το δικαστήριο.
  

Όπως είναι φανερό από τους όρους που θέτουν πολύ συγκεκριμένα μέλη των «11 του ΔΣ», από τα «ψιλά γράμματα» της συνδικαλιστικής πρακτικής στον 5ο όροφο των συνεδριάσεων, οι στόχοι είναι εντελώς διαφορετικοί από τη συγκρότηση ενός προεδρείου που θα σταθεί από την αρχή της δράσης του ως κυματοθραύστης στην εργοδοτική επίθεση.
Η «Πρωτοβουλία για την ανατροπή» με 1 έδρα στο ΔΣ παραμένει σταθερά στις αρχές και το στόχο της. Η πρότασή της ήταν η μοναδική ρεαλιστική που θα μπορούσε να συγκεντρώσει πλειοψηφία. Από τη στιγμή που απορρίφθηκε καταρχήν από τη «Δημοσιογραφική Συνεργασία»,  άρα και από τις άλλες δυνάμεις που όλο το προηγούμενο διάστημα συγκρούστηκαν στα μαγαζιά και τον κλάδο με τη λογική των παρατάξεων του Π. Σόμπολου- Δ.Τσαλαπάτη, δεν θα σταθεί εμπόδιο στη συγκρότηση του με οποιοδήποτε τρόπο.

Και ούτε είναι διατεθειμένη να μπει στο παιχνίδι και το παζάρι των προσώπων και των θέσεων. Αντιθέτως θα ασκήσει με όλες της τις δυνάμεις την πίεση που χρειάζεται εντός του ΔΣ προκειμένου να πάρουν πλέον ανοιχτά θέση όσοι το αποφεύγουν, επιδιδόμενοι σε ασκήσεις μποϋκοτάζ, πιστεύοντας πως θα μετακυλήσουν την πίεση στην «Πρωτοβουλία για την ανατροπή» για να κρύψουν τη δική τους ανεπίτρεπτη στάση.

Η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» περιμένει τα μέλη του ΔΣ εκεί που θα έπρεπε να είναι η θέση τους. Στα μαγαζιά που δοκιμάζονται, στις εφημερίδες που ανησυχούν, στα ηλεκτρονικά Μέσα που εκβιάζονται, στα ηλεκτρονικά site που στήνονται ως εργασιακές γαλέρες.

Η ανοχή μας, όπως και όλων των δημοσιογράφων, τελείωσε.

Να γιατί το ipad δεν πρόκειται να αντικαταστήσει ποτέ την εφημερίδα. Αδίκως φοβούνται συνάδελφοι, γι' αυτό ας προσέξουν περισσότερο την ποιότητα του προϊόντος που παράγουν...Εκτός κι αν "πέσουν" σε κάτι... σαϊνια τύπου Ζαγοριανίτη...

Τι είναι αυτό το κακό με τις εφημερίδες του Ηρακλείου; Τόσο χάλια είμαστε λοιπόν και δεν το έχουμε πα΄ρει είδηση; Τι στο διάβολο συμβαίνει και κανείς από τους κυβερνώντες δεν συγκινείται;

Ο αγώνας της ΓΣΕΕ σε διεθνές επίπεδο κατά των απαράδεκτων «μνημονιακών» μέτρων αναδιάρθρωσης της αγοράς εργασίας, εισέρχεται σε κρίσιμη φάση με την ένταξη της Ελλάδας στην παγκόσμια λίστα των 25 χωρών που εξετάζονται για την παραβίαση θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας στην 100η τριμερή Διάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) στη Γενεύη.

Αιχμή της προσφυγής της ΓΣΕΕ είναι οι συγκεκριμένες κρατικές παρεμβάσεις που παραβιάζουν τη Διεθνή Σύμβαση αρ.98 και άλλες  Συμβάσεις (επικυρωμένες από την Ελλάδα), αποδομούν τις εργασιακές σχέσεις και τα κοινωνικά κεκτημένα με μέτρα που αποτελούν δεσμευτικούς όρους των αλλεπάλληλων Μνημονίων πλήττοντας εργασιακά δικαιώματα και το εισόδημα των εργαζομένων.

Η ΓΣΕΕ επικεντρώθηκε, εκτός άλλων, σε καίρια ζητήματα όπως η διασφάλιση/προστασία των όρων εργασίας μέσω συλλογικών συμβάσεων, οι αυθαίρετες περικοπές μισθών και συντάξεων, το πάγωμα/μείωση αποδοχών και η απαγόρευση σύναψης ΣΣΕ στις ΔΕΚΟ, η προσπάθεια επιβολής ατομικών συμβάσεων, η ανατροπή της ιεραρχίας των ΣΣΕ εις βάρος των κλαδικών συμβάσεων, η απαράδεκτη προώθηση ατομικών συμβάσεων, οι διακρίσεις κατά ευάλωτων ομάδων όπως οι νέοι και οι γυναίκες. Τεκμηριώθηκε με νέα στοιχεία η ποιοτική και ποσοτική επιδείνωση της αγοράς εργασίας στον ένα χρόνο εφαρμογής των μέτρων η οποία αποδυναμώνει δραστικά τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους. Τονίστηκε ότι ο διαρκής και άνισος χαρακτήρας των αδικαιολόγητων μέτρων όχι μόνο αντιβαίνει τις αρχές της ΔΟΕ αλλά καθιστά μισθούς και δικαιώματα βασικό μοχλό δημοσιονομικής προσαρμογής, χωρίς πλέγμα κοινωνικής προστασίας και σε συνθήκες εκφυλισμού του κοινωνικού διαλόγου.

Η κυβερνητική και η εργοδοτική πλευρά, με προεξάρχουσα την Ελληνική κυβέρνηση και εργοδοσία, επικαλέστηκε την αναγκαιότητα των μέτρων,  την κρισιμότητα της κατάστασης κ.α. ενώ κύρια οι εργοδότες επεδίωξαν, εκτός  άλλων, την αναβολή έκδοσης συμπερασμάτων.

Υπέρ της ΓΣΕΕ στη διαδικασία τοποθετήθηκαν τα συνδικάτα  της Γερμανίας, Ισπανίας Γαλλίας και Βενεζουέλας καθώς και η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ITUC) που ανέδειξαν τη διεθνή και την Ευρωπαϊκή διάσταση της υπόθεσης της Ελλάδας που χρησιμοποιείται ως  εργαστήριο απορρύθμισης και σε άλλες χώρες, ανεξάρτητα από το εάν απειλούνται ή όχι από την οικονομική κρίση. Τονίστηκε επίσης ότι οι Διεθνείς Συμβάσεις πρέπει να τηρούνται όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από όλες τις χώρες που συμμετέχουν σε μηχανισμούς «διάσωσης».

Υπενθυμίζεται ότι η ΓΣΕΕ, έγκαιρα τον Ιούλιο του 2010 μαζί με την προσφυγή της ξεκίνησε πολύπλευρη διεθνή εκστρατεία και ενημέρωσης η οποία, εκτός άλλων,  πέτυχε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας που θα αποστείλει προσεχώς ειδική ανώτατη αποστολή στην Ελλάδα για να διερευνήσει τις καταγγελίες της ΓΣΕΕ.

Η έκδοση των συμπερασμάτων για την Ελλάδα αναμένεται σύντομα ενώ την ερχόμενη εβδομάδα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος θα μιλήσει στην Ολομέλεια της Διάσκεψης και θα πραγματοποιήσει σειρά διεθνών συναντήσεων με συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες..

• Χθεσινό Δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ. Λες;