Σήμερα Τετάρτη, είναι η «Πανσέληνος της Φράουλας». Ήδη όμως λάμπει το φεγγάρι...

panselinos.likavitos1.050520

Η πανσέληνος του Ιουνίου, γνωστή ως το ρομαντικό «Φεγγάρι της Φράουλας», θα κάνει την εμφάνισή της στον ουρανό σήμερα, Τετάρτη 11 Ιουνίου 2025, αλλά μέρες τώρα έχει αρχίσει να φαίνεται έντονα στο Σκοπελίτικο ουρανό. Αυτή η πανσέληνος αποτελεί την πρώτη του καλοκαιριού και υπόσχεται να προσφέρει εντυπωσιακές εικόνες στους λάτρεις του έναστρου ουρανού.
panselinos1.lolos.301220

Η πανσέληνος συμβαίνει όταν η Σελήνη βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον Ήλιο και η Γη παρεμβάλλεται μεταξύ τους, καθιστώντας το φεγγάρι ορατό σε όλη του τη φωτεινή επιφάνεια. Το «Φεγγάρι της Φράουλας» θα ανατείλει πλήρες  απόψε το βράδυ της 11ης Ιουνίου, προσφέροντας ένα εντυπωσιακό οπτικό θέαμα. Αν και η ώρα κορύφωσης της πανσέληνος είναι κοινή παγκοσμίως, η εμπειρία της παρατήρησης διαφέρει ανάλογα με τη γεωγραφική τοποθεσία και τη ζώνη ώρας.

panselinos2.lolos.301220

Η ονομασία «Φεγγάρι της Φράουλας» προέρχεται από τις παραδόσεις των ιθαγενών φυλών της Βόρειας Αμερικής, για τους οποίους ο Ιούνιος ήταν η εποχή της συγκομιδής των φραουλών. Έκτοτε, η ονομασία έχει καθιερωθεί διεθνώς και είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, ειδικά μεταξύ φωτογράφων και ρομαντικών παρατηρητών.

panselinos3.lolos.301220

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η πανσέληνος θα εμφανιστεί αρχικά ως μια έντονη πορτοκαλί σφαίρα κοντά στον ορίζοντα. Καθώς θα ανεβαίνει, θα παίρνει πιο απαλές, κιτρινωπές αποχρώσεις και θα φτάσει να είναι έως και 30% πιο φωτεινή από το συνηθισμένο. Η τελική εικόνα της πανσέληνος ενδέχεται να επηρεαστεί από τις καιρικές συνθήκες και την ατμοσφαιρική υγρασία της περιοχής παρατήρησης.

Πίνακες ζωγραφικής που μας ταξιδεύουν... Για τη φίλη μας, Ευαγγελία Καγιάσα, λέμε...

Posted in Επικαιρότητα

zografiki.kagiasa1
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε γράψει σ' αυτό το Site για τη φίλη μας Ευαγγελία Καγιάσα από τη Θεσσαλονίκη. Και αφορμή ήταν πάντα το ταλέντο της να ζωγραφίζει. Αν και δεν έχουμε γνωριστεί ακόμα από κοντά, γνωρίζουμε ήδη αρκετά πράγματα για κείνην. Δείτε ΕΔΩ.

zografiki.kagiasa2
Η δουλειά της ξεχωρίζει κι εμείς, εδώ και χρόνια, έχουμε δυο πίνακες της στο σαλόνι μας. Δημιουργίες πρωτότυπες, έργα αυθεντικά που προσθέτουν φως και εικόνες. Να γιατί ξαναγράψαμε και είναι βέβαιο ότι θα ξαναγράψουμε για το έργο της. Δείτε ΕΔΩ.

zografiki.kagiasa3
ΕΔΩ σας έχουμε ένα ρεπορτάζ που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ όταν ψάχναμε να βρούμε της κορνίζες που θα βάζαμε στα έργα της. Μια ενασχόληση πολύ όμορφη στο φίλο μας τον Γιώργο Θελερίτη, επειδή συνήθως τα έργα ζωγραφικής τονίζονται ιδιαίτερα μέσα από εκεί.

zografiki.kagiasa4
Το εκπληκτικό με την Ευαγγελία είναι ότι μπορεί ζωγραφίσει απλές καθημερινές στιγμές, όπως εδώ το μάζεμα των ελιών και να τους δώσει εκείνα τα χρώματα που θα απογειώσουν το έργο της. Όσοι ξέρουν από αγροτικές εργασίες, μπορούν να διακρίνουν την αυθεντικότητα.

zografiki.kagiasa5
Αλλά, αυτό που αρέσει πολύ στα θέματα της είναι να ασχολείται με τα παιδιά. Υπέροχες φιγούρες αγνές με φόντο το γαλάζιο της θάλασσας και όλο το σφρίγος που μπορεί να έχει. Συχνά θα το δείτε στους πίνακες της. Δείτε ΕΔΩ περισσότερους πίνακες από το προφίλ της.

zografiki.kagiasa6
Ότι έργα βλέπετε στο σημερινό δημοσίευμα τα διάλεξα εγώ. Αυτά ξεχώρισα, ανάμεσα σε εκατοντάδες δημιουργίες. Είχα αυτό το ελεύθερο από την ίδια. Εκείνη αγαπάει ως παιδιά της όλα τα έργα της. Λογικό να μην είναι σε θέση να ξεχωρίσει κάποια, ανάμεσα σ' αυτά.

zografiki.kagiasa7
Αλλά προφανώς εμείς, ως άνθρωποι που παρακολουθούμε τη δουλειά της είμαστε σε θέση με τα δικά μας κριτήρια που ενδεχομένως να διαφέρουν να ξεχωρίσουμε κάποια. Στην πραγματικότητα επειδή μέσα από αυτά ταξιδεύουμε σε έναν άλλον πιο όμορφο κόσμο. Ευχαριστούμε Ευαγγελία!

Με ένα λουλούδι από την Αυστραλία σας στέλνουμε την αγάπη μας, αυτό το Σάββατο…

Posted in Επικαιρότητα

luludi.afstralia1
Μ' αυτό το πανέμορφο λουλούδι θέλουμε να σας μεταφέρουμε νοητά στην Αυστραλία όπως σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα αυτές τις τις τελευταίες μέρες σε σχέση με το κρύο εκεί έχει πολύ υψηλές θερμοκρασίες, καθώς είναι ήδη την κορύφωση του το καλοκαίρι...

luludi.afstralia2
Στόχος μας να αλλάξουμε λίγο διάθεση, να σηκώσουμε το κεφάλι και αν ανασκουμπωθούμε... Ότι ζούμε είναι προσωρινό. Το κρύο και ο χειμώνας θα περάσει. Αυτό είναι το μόνο βέβαια. Και η άνοιξη θα μας ξανακλείσει το μάτι και το καλοκαίρια θα έρθει στην καρδιά μας.

luludi.afstralia3
Να, δείτε το και σ' αυτή φωτογραφία. Το ουράνιο τόξο στο βάθος ύστερα από κάποια βροχή είναι μια υπόσχεση πως αυτός ο κόσμος, όπως τον ξέρουμε δεν πρόκειται να ξανακαταστραφεί από βροχή. Είναι μια υπόσχεση αυτή Εκείνου που δημιούργησε τη γη και το σύμπαν.

luludi.afstralia4
Έτσι απλό θέλαμε να είναι το σημερινό δημοσίευμα μας. Ένα απλό "γεια" στους φίλους μας, σε εκείνους που μας αγαπάνε και μας εμπιστεύονται αναζητώντας καθημερινά μια καθαρή ματιά στην ζωή, χωρίς διαδραστικούς παραμορφωτικούς φακούς. Τόσο απλά...

Όταν οι πολιτικοί δεν σέβονται, όπως θα έπρεπε, αλλά κοροϊδεύουν τους πολίτες τους…

Posted in Δημοσιογραφικά

topontiki070219
Το ΠΟΝΤΙΚΙ, η εβδομαδιαία πολιτική, σατιρική, αποκαλυπτική εφημερίδα που κάποτε έγραψε ιστορία μίλησε για πρώτη φορά με συγκεκριμένη ημερομηνία εκλογών τοποθετώντας την μαζί με τις Ευρωεκλογές. Και δεν είναι η πρώτη φορά που στην Ελλάδα γίνονται διπλές εκλογές...

kathimerini070219
Άλλη μια εφημερίδα που "μιλάει" για εκλογές, χωρίς να αναφέρει όμως συγκεκριμένη ημερομηνία. Ωστόσο την υπονοεί επειδή θεωρεί ότι οι κινήσεις της κυβέρνησης κινούνται σ' αυτή τη λογική. Ειλικρινά δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Τίποτα καλό δεν περιμένουμε από την κάλπη.

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 09/02/2019

Αναζητώντας να βρούμε το σημείο που αξίζει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας για τις εξελίξεις και που ενδεχομένως να αφορά όλους εμάς, τους απλούς πολίτες, δεν βρήκα κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Ζούμε σε μια χρονική συγκυρία που τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν, ότι έχουν στη διάθεση τους, γνωρίζοντας ότι κάποια στιγμή μέσα σ’ αυτή τη χρονιά, είτε τον Μάιο, είτε τον Οκτώβριο θα γίνουν εκλογές και οι ίδιοι θέλουν να ωφεληθούν, καταλαμβάνοντας την εξουσία…

Τόσο ξεκάθαρα, τόσο ξετσίπωτα μερικές φορές. Επειδή δίπλα τους υπάρχει ένας λαός ταλαιπωρημένος από τα 10 συνεχή χρόνια λιτότητας και ενώ αδιαφορούν γι’ αυτό, υποτίθεται πως ότι κάνουν είναι για το καλό του! Ωστόσο οι ίδιοι καταλαβαίνουν καλά τι γίνεται, βλέπουν και εκτιμούν.

Και αισθάνονται ότι γι’ αυτούς που μας κυβερνούν, το ζητούμενο είναι να καθίσουν όσο πιο πολύ γίνεται στην καρέκλα της εξουσίας. Τους καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους, προέρχονται από έναν πολιτικό χώρο που η ιστορία έχει δείξει ότι δεν υπήρχε ουδεμία δυνατότητα να είναι στην εξουσία, αν δεν έρχονταν έτσι η συγκυρία.

Από την άλλη μεριά, αυτοί που βρίσκονται στην αξιωματική αντιπολίτευση, αδυνατούν να… περιμένουν στην ουρά, ένα κόκκαλο της εξουσίας. Συνηθισμένοι τόσα χρόνια να τη μονοπωλούν, αδυνατούν να ασκήσουν υπομονή. Θέλουν, εδώ και τώρα ,να ξαναπάνε στο γνώριμα λημέρια τους… Αλλά οι εποχές δεν τους βοηθάνε.

Τους χρησιμοποίησε το σύστημα, προκειμένου να πάρουν τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, τα πρώτα έξι χρόνια της λιτότητας και των μνημονίων και μετά τους πέταξε σαν στημένες λεμονόκουπες.. Και έχουν καταγραφεί στη συνείδηση των πολιτών αυτής της χώρας ως το καμένο χαρτί.

Οι «φίλοι μας», εταίροι και δανειστές μας, προφανώς δεν έχουν ούτε ιδεολογικές αγκυλώσεις, ούτε φανατικούς καιροσκοπισμούς. Αυτά είναι για τον κοσμάκι, όχι για εκείνους που θέλουν να κυβερνούν και να εξουσιάζουν. Με ότι αυτό συνεπάγεται.

Έτσι όλοι μας παρακολουθούμε ένα πρωτόγνωρο και παράξενο γεγονός. Μια κατ’ ομολογία της, αριστερή κυβέρνηση, να διαχειρίζεται τα πράγματα, ενώ ο… παραδοσιακός παίκτης είναι στριμωγμένος στα αποδυτήρια.episimansis

Έτσι, αυτό που εμείς ως πολίτες βιώνουμε, είναι το απόλυτο παράλογο: Η κυβέρνηση να προσπαθεί με κάθε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο, να… εξαντλήσει την τετραετία προκειμένου να προλάβει να… επιστρέψει κάτι από τα κλεμμένα, ώστε να επιχειρήσει να μιλήσει ξανά για… ελπίδα την ώρα της κάλπης. Θα πιάσει άραγε, δεύτερη φορά; Θα πείσει ότι μόνο εκείνη είναι σε θέση να τη φέρει;

Και βλέπουμε πολιτικούς ακροβατισμούς από βουλευτές που έχουν εκλεγεί με ένα κόμμα, να δηλώνουν με επιστολή τους προς τον πρόεδρο της Βουλής, πως μπορούν να θεωρούνται ότι στηρίζουν τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ενώ ούτε έχουν εκλεγεί, ούτε ανήκουν στην κοινοβουλευτική της δύναμη.

Μερικές φορές μάλιστα, ούτε καν έχουν παραιτηθεί το πολιτικό κόμμα με το οποίο εξελέγησαν… Ή δηλώνουν «ανεξάρτητοι», την ώρα που συντάσσονται με την πλειοψηφία. Ειλικρινά, δεν τα έχουμε ξαναδεί τέτοια πράγματα.

Και γελάμε μαζί τους… Η αγωνία τους, ξεπερνά κάθε ανθρώπινο όριο αντοχής. Ξεχνούν και οι δυο τους ότι αυτός ο λαός, πασχίζει να ξανασταθεί στα πόδια του, ύστερα από τις σκληρές πολιτικές λιτότητας και των μνημονίων που εφάρμοσαν σε βάρος τους, διαχρονικά όλοι οι… σωτήρες.

Πάει πολύ να παίζουν παιχνιδάκια σε βάρος τους, σαν αν μη έχει συμβεί τίποτα. Όπως δηλαδή έχουν συνηθίσει να κάνουν τόσα χρόνια με την εναλλαγή στην εξουσία. Και είναι τόσο υποκριτικό που και ένα παιδί ακόμα είναι σε θέση να το διακρίνει… Καλό θα ήταν να πάρουν στα σοβαρά τα μηνύματα της κοινωνίας, αντί να εμπιστεύονται τις πληρωμένες δημοσκοπήσεις που οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Ας θέλουν, να έχουν ένα πολιτικό αύριο. Διαφορετικά τους βλέπω να ψάχνουν με το… φανάρι ψηφοφόρους, αμφότερους.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 9/2/2019 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στην στήλη μου «Επισημάνσεις».

Από την περιοχή του χωριού μας, Αϊ Νικόλας. Εκεί, όπου μαζεύουν τα καλά γιαχνερά...

Posted in Κρήτη

anikola1
Το χωριό μου αυτή την εποχή… Οι βροχές έφεραν τα πρώτα χόρτα και οι νοικοκυρές βγήκαν να μαζέψουν για το σπίτι τους. Εκείνες ξέρουν πού θα βρουν τα καλύτερα. Εκεί που δεν θα έχει φυτοφάρμακα και θα είναι αυτά που κάνουν για να χρησιμοποιηθούν στις χορτόπιτες.

anikola2
Η περιοχή του Αϊ Νικόλα, στο χωριό μου το Θραψανό, είναι από τις καλύτερες... Θυμάμαι τη μάνα μου που μάζευε χόρτα από εδώ, όσο μπορούσε και μαζί με άλλες γειτόνισσες έβρισκαν τα καλύτερα. Μόνο που τότε έβγαζαν, όσα ακριβώς χρειάζονταν. Στις μέρες μας, έχουν αλλάξει τα πράγματα.

anikola3
Δηλαδή; Σήμερα οι περισσότερες νοικοκυρές στο χωριό, έχουν μεγάλους καταψύκτες. Κι αυτό τις βοηθάει να έχουν πράγματα που μπορεί να κρατηθούν και πέρα από τον καιρό τους. Και μετά να τα έχουν εύκολα στο τραπέζι τους, έτοιμα πράγματα με μια μικρή απόψυξη.

anikola4
Ασφαλώς στο χωριό, θα έχει κι άλλες περιοχές όπου μπορείς να βρεις τέτοια χόρτα… Αλλά εμείς τριγυρνούσαμε σ' αυτά τα μέρη από παιδιά. Εκεί είχε ο πατέρας μου την περιουσία του, αυτήν που κληρονομήσαμε εμείς, τα παιδιά του. Και όλοι έχουμε βιώματα από αυτά τα μέρη.

anikola5
Με διαβαθμίσεις, βέβαια! Την εποχή της Μαλάμως και της Στασούλας, εκεί έβοσκαν τα ζώα και ως παιδιά περνούσαν πολλές ώρες, όπως έχω ακούσει από διηγήσεις τους. Έτσι, ξέρουν τη γη σπιθαμή προς σπιθαμή. Το κάνει, η Στασούλα, ακόμα και σήμερα.

anikola6
Η Μαλάμω μένει μόνιμα στην Αθήνα, στην περιοχή Αμυγδαλέζα, στους Θρακομακεδόνες. Δεν ξέρω τώρα, αλλά μέχρι πριν μερικά χρόνια, της άρεσε να ψάχνει να βρίσκει τα χόρτα που θα είχαν στο τραπέζι τους. Άγρια, καθαρά και επιπλέον χωρίς κανένα κόστος.

anikola7
Δυστυχώς, εγώ δεν έμαθα ποτέ να τα διακρίνω και να τα μαζεύω. Ίσως αν μου έδειχνε κάποιος να τα κατάφερνα, δεν ξέρω. Δεν είναι δα και επιστήμη. Προσοχή χρειάζεται και γνώση να βρεις το σωστό και να το μαζέψεις. Και χαίρομαι τη Στασούλα μας, που συνεχίζει να το κάνει.

Βροχή και κρύο, είχε ο φετινός χειμώνας στην Άνδρο. Αλλά η μυγδαλιά τα αγνοεί κι ανθίζει!

Posted in Επικαιρότητα

andros.amigdalia
Φέτος, πολύ βροχή και κρύο… Η Άνδρος ζει την απόλυτη μοναξιά της... Το μήνυμα είναι από την αγαπημένη μας Δήμητρα που μας στέλνει μια αμυγδαλιά "δίπλα από το σπίτι μας" που δεν φοβάται τον χιονιά και φόρεσε τα νυφικά της πέπλα. "Φαίνεται πολύ ερωτευμένη! Φοβάμαι μην τα χάσει αναπάντεχα!".

zumbulia
Και στο τραπέζι στην κουζίνα της, τα ζουμπούλια ομορφαίνουν το χώρο. Βγήκαν κιόλας! Τα μάζεψε, μάλλον ο Λεωνίδας, που βγαίνει πιο συχνά έξω από το σπίτι. Και μυρίζουν υπέροχα… Και κρατάνε πολύ, καθώς είναι άγρια, μαζεμένα από την εξοχή κι αντέχουν...

gatia.andros1
Η Δήμητρα, λοιπόν, βρήκε παρέες... Επειδή, όπως λέει "τώρα όλοι πάνε Αθήνα να παραχειμάσουν". Έτσι, οι παρέες μου στο χωριό, είναι οι γάτες. Σας στέλνω να τις θαυμάσετε! Μπόλικες... Δυσκολευτήκαμε ακόμα και να τις μετρήσουμε. Αλλά είναι υπέροχες και πιστή συντροφιά.

gatia.andros3
Μαζί τους η Δήμητρα μοιράζεται πράγματα. Κι αυτές είναι εκεί, δίπλα της και... νιαουρίζουν και παίζουν σαν τα παιδιά... Λένε και εκφράζουν την αγάπη τους σε κείνον, εν προκειμένω στη Δήμητρα που τα φροντίζει, το δικό τους ευχαριστώ...

gatia.andros2
Οι γάτες έχουν τον τρόπο τους να σε κερδίζουν. Ναζιάρες, πανέξυπνες, δηλώνουν με κάθε τρόπο την παρουσία τους και επιδιώκουν να γίνουν καλή παρέα. Ιδιαίτερα όπου νιώθουν ότι υπάρχουν περιθώρια επιτυχίας. Αλλά εδώ είναι ολόκληρες οικογένειες!

gatia.andros4
Το σημαντικό μ' αυτά είναι ότι στη σχέση τους είναι απόλυτα καθαρές. Και δεν παίρνουν ποτέ χωρίς να δώσουν. Ότι έχουν, κάνουν ότι μπορούν για να ευχαριστήσουν τον άνθρωπο που τις φροντίζει στο φαί και τις ανάγκες τους. Δήμητρα, έχεις την καλύτερη συντροφιά!

Στον Προφήτη Ηλία Υμηττού, παρέα με φίλους καλούς. Κοινωνική συναναστροφή για καλό!

Posted in Ενθαρρυντικές Εμπειρίες

koropi1
Όταν ήρθαν στα χέρια μας αυτές οι φωτογραφίες θυμηθήκαμε ότι στον Προφήτη Ηλία στον Υμηττό, είχαμε ξαναπάει με τους φίλους μας από εκεί σε μια όμορφη κοινωνική συναναστροφή. Δείτε ΕΔΩ πως καταγράψαμε τότε το γεγονός, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ήταν Νοέμβρης του 2014, τότε...

koropi2
Κι αυτή τη φορά πήγαν παρεούλα 25-30 αδελφοί από το Κορωπί. Με τα Ι.Χ. αυτοκίνητα τους, έφτασαν ως ένα σημείο. Από κει και πέρα χρειάστηκε να πεζοπορήσουν για να φτάσουν ως την κορυφή του βουνού και να κάνουν εκεί την συναναστροφή τους. Μια πολύ όμορφη μέρα για όλους.

koropi3
Έχει την εμπειρία του, το περπάτημα σ' αυτά τα μικρά μονοπάτια. Αλλά ήταν νέοι. Δεν μπορούσε αυτό να τους σταθεί εμπόδιο. Το ξεπέρασαν γρήγορα και χάρηκαν τη μέρα τους, καθώς τα γέλεια και τα αστεία ήταν μέρος της καλή παρέας τους.

koropi4
Από αυτή την πλευρά του Υμηττού, τα πάντα είναι πανέμορφα... Γενικά αυτό το βουνό ένα από τα τρία του Λεκανοπεδίου της Αθήνας για κάποιους από μας (και βάζω μέσα και τον εαυτό μου) είναι σχετικά παραμελημένος. Ίσως επειδή είναι λίγο μακριά από τον τόπο που μένουμε

koropi5
Τελικά αξίζει τον κόπο όπως δείχνει και η φωτογραφία των φίλων μας. Επιστρέφουν ύστερα από μια εκδρομή που διήρκησε μια μέρα. Και με την εκπαιδευμένη συνείδηση τους, θεωρούν σωστό να πάρουν μαζί τους και τα σκουπίδια που έκαναν. Μπράβο τους!

koropi6
Στο μικρό πλάτωμα πάνω στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία είχαν την ευκαιρία να ψήσουν, να φάνε, να κάνουν όμορφη κοινωνική συναναστροφή και να επιστρέψουν σπίτια τους, έχοντας πάρει το καλύτερο. Όμορφες πρωτοβουλίες που αξίζουν να τις μιμηθούμε... Ευχαριστούμε αδέλφια!

Μπορεί κι αυτό να είναι ζωή! Τόσα διαφορετικά πράγματα την ομορφαίνουν στα μάτια μας...

Posted in Επικαιρότητα

trikala
Αυτή είναι μια υπέροχη φωτογραφία από τα Τρίκαλα. Μας την έστειλε ο φίλος μας Δημήτρης που ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία. Η ανάλυση της ήταν τόσο μεγάλη και καλή που θα μπορούσε να γίνει και... πόστερ. Δυστυχώς, δεν είχε άλλες. Μας υποσχέθηκε όμως να το ξανακάνει στην πρώτη ευκαιρία.

antexi
Κι αυτό είναι ένα αγριολούλουδο. Η ίδια η ζωή που επιμένει, παρά τις αντιξοότητες... Το αγριολούλουδο έχει βγει μέσα στο δάσος, ανάμεσα από το παγωμένο χιόνι και δίπλα στα πεσμένα, πεθαμένα φύλλα ενός δέντρου. Και κάπως έτσι, η ζωή συνεχίζεται...

agn.platia
Μας ξέμεινε από τη χθεσινή ανάρτηση. Ναι εκείνη τη μικρή γλυκιά πλατεϊτσα στο κέντρο της Αθήνας, εκεί κάπου στην Ηπείρου και την Μιχαήλ Βόδα, που σας παρουσιάσαμε. Δείτε ΕΔΩ. Και δείτε πώς οι άνθρωποι απολαμβάνουν την ηλιόλουστη μέρα, στη σκιά ενός δέντρου, στο παγκάκι τους.

agn.platia8
Σ' αυτές τις πολυκατοικίες ζουν! Δεν είναι λογικό να επιθυμούν μια απόδραση στο κοντινό παρκάκι; Και βέβαια μόνο αν ζεις σε ένα τέτοιο κλίμα, ίσως μπορείς να καταλάβεις. Αλλιώς τη φωτογραφία θα τη δεις από την τεχνική πλευρά της μόνο, μακριά και έξω από την αληθινή ζωή.

gatia.krio
Ή μπορείς να θαυμάσεις τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα γατάκια ψάχνουν να ζεσταθούν λίγο... Το ένα πάνω στο άλλο! Και πάνω στο χαλάκι, παρακαλώ. Δεν αντέχουν οι πατούσες τους να είναι πάνω στο παγωμένο πάτωμα. Θα τις δεις κι εδώ, όταν έχει ηλιοφάνεια να... πιάνουν ουρανούς αυτοκινήτων, στο δρόμο.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA