Δέκα μέρες διακοπών τον Ιούνιο, στην πανέμορφη Σκόπελο, δώρo καλών φίλων μας…

spiti.spiru
Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν να μας κάνουν φίλοι… Πριν καλά – καλά αρχίσει το καλοκαίρι του 2025 ο Σπύρος με την Αννίτα μας έδωσαν το σπίτι τους στην Σκόπελο όπου και περάσαμε δέκα ολόκληρες μέρες ζώντας τις στο έπακρο… Και το χρειαζόμασταν…

stna.sti.xora.skopelu
Το καθημερινό τρέξιμο για πράγματα που μας αρέσει και αγαπάμε να κάνουμε, είτε το θέλουμε, είτε όχι έχει ασφαλώς τις επιπτώσεις του και την κούραση του. Έτσι λοιπόν το χρειαζόμαστε να χαλαρώσουμε. Το πετύχαμε με τον καλύτερο τρόπο. Κάθε μέρα είχαμε να γνωρίσουμε και έναν καινούριο τόπο.

agnontas.paralia
Περπατήσαμε στη Χώρα της Σκοπέλου, αλλά και στην ενδοχώρα. Οργώσαμε κάθε παραλία, κοντινή ή μακρινή. Φτάσαμε μέχρι τη Γλώσσα και επιστρέψαμε μέσω του Αγνώντα. Επιτρέψαμε στην Google να μας οδηγήσει με τους χάρτες της μέσα από χωματόδρομους και ατέλειωτα πευκοδάση,

stafilos1
Κάναμε μπάνιο σε παραλίες εξαιρετικές με γαλαζοπράσινα νερά. Οι Σκοπελιώτες που μιλήσαμε είναι άνθρωποι ήσυχοι, ήρεμοι, ευγενικοί. Προφανώς βαοηθάει και το περιβάλλον και το γεγονός ότι δεν είχαμε τηλεόραση να μας απασχολήσει. Στόχος μας ήταν να γνωρίσουμε το όμορφο νησί των Σποράδων.

stafilos2
Bοήθησε πολύ και το ζεστό καλοκαίρι του Ιουνίου. Πρόωρο, αλλά πολύ υποβοηθητικό στις βουτιές που κάναμε. Υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες κι ένα σεντόνι ήταν αρκετό για το βράδυ. Όπως και κάτι ελαφρύ κι ατημέλητο. Δοκιμάσαμε τα ντόπια φαγητά και άλλες σπεσιαλιτέ και ζήσαμε στιγμές εξαιρετικές.

panselinos.prin
Στη Σκόπελο έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις τι θες. Ησυχία ή βαβούρα; Αλλά αν και την επισκεφτήκαμε στην αρχή της καλοκαιρινής σεζόν, η αίσθηση μας είναι ότι δεν έχει τον ξέφρενο τουρισμό μερικών κυκλαδίτικων νησιών. Ακόμα και τα μπαράκια της είναι προσεγμένα και κλείνουν γύρω στις 11:30. Ε, δεν είναι και κάτι πολύ συνηθισμένο για τον τουρισμό στην Ελλάδα…

Από τον πάγκο της οδοντογιατρού στο… Σκοπιανό!

Posted in Τα δικά μου

Σήμερα το «μενού» είχε εξειδίκευση στα διεθνή θέματα και κυρίως στα εθνικής σημασίας, ονομασία των Σκοπίων κ.λπ. Φυσιολογικό θα μου πείτε… Ναι, αν επρόκειτο για ένα συνήθη τόπο συγκέντρωσης με φίλους που, αργόσχολοι όντες, ανοίγουμε συζήτηση επί παντώς επιστητού. Έλληνες είμαστε, άποψη για όλους και για όλα έχουμε, έτσι δεν είναι…

Όμως η κουβέντα ανοίχτηκε από τη Γεωργία την οδοντίατρο μου, την ώρα που πήγα να βγάλω έναν φρονιμίτη που με ταλαιπωρεί. Βεβαίως η δουλειά για την οποία πήγα έγινε και καλά, αλλά στο μεταξύ έγινα αυτήκοος μάρτυς μιας υπέρ πλήρους ανάλυσης ενόψει εκλογών.

Δεν ξέρω, μάλλον τέχνη θα’ ναι της Γεωργίας να… παραπλανά τους πελάτες και να διώχνει αποτελεσματικά το στρες, την αγωνία και το άγχος τους ασθενούς. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μαστόρισσα.

Σκέτη απόλαυση! Γέλασα με την ψυχή μου καθισμένος πάνω στην ειδική οδοντιατρική καρέκλα. Αλλά και η δουλειά της είναι εκπληκτική. Μακάρι να έχει πάντα τη δύναμη και το κουράγιο να δουλεύει έτσι.

Τυχερά τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας όπου διδάσκει. Με τέτοιο άνθρωπο στην έδρα θα έχουν να μάθουν πολλά και χρήσιμα πράγματα για τους ίδιους και για τους πελάτες τους, όταν και αν αποφασίσουν και οι ίδιοι να ασχοληθούν με το επάγγελμα του οδοντιάτρου. Και φυσικά κι εμείς θα’ μαστε πιο καλά όταν έχουμε τέτοιου επιπέδου γιατρούς…

Χαλαρώστε με μια… γεύση από σινεμά

Αγαπάτε τον κινηματογράφο; Αν ναι, τότε αξίζει να το δείτε αυτό το αρχείο PPS. Κλασικές αμερικανικές ταινίες με την αφίσα τους και το μουσικό της θέμα καθώς και τη χρονιά που φτιάχτηκαν. Τι υπέροχες δημιουργίες! Μαριέτα Μουρούτη σ’ ευχαριστώ που μου το έστειλες στο e-mail μου για να το μοιραστώ και με άλλους φίλους. Και πού’ σαι, μη χάνεσαι… Οι φίλοι για τα δύσκολα υπάρχουν…

Χρειαζόμαστε καλύτερη ψυχολογία

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/09/2009

Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε τέτοιες ώρες είναι να τονωθεί λίγο το πεσμένο ηθικό και η ψυχολογία μας. Ανεξάρτητα από τα παχιά λόγια των μπαλκονιών και των υποσχέσεων όλοι ξέρουμε πως η επόμενη, μετά τις εκλογές μέρα, θα είναι δύσκολη.

Οι Βρυξέλλες πιέζουν για νέα μέτρα. Κι όταν οι Βρυξέλλες λένε ότι πρέπει να πάρουμε μέτρα όλοι ξέρουμε ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, αυτοί δηλαδή που, έτσι κι αλλιώς πληρώνουν πάντα…

Καλοί είναι οι στόχοι, καλά και τα προγράμματα, αλλά να σας πω την αλήθεια μου, με φοβίζει η «καμένη γη» που θα βρει η νέα κυβέρνηση της 4ης Οκτώβρη.

Ζω ανάμεσα σε καθημερινούς ανθρώπους με τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους, τις ανησυχίες τους για το αύριο. Κι αυτό που διαπιστώνω είναι ότι το χειρότερο που έχει πετύχει η οικονομική κρίση, έτσι όπως «σέρνεται» μήνες τώρα, είναι ότι μας έχει κάνει «μαντάρα» την ψυχολογία μας.

Μια ανοιχτή γιορτή για όλους στο Πάρκο!

Posted in Επικαιρότητα

Μια γιορτή αυτο-οργάνωσης. Αν έχεις βαρεθεί να βλέπεις τηλεόραση ή να πληρώνεις κάποιους "expert" για την διασκεδασή σου έλα μια βόλτα από την Ακαδημία Πλάτωνος να γνωρίσεις και άλλον κόσμο που σκέφτεται όπως και εσύ.

Δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε οργανωτές και συμμετέχοντες και φυσικά δεν υπάρχει κανένα κόστος και κανέναν κέρδος για κανέναν.

Αν παίζεις κάποιο μουσικό όργανο, κάνεις ζογκλερικά, παίζεις θέατρο μην ξεχάσεις να φέρεις όλα τα σύνεργα σου μαζί καθώς και την καλή σου διάθεση και την παρέα σου.

Σε περιμένουμε να περάσουμε καλά και να γνωριστούμε στην Ακαδημία.

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΚΟΛΩΝΟΣ 051 ΑΠΟ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΣΤΑΣΗ Κ.Ε.Τ.Ε ΠΥΛΗ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ, 19/09/2009 ΜΕΤΑ ΤΙΣ 18:00

Κι ένα… πολιτικό ανέκδοτο, των ημερών…

Posted in Επικαιρότητα

Οδηγός αυτοκινήτου παθαίνει λάστιχο στην Εθνική. Σταματάει μια νταλίκα. Φίλε, ρωτάει, μπορείς να με πάρεις μαζί σου; Πάω για Αθήνα. Ανέβα πάνω, του λέει. Στη συζήτηση αναφέρονται στις εκλογές.
-Τί θα ψηφίσεις;
-ΚΚΕ εγώ ψηφίζω, πάντα.
-ΚΚΕ; κατέβα γρήγορα κάτω....
Λυπημένος και απογοητευμένος κατεβαίνει και περιμένει το επόμενο όχημα για να φτάσει στον προορισμό του. Βλέπει ένα αγροτικό 4Χ4, το σταματάει και επαναλαμβάνει:
-Φίλε πάω για Αθήνα, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;
-Βέβαια φίλε, ανέβα.
Κουβέντα στην κουβέντα, φτάνουν στο επίκαιρο θέμα των εκλογών.
-Και τι θα ψηφίσουμε φιλαράκι, ρωτάει ο μεγαλοκτηματίας
-Κάπως διστακτικά απαντάει: ΚΚΕ.
-Είσαι σοβαρός ρε μαλάκα; Και σταμάτησα για να σε πάρω; Κατέβα αμέσως κάτω.
Και πάλι απογοητευμένος κατεβαίνει και περιμένει το επόμενο. Μετά από ώρες συναντάει ένα πολυτελέστατο αυτοκίνητο. Το οδηγεί μια δίμετρη γκόμενα. Σταματάει και ανεβαίνει. Γνωρίζονται, πάνε για καφέ και καταλήγουν σε ξενοδοχείο. Πριν ανάψει το γλέντι για τα καλά. Ρωτάει η γκόμενα: -Φίλε τι ψηφίζεις; -ΝΔ απαντάει ο ταλαίπωρος, με επιφύλαξη, αυτή τη φορά. ΝΔ; Μπράβο ρε μεγάλε. Φουντώνει η γκόμενα, και ορμάει..... Πήδα με μεγάλε, ξέσκισέ με, χτύπα με, χτύπα με, χτύπα με ... σου λέω, πιο δυνατά... Και αυτός χτυπά με μανία και γαμάει συγχρόνως.
ΩΩΩΩΩΩ ρε Θεέ μου!!!! ΓΙΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΟΝΟ, ΕΓΙΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΑΙ ΓΑΜΑΩ ΚΑΙ ΔΕΡΝΩ....

Ολοκληρώθηκε ο «Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος» τ. 86

Posted in Δημοσιογραφικά

Αυτό κι αν είναι κατόρθωμα! Μέσα στη μεγάλη πίεση των ημερών κατάφερα σε λιγότερα από επτά εργάσιμες μέρες να ολοκληρωθεί ο «Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος» τ. 86 των συνταξιούχων του ΗΣΑΠ και χθες Τρίτη δώσαμε το «τυπωθείτω». Δείτε ΕΔΩ σε αρχείο PDF το τεύχος ολόκληρο, όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο τυπωμένο.

Ο ελάχιστος χρόνος που χρειάστηκε αποδεικνύει περίτρανα πως όταν υπάρχει καλή συνεργασία – και με τον Μανώλη Φωτόπουλο η συνεργασία είναι πάντα άριστη – όλα κυλούν ομαλά και το αποτέλεσμα είναι πάντα θετικό.

 Το πιο ωραίο είναι ότι, όπως μου είπε, τη μισή… επόμενη εφημερίδα την έχει κι όλας έτοιμη! Έτσι κρατάνε συνεργασίες σε βάθος 15ετίας!

Συνεδριάζει το Δ. Σ. του Συλλόγου Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών

Posted in Μαρτυρίες

Απόψε στις 4.30 μ. μ. είναι προγραμματισμένο το πρώτο Δ. Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 54 Γυμνασίου Αθηνών. Θυμάστε που την προηγούμενη Παρασκευή η πρόεδρος διερευνούσε το χρόνο. Ε, κανείς δεν μπορούσε το απόγευμα της Παρασκευής που μπορούσα εγώ. Αυτό μου μετέφερε τηλεφωνικά την Κυριακή.

Φυσικά δεν θα ήθελα ποτέ να κωλυσιεργήσω το έργο του Δ.Σ. Συμφώνησα λοιπόν για σήμερα Τετάρτη με μένα να είμαι «Ωσή παρών» και με την έγνοια τους, να μου τηλεφωνήσουν στο κινητό να τοποθετηθώ όπου αυτό είναι αναγκαίο προκειμένου να παρθούν αποφάσεις.

Δεν διεκδικώ καμιά θέση ευθύνης. Μπήκα στο Δ.Σ. απλά και μόνο για να προσφέρω στο Σύλλογο και το Σχολείο και είμαι διαθέσιμος προς εκμετάλλευση σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Αλλά είναι αδύνατον τέτοια ώρα (7 μ.μ.) να αφήσω την εφημερίδα –ιδιαίτερα τώρα που λείπει κι ο Μπάμπης- και να πάω στο συμβούλιο. Για τον ίδιο λόγο που οι άλλοι συνάδελφοι γονείς δεν μπορούν να αφήσουν τα μαγαζιά τους την Παρασκευή το απόγευμα.

Μακάρι να είναι τουλάχιστον διαθέσιμοι για δουλειά και με τηλεφωνική έστω επικοινωνία, όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα. Οι προθέσεις θα φανούν, άλλωστε, πολύ γρήγορα…

Οι αγώνες πάνε μαζί με τον πολιτισμό

Posted in Τα δικά μου


Τα παιδιά από την Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα επέστρεψαν από τις καλοκαιρινές διακοπές με όρεξη και διάθεση για δουλειά. Το σχεδίαζαν στη συνάντηση της προηγούμενης εβδομάδας που δεν μπόρεσα να πάω, αυτό το Σάββατο 19 Σεπτέμβρη μετά τις 5 μ.μ., αν μας αφήσει ο καιρός.

Το αρχαιολογικό πάρκο θα «ζωντανέψει» εκείνη την ημέρα με μουσικές, χάπενιγκ, δρώμενα σε διάφορα σημεία του και με την καθοριστική βοήθεια των Point Defect. Και παράλληλα θα’ ναι μια αφορμή να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί, να κάνουμε μια αποτίμηση του αγώνα μας ως τώρα και να διασκεδάσουμε σαν άνθρωποι που καταφέραμε σε μικρό χρονικό διάστημα αρκετές νίκες.

Διότι νίκη είναι ότι «σταματήσαμε» το τερατούργημα που ετοίμαζε η Νομαρχία Αθηνών για το διοικητήριό της μέσα σχεδόν στο αρχαιολογικό πάρκο. Νίκη είναι ότι η Διπλάρειος σχολή στην πλατεία Θεάτρου, στο κέντρο της Αθήνας, παραχωρήθηκε ύστερα και από τη δική μας πίεση στη Νομαρχία και ανοίγει ο δρόμος για να χτιστεί στο χώρο από τον ΟΣΚ το πολύπαθο νηπιαγωγείο.

Βεβαίως όλα αυτά δεν έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν μας «χαρίστηκαν». Τα διεκδικήσαμε με συντονισμένους αγώνες και τα κερδίσαμε. Αλλά, φυσικά τίποτα δεν τελείωσε. Όλα αυτά έχουν μια ατέλειωτη γραφειοκρατία, επομένως, ανάγκη πάσα να παρακολουθούμε βήμα – βήμα τις κινήσεις τους και να παρεμβαίνουμε όπου και όταν αυτό είναι αναγκαίο.

Τώρα, σ’ αυτή την φάση, είναι αναγκαίο να κάνουμε γνωστές τις εκδηλώσεις του Σαββάτου στους κατοίκους της περιοχής μας και όχι μόνο. Έφτιαξα την ανακοίνωση που βλέπετε στην κορυφή του δημοσιεύματος, με τη βοήθεια της Ματίνας και από χθες άρχισε να μοιράζεται παντού από τα παιδιά της Επιτροπής. Μπορείτε να την τυπώσετε, να την αναπαράγετε και να τη διαθέσετε στο χώρο σας. Βοηθάτε έτσι τον αγώνα μας…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA