Η πρώτη αίσθηση που έχεις μπαίνοντας το καραβάκι στη Σουβάλα, το πρώτο λιμάνι που "πιάνει" στην Αίγινα για να κατεβάσει και να πάρει επιβάτες για το ταξίδι του...

Ο Αύγουστος μας βρήκε στην Αίγινα. Μια μικρή απόδραση για να αποχαιρετήσουμε τον Ιούλη που φεύγει και να καλωσορίσουμε τον νέο μήνα...

Σάββατο πρωί ώρα 7.30 και ο δρόμος για τον Πειραιά στον Κηφισό δεν έχει κίνηση. Τη βλέπουμε φτάνοντας στο λιμάνι. Ταλαιπωρηθήκαμε να βρούμε την πύλη Ε9 που θα μας οδηγούσε στον “Αλέξανδρο” το καραβάκι που πάει απ' ευθείας στην Αγιά Μαρίνα κάνοντας μια στάση ενδιάμεσα στη Σουβάλα...

Κόψαμε εύκολα εισιτήρια. Δεν είναι αυτός ο συνωστισμός που είχαμε άλλες χρονιές τέτοιες μέρες. Ο κόσμος τη μετράει την έξοδο. Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα νησί που δεν είναι κοσμοπολίτικο, όπως η Αίγινα.

Το καραβάκι είναι παλιό. Δεν έχει ανέσεις. Ίσα που παίρνει τρεις μηχανές, ανάμεσά τους και η δική μου. Ανεβαίνουμε στο κατάστρωμα. Φυσάει ένα ελαφρύ αεράκι και ισοζυγιάζει τα πράγματα με τον δυνατό ήλιο.

Θα 'χει ζέστη σήμερα. Εννιά το πρωί και δεν αντέχεται... Φύγαμε 8.15, σε μιάμιση ώρα, κατά τα λεγόμενα του πρακτορείου θα είμαστε στην Αγιά Μαρίνα. Ήδη φαίνεται στον ορίζοντα ένα νησί που υποθέτω ότι είναι η Αίγινα, αφού το καραβάκι κατευθύνεται προς τα κει.

Νέοι οι περισσότεροι επιβάτες. Πίνουν το φραπεδάκι τους και κουβεντιάζουν μεγαλόφωνα. Ένα ζευγαράκι απέναντί μας ερωτοτροπεί. Όμορφες καλοκαιρινές εικόνες...

Άλλη μια όψη της Σουβάλας από το λιμάνι... Το καραβάκι έχει πλευρίσει στην προβλήτα για τους επιβάτες κι εμείς απολαμβάνουμε από το κατάστρωμα το τοπίο...