Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Και οπερότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και σήμερα το μεσιμέρι, ώρα 13:00 θα είμαστε εκεί για να την "κλείσουμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο,,,“Θα Περπατάτε Εσείς Σύμφωνα με το Πνεύμα”; Ιδού ένας πολύ σοβαρός προβληματισμός
- «Να περπατάτε σύμφωνα με το πνεύμα και έτσι δεν θα εκτελέσετε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία».—ΓΑΛΑΤΕΣ 5:16.
Υπάρχει τρόπος να διώξουμε την ανησυχία για το ενδεχόμενο να αμαρτήσουμε εναντίον του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά. Μπορούμε να τα καταφέρουμε κάνοντας αυτό που είπε ο απόστολος Παύλος: «Να περπατάτε σύμφωνα με το πνεύμα και έτσι δεν θα εκτελέσετε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία». (Γαλάτες 5:16) Αν επιτρέπουμε στο πνεύμα του Θεού να μας καθοδηγεί, δεν θα μας κυριεύσουν ακατάλληλες σαρκικές επιθυμίες.—Ρωμαίους 8:2-10.
Καθώς “περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα”, η ενεργός δύναμη του Θεού θα μας υποκινεί να υπακούμε στον Ιεχωβά. Θα εκδηλώνουμε θεοειδείς ιδιότητες στη διακονία μας, στην εκκλησία, στο σπίτι και αλλού. Η καρποφορία του πνεύματος θα είναι έκδηλη στη συμπεριφορά μας προς το γαμήλιο σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους ομοπίστους μας και άλλους.
Το να ζούμε «ως προς το πνεύμα από την άποψη του Θεού» μάς καθιστά ικανούς να απέχουμε από την αμαρτία. (1 Πέτρου 4:1-6) Αν βρισκόμαστε υπό την επιρροή του πνεύματος, ασφαλώς δεν θα διαπράξουμε ασυγχώρητη αμαρτία. Αλλά με ποιους άλλους θαυμάσιους τρόπους θα επηρεαστούμε αν περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα;
Να Παραμένετε Κοντά στον Θεό και στον Χριστό
Επειδή περπατάμε σύμφωνα με το άγιο πνεύμα, είμαστε σε θέση να διατηρούμε στενή σχέση με τον Θεό και τον Γιο του. Όταν ο Παύλος έγραψε σχετικά με τα πνευματικά χαρίσματα, είπε στους ομοπίστους του στην Κόρινθο: «Θέλω να γνωρίζετε [εσείς οι πρώην ειδωλολάτρες] ότι, όταν μιλάει με το πνεύμα του Θεού, κανείς δεν λέει: “Ο Ιησούς είναι καταραμένος!” και κανείς δεν μπορεί να πει: “Ο Ιησούς είναι Κύριος!” παρά μόνο με άγιο πνεύμα». (1 Κορινθίους 12:1-3) Οποιοδήποτε πνεύμα υποκινεί τους ανθρώπους να καταραστούν τον Ιησού πρέπει να προέρχεται από τον Σατανά τον Διάβολο. Εμείς, όμως, ως Χριστιανοί που περπατούν σύμφωνα με το άγιο πνεύμα, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς και τον έκανε ανώτερο από κάθε άλλο δημιούργημα. (Φιλιππησίους 2:5-11) Έχουμε πίστη στη λυτρωτική θυσία του Χριστού και δεχόμαστε τον Ιησού ως τον Κύριο που είναι διορισμένος για εμάς από τον Θεό.
Ορισμένοι καθ’ ομολογία Χριστιανοί του πρώτου αιώνα Κ.Χ. αρνούνταν ότι ο Ιησούς ήρθε με σάρκα. (2 Ιωάννη 7-11) Η αποδοχή αυτής της εσφαλμένης άποψης έκανε μερικούς να απορρίψουν τις αληθινές διδασκαλίες σχετικά με τον Ιησού, τον Μεσσία. (Μάρκος 1:9-11· Ιωάννης 1:1, 14) Το να περπατάμε σύμφωνα με το άγιο πνεύμα μάς εμποδίζει να ενδώσουμε σε τέτοιου είδους αποστασία. Αλλά μόνο αν παραμένουμε πνευματικά άγρυπνοι μπορούμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά και να “περπατάμε στην αλήθεια”. (3 Ιωάννη 3, 4) Ας είμαστε, λοιπόν, αποφασισμένοι να απορρίπτουμε εντελώς την αποστασία ώστε να διατηρούμε ισχυρή σχέση με τον ουράνιο Πατέρα μας.
Ο Παύλος κατέταξε την αποστατική ειδωλολατρία και τις αιρέσεις μαζί με «έργα της σάρκας» όπως η πορνεία και η χαλαρή, έκλυτη διαγωγή, αλλά εξήγησε: «Εκείνοι . . . που ανήκουν στον Χριστό Ιησού κρέμασαν στο ξύλο τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες της. Αν ζούμε σύμφωνα με το πνεύμα, ας συνεχίσουμε και να περπατάμε εύτακτα σύμφωνα με το πνεύμα». (Γαλάτες 5:19-21, 24, 25) Ποιες ιδιότητες παράγει η ενεργός δύναμη του Θεού σε εκείνους που ζουν και περπατούν σύμφωνα με το πνεύμα; Ο Παύλος έγραψε: «Οι καρποί του πνεύματος είναι: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια». (Γαλάτες 5:22, 23) Ας εξετάσουμε αυτούς τους καρπούς του πνεύματος.
«Να Αγαπάμε ο Ένας τον Άλλον»
Η αγάπη—ένας από τους καρπούς του πνεύματος—συνήθως περιλαμβάνει έντονη στοργή και ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους άλλους, σε συνδυασμό με θερμή προσκόλληση σε αυτούς. Οι Γραφές λένε ότι «ο Θεός είναι αγάπη», επειδή εκείνος είναι η ίδια η προσωποποίηση αυτής της ιδιότητας. Η μεγάλη αγάπη του Θεού και του Γιου του για την ανθρωπότητα φαίνεται παραστατικά με τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. (1 Ιωάννη 4:8· Ιωάννης 3:16· 15:13· Ρωμαίους 5:8) Εμάς, ως ακολούθους του Ιησού, μας χαρακτηρίζει η αγάπη την οποία έχουμε ο ένας για τον άλλον. (Ιωάννης 13:34, 35) Μάλιστα, μας έχει δοθεί η εντολή «να αγαπάμε ο ένας τον άλλον». (1 Ιωάννη 3:23) Επίσης, ο Παύλος λέει ότι η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη. Δεν ζηλεύει και δεν κομπάζει, δεν συμπεριφέρεται άπρεπα ούτε ζητάει τα δικά της συμφέροντα. Η αγάπη δεν εξάπτεται ούτε κρατάει λογαριασμό για το κακό. Χαίρεται με την αλήθεια, όχι με την αδικία. Η αγάπη ανέχεται, πιστεύει, ελπίζει και υπομένει τα πάντα. Επιπλέον, η αγάπη ποτέ δεν χάνεται.—1 Κορινθίους 13:4-8.
Αν επιτρέπουμε στο πνεύμα του Θεού να παράγει αγάπη μέσα μας, αυτή η ιδιότητα θα υπάρχει στις σχέσεις μας με τον Θεό και τον πλησίον. (Ματθαίος 22:37-39) «Αυτός που δεν αγαπάει παραμένει στο θάνατο», έγραψε ο απόστολος Ιωάννης. «Όποιος μισεί τον αδελφό του είναι ανθρωποκτόνος, και γνωρίζετε ότι κανένας ανθρωποκτόνος δεν έχει αιώνια ζωή που να παραμένει σε αυτόν». (1 Ιωάννη 3:14, 15) Ένας ανθρωποκτόνος μπορούσε να βρει ασφάλεια σε μια ισραηλιτική πόλη καταφυγίου μόνο αν δεν μισούσε το άτομο που είχε θανατωθεί. (Δευτερονόμιο 19:4, 11-13) Αν οδηγούμαστε από το άγιο πνεύμα, θα δείχνουμε αγάπη για τον Θεό, για τους συλλάτρεις μας και για άλλους.
«Η Χαρά του Ιεχωβά Είναι το Οχυρό Σας»
Η χαρά είναι μια κατάσταση μεγάλης ευτυχίας. Ο Ιεχωβά είναι “ο ευτυχισμένος Θεός”. (1 Τιμόθεο 1:11· Ψαλμός 104:31) Ο Γιος χαίρεται πολύ να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. (Ψαλμός 40:8· Εβραίους 10:7-9) Και «η χαρά του Ιεχωβά είναι το οχυρό [μας]».—Νεεμίας 8:10.
Η θεόδοτη χαρά μάς φέρνει βαθιά ικανοποίηση όταν κάνουμε το θεϊκό θέλημα ακόμα και σε καιρούς δυσκολιών, θλίψης ή διωγμού. Πόση ευτυχία μάς φέρνει η «γνώση του Θεού»! (Παροιμίες 2:1-5) Η χαρωπή μας σχέση με τον Θεό βασίζεται στην ακριβή γνώση καθώς επίσης στην πίστη σε εκείνον και στη λυτρωτική θυσία του Ιησού. (1 Ιωάννη 2:1, 2) Το ότι αποτελούμε μέρος της μόνης αληθινής διεθνούς αδελφότητας είναι άλλη μια πηγή χαράς. (Σοφονίας 3:9· Αγγαίος 2:7) Τόσο η ελπίδα της Βασιλείας όσο και το μεγαλειώδες προνόμιο να διακηρύττουμε τα καλά νέα μάς χαροποιούν. (Ματθαίος 6:9, 10· 24:14) Το ίδιο συμβαίνει και με την προοπτική της αιώνιας ζωής. (Ιωάννης 17:3) Εφόσον έχουμε τέτοια μεγαλειώδη ελπίδα, πρέπει να είμαστε “γεμάτοι χαρά”.—Δευτερονόμιο 16:15.
Να Είστε Ειρηνικοί και Μακρόθυμοι
Η ειρήνη—άλλος ένας καρπός του πνεύματος—είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από γαλήνη και απουσία αναστάτωσης. Ο ουράνιος Πατέρας μας είναι ο Θεός της ειρήνης, και μας δίνεται η διαβεβαίωση: «Ο Ιεχωβά θα ευλογήσει το λαό του με ειρήνη». (Ψαλμός 29:11· 1 Κορινθίους 14:33) Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Σας αφήνω ειρήνη, σας δίνω την ειρήνη μου». (Ιωάννης 14:27) Πώς θα βοηθούσε αυτό τους ακολούθους του;
Η ειρήνη την οποία έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του ηρέμησε την καρδιά και τη διάνοιά τους και καθησύχασε τους φόβους τους. Οι μαθητές είχαν ειρήνη ιδιαίτερα όταν έλαβαν το υποσχεμένο άγιο πνεύμα. (Ιωάννης 14:26) Εμείς, σήμερα, υπό την επιρροή του πνεύματος και σε απάντηση στις προσευχές μας, απολαμβάνουμε την ασύγκριτη «ειρήνη του Θεού», η οποία γαληνεύει την καρδιά και τη διάνοιά μας. (Φιλιππησίους 4:6, 7) Επιπρόσθετα, το πνεύμα του Ιεχωβά μάς βοηθάει να είμαστε ήρεμοι και ειρηνικοί με τους ομοπίστους μας και με άλλους.—Ρωμαίους 12:18· 1 Θεσσαλονικείς 5:13.
Η μακροθυμία συνδέεται με την ειρηνική διάθεση, διότι είναι η υπομονετική εγκαρτέρηση που δείχνουμε όταν μας προκαλούν ή μας αδικούν, με την ελπίδα ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί. Ο Θεός είναι μακρόθυμος. (Ρωμαίους 9:22-24) Και ο Ιησούς εκδηλώνει αυτή την ιδιότητα. Εμείς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτήν, διότι ο Παύλος έγραψε: «Για αυτό μου δείχτηκε έλεος, ώστε χρησιμοποιώντας εμένα ως την κυριότερη περίπτωση να καταδείξει ο Χριστός Ιησούς όλη του τη μακροθυμία, ως ένα δείγμα εκείνων που πρόκειται να εναποθέσουν την πίστη τους σε αυτόν για αιώνια ζωή».—1 Τιμόθεο 1:16.
Η ιδιότητα της μακροθυμίας μάς βοηθάει να υπομένουμε όταν οι άλλοι λένε ή κάνουν άστοργα ή απερίσκεπτα πράγματα. Ο Παύλος παρότρυνε τους συγχριστιανούς του: «Να είστε μακρόθυμοι προς όλους». (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Εφόσον όλοι μας είμαστε ατελείς και κάνουμε λάθη, ασφαλώς θέλουμε να είναι οι άλλοι υπομονετικοί μαζί μας, να είναι μακρόθυμοι όταν σφάλλουμε στη συμπεριφορά μας προς αυτούς. Επομένως, ας επιδιώκουμε να είμαστε «μακρόθυμοι με χαρά».—Κολοσσαείς 1:9-12.
Να Εκδηλώνετε Καλοσύνη και Αγαθότητα
Η καλοσύνη εκδηλώνεται όταν δείχνουμε ενδιαφέρον για τους άλλους με φιλικά και υποβοηθητικά λόγια και έργα. Ο Ιεχωβά είναι καλοσυνάτος, όπως επίσης και ο Γιος του. (Ρωμαίους 2:4· 2 Κορινθίους 10:1) Οι υπηρέτες του Θεού και του Χριστού αναμένεται να δείχνουν καλοσύνη. (Μιχαίας 6:8· Κολοσσαείς 3:12) Ακόμα και μερικοί άνθρωποι που δεν είχαν προσωπική σχέση με τον Θεό έδειξαν «ασυνήθιστη ανθρώπινη καλοσύνη». (Πράξεις 27:3· 28:2) Ασφαλώς, λοιπόν, μπορούμε να εκδηλώνουμε καλοσύνη αν “περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα”.
Η καλοσύνη μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και αν έχουμε θυμώσει δικαιολογημένα από τα προσβλητικά λόγια ή τις αστόχαστες ενέργειες κάποιου ατόμου. «Να οργίζεστε και εντούτοις να μην αμαρτάνετε», είπε ο Παύλος. «Ο ήλιος ας μη δύει βρίσκοντάς σας σε κατάσταση θυμού ούτε να αφήνετε τόπο για τον Διάβολο. . . . Να δείχνετε καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον όπως και ο Θεός μέσω του Χριστού συγχώρησε ανεπιφύλακτα εσάς». (Εφεσίους 4:26, 27, 32) Είναι ιδιαίτερα κατάλληλο να εκδηλώνουμε καλοσύνη προς αυτούς που αντιμετωπίζουν δοκιμασίες. Βέβαια, ένας Χριστιανός πρεσβύτερος δεν θα έδειχνε καλοσύνη αν απέφευγε να δώσει Γραφική συμβουλή απλώς και μόνο για να μην πληγώσει τα αισθήματα κάποιου ο οποίος διατρέχει εμφανώς τον κίνδυνο να εγκαταλείψει την πορεία της “αγαθότητας και της δικαιοσύνης και της αλήθειας”.—Εφεσίους 5:9.
Η αγαθότητα είναι αρετή, ηθική υπεροχή, η ιδιότητα ή η κατάσταση του να είναι κάποιος αγαθός. Ο Θεός είναι αγαθός με την απόλυτη έννοια. (Ψαλμός 25:8· Ζαχαρίας 9:17) Ο Ιησούς είναι ενάρετος και έχει την ιδιότητα της ηθικής υπεροχής. Εντούτοις, δεν μπορούσε να δεχτεί το χαρακτηρισμό “Αγαθός” ως τίτλο όταν κάποιος τον αποκάλεσε “Δάσκαλο Αγαθό”. (Μάρκος 10:17, 18) Αυτό προφανώς οφειλόταν στο ότι ο Ιησούς αναγνώριζε τον Θεό ως το υπέρτατο πρότυπο αγαθότητας.
Η ικανότητά μας να κάνουμε το καλό παρεμποδίζεται από την κληρονομημένη αμαρτία. (Ρωμαίους 5:12) Ωστόσο, μπορούμε να εκδηλώνουμε αυτή την ιδιότητα αν προσευχόμαστε στον Θεό να μας “διδάξει αγαθότητα”. (Ψαλμός 119:66) Ο Παύλος είπε στους ομοπίστους του στη Ρώμη: «Είμαι . . . και ο ίδιος πεπεισμένος σχετικά με εσάς, αδελφοί μου, ότι και εσείς είστε πλήρεις αγαθότητας, καθώς έχετε γεμίσει με κάθε γνώση». (Ρωμαίους 15:14) Ο Χριστιανός επίσκοπος πρέπει να είναι «άτομο που αγαπάει την αγαθότητα». (Τίτο 1:7, 8) Αν οδηγούμαστε από το πνεύμα του Θεού, θα γίνουμε γνωστοί για την αγαθότητά μας, και ο Ιεχωβά θα “μας θυμηθεί για το καλό που κάνουμε”.—Νεεμίας 5:19· 13:31.
«Ανυπόκριτη Πίστη»
Η πίστη—επίσης καρπός του πνεύματος—«είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε». (Εβραίους 11:1) Αν έχουμε πίστη, είμαστε βέβαιοι ότι όλα όσα υπόσχεται ο Ιεχωβά είναι σαν να έχουν ήδη γίνει. Οι πειστικές αποδείξεις για πραγματικότητες που δεν βλέπουμε είναι τόσο ισχυρές ώστε λέγεται πως η πίστη ισοδυναμεί με αυτές τις αποδείξεις. Λόγου χάρη, η ύπαρξη των δημιουργημάτων μάς πείθει ότι υπάρχει Δημιουργός. Αυτό είναι το είδος της πίστης που θα εκδηλώνουμε αν περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα.
Η απιστία είναι η «αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα». (Εβραίους 12:1) Χρειάζεται να στηριζόμαστε στο πνεύμα του Θεού προκειμένου να αποφεύγουμε τα έργα της σάρκας, τον υλισμό και τις ψεύτικες διδασκαλίες—πράγματα που μπορούν να καταστρέψουν την πίστη. (Κολοσσαείς 2:8· 1 Τιμόθεο 6:9, 10· 2 Τιμόθεο 4:3-5) Το πνεύμα του Θεού παράγει στους σημερινούς υπηρέτες του Ιεχωβά πίστη σαν εκείνη των μαρτύρων που έζησαν την προχριστιανική εποχή, καθώς και άλλων ατόμων που αναφέρονται στο Βιβλικό υπόμνημα. (Εβραίους 11:2-40) Και η δική μας «ανυπόκριτη πίστη» μπορεί κάλλιστα να ενισχύσει την πίστη άλλων.—1 Τιμόθεο 1:5· Εβραίους 13:7.
Να Δείχνετε Πραότητα και Εγκράτεια
Η πραότητα είναι ηπιότητα στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά. Μια από τις ιδιότητες του Θεού είναι και η πραότητα. Το γνωρίζουμε αυτό επειδή ο Ιησούς, ο οποίος ήταν πράος άνθρωπος, αντανακλούσε τέλεια την προσωπικότητα του Ιεχωβά. (Ματθαίος 11:28-30· Ιωάννης 1:18· 5:19) Τι απαιτείται, λοιπόν, από εμάς που είμαστε υπηρέτες του Θεού;
Ως Χριστιανοί, αναμένεται να “δείχνουμε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους”. (Τίτο 3:2) Εκδηλώνουμε πραότητα στη διακονία μας. Σε εκείνους που έχουν πνευματικά προσόντα δίνεται η συμβουλή να διορθώσουν «με πνεύμα πραότητας» έναν Χριστιανό που σφάλλει. (Γαλάτες 6:1) Όλοι μας μπορούμε να συμβάλλουμε στη Χριστιανική ενότητα και ειρήνη με το να εκδηλώνουμε «ταπεινοφροσύνη και πραότητα». (Εφεσίους 4:1-3) Μπορούμε να δείχνουμε πραότητα αν περπατάμε με συνέπεια σύμφωνα με το πνεύμα και ασκούμε εγκράτεια.
Η εγκράτεια μας καθιστά ικανούς να κρατάμε τις σκέψεις, την ομιλία και τις πράξεις μας υπό έλεγχο. Ο Ιεχωβά ασκούσε εγκράτεια στην πολιτεία του με τους Βαβυλωνίους οι οποίοι ερήμωσαν την Ιερουσαλήμ. (Ησαΐας 42:14) Ο Γιος του “μας άφησε υπόδειγμα” ασκώντας εγκράτεια όταν υπέφερε. Επίσης, ο απόστολος Πέτρος συμβούλεψε τους συγχριστιανούς του να “εφοδιάσουν τη γνώση τους με εγκράτεια”.—1 Πέτρου 2:21-23· 2 Πέτρου 1:5-8.
Από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους αναμένεται να είναι εγκρατείς. (Τίτο 1:7, 8) Στην ουσία, όλοι όσοι οδηγούνται από το άγιο πνεύμα μπορούν να ασκούν εγκράτεια και έτσι να αποφεύγουν την ανηθικότητα, τη χυδαία ομιλία ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να επιφέρει την αποδοκιμασία του Ιεχωβά. Αν επιτρέπουμε στο πνεύμα του Θεού να παράγει μέσα μας εγκράτεια, αυτό θα γίνεται φανερό στους άλλους λόγω της θεοσεβούς ομιλίας και διαγωγής μας.
Συνεχίστε να Περπατάτε Σύμφωνα με το Πνεύμα
Αν περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα, θα είμαστε ζηλωτές διαγγελείς της Βασιλείας. (Πράξεις 18:24-26) Θα είμαστε ευχάριστοι σύντροφοι, και ιδιαίτερα οι άνθρωποι θεοσεβούς αφοσίωσης θα απολαμβάνουν τη συντροφιά μας. Ως άτομα που οδηγούνται από το άγιο πνεύμα, θα αποτελούμε επίσης πηγή πνευματικής ενθάρρυνσης για τους άλλους λάτρεις του Ιεχωβά. (Φιλιππησίους 2:1-4) Έτσι δεν θέλουν να είναι όλοι οι Χριστιανοί;
Σε αυτόν τον κόσμο ο οποίος βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Σατανά, δεν είναι εύκολο να περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα. (1 Ιωάννη 5:19) Μολαταύτα, εκατομμύρια άτομα το κάνουν αυτό σήμερα. Αν εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά, θα απολαμβάνουμε τη ζωή τώρα και θα μπορούμε να περπατάμε για πάντα στις δίκαιες οδούς του στοργικού Προμηθευτή του αγίου πνεύματος.—Ψαλμός 128:1· Παροιμίες 3:5, 6.
Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ της 15 Ιουλίου 2007
Σχόλια (0)