Τα κάνουμε συχνά αυτά τα ταξίδια με το μυαλό και τη σκέψη. Είναι εύκολα, αδάπανα και δεν χρειάζονται και πολύ δουλειά. Τα αποφασίζουμε και... φεύγουμε. Ας πάμε λοιπόν στην Κρήτη, στο χωριό μου το Θραψανό και πιο συγκεκριμένα, στο σπίτι μας. Οι φωτογραφίες έχουν κανένα μήνα που πάρθηκαν, αλλά για μας είναι τώρα.


Η μανταρινιά που φυτέψαμε πέρσι, στην εξωτερική αυλή, μάλλον δείχνει να έχει πιάσει. Θα χρειαστεί χρόνο για να μεγαλώσει φυσιολογικά, αλλά ήδη έκανε ανθούς και ίσως τα καταφέρουμε να δούμε και κανένα μανταρινάκι... Απίστευτο μου φαίνεται, πόσο γρήγορα περνά ο καιρός. Άμα είσαι απασχολημένος περνά...


Δες ένα πιο κοντινό πλάνο με τους ανθούς της. Κάπως έτσι γίνονται δέντρα. Αγάπη χρειάζονται και λίγο νερό που και πού, ιδιαίτερα τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες, μαζί με λίγη φροντίδα. Και όλα αυτά τα έχουν από τους ανθρώπους μας. Και με το παραπάνω. Δεν το βλέπετε κι εσείς στην ανάπτυξη τους;


Και η τριανταφυλλιά είναι πανέμορφη. Δίπλα της η βουκαμβίλια έβαγαλε τα άνθη της, γέμισε ο τόπος ομορφιά και τώρα τα έριξε. Αν περάσεις τώρα από τον ανεμόμυλο δεν θα δεις τίποτα από όλα αυτά, αλλά είμαστε και στο τέλος Ιουνίου. Υπάρχουν αλλα δέντρα που ετοιμάζουν τον καρπό τους, αυτή την εποχή.


Και όχι βέβαια η λεμονιά. Αυτή θα χρειαστεί λίγο χρόνο ακόμα για να πάρει πάνω της. Αλλά, δεν απογοητευόμαστε. Έχουμε υπομονή και μπορούμε να περιμένουμε. Το καθετί στον καιρό του. Του χρόνου θα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Επειδή, όπως είπαμε, έχουν φροντίδα...


Θα περιμένουμε την ώρα που θα γίνει σαν την μανταρινιά... Με τα άνθη της και τον καρπό της. Αλλά όπως όλα στον κόσμο έχουν μια διαφορετικότητα κι αυτό κάνει ακόμα πιο όμορφη της ποικιλία τους, έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τα δέντρα. Καθένα θέλει το χρόνο του. Είπαμε, θα περιμένουμε.