Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επιστροφή στην Αθήνα, στη σειρά μας, στα συνηθισμένα... Με κάπως χειμωνιάτικο καιρό...

Posted in Τα δικά μου

epistrofi1
Έτσι, μ' αυτόν τον καιρό, αποχαιρετίσαμε το Θραψανό. Έβρεχε δυνατά εκείνο το πρωί, ο ουρανός μαυρισμένος λίγο αργότερα, γεμάτος "απειλές" που δεν υλοποιήθηκαν. Μόνο κρύο έκανε και στο Ηράκλειο και κυρίως εδώ, στην Αθήνα. Μπορεί να συνέβαλε και η κούραση σ' αυτό, αλλά μας φάνηκε κρύα η Αθήνα.

epistrofi2
Οι φωτογραφίες αυτές είναι τραβηγμένες, την ώρα που έβρεχε. Οι δροσοσταλίδες της, είναι ακόμα πάνω στα φύλλα της βουκαμβίλιας... Εστίασα το φακό μου πάνω τους. Μου άρεσε, έτσι βρεγμένο καθώς ήταν. Και πήρα μερικές εικόνες όμορφες ακόμα μαζί μου, λίγο πριν πάμε για μεσημεριανό φαγητό στη Στασούλα.

epistrofi3
Όπως αυτή, της εξωτερικής αυλής από τη μεριά του σπιτιού, του τοίχου του θείου Μιχάλη. Ήταν ωραίο να είσαι κάτω από τη κεραμοσκεπή και να ακούς τις σταγόνες της βροχής να πέφτουν πάνω στο πλέξι γκλας. Έχει μια υπέροχη ομορφιά αυτός ο ήχος στα αυτιά μου...

epistrofi4
Ύστερα, αρχίσαμε να φορτώνουμε το αυτοκίνητο. Τελικά λέγαμε πως θα πάρουμε λίγα πράγματα στην επιστροφή μας, αλλά γέμισε όπως και όταν πηγαίναμε. Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι τι πράγματα μπορεί να είναι πιο χρήσιμα εδώ και τι εκεί. Σε ένα σπίτι, κατά βάση καλοκαιρινό...

epistrofi5
Φτάσαμε έγκαιρα στο KNOSSOS PALLAS, παρά το γεγονός ότι από το χωριό ως το Ηράκλειο, κάναμε δυο στάσεις για να δούμε φίλους και να πάρουμε δώρα που μας είχαν ετοιμάσει. Μόνο τον Δημήτρη δεν καταφέραμε να δούμε, αν και το θέλαμε πολύ. Ας είναι. Θα γίνει, οπωσδήποτε, την επόμενη φορά...

Το Εισόδημα Αλληλεγγύης που κόβεται και πώς να "έχετε" μια υποχρέωση της Πολιτείας

Posted in Δημοσιογραφικά

epidoma.alilegiis
Πόσο άδικος μπορεί να είναι ο κόσμος που ζούμε; Άλλους συνανθρώπους μας, τους διέλυσε η κρίση, τους οδήγησε βίαια στη φτωχοποίηση και τώρα περιμένουν το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης για να ζήσουν. Κι αυτό, αν δεν κάνουν κάποιες ενέργειες, κινδυνεύουν να το χάσουν.

ethnos241018
Κι άλλοι προκλητικά, χρόνια τώρα, λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, καταχρώμενοι τη θέση ευθύνης του υπουργού που κατείχαν για κάποιο χρονικό διάστημα. Χρόνια τώρα ο κ. Παπαντωνίου και η σύζυγός του πηγαινοέρχονταν στα ανακριτικά γραφεία. Αυτή τη φορά μάλλον ήταν η τελευταία.

iefimerida251018
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ παρουσίασε το θέμα κάπως έτσι... Πολύ προωθημένο την ώρα που άλλες "μεγάλες" εφημερίδες "αγνόησαν" προκλητικά την είδηση της προφυλάκισης του ζεύγους στον Κορυδαλλό. Ή για ξεκάρφωμα έβαλαν ένα μονοστηλάκι. Από αυτόν τον Τύπο καλούμαστε να ενημερωθούμε.

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/10/2018

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης καλύπτει τις ανάγκες ή κάποιες ανάγκες συνανθρώπων που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από τις πολιτικές της λιτότητας και των μνημονίων. Αυτούς στόχευσαν τα μέτρα, αυτούς φτωχοποίησαν άμεσα, εκείνοι είναι που κινδυνεύουν από την αστάθεια αυτού του συστήματος πραγμάτων.

Θα μου πεις, είναι δυνατόν σε μια χώρα που θέλει να λέγεται αξιοπρεπής, να υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από τέτοιου είδους επιδόματα; Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν και μάλιστα πολλοί, ανάμεσα μας. Μόνο που έχουν την αξιοπρέπεια να μην μιλούν για τον εαυτό τους και να τραβούν το κάρο των βασάνων τους, μόνοι τους, αδιαμαρτύρητα και χωρίς μιζέρια.

Σ' αυτούς τους ανθρώπους που αξίζει να τους βγάζουμε το καπέλο και είμαστε αλληλέγγυοι στα όσα πρωτόγνωρα περνάνε, είναι αφιερωμένο αυτό το κομμάτι. Με χαμηλούς τόνους, ταπεινά και κόντρα στις εθνικιστικές εξάρσεις των ημερών, αλλά και σε εντυπωσιακές δηλώσεις τύπου προφύλακισης για τον Γιάννο Παπαντωνίου, κατηγορούθμενο για μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Η είδηση λοιπόν που εντοπίσαμε λέει: Από την 1η Νοεμβρίου θα εφαρμόζεται το μέτρο της διακοπής του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης για όσους δικαιούχους των νοικοκυριών που το λαμβάνουν δεν έχουν εγγραφεί στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ.

Η επαναχορήγηση του επιδόματος θα γίνεται και πάλι μόνο με την προϋπόθεση ότι όλα τα ενήλικα - άνεργα μέλη ενός νοικοκυριού θα έχουν εγγραφεί στον ΟΑΕΔ.

Οι ενδιαφερόμενοι έχουν μόνο λίγες μέρες στη διάθεσή τους, δηλαδή μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, για να προσέλθουν στις αρμόδιες υπηρεσίας του ΟΑΕΔ και να εγγραφούν στα μητρώα ανέργων.

Συγκεκριμένα, σε νέες αιτήσεις ΚΕΑ που εγκρίνονται ή τροποποιούνται, εάν είχε δηλωθεί η ένδειξη στο εργασιακό status ως «Άνεργος/η», τότε θα ισχύουν αυτές οι τρεις περιπτώσεις:

Εάν μέσα στο χρονικό περιθώριο ο δικαιούχος ή ο υποψήφιος δικαιούχος ΚΕΑ (και τα άνεργα μέλη του νοικοκυριού) κατέχουν κάρτα ανεργίας, τότε δεν χρειάζεται καμία ενέργεια από τον δικαιούχο προκειμένου να επισκεφθούν τα Κέντρα Κοινότητας, διότι αυτόματα ο ΟΑΕΔ θα ενημερώσει το σύστημα του ΚΕΑ.episimansis

Εάν δεν κατέχει ο δικαιούχος ή ο υποψήφιος δικαιούχος ΚΕΑ (και τα άνεργα μέλη του νοικοκυριού) την κάρτα ανεργίας, τότε η αίτηση ανακαλείται αυτομάτως (διακόπτεται αυτομάτως το επίδομα ΚΕΑ). Τότε σε αυτήν την περίπτωση το νοικοκυριό έχει δικαίωμα επανυποβολής αίτησης από τον επόμενο μήνα από αυτόν κατά τον οποίο εκπληρώθηκε η υποχρέωση από το σύνολο (όλων) των υπόχρεων για εγγραφή όσων μετέχουν στην αίτηση.

Εάν ο δικαιούχος ή ο υποψήφιος δικαιούχος ΚΕΑ (και τα άνεργα μέλη του νοικοκυριού) ενώ δηλώνουν άνεργοι στην αίτηση για το ΚΕΑ, αλλά δεν είναι δυνατή η εγγραφή τους λόγω των προϋποθέσεων που θέτει ο ΟΑΕΔ, τότε θα πρέπει να επισκεφθούν τα ΚΠΑ2 του ΟΑΕΔ προκειμένου να τους δοθεί βεβαίωση η οποία θα αναγράφει το λόγο απόρριψης εγγραφής στο μητρώο ανέργων. Την βεβαίωση αυτή θα πρέπει απαραιτήτως να προσκομιστεί από τον δικαιούχο στο γραφείο ΚΕΑ του Δήμου.

Ενθαρρυντικά είναι όλα αυτά. Φυσικά και οι άνθρωποι αυτοί από τη μεριά τους πρέπει να κάνουν το μέρος τους. Να ενημερώνονται για όλα όσα τους αφορούν, ώστε να είναι σε θέση να κάνουν χρήση των όποιων προνομίων τους παρέχει η Πολιτεία.

Εδώ μας έφτασαν οι πολιτικοί με τις πολιτικές τους ίσως και να μην έχουμε άλλη επιλογή και αν και διαφωνούμε με τη επιδοματική λογική ωστόσο ξέρουμε ότι κάποιους συνανθρώπους μας, ευάλωτους και χτυπημένους από τα όσα έχουμε ζήσει στο πετσί μας όλα αυτά τα τελευταία εννιά χρόνια, τους καλύπτει…

Μακάρι να βρίσκονταν ο τρόπος, να ερχόταν η ανάπτυξη, να άνοιγαν οι δουλειές και να μπορούσαν με αξιοπρέπεια, όπως πριν από την κρίση που ήταν στην παραγωγή να αντιμετωπίσουν την όποια κατάσταση. Θα περιμένουμε να το δούμε, αν και αποτελούν υποσχέσεις πολιτικών που καθόλου δεν εμπιστευόμαστε το λόγο τους. Και θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε σε Εκείνον που δεν μπορεί να πει ψέματα και που υπόσχεται καλύτερες μέρες μιας πραγματικής ζωής.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 27/10/2018 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Παρακολουθήσαμε πώς γίνεται παραδοσιακά το ψωμί, στο εργαστήρι του φίλου μας Γιάννη

Posted in Κρήτη

zimoma1
Στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σας έχω ήδη βάλει ένα δημοσίευμα που αφορούσε το παραδοσιακό επτάζυμο ή εφτάζυμο ψωμί. Δείτε το ΕΔΩ. Χθες όμως είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε το εργαστήρι του Γιάννη Μανουσάκη στο Καστέλλι και να δούμε από κοντά, όλη τη διαδικασία, για  το πώς φτιάχνεται παραδοσιακά το ψωμί.

zimoma2
Ο Γιάννης είναι ένα καταπληκτικό παιδί! Και καθώς περάσαμε αρκετή ώρα εκεί, παρακολουθώντας από την ώρα που έβαλε το αλεύρι Ζέας στη ξύλινη σκάφη, μέχρι που το έκανε ζύμη, μου έδωσε την ευκαιρία να τον βοηθήσω, κάπως, στην ολοκλήρωση της δουλειάς του.

zimoma3
Άναψε τον ξυλόφουρνο, καθώς ζύμωνε ακόμα, για να μπορέσει να ζεσταθεί στη θερμοκρασία που χρειάζονταν, ώστε να ψήσει την αρχή το ψωμί και στη συνέχεια τα παξιμάδια... Με κλαδιά ελιών από το κλάδεμα του χειμώνα που προμηθεύεται από φίλους του. Έτσι εξηγείται η νοστιμιά τους.

zimoma4
Ο ίδιος κάθισε σε ένα σοφρά, έτσι νομίζω λένε αυτή την ειδική ξύλινη κατασκευή, όπου έφτιαχνε τα ψωμιά. Κι εδώ ήταν ο ρόλος ο δικός μου. Του προμήθευα σε μικρά κομμάτια τη ζύμη που είχε ωριμάσει μέσα στη σκάφη, ώστε να φτιάχνει τα ψωμιά και να τα αφήνει μέσα στις κουβέρτες να ξεκουραστούν.

zimoma5
Κάποια στιγμή ήρθε και η Σούλα... Με τον Γιάννη είχαν πάντα μια ξεχωριστή σχέση αγάπης και αλληλοσεβασμού. Και νομίζω ότι, αυτό φαίνεται και στη φωτογραφία. Σταμάτησε λίγο από τη δουλειά. Μια φωτογραφία με τη γιαγιά Σούλα, έχει πάντα μια ξεχωριστή αξία.

zimoma6
Ο Γιάννης στο εργαστήριο του. Κοντά του η γυναίκα του, Μάρτα. Κουβεντιάσαμε πολύ, καθώς περάσαμε αρκετές ώρες μαζί. Και είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω καλύτερα. Μου άρεσαν, σαν ζευγάρι. Κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να είναι ευτυχισμένοι. Μπράβο τους!

zimoma7
Μείναμε ως το τέλος. Είδα πως το φουρνίζουν, δεν είναι και τόσο απλό. Ολόκληρη επιστήμη είναι και ο ίδιος χρειάστηκε χρόνο για να μάθει να βάζει στη σωστή απόσταση τα ψωμιά ώστε, όπως έλεγε "να αναπνέουν". Χωρίς βιασύνη, προσεκτικά, όπως αρμόζει στις λεπτές δουλειές.

zimoma8
Δες τον ξυλόφουρνο στο εσωτερικό του, τι όμορφα που έχουν μπει τα ψωμιά και με τι τάξη για να ψηθούν. Φεύγοντας μας έδωσε ο Γιάννης ένα ψωμί, αληθινό, από αυτά που δεν βρίσκεις εύκολα στο φούρνο της γειτονιάς. Επειδή εκεί επιδιώκοντας το κέρδος έχουν διαλύσει την ποιότητα.

Ακόμα λίγο στο αγγειοπλαστείο του Νίκου Πλουμάκη. Στον εσωτερικό του χώρο με τα αγγεία

Posted in Κρήτη

sto.agioplastio1
Το υποσχεθήκαμε χθες, καθώς σας παρουσιάσαμε τα κάπως μεγαλύτερα αγγεία στον εξωτερικό χώρο του αγγειοπλαστείου του Νίκου Πλουμάκη, στη διακλάδωση των Ζοφόρων. Ας μπούμε σήμερα στο εσωτερικό χώρο των εκθεμάτων, αφού πρώτα δούμε τον ίδιο τον μάστορα την ώρα που δουλεύει..

sto.agioplastio2
Η απόλυτη ομορφιά! Χρωματισμένα και ψημένα μικρά ή... μεγαλύτερα αντικείμενα με χρώματα, που έχουν ψηθεί και είναι ανεξίτηλα. Παραστάσεις μινωικές, ότι δηλαδή θα ήθελε να πάρει ο τουρίστας φεύγοντας από το νησί για τον τόπο του. Τα μεγέθη τα κάνουν να διαφέρουν και στην τιμή.

sto.agioplastio3
Η Σούλα δεν χόρταινε να τα βλέπει. Τα σήκωνε πιο ψηλά να ξεχωρίσουν και να τα δει. Ήθελε να πάρει και για μας, στο σπίτι αλλά και για να κάνει δώρα στους φίλους μας. Δείτε με τι τάξη τα έχουν τοποθετήσει στους πάγκους, ώστε να είναι έτοιμα προς διάθεση.

sto.agioplastio4
Σε ποιον δεν αρέσουν τέτοια όμορφα είδη αγγειοπλαστικής. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως μικτά καθώς είναι μεταφέρονται εύκολα και λειτουργούν διακοσμητικά σε όποιο χώρο αποφασίσουμε να τα τοποθετήσουμε. Μερικά μπορείς και να τα χρησιμοποιήσεις και στην πραγματική ζωή.

sto.agioplastio5
Τράβηξα αρκετά πλάνα μέσα από την έκθεση. Ο χώρος, άλλωστε, είναι πολύ μεγάλος και μπορεί να διακρίνει κανείς το μεγάλο όγκο των εκθεμάτων που είναι προς πώληση. Το ωραίο είναι ότι οι τιμές τους δεν είναι απλησίαστες. Το αντίθετο μάλιστα, πολύ λογικές.

sto.agioplastio6
Φωτιστικά διάφορα... Με την πρώτη ματιά νομίζεις πως είναι... κεντημένα στο χέρι...Χειροποίητα είναι, βεβαίως. Με πολύ λεπτοδουλειά από τη μεριά του τεχνίτη - κατασκευαστή. Αυτή το μοναδικό έργο τέχνης θα πάρεις. Αυτό θα πας στον τόπο σου. Αυτό που δεν μπορείς να βρεις εύκολα, αλλού.

sto.agioplastio7
Άλλη μια πλευρά στο εσωτερικό του αγγειοπλαστείου που λειτουργεί ως έκθεση και πωλητήριο. Κάτω δεξιά τα αντικείμενα μοιάζουν μ' αυτό της πρώτης φωτογραφίας, αυτά δηλαδή που έκανε στον τροχό του, ο Νίκος την ώρα που πήγαμε εμείς να ψωνίσουμε τα πράγματα μας.

sto.agioplastio8
Τελευταία φωτογραφία γι' αυτό το μικρό αφιέρωμα σχετικά το διαφορετικό κάπως αγγειοπλαστείο του Νίκου, με τα μικρά ξεχωριστά αντικείμενα που αξίζει κανείς να επισκεφτεί σαν φτάσει στο Θραψανό για οποιαδήποτε αιτία και αφορμή... Κρατήστε το σαν σημείωση, παρακαλώ.

Επίσκεψη σε ένα αγγειοπλαστείο στο χωριό μου, Θραψανό, το χωριό των πιθαράδων...

Posted in Κρήτη

agioplastio1
Χθες, καθώς πηγαίναμε μια βόλτα στον Τσούτσουρα, στα νότια παράλια του νομού Ηρακλείου, κάναμε μια στάση στη διακλάδωση των Ζοφόρων σε ένα αγγειοπλαστείο, του χωριανού μας, Νίκο Μανώλη. Ήταν ο πρώτος που άρχισε να καταπιάνεται με μικρά αντικείμενα.

agioplastio2
Στη σημερινή όμως ανάρτηση, δεν θα τα δούμε αυτά. Θα μείνουμε στα κάπως μεγαλύτερα. Σας το κρατάμε για αύριο... Επειδή αξίζει τον κόπο να μπούμε λίγο στο εσωτερικό του μαγαζιού. Πέρασμα καθώς είναι, το επισκέπτονται πολλοί τουρίστες, κυρίως ξένοι.

agioplastio3
Σχέδια μικρών πιθαριών που θα βρούμε πάρα πολλά στο Θραψανό. Στο χωριό των πιθαράδων, είναι βέβαιο ότι θα βρει μεγάλη ποικιλία. Και όλα είναι ανοιχτά να τα επισκεφθεί κανείς, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Φυσικά μέσα σε λογικά πλαίσια. Επειδή, άνθρωποι είναι κι αυτοί...

agioplastio4
Έτσι μπορεί να τα δει κανείς έξω, στον περίβολο του αγγειοπλαστείου. Ντανιασμένα μ' αυτόν τον περίτεχνο τρόπο, ώστε να μην καταλαμβάνουν πολύ χώρο και να είναι εύκολα εμφανή, ώστε να αγοράσει κανείς ότι θα ήθελε... Σε καλές τιμές και από ανθρώπους που χαμογελούν.

agioplastio5
Μικρές και μεγάλες κατασκευές, διάσπαρτες παντού. Κι ένα παγκάκι μπροστά για να καθίσουν λίγο, όσοι το επισκέπτονται. Το εντυπωσιακό; Επειδή ξέρουν καλά πως πολλοί θέλουν να κάνουν αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα από το χώρο, διαθέτουν Wi Fi με εμφανή τα στοιχεία του και τον κωδικό του.

agioplastio6
Η γατούλα είδε ήλιο και βρήκε εύκολα το χώρο της, στη βάση του μικρού πιθαριού με το φυτό, που μάλλον διακοσμεί το χώρο. Όλος ο χώρος είναι προσεγμένος και οι μαστόροι, πατέρας και γιός, εργάζονται μπροστά στα μάτια των επισκεπτών τους.

agioplastio7
Δε χόρταινε να τα βλέπει, όλα αυτά, η Σούλα... Είχαμε δουλειές να κάνουμε και έπρεπε να τις προλάβουμε όλες, μέσα στους χρόνους που είχαμε στη διάθεση μας. Φυσικά τα καταφέραμε, αλλά δυσκολευτήκαμε λίγο να φύγουμε από το χώρο του αγγειοπλαστείου. Περισσότερα, αύριο.

Μια βόλτα έξω από το Θραψανό. Τη χρειαζόμουν! Αναζωογόνηση της καρδιάς και του μυαλού

Posted in Κρήτη

thrapsano. volta1
Όταν είμαι στο Θραψανό, πάντα μου αρέσει να κάνω μια βόλτα έξω από το χωριό, στα χωράφια... Νιώθω όμορφα να βλέπω τα πράγματα από μακριά, λίγο αποστασιοποιημένα. Όπως εδώ, όπου το χωριό μου, φαίνεται από μακριά. Ένα κλασικό επαρχιακό χωριό με την πρώτη ματιά...

thrapsano. volta2
Ο δρόμος χωματένιος με τις μυρωδιές του, είναι που έρχεται να μου δώσει ανάσες ζωής... Εδώ, κατεβαίνοντας το δρόμο για τα Βονιανά. Μια περιοχή σχετικά κοντά στο χωριό. Φυσικά το κινητό μου με ενημέρωσε ότι η βόλτα μου δεν ήταν και τόσο μικρή. 7,5 χιλιόμετρα έκανα.

thrapsano. volta3
Και τα έκανα με τα πόδια. Κάνοντας στάσεις, όπου έκρινα ότι χρειαζόταν για να αποτυπώσω στιγμιότυπα. Μια διαδρομή όμορφη, ξεχωριστή. Μόνος με τη φύση. Και με μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια... Τότε που όλα αυτά, μου φαίνονταν τεράστια. Σήμερα, όλα είναι πιο διαχειρήσιμα.

thrapsano. volta4
Τι μόνο που παραμένει ίδιο,  είναι η ομορφιά. Κάτι που μάλλον έχει να κάνει και με την ψυχική μου διάθεση... Ήθελα να είναι έτσι. Επειδή έτσι τα έχω στην καρδιά μου. Κι επειδή φεύγοντας από παιδί, μακριά από τούτο τον τόπο κράτησα στην καρδιά μου, τα καλύτερα.

thrapsano. volta5
Μικρά μονοπάτια που κάποτε τα κάναμε με το γαϊδουράκι ή με το μουλάρι μας... Σήμερα απ' ότι βλέπω έχουν πρόσβαση και οι τρίκυκλες μηχανές, πατέντα της Κρήτης και τα τρακτέρ. Λογικό. Χρειάζεται να πάνε εκεί, για να μαζέψουν τον καρπό από τις ελιές, αλλά και για να τις καλλιεργήσουν.

thrapsano. volta6
Απλά στιγμιότυπα, που ίσως για όσους ζουν στο χωριό να μη λένε και τίποτα. Για μένα όμως ήταν πολύ όμορφα, όλα αυτά. Καθάρισε το μάτι μου, μάτι μαθημένο στην πόλη, με την κίνηση των ανθρώπων και το θόρυβο. Αλλά, εδώ υπάρχει μια πολύ όμορφη σιωπή.

thrapsano. volta7
Κατέληξα στο χωράφι μου με τις ελιές, στον Μπουρμά. Γι' αυτό ξεκίνησα αυτή τη βόλτα. Ήθελα να δω τι καρπό είχαν... Και φυσικά πέρασα από πολλά άλλα, με ελιές φορτωμένες. Που όμως χρειάζονται νερό για να ωριμάσουν και να δώσουν το λάδι που χρειάζονται οι άνθρωποι.

Τα παιδιά πάνε εκδρομή με το σχολείο τους... Κι εμείς βλέπουμε φίλους μας, αγαπημένους

Posted in Κρήτη

ekdromi1
Είχα χρόνια να τη δω, αυτή την εικόνα... Τα παιδιά συνοδευόμενα από τη δασκάλα τους να πηγαίνουν εκδρομή στο χωριό... Και όλα αυτά από την αυλή του σπιτιού μου, ένα πρωινό που καθόμουνα στον υπολογιστή μου. Και σηκώθηκα να τα φωτογραφίσω από μακριά.

ekdromi2
Αυτά βέβαια είναι εξοικειωμένα με τις τεχνολογίες. Το καθένα έχει το δικό του κινητό τηλέφωνο. Έτσι με είδαν από μακριά και είπαν "κυρία, ο κύριος μας φωτογραφίζει". Αλλά δεν επέμειναν σ' αυτό. Το θεώρησαν κάπως φυσιολογικό. Άλλωστε τα προσωπάκια του δεν είναι ευδιάκριτα.

ekdromi3
Εμένα πάντως μου θύμισε τα δικά μου παιδικά χρόνια. Τότε που κι εμάς μας πήγαιναν εκδρομή μέχρι την Πλάκα, μια περιοχή κοντά στο χωριό. Και όπως όλα τα φυσιολογικά παιδιά, το χαιρόμασταν όσο τίποτα άλλο. Ακόμα κι εδώ σ' αυτή τη φωτογραφία, η χαρά τους είναι μεγάλη.

aria
Κι από την άλλη έρχονται φίλοι να μας δουν, σπίτι. Όπως η Άρια, που μένει στις Αγιές Παρασκιές. Περάσαμε πολύ όμορφα μαζί της, συζητώντας. Κάποτε έκαναν πολύ παρέα με τη Σούλα. Οι αποστάσεις όμως τις χώρισαν. Τώρα ήταν μια καλή ευκαιρία, να ξαναϊδωθούν.

stasula.zoi
Με την αδελφή μου Στασούλα και τη φίλη της Σούλας, Ζωή, που έμεινε μαζί μας μια εβδομάδα και πολύ χαρήκαμε αυτή τη συναναστροφή. Η Στασούλα μας, είναι πολύ δοτικός άνθρωπος. Πάντα δίπλα μας και κοντά μας, φρόντισε το σπίτι μας κατά την απουσία των δύο χρόνων...

sula.rena1
Με τη φίλη μας Ρένα, χθες στην όμορφη ταβέρνα του Θραψανού «Στα καλά καθούμενα». Περάσαμε πολύ όμορφα. Συζητήσαμε, θυμηθήκαμε... Ιδιαίτερα οι γυναίκες, γεγονότα και στιγμές που είχαν ζήσει, κυρίως στο Καστέλλι, αλλά κι εδώ στο χωριό.

sula.rena2
Ο σύζυγος της, ο Αντώνης που έφυγε πέρσι από κοντά μας, ήταν εκεί, «παρών», με τον δικό του τρόπο. Γι’ αυτόν μιλήσαμε πολύ και για τον άδικο τρόπο που άφησε την ίδια και την υπόλοιπη οικογένεια του. Η πληγή είναι ακόμα ανοιχτή…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA