Από χθες το απόγευμα προς το βράδυ ο καιρός συννέφιασε… Δεν μας βοήθησε μάλιστα να δούμε το ολόγιομο φεγγάρι στη βόλτα που κάναμε, αμέσως μετά τη συνάθροιση, στην πανέμορφη Άθυτο. Ας είναι, γνωρίσαμε έναν καινούριο τόπο και απολαύσαμε τη μοναδική θέα, συζητώντας με τους φίλους μας…


Όχι ότι κάνει κρύο… Καθόλου, Ιούλιος είναι στο τέλος του δευτέρου δεκαήμερου. Έξω στη βεράντα κάθομαι με το φανελάκι στις 6:30 το πρωί και γράφω αυτό το σημείωμα απολαμβάνοντας  τη φύση και τις μελωδίες των πουλιών που κελαηδούν ακατάπαυστα. Και στο μεταξύ, πυκνώνουν οι προσκλήσεις από αγαπημένους φίλους και αδελφούς που θέλουν να γνωριστούμε μιας και είμαστε σχετικά κοντά στην περιοχή τους.


Θα ήθελα να είχα τη δύναμη και τις αντοχές με τη σύζυγό μου να ανταποκριθούμε σε όλες… Να μέσα από την καρδιά μας το θέλουμε… Αλλά δεν γίνεται… Τελικά μια εβδομάδα στη Χαλκιδική είναι λίγος χρόνος για να τη γνωρίσεις από μόνη της, αυτή. Το διαπιστώνουμε καθώς προσπαθούμε να κάνουμε το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας… Ναι, είναι λίγος ο χρόνος…


Προσπαθούμε να μην αφήσουμε καμιά στιγμή να πάει χαμένη… Και συμμετέχουμε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής… Να, χθες, ας πούμε, πήγαμε στη συνάθροιση στην υπέροχη εκκλησία της Κασσάνδρειας… Δεν θέλουμε με τίποτα να χάσουμε καλές συνήθειες. Και η συναναστροφή μας με τους αδελφούς είναι πάρα πολύ όμορφη και ενθαρρυντική. Η εκκλησία είχε γίνει πολυεθνική και… διπλάσια σε όγκο.


Ναι, οι 46 δραστήριοι ευαγγελιζόμενοι με τις 34 γραφικές μελέτες ξεπέρασαν τους 100! Και η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά… Ήταν και η εβδομάδα επίσκεψης του επισκόπου περιοχής Τ. Γεωργιάδη, ο οποίος έκανε μια πολύ όμορφη ομιλία για το πώς είναι αναγκαίο να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας… Την είχαμε ακούσει και από τον δικό μας επίσκοπο, Ιορδάνη Σκερλετίδη και μου είχε κάνει και τότε εντύπωση το θέμα της… Θυμηθείτε μαζί μου το ανάλογο δημοσίευμα ΕΔΩ.


Όμως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή προσωπικότητα. Και παρόλο που το σχέδιο ήταν ίδιο, η διατύπωση της από τον αδελφό Γεωργιάδη μου άρεσε πάρα πολύ… Πάντα μπορεί να βρει κανείς σημεία στον εαυτό του για να κάνει εφαρμογή. Επειδή είμαστε ατελείς… Ας ευχαριστούμε τον Ιεχωβά και την επίγεια οργάνωση του γι’ αυτές τις εκπληκτικές προμήθειες…


Έχω αρκετό υλικό για πολλά δημοσιεύματα από την Κασσάνδρα Χαλκιδικής… Αλλά προσπαθώ να το διαχειριστώ με τον καλύτερο τρόπο… Δεν θέλω, ούτε να είμαι υπερβολικός, ούτε να αφήνω μέσα μου πράγματα που θέλω να βγάλω… Έτσι λοιπόν, προσπαθώ να κρατώ την ισορροπία που είναι απαραίτητη. Γι’ αυτό και στο σημερινό κομμάτι οι φωτογραφίες που χρησιμοποιώ, δεν είναι δικές μου, αλλά φίλων μας…