Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... Εδώ όμως θα τη δείτε σε λίγες ώρες, κατά το μεσημέρι...Μια ιστορία που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει όλους, μια και αφορά τον Λόγο του Θεού…
Το άρθρο που ακολουθεί είναι ένα ολόκληρο αφιέρωμα στο 4 τ. της ΣΚΟΠΙΑΣ. Δείτε το ολόκληρο ΕΔΩ ή διαβάστε το όπως ακριβώς κυκλοφορεί αν δεν το έχετε ήδη στα χέρια σας σε χαρτί.
Χειρόγραφα γνωστά ως οι Ρόλοι της Νεκράς Θαλάσσης επέζησαν επί αιώνες μέσα σε πήλινα πιθάρια αποθηκευμένα σε σπηλιές με ξηρό κλίμα. Ντοκουμέντα που έμειναν αναλλοίωτα στη διάρκεια των χρόνων…
Η Αγία Γραφή ξεχωρίζει από όλα τα θρησκευτικά κείμενα. Κανένα άλλο βιβλίο δεν έχει διαμορφώσει τις πεποιθήσεις τόσο πολλών ανθρώπων για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Από την άλλη, κανένα άλλο βιβλίο δεν έχει δώσει το έναυσμα για τόσο εξονυχιστική έρευνα και κριτική.Λόγου χάρη, μερικοί μελετητές αμφιβάλλουν για το κατά πόσον οι σύγχρονες Άγιες Γραφές είναι αξιόπιστα αντίγραφα των πρωτότυπων συγγραμμάτων. «Απλώς δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε ανασυνθέσει επακριβώς το αρχικό κείμενο», λέει ένας καθηγητής θεολογίας. «Διαθέτουμε μόνο αντίγραφα γεμάτα λάθη, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων απέχουν αιώνες από τα πρωτότυπα και προφανώς διαφέρουν από αυτά με χιλιάδες τρόπους».
Άλλοι αμφισβητούν την αυθεντικότητα της Γραφής λόγω του θρησκευτικού τους υπόβαθρου. Ο Φάιζαλ, για παράδειγμα, διδάχτηκε από την οικογένειά του που δεν είναι Χριστιανοί ότι η Γραφή είναι ιερό βιβλίο το οποίο όμως έχει υποστεί αλλαγές. «Ως αποτέλεσμα, ήμουν κάπως δύσπιστος όποτε κάποιοι ήθελαν να μου μιλήσουν για τη Γραφή», λέει ο ίδιος. «Στο κάτω κάτω, δεν είχαν την πρωτότυπη. Η Γραφή είχε αλλάξει!»
Έχει σημασία αν η Γραφή έχει υποστεί αλλαγές ή όχι; Σκεφτείτε τα εξής ερωτήματα: Μπορείτε να εμπιστευτείτε τις παρηγορητικές υποσχέσεις της Γραφής για το μέλλον αν δεν είστε βέβαιοι ότι εμπεριέχονταν στο πρωτότυπο κείμενο; (Ρωμαίους 15:4) Θα βασιζόσασταν σε Γραφικές αρχές για να πάρετε σημαντικές αποφάσεις όσον αφορά την εργασία, την οικογένεια ή τη λατρεία σας, αν οι σύγχρονες Γραφές ήταν απλώς ελαττωματικά αντίγραφα που κατέγραψαν άνθρωποι;
Παρότι τα πρωτότυπα βιβλία της Γραφής έχουν εκλείψει, μπορούμε να ανατρέξουμε σε αρχαία αντίγραφα—μεταξύ αυτών και σε χιλιάδες Βιβλικά χειρόγραφα. Πώς επέζησαν αυτά τα χειρόγραφα από τη φθορά, την εναντίωση και τις απόπειρες παραποίησης του κειμένου; Πώς μπορεί η επιβίωσή τους να οικοδομήσει την εμπιστοσύνη σας στην αυθεντικότητα της Γραφής που είναι σήμερα διαθέσιμη σε εσάς; Εξετάστε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα στην ακόλουθη ιστορία επιβίωσης.
Η Αγία Γραφή Επέζησε από τη Φθορά
Η ΑΠΕΙΛΗ: Η γραφική ύλη που χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο οι Βιβλικοί συγγραφείς και αντιγραφείς ήταν ο πάπυρος και η περγαμηνή. * (2 Τιμόθεο 4:13) Πώς έθεσαν σε κίνδυνο την επιβίωση της Γραφής αυτά τα υλικά;
Ο πάπυρος μπορεί πολύ εύκολα να σκιστεί, να ξεθωριάσει και να λεπτύνει. «Ένα φύλλο παπύρου μπορεί να φθαρεί και τελικά να γίνει ένα πλέγμα από ίνες και μια χούφτα χώμα», λένε οι αιγυπτιολόγοι Ρίτσαρντ Πάρκινσον και Στίβεν Κουάρκι. «Όταν ένας ρόλος αποθηκευτεί, μπορεί να μουχλιάσει ή να σαπίσει από την υγρασία, ενώ όταν θαφτεί στο χώμα, μπορεί να τον φάνε τρωκτικά ή έντομα, ιδίως τερμίτες». Μερικοί πάπυροι εκτέθηκαν μετά την ανακάλυψή τους σε υπερβολικό φως και υγρασία, κάτι που επιτάχυνε την αποσύνθεσή τους.
Η περγαμηνή είναι πιο ανθεκτική από τον πάπυρο, αλλά και αυτή φθείρεται αν δεν τύχει σωστού χειρισμού ή αν εκτεθεί σε ακραίες θερμοκρασίες, υγρασία ή φως. * Και η περγαμηνή επίσης κινδυνεύει από τα έντομα. Κατά συνέπεια, για τα αρχαία συγγράμματα «η επιβίωση αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα», αναφέρει το βιβλίο Καθημερινή Γραφή στην Ελληνορωμαϊκή Ανατολή (Everyday Writing in the Graeco-Roman East). Αν η Γραφή είχε υποστεί τέτοια φθορά, το άγγελμά της θα είχε πεθάνει μαζί της.
ΠΩΣ ΕΠΕΖΗΣΕ Η ΓΡΑΦΗ: Ο Ιουδαϊκός νόμος επέβαλλε σε κάθε βασιλιά να «γράψει σε ένα βιβλίο για τον εαυτό του ένα αντίγραφο αυτού του νόμου», δηλαδή των πρώτων πέντε βιβλίων της Γραφής. (Δευτερονόμιο 17:18) Επιπλέον, επαγγελματίες αντιγραφείς παρήγαγαν τόσο πολλά χειρόγραφα ώστε, τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., μπορούσε κάποιος να βρει Γραφές σε συναγωγές σε όλο τον Ισραήλ, και ως τη μακρινή Μακεδονία! (Λουκάς 4:16, 17· Πράξεις 17:11) Πώς επέζησαν μέχρι σήμερα μερικά πολύ αρχαία χειρόγραφα;
«Είναι γνωστό ότι οι Ιουδαίοι έβαζαν ρόλους με Γραφικές περικοπές μέσα σε κανάτια ή πιθάρια για να τους διατηρήσουν», λέει ο λόγιος της Καινής Διαθήκης Φίλιπ Γ. Κόμφορτ. Προφανώς, οι Χριστιανοί συνέχισαν αυτή την παράδοση. Ως αποτέλεσμα, έχουν ανακαλυφτεί αρχαία Βιβλικά χειρόγραφα μέσα σε πήλινα πιθάρια, σε σκοτεινά δωμάτια και σπηλιές, καθώς επίσης σε εξαιρετικά άνυδρες περιοχές.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Χιλιάδες τμήματα Βιβλικών χειρογράφων—μερικά από τα οποία έχουν ηλικία 2.000 ετών—έχουν επιζήσει μέχρι σήμερα. Κανένα άλλο αρχαίο κείμενο δεν διαθέτει τόσο πολλά χειρόγραφα που να χρονολογούνται από τόσο παλιά.
Σχόλια (0)