Η χαραγμένη στο βράχο πινακίδα στην Πνύκα λέει ότι εδώ δίδαξε ο Παύλος… Σ’ αυτό το λόφος στα ΒΔ της επιβλητικής Ακρόπολης των Αθηνών από την οποία τον χωρίζει μια πολύ ρηχή κοιλάδα. Αυτό το κάπως στενό, γυμνό, ασβεστολιθικό ύψωμα έχει ύψος 115 μ., ενώ η Ακρόπολη στα ΝΑ του ορθώνεται 43 μ. ψηλότερα. Η ανάβαση στον Άρειο Πάγο είναι ομαλή από το Β, αλλά από το Ν είναι απότομη. Στην κορυφή αυτού του λόφου υπήρχαν κάποτε αρχαίοι ελληνικοί βωμοί, ιερά, αγάλματα, καθώς και το υπαίθριο ανώτατο δικαστήριο του Αρείου Πάγου. Σήμερα όλα αυτά έχουν χαθεί, και το μόνο που μένει είναι λίγα από τα λαξευμένα στο βράχο έδρανα.


Όπως γνωρίζουμε από τη Γραφή, σε μια από τις επισκέψεις του αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, ορισμένοι Αθηναίοι τον έπιασαν και τον οδήγησαν στον Άρειο Πάγο, λέγοντας: «Μπορούμε να μάθουμε ποια είναι αυτή η καινούρια διδασκαλία για την οποία μιλάς; Διότι παρουσιάζεις ορισμένα πράγματα που είναι παράξενα στα αφτιά μας». (Πρ 17:19, 20) Στην απάντησή του ο Παύλος παρέθεσε με προσοχή μια σειρά αναμφισβήτητων γεγονότων, χτίζοντας σταδιακά ένα λογικό και πειστικό επιχείρημα. Δεν ολοκλήρωσε, όμως, την ομιλία του, διότι «όταν άκουσαν για ανάσταση νεκρών» κάποιοι εμπαίκτες άρχισαν να χλευάζουν. Ωστόσο, μέχρι να τον διακόψουν, ο απόστολος είχε ήδη καταφέρει να διαιρέσει το ακροατήριό του σε τρεις ομάδες, με βάση τις απόψεις τους.


Ενώ μερικοί χλεύαζαν και κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι θα ήθελαν να ακούσουν περισσότερα σχετικά με αυτό αργότερα, άλλοι «έγιναν πιστοί, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Διονύσιος, που ήταν δικαστής του Αρείου Πάγου, και μια γυναίκα ονόματι Δάμαρις και άλλοι εκτός από αυτούς». (Πρ 17:22-34) Σήμερα στον Άρειο Πάγο υπάρχει μια μπρούντζινη πλάκα που έχει στηθεί σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος και η οποία περιέχει την ομιλία του αποστόλου Παύλου. Δεν μπορεί να λεχθεί με βεβαιότητα ότι σε εκείνη την περίπτωση ο Παύλος μίλησε ενώπιον του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, αλλά μεταξύ των ακροατών του υπήρχε τουλάχιστον ένα μέλος αυτού του ονομαστού δικαστηρίου.


Σύμφωνα πάντα με τη Γραφή η Αθήνα ήταν πολύ θρησκευόμενη πόλη, γεγονός που προκάλεσε το σχόλιο του αποστόλου Παύλου πως οι Αθηναίοι “φαίνεται ότι έχουν μεγαλύτερο φόβο για τις θεότητες από ό,τι άλλοι”. (Πρ 17:22) Σύμφωνα με τον ιστορικό Ιώσηπο, οι Αθηναίοι ήταν «οι πιο ευσεβείς από όλους τους Έλληνες». (Κατ’ Απίωνος, Β΄, 130 [11]) Η Πολιτεία είχε υπό τον έλεγχό της τη θρησκεία και την προωθούσε πληρώνοντας για τις δημόσιες θυσίες, τις τελετές και τις πομπές που γίνονταν προς τιμήν των θεών. Είδωλα υπήρχαν σε ναούς, σε πλατείες και στους δρόμους, ενώ οι άνθρωποι συνήθιζαν να προσεύχονται στους θεούς πριν από τα συμπόσιά τους—στη διάρκεια των οποίων επιδίδονταν σε φιλοσοφικές συζητήσεις—καθώς και πριν από τις πολιτικές συγκεντρώσεις και τους αθλητικούς αγώνες.


Τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, ο απόστολος Παύλος μιλώντας στους Αθηναίους αναφέρθηκε σε έναν βωμό που έφερε την επιγραφή: «Στον Άγνωστο Θεό». (Πρ 17:23) Υπάρχουν άφθονες ιστορικές πληροφορίες που το επιβεβαιώνουν αυτό. Ο Απολλώνιος ο Τυανεύς, ο οποίος επισκέφτηκε την Αθήνα λίγο καιρό μετά τον Παύλο, αναφέρεται ότι είπε: «Είναι πολύ μεγαλύτερη απόδειξη σοφίας και σύνεσης το να λέει κανείς καλά λόγια για όλους τους θεούς, ιδιαίτερα στην Αθήνα, όπου υπάρχουν βωμοί προς τιμήν ακόμη και άγνωστων θεών». (Φιλόστρατος, Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον, 6, 3) Το δεύτερο αιώνα Κ.Χ. ο γεωγράφος Παυσανίας ανέφερε ότι στο δρόμο από το λιμάνι του Φαληρικού Όρμου μέχρι την πόλη της Αθήνας είχε παρατηρήσει “βωμούς θεών που ονομάζονταν Άγνωστοι και ηρώων”.


Επίσης, έκανε λόγο για έναν “βωμό Αγνώστων Θεών” στην Ολυμπία. (Ελλάδος Περιήγησις, Αττικά, Α΄, 4· Ηλιακά Α΄, 14, 8) Ένας παρόμοιος βωμός ανακαλύφτηκε το 1909 στην Πέργαμο, στον περίβολο του ναού της Δήμητρας. Ο γεωγράφος του δεύτερου αιώνα Παυσανίας το επιβεβαιώνει αυτό, εξηγώντας ότι καθ’ οδόν από το λιμάνι του Φαληρικού Όρμου προς την Αθήνα (από όπου πιθανόν να πέρασε ο Παύλος κατά την άφιξή του) παρατήρησε “βωμούς θεών που ονομάζονταν Άγνωστοι και ηρώων”. Κάπως έτσι μπαίνουμε στις πιο ζεστές μέρες του φετινού καλοκαιριού. Υπομονή, κουράγιο σε όλους… Πάντα θα υπάρχει μια όμορφη θάλασσα που θα γαληνεύει τη ψυχή μας. Οι φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης έχουν παρθεί από τον τοίχο της Στέλλας…

Θυμάστε από τις αναρτήσεις μου εδώ, όλες τις προηγούμενες μέρες, πώς ήταν διαμορφωμένος ο χώρος στην υπαίθρια Αίθουσα Συνελεύσεων στη Μαλακάσα… Με τη βοήθεια του καλού αδελφού Κώστα που βοήθησε στην αποκαθήλωση αλλά και στο στήσιμο της τέντας και όλου του υλικού που χρησιμοποιήθηκε εκεί (ένας από τους 650 περίπου εθελοντές που πρόσφεραν ανιδιοτελώς την εργασιακή τους δύναμη), στο άπλωμα και μάζεμα των καρεκλών, των ηχητικών κ.λπ ας πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους αυτούς τους αφανείς ήρωες. Έτσι ήταν, λοιπόν, ο χώρος στη διάρκεια των τριών Συνελεύσεων που πραγματοποιήθηκαν φέτος σ’ αυτόν το χώρο…


Και δείτε παρακαλώ πώς έγινε, μερικές ώρες μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της τελευταίας τριήμερης Συνέλευσης Περιφερείας που πραγματοποιήθηκε το τριήμερο 10 – 11 και 12 Ιουλίου και απολαύσαμε τόσες χιλιάδες άνθρωποι από την Αττική και όχι μόνο… Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί, όπως είναι φανερό, λίγο πριν βραδιάσει… Την ώρα δηλαδή που εμείς σπίτι μας, χαλαρώναμε ύστερα από την κούραση του τριημέρου. Κάποιοι αδελφοί μας συνέχισαν να προσφέρουν τις δυνάμεις τους ώς αργά το βράδυ… Μόνο άνθρωποι από ένα ξεχωριστό λαό, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο, δεν νομίζετε;


Ναι, τίποτα δεν γίνεται από μόνο του… Ούτε και μαγικά. Χρειάζεται πολύ προσωπική δουλειά από εθελοντές αδελφούς για να μπορέσουν μέσα σε λίγες ώρες, να επανέλθουν όλα, όπως ήταν πριν από τις συνελεύσεις… Ευτυχώς που υπάρχουν πολλοί νέοι στην οργάνωση που είναι πρόθυμοι να προσφέρουν τη σωματική τους δύναμη και τις γνώσεις τους με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.  Κι αυτός είναι ένας πολύ σημαντικό λόγος που μας κάνει όλους πολύ χαρούμενους… Μπράβο και πάλι μπράβο τους!


Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας η καθαριότητα κράτησε ως αργά τη νύχτα. Και μικρά παιδιά συνέφεραν σ’ αυτό το σπουδαίο έργο. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Όπως διαβάζουμε στη Γραφή: Οι Ισραηλίτες είχαν το προνόμιο να συνεισφέρουν για την ανέγερση και τον εξοπλισμό κατασκευών για την αληθινή λατρεία. Πρόσφεραν υλικά για τη σκηνή της μαρτυρίας και τον εξοπλισμό της (Εξ 25:1-9· 35:4-9), «εθελοντική προσφορά στον Ιεχωβά» η οποία χρειάστηκε να σταματήσει γιατί τα πράγματα που προσφέρθηκαν «ήταν αρκετά για να γίνει όλο το έργο, και μάλιστα υπεραρκετά». (Εξ 35:20-29· 36:3-7) Οι συνεισφορές του Βασιλιά Δαβίδ για τη μελλοντική οικοδόμηση του ναού περιλάμβαναν την «ιδιαίτερη περιουσία» του, χρυσάφι και ασήμι αξίας $1.202.000.000 και πλέον. Κατόπιν, οι άρχοντες και οι αρχηγοί του λαού συνεισέφεραν με χαρά $1.993.000.000 και πλέον σε χρυσάφι και ασήμι, εκτός από χαλκό, σίδερο και πέτρες.—1Χρ 29:1-9.


Δείτε μια ομορφιά! Όλοι νέοι! Δεν σας θυμίζει κάτι αυτό; Τα πλήθη που συνάγονταν στο ναό κατά τη διάρκεια των ετήσιων γιορτών ευφραίνονταν και αποκόμιζαν πνευματικά οφέλη, όπως συνέβη κατά τον εορτασμό του Πάσχα την εποχή του Βασιλιά Εζεκία, όταν «έγινε μεγάλη χαρά στην Ιερουσαλήμ». (2Χρ 30:26) Στις ημέρες του Νεεμία συγκλήθηκε μια σύναξη που αποδείχτηκε περίσταση “πολύ μεγάλης χαράς”. (Νε 8:17) Στο λαό που είχε συναχθεί στην Ιερουσαλήμ ο Έσδρας διάβασε από το βιβλίο του Νόμου του Μωυσή, ενώπιον «όλων αυτών που είχαν την απαιτούμενη νοημοσύνη για να ακούν», και εκείνοι παρακολουθούσαν πολύ προσεκτικά. (Νε 8:2, 3) Ως αποτέλεσμα της διδασκαλίας του Έσδρα και άλλων Λευιτών, όλος ο λαός χάρηκε «γιατί είχαν κατανοήσει τα λόγια που τους είχαν γνωστοποιηθεί». (Νε 8:12) Έπειτα γιόρτασαν τη Γιορτή των Σκηνών, και την όγδοη ημέρα «έγινε επίσημη σύναξη, σύμφωνα με τον κανονισμό».—Νε 8:18· Λευ 23:33-36.


Ένα σουβλάκι ήταν ότι χρειαζόταν… Μετά τον Κατακλυσμό ο Θεός είπε στον Νώε ότι, εκτός από τη βλάστηση, μπορούσε να χρησιμοποιεί ως τροφή κάθε κινούμενο ζώο που ήταν ζωντανό. (Γε 9:3, 4) Ωστόσο, υπό το Νόμο, οι Ισραηλίτες επιτρεπόταν να τρώνε μόνο όσα ζώα προσδιορίζονταν ως καθαρά. Αυτά κατονομάζονται στο 11ο κεφάλαιο του Λευιτικού και στο 14^ο κεφάλαιο του Δευτερονομίου. Ο κοινός λαός συνήθως δεν έτρωγε πολύ κρέας. Αλλά πότε - πότε έσφαζαν ένα κατσίκι ή ένα αρνί ως θυσία συμμετοχής ή προς τιμήν ενός φιλοξενούμενου. (Λευ 3:6, 7, 12· 2Σα 12:4· Λου 15:29, 30) Οι πιο εύποροι έσφαζαν βόδια ή μοσχάρια. (Γε 18:7· Παρ 15:17· Λου 15:23) Καταναλώνονταν επίσης θηράματα όπως ελάφια, γαζέλες, ζαρκάδια, αίγαγροι, αντιλόπες, άγριοι ταύροι και αγριόγιδα, των οποίων το κρέας το έψηναν ή το έβραζαν. (Γε 25:28· Δευ 12:15· 14:4, 5) Η βρώση του αίματος απαγορευόταν αυστηρά, όπως και η βρώση του πάχους.—Λευ 7:25-27.


Όπως η τροφή που προμήθευε ο Ιεχωβά στο ιερατείο του ήταν αγιασμένη, έτσι και η τροφή που προμηθεύει στους Χριστιανούς υπηρέτες του είναι επίσης αγιασμένη, όπως πρέπει να είναι όλα όσα χρησιμοποιούν ή στα οποία συμμετέχουν οι αγιασμένοι υπηρέτες του. Ο απόστολος Παύλος προειδοποιεί για ασυνείδητους ανθρώπους οι οποίοι προσποιούνται ότι έχουν αγιαστεί, «που απαγορεύουν το γάμο, που διατάζουν την αποχή από τροφές τις οποίες δημιούργησε ο Θεός για να τις τρώνε με ευχαριστία εκείνοι που έχουν πίστη και γνωρίζουν ακριβώς την αλήθεια. Ο λόγος για αυτό είναι ότι κάθε δημιουργία του Θεού είναι καλή, και τίποτα δεν πρέπει να απορρίπτεται αν λαβαίνεται με ευχαριστία, γιατί αγιάζεται μέσω του λόγου του Θεού και της προσευχής που γίνεται για αυτό». (1Τι 4:1-5) Αν ο Λόγος του Θεού δηλώνει ότι κάτι είναι καθαρό, τότε αυτό είναι καθαρό, και ο Χριστιανός, καθώς ευχαριστεί για αυτό στην προσευχή του, το δέχεται ως αγιασμένο, με αποτέλεσμα να τον θεωρεί ο Θεός καθαρό όταν το τρώει.

Την ώρα που κάποιοι αγωνιούν και εκνευρίζονται με τη στάση των δανειστών μας «φίλων και εταίρων μας» σχετικά με το αν μένουμε ή φεύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς επιλέξαμε να αγνοήσουμε όλα αυτά και να ζήσουμε κορυφαίες στιγμές από ένα πολύ πλούσιο πνευματικό τραπέζι που απλώθηκε μπροστά μας, για ένα ολόκληρο τριήμερο.


Είχαμε έτσι την ευκαιρία να συναντήσουμε φίλους καλούς και ακριβούς, να γνωριστούμε από κοντά και να μιλήσουμε μαζί τους, όπως με τον Βαγγέλη και τον Πέτρο στην πάνω φωτογραφία και τον Στέλιο με τη σύζυγο του, Βαλεντίνα, εδώ… Ο χρόνος ήταν λίγος και οι φίλοι πολλοί (τι σπουδαίο προνόμιο να έχουμε φίλους στις δύσκολες μέρες που ζούμε…) πού να τους προλάβεις όλους;


Παρ’ όλα αυτά βρήκαμε χρόνο να ξαναδούμε τη φίλη μας, Δήμητρα Τριανταφυλλάκη – Μπόνη από τα Αποίκια της Άνδρου. Χαρήκαμε που ξαναήρθε στο συνηθισμένο μέρος, όπου περνούσαμε το μεσημεριανό μας διάλειμμα, στα πεύκα, ακριβώς απέναντι από τη νοηματική. Ήταν πολλοί ακόμα με τοπυ οποίους δεν τα καταφέραμε να συναντηθούμε… Θα το κάνουμε στο χρόνο που έχουμε μπροστά μας…


Έτσι κι αλλιώς μας αρέσει η αληθινή ζωή και οι αληθινοί φίλοι, οπότε αυτό είμαστε σε θέση να το διεκπεραιώσουμε με τις κοινωνικές συναναστροφές, οι οποίες μάλιστα συστήνονται… Ωστόσο χρειαζόμαστε και το δικό μας ζωτικό χώρο… Έτσι με τη βοήθεια φίλων και αδελφών, πήραμε δυο δικές μας αναμνηστικές φωτογραφίες…


Κι όχι μόνο στο μεσημεριανό διάλειμμα, αλλά και στη διάρκεια των εργασιών της τριήμερης Συνέλευσης Περιφερείας… Ανάμεσα στους 5.302 αδελφούς μας, στη θέση μας, απολαύσαμε ένα μοναδικό πρόγραμμα με 50 διαφορετικές παρουσιάσεις που μας έδειξαν ξεκάθαρα πώς θα ωφεληθούμε προσωπικά, καθώς θα ακολουθούμε τα βήματα του Ιησού, του μεγαλύτερου ανθρώπου που πέρασε ποτέ από τη γη…


Ήταν πραγματικά ένα ξεχωριστό τριήμερο που μας εξόπλισε ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τη θύελλα που πλησιάζει, συνεχίζοντας να εστιάζουμε το βλέμμα μας στον Ιησού. Και πράγματι, στις δύσκολες μέρες που ζούμε χρειάζεται ασφαλώς πολύ θάρρος… Κι αυτό το δίνει η Αγία Γραφή. Ποιον θα φοβηθούμε, όταν ξέρουμε τι περιμένουμε…


Είδαμε στη δική μας Συνέλευση Περιφερείας, 36 νέους αδελφούς να συμβολίζουν την αφιέρωση τους στον Ιεχωβά με τη βάφτιση τους και συνολικά 178 τις τρεις προηγούμενες εβδομάδες και οπλιστήκαμε με δύναμη, πίστη και ελπίδα πως μόνο μέσα σ’ αυτό το ασφαλές λιμάνι θα εστιάσουμε την ελπίδα μας για τους «νέους ουρανούς και τη νέα γη» που περιμένουμε με λαχτάρα…

Χθες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα. Δεν είχε και πολύ ζέστη κι έτσι μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε καλύτερα τις εργασίες της δεύτερης μέρας από την τριήμερη Συνέλευση στη Μαλακάσα. Κι ας ξεκινήσω με τους φίλους μου. Στο διάλειμμα βρεθήκαμε με τον Νίκο. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη…


Όπως και η γνωριμία μου από κοντά με τον Στέλιο, με τον οποίο έχουμε πει κατά καιρούς τόσα στο διαδίκτυο… Βεβαίως η γνωριμία από κοντά, είναι πάντα διαφορετική. Πιο ζεστή. Πιο όμορφη… Διότι το γέλιο εδώ έχει μια ξεχωριστή αξία και χροιά. και είναι πιο αληθινό καθώς βγαίνει από την καρδιά…


Να και δυο καλές φίλες στη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος. Η Σούλα με την Έστερ. Κάναμε παρέα. Κουβεντιάσαμε… Η Έστερ είναι ένας σπάνιος, εξαιρετικός άνθρωπος… Κάποια στιγμή, λίγο πριν πάρουμε το δρόμο του γυρισμού για τα καθίσματα μας προκειμένου να παρακολουθήσουμε το απογευματινό πρόγραμμα, δέχτηκαν να τις φωτογραφήσω…


Κάποια στιγμή βέβαια είπαμε να έχουμε και μια δικιά μας αναμνηστική φωτογραφία από τη φετινή Συνέλευση Περιφερείας. Ζητήσαμε τη βοήθεια ενός αδελφού που ανταποκρίθηκε ευγενικά. Στο μεταξύ η επικοινωνία και με άλλους αδελφούς που θέλουν να βρεθούμε από κοντά και να γνωριστούμε όλο και πληθαίνουν… Το μήνυμα μου σταθερό, λέει ότι τα μεσημέρια είμαστε στα πεύκα απέναντι από τη νοηματική.


Κατά τα άλλα και η χθεσινή δεύτερη μέρα κύλησε πολύ όμορφα παραγωγικά… Μάθαμε τόσα πράγματα από τα τέσσερα πνευματικά συμπόσια που ήταν στο πρόγραμμα, ώστε να μιμούμαστε τον Ιησού σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές, τόσο από τις ομιλίες, τα βίντεο, αλλά και από τις εμπειρίες αδελφών…


Με την ίδια λαχτάρα για γνώση που θα μας ωφελήσει ουσιαστικά στη ζωή μας και τώρα και για πάντα θα είμαστε εκεί και στο σημερινό και τελευταίο πρόγραμμα της φετινής Συνέλευσης Περιφέρειας… Ολοκληρώνεται έτσι ένα πολύ ωφέλιμο τριήμερο. Είδαμε φίλους… Πήραμε νέες εκδόσεις… Αισθανθήκαμε πολύ όμορφα… Έτσι κάθε φορά που βρισκόμαστε το νιώθουμε ότι φεύγουμε πιο αναζωογονημένοι. Ευχαριστούμε.

Όντως ήταν όπως μας είχαν προετοιμάσει οι αδελφοί που είχαν παρακολουθήσει τις προηγούμενες δύο φετινές Συνελεύσεις… Εκπληκτικό το περιεχόμενο και η παρουσίαση της θεματολογίας. Όλοι οι ομιλητές που είχαν μέρη τα απέδωσαν με την καλύτερη δυνατή διάθεση ώστε εμείς που την παρακολουθήσαμε να βγούμε πολλαπλά ωφελημένοι…


Πολύ συχνά γινόταν χρήση βίντεο. Ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας. Υπήρχε έτσι η δυνατότητα να βοηθήσουμε από πλευράς στοχασμού, όλοι εμείς οι 4.354 στο πρωινό πρόγραμμα και 4.562 στο απογευματινό. Οι αντίστοιχοι αριθμοί, όπως ανακοινώθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης ήταν 1.024 και 1077, ενώ στη Θεσσαλονίκη 672 και 664.


Αυτό που πραγματικά  πέτυχαν και είναι πολύ σημαντικό και σπουδαίο, ήταν να μας δείξουν τον τρόπο, όχι πια με λεκτικές εικόνες μόνο, αλλά επειδή η τεχνολογία βοηθάει και στην πράξη… Κράτησα σημειώσεις, όπως και οι περισσότεροι παριστάμενοι… Έτσι που κάποια στιγμή να ωφεληθώ καλύτερα, επισημαίνοντας τα σημεία στα οποία δόθηκε έμφαση…


Οπωσδήποτε, όσο κι αν η οργάνωση είναι άψογη (και ήταν…) από το πούλμαν μέχρι τις διευθετήσεις στο χώρο, η κούραση από τις 7 το πρωί ως τις έξι το απόγευμα με την επιστροφή, είναι εμφανής… Όταν όμως μετράς την πλούσια πνευματική τροφή, τότε μπορείς να πεις με σιγουριά πως άξιζε και με το παραπάνω τον κόπο… Πραγματικά, είναι συγκλονιστικά όλα όσα ζήσαμε εκεί την πρώτη μέρα…


Είχαμε επίσης τη δυνατότητα να δούμε πολλούς φίλους… Με τους περισσότερους γνωριζόμαστε ήδη μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα… Αλλά τελικά είναι υπέροχο να τους γνωρίζεις και από κοντά… Όπως εδώ, η αδελφή Ρένα, κόρη του Περικλή Γιαννουρή που ζει και βασιλεύει… Γνωριστήκαμε με την αδελφή Δήμητρα Τριανταφυλλάκη – Μπόνη, από την Άνδρο που μας κρατούσε κι ένα δώρο από τον άνδρα της. Ευχαριστούμε…

Τίτλοι από πρωτοσέλιδα εφημερίδων της 09/07 που δείχνουν τις εξελίξεις όπως προέκυπταν μέχρι χθες… Εδώ η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.


Το ΕΘΝΟΣ αναφέρει ότι μάλλον βρέθηκε η φόρμουλα με το ΔΝΤ σε ρόλο παρατηρητή… Ας μη βιαστούμε να χειροκροτήσουμε. Καμιά συμφωνία δεν πρόκειται να είναι προς όφελος μας.


Χαρακτηριστικός ο τίτλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ… Πότε ακριβώς μας πιάνει ένας κρύος ιδρώτας; Τότε που δεν αισθανόμαστε καλά… Και σε μια τέτοια φάση, ακριβώς βρισκόμαστε.


Πιο ρεαλιστικός και πραγματικός ο τίτλος από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ που μέχρι χθες έκανε κριτική σκληρή στον πρωθυπουργό επειδή ήθελε να βγάλει τη χώρα εκτός ευρώ. Σήμερα κριτικάρει το νέο μνημόνιο σε περίπτωση συμφωνίας…


Αυτό είναι το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ κι αυτό όχι και τόσο ελπιδοφόρο… Δείτε σήμερα, εκτιμά ότι θα είναι η ημέρα της κρίσεως, μιας κρίσης που τίποτα δεν θα περιέχει από αυτά που προσδοκούμε εμείς…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/07/2015

Αν κάποιος με λογική παρακολουθούσε τα γεγονότα που ζούμε τις τελευταίες ημέρες θα έμενε έκθαμβος μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών… Την περασμένη Κυριακή είχαμε το δημοψήφισμα που έδωσε 61% στο ΟΧΙ, παρά την τρομοκρατία που άσκησαν στον ελληνικό λαό οι «Μένουμε Ευρώπη» και στο σύνολο τους σχεδόν τα ΜΜΕ, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Η τεράστια αντίδραση, όπως την ερμήνευσαν παρατηρητές, είχε να κάνει με αυτό που ονομάζουμε αξιοπρέπεια, ξεχασμένη για πολλούς λέξη… Αν βάλεις και την ωμή παρέμβαση αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης τότε το ΟΧΙ παίρνει μια διάσταση πολύ μεγάλη.

Και τι είδαμε την επαύριο των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος; Είδαμε τον υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη να παραιτείτε προκειμένου να διευκολύνει την κυβέρνηση στις νέες διαπραγματεύσεις της με τους εταίρους - «φίλους μας» και δανειστές μας και στη θέση του να αναλαμβάνει ο κ. Τσακαλώτος, μέλος της ως τώρα διαπραγματευτικής ομάδας.

Πραγματοποιήθηκε πολύωρη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την ίδια ημέρα στο Προεδρικό Μέγαρο, ύστερα από αίτημα του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα. Δεν ήταν παρών ο κ. Σαμαράς ο οποίος παραιτήθηκε το βράδυ του δημοψηφίσματος, αλλά υπήρξε αντικαταστάτης του στη Νέα Δημοκρατία γι’ αυτό και υπεγράφη ένα κοινό έγγραφο το οποίο και παρέδωσαν στους Ευρωπαίους αξιωματούχους.

Όχι πως άλλαξε την ατζέντα των συζητήσεων, αλλά τουλάχιστον δείχνει ότι υπάρχει εσωτερικά μια στοιχειώδης, έστω, πρόσκαιρη ενότητα.

Στο μεταξύ όλοιυ μας ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις… Είμαστε με τις τράπεζες κλειστές, χωρίς πρόσβαση στους λογαριασμούς παρά τα 60 ευρώ που μπορεί κανείς να βγάλει από τα ΑΤΜ, ημερησίως… Η αγορά που δυσκολευόταν να κινηθεί λόγω έλλειψης χρημάτων, τώρα, με αφορμή και την έλλειψη ρευστότητας κοντεύει να χτυπήσει κόκκινο…

Και φυσικά αυτή που έχει μπει στο στόχαστρο είναι η λεγόμενη βαριά βιομηχανία της χώρας μας, ο τουρισμός. Ας μην ξεχνάμε ότι μπαίνουμε σε λίγο στην καρδιά της τουριστικής σεζόν.

Στις Βρυξέλλες, τίποτα πια δεν μας εξασφαλίζει ότι οι «φίλοι μας» θα δουν με κατανόηση το πρόβλημα της διαχείρισης του χρέους, ώστε να μπορέσουμε να το εξυπηρετήσουμε ως χώρα… Το, μια ζεστό, μια κρύο, συνεχίστηκε όλη την εβδομάδα... Μια ματιά να ρίχνατε στους τίτλους των εφημερίδων θα το διαπιστώνατε. Για πρώτη φορά στο χώρο δουλειάς δεν βλέπεις κανέναν προγραμματισμό για τους φετινές καλοκαιρινές διακοπές… Κανείς δεν έχει διάθεση για μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς…

Και τώρα τι; Άλλη μια μέρα - σταθμός ξημερώνει αύριο… Μακάρι να είναι η τελευταία αναμονή και να μην πάρει κι άλλο μάκρος αυτή η ρευστή κατάσταση… Για να είμαστε ρεαλιστές δεν περιμένουμε και τίποτα καλό, αλλά ας τελειώνει αυτό το μαρτύριο… Μια κάποια συμφωνία θα οδηγήσει σε ένα τρίτο Μνημόνιο που θα κληθούμε να πληρώσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Μια έξοδος της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα την πληρώσουμε εμείς, επίσης. Χειρότερη κατάσταση δεν έχουμε ζήσει…

Θα προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας ώς τότε… Θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά… Οι επαγγελματίες «σωτήρες», μαθημένοι από όσα έκαναν στο παρελθόν σε βάρος μας, ονειρεύονται να μας ξανα-σώσουν. Ευτυχώς στο δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής τους δόθηκε η απάντηση που τους άξιζε, αλλά αυτοί, ανένδοτοι, είναι πάντα εδώ.

Η Κυριακή, όπως και να’ χει το πράγμα θα ξημερώσει αύριο και το μόνο που θα συμβεί, είναι ότι θα ζήσουμε τα χειρότερα… Τα μόνα που περιμένουμε… Όχι γιατί το θέλουμε, αλλά διότι δεν υπάρχει κανένα φως στο τούνελ…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην κρητική εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».