Στις 4 Απριλίου 2025, κλείσαμε δέκα (10) χρόνια παντρεμένοι, με την σύντροφο της ζωής μου, Σούλα Αργυροπούλου. Και μπήκαμε στον 11ο!
Μέχρι να έρθει το εμβόλιο, ας είμαστε υποταχτικοί στις οδηγίες με πνεύμα συνεργασίας...
Πόσο "δεμένοι" είναι οι άνθρωποι με τα ήθη και έθιμα; Αυτό το υπέροχο σκίτσο του ΚΥΡ μας δείχνει αυτό ακριβώς το πράγμα... Ωστόσο αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε όλο και περισσότερο χρήση της λογικής. Αυτό που προέχει είναι το δώρο της ζωή. Ας το διαφυλάξουμε, λοιπόν...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/12/2020
Ας ξεκινήσουμε με τη δήλωση του υπουργό Υγείας: Την άμεση διαθεσιμότητα του εμβολίου στη χώρα μας, αμέσως μετά την έγκρισή του από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές προανήγγειλε την περασμένη Τετάρτη ο υπουργός Βασίλης Κικίλιας κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των πολιτών για την εξάπλωση του κορωνοϊού στη χώρα μας.
«Βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή για την εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα μας. Η Ευρωπαία Επίτροπος Υγείας Στέλλα Κυριακίδου, προειδοποίησε ότι κάθε 17 δευτερόλεπτα χάνεται ένας άνθρωπος στην Ευρώπη από τον κορωνοϊό», δήλωσε ο κ. Κικίλιας.
Ελλοχεύει πολύ μεγάλος κίνδυνος εξαιτίας μιας πρόωρης χαλάρωσης των μέτρων έναντι της πανδημίας. Μπροστά μας βρίσκεται ένα νέο τρίτο κύμα του Covid 19.
Υπερβολές; Υπέρμετρη αισιοδοξία; Θέση ευθύνης κατέχει ο κ. Κικίλιας στον κρατικό μηχανισμό, υπουργός είναι, και πρέπει να έχει απόλυτη συναίσθηση των δηλώσεων του. Τον ακούν άνθρωποι που περιμένουν από την κυβέρνηση και τους ανθρώπους που την υπηρετούν, να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, για την αντιμετώπιση της κατάσταση. Και γι' αυτό εκτιμούμε ότι πολύ σωστά επισημαίνει την ανάγκη να μη χαλαρώσουμε για κανένα λόγο.
Πότε χαλαρώνουν οι άνθρωποι; Για να μιλήσουμε γι' αυτούς που ξέρουμε, τους συμπατριώτες μας, θα πούμε με βεβαιότητα πως χαλαρώνουν κάθε φορά που ακούν μερικές αισιόδοξες ειδήσεις, όπως τώρα που βλέπουν να μπαίνει σε μια σειρά η διαδικασία για τον ερχομό τους εμβολίου.
Ωστόσο θα πρέπει να θυμόμαστε ότι θα χρειαστεί να έχουμε πρόθυμο και υποτακτικό πνεύμα απέναντι στις οδηγίες που δίδονται από τους ειδικούς, διότι αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτα δεν πρόκειται να γίνει αμέσως. Θα χρειαστεί κάποιος χρόνος έως ότου αποκτήσουμε την ανοσία της αγέλης, στην οποία αναφέρονται οι ειδικοί
Που απλά, σημαίνει ότι συνεχίζουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις επαφές μας, στην επικοινωνία μας με τους ανθρώπους. Μας στερεί πολλά ο υποχρεωτικός εγκλεισμός με την καραντίνα, είναι αλήθεια. Αλλά σκεφτείτε το βραβείο, ότι θα διατηρήσουμε τη ζωή μας, την ώρα που καθημερινά ακούμε αριθμούς για διασωλημένους συνανθρώπους μας στις ΜΕΘ και για απώλειες.
Δεν θα μιλήσουμε εμείς για τα εμβόλια. Δεν είναι δουλειά μας. Και προφανώς δεν είμαστε ειδικοί. Δεν υπήρξαμε ποτέ, στην επαγγελματική εξέλιξη μας, "ξερόλες", δεν μιλήσαμε ποτέ με σιγουριά για το ένα ή το άλλο πράγμα. Αυτά, θα τα αφήσουμε στους ειδικούς.
Το μόνο που θα σας πούμε, μέσα από αυτή τη στήλη, είναι να αγνοήσετε αυτούς που κάνουν δήθεν αστεία με το αποτέλεσμα του εμβολίου... Είναι πολύ σοβαρό θέμα για το ρίχνουμε τόσο χαμηλά. Και δεν υπάρχουν περιθώρια για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Και βλέπουμε ήδη τέτοιες κινήσεις στα κοινωνικά δίκτυα.
Αγνοήστε λοιπόν τους συνωμοσιολόγους και όσους νομίζουν ότι η ζωή είναι απλά μια στατιστική αριθμών για να το συγκρίνουν με άλλες αρρώστιες... Ας μείνουμε στο ότι πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο που επιμένει και που το ψάχνουν στα εργαστήρια και ας ελπίσουμε έτσι όπως προχωρεί με γοργά βήματα η επιστήμη ότι θα βρεθεί το αντίδοτο.
Μέχρι τότε δε χρειάζεται να είμαστε εθισμένοι στα ήθη και τα έθιμα που κάποιοι έκαναν με ευλάβεια και συνέπεια, τα προηγούμενα χρόνια. Και αναφέρομαι στη ζημιά που κάνει η Εκκλησία με το να επιμένει να πείσει τους ανθρώπους, ιδιαίτερα κάποιοι ιερωμένοι, ότι ο… αγιασμός μπορεί να είναι το φάρμακο.
Αν το πιστεύουν, με γεια τους και χαρά τους. Ας το εφαρμόσουν στον εαυτό τους. Δεν χρειάζεται να το διακηρύττουν ως πανάκεια. Ανάμεσα στο ποίμνιο τους υπάρχουν αγαθοί άνθρωποι που θα τους πάρουν στο λαιμό τους. Αναρωτιέμαι πως κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια.
Και ένα τελευταίο και ουσιαστικό: Η ευθύνη είναι προσωπική για τον καθέναν μας. Αν επιζήσουν, θα έχουν τη δυνατότητα να ξανακάνουν Χριστούγεννα. Αν όχι αυτά θα είναι τα τελευταία. Δεν είναι άδικο να φύγουν με όλη αυτή την πίκρα για το τίποτα;
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στις 5/12/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
