Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... Όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσουν οι Συνελεύσεις… Βοηθήσαμε στην καθαριότητα του χώρου
Χθες, Σάββατο 18/06/2016 βρεθήκαμε στη Μαλακάσα. Είμαστε μια ομάδα 18 ατόμων από την εκκλησία μας, Αθήνα – Αττική. Αλλά δεν είμαστε οι μόνοι που πήγαμε να βοηθήσουμε στην καθαριότητα… Μαζευτήκαμε αρκετοί. Και ξεκινήσαμε όμορφα με το εδάφιο της ημέρας και μια προσευχή.
Ύστερα πήγαμε στις πλαστικές καρέκλες που θα χρησιμοποιηθούν στις Συνελεύσεις… Δεν είναι μόνο αυτές που φαίνονται στη φωτογραφία μας. Όσοι ήξεραν μιλούσαν για 3.000 και πλέον καρέκλες που έπρεπε να καθαριστούν, μία – μία, καθώς βγήκαν από τις αποθήκες, όπου είχαν μπει από την περσινή χρήση…
Οργανωμένα και με τάξη κινηθήκαμε όμορφα, ακολουθώντας τις οδηγίες πρεσβυτέρων… Ντανιασμένες πριν καθαριστούν με τα ειδικά υλικά που υπήρχαν εκεί, τοποθετούνται επίσης σε διάφορα μέρη κάτω από το στέγαστρο, έτοιμες για να τοποθετηθούν στα κατάλληλα σημεία από τους ταξιθέτες, σήμερα ή αύριο…
Τον κύριο ρόλο στην καθαριότητα έπαιξαν οι γυναίκες… Εκείνες γνωρίζουν καλύτερα, πώς να κινηθούν σ’ αυτόν τον τομέα… Ακάματες… Δούλευαν με το χαμόγελο, επειδή ήξεραν ότι ήταν εκεί, προσφέροντας για τον Ιεχωβά… Και τα αγόρια, τις τοποθετούσαμε στις θέσεις τους ή φέρναμε άλλες, για να συνεχίσουν το έργο τους…
Σαν τα μυρμήγκια δεν σηκώσαμε κεφάλι… Ο καθένας στο πόστο του. Με σεβασμό στο διορισμό τους. Και με το χαμόγελο, όπως έγραψα και παραπάνω… Έβαλα και δυο φορές τόσες φωτογραφίες στην ομάδα των ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ, στο Facebook, ανεβάζοντας τις από εκεί και τα σχόλια ήταν πολύ ενθαρρυντικά, από όλους… Τι ωραία που είναι η παγκόσμια αδελφότητα…
Άνθρωποι κάθε ηλικίας ήταν εκεί, πρόθυμοι και πρόσφεραν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, όπου αυτές ήταν απαραίτητες… Ήταν μια θυσία ευπρόσδεκτη στο Θεό της Αγάπης. Όλα θα είναι έτοιμα, ώστε το ερχόμενο Παρασκευο – Σαββατο – Κύριακο να ξεκινήσει η πρώτη Περιφερειακή Συνέλευση της Αθήνας. Δείτε κι ΕΔΩ το πρόγραμμα που έχει ετοιμαστεί.
Κι εμένα, μου δόθηκε η δυνατότητα να δω ανθρώπους με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί πολύ αρμονικά στο παρελθόν και να ανταλλάξουμε πολύ ενθαρρυντικές σκέψεις. Τον Γιάννη Ρουσελιωτάκη, είχα να τον δω από τον Ιούνιο του 2014 στη Διεθνή Συνέλευση της Αθήνας. «Μιλάγαμε» βέβαια με e-mail, αλλά αλλιώς είναι ζωντανά…
Ο χώρος όπου θα πραγματοποιηθούν οι υπαίθριες Περιφερειακές Συνελεύσεις της Αθήνας, με τις τέντες για τον ίσκιο έτοιμες και τους ανεμιστήρες που βγάζουν υδρατμούς, για να δροσίζουν μέσα στον καύσωνα, να λειτουργούν… Οι αδελφοί δοκιμάζουν τα πάντα, ενώ εμείς εργαζόμαστε στην καθαριότητα… Να δουν τις γιγαντοοθόνες, τις ηχητικές εγκαταστάσεις, τα βίντεο. Εργασία και χαρά. Και ο καθένας στο πόστο του…
Επιστρέψαμε γύρω στις 12 το μεσημέρι… Δουλέψαμε κοντά τέσσερις ώρες, αλλά οι εργασίες δεν είχαν ολοκληρωθεί ακόμα. Και η ζέστη ήταν πολύ. Κανονικός καύσωνας. Ο πρώτος του φετινού καλοκαιριού, από τον Ιούνιο. Ανησυχούσαμε για τον παππού Διονύση που είχαμε αφήσει πίσω στο σπίτι… Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Ελπίζω μέχρι τις 2 που θα κάθονταν και οι υπόλοιποι αδελφοί να μπόρεσαν να ολοκληρώσουν το έργο. Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά που βοήθησε σε αυτό. Κατεβάστε από ΕΔΩ ένα πολύ χρήσιμο σημειωματάριο για να παρακολουθήσετε καλύτερα το φετινό πρόγραμμα της Συνέλευσης.
Σχόλια (0)