Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Πάτησε το κουμπί ο Γιώργος Παπανδρέου

Posted in Επικαιρότητα

Δείτε στο βίντεο αυτό τι ακριβώς είναι το ΔΝΤ (αν δεν ξέρετε...) και πάρτε μια ιδέα για το τι έκανε στις χώρες από τις οποίες πέρασε. Πατήστε ΕΔΩ και θα καταλάβετε τι εννοώ...

Η πιο δύσκολη μέρα που θα φέρει πολλά δεινά στην πατρίδα μας και κυρίως σε μας, τους Έλληνες πολίτες, είναι η σημερινή. Πάμε σούμπιτοι στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Κι όλοι ξέρουμε ότι το ΔΝΤ δεν είναι ένας φιλανθρωπικός οργανισμός, αλλά ότι ξεζουμίζει τους λαούς που πάει να στηρίξει την οικονομία τους.

Το παράδειγμα της Αργεντινής, δέκα χρόνια πριν, που βίωσε το ίδιο πρόβλημα, πρέπει να μας ταράξει. Αξίζει να πατήσετε ΕΔΩ και να δείτε μια δίωρη, περίπου, ταινία – ντοκιμαντέρ που δείχνει καθαρά τι συνέβη εκεί όταν η χώρα οδηγήθηκε σε πτώχευση.

Από το Καστελόριζο ο πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου ανακοίνωσε και επισήμως την προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ καθώς οι πιέσεις στην ελληνική οικονομία από τις αγορές και τα σπρεντ ώς το κλιμάκιο ΕΕ-ΔΝΤ είναι αφόρητες.

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο “μηδέν” που όλοι φοβόμαστε τον τελευταίο καιρό. Τίποτα από αύριο δεν θα είναι όπως χθες. Οι πιο δύσκολες μέρες θα είναι μπροστά μας.

Ο κόσμος δεν θα αντέξει την πείνα, την φτώχεια, την ανεργία και θα βγει στους δρόμους. Ο κοινωνικός ιστός θα σπάσει.Ο Δεκέμβρης του 2008 θα είναι μια καρικατούρα μπροστά σ' αυτά που θα βιώσουμε ως κοινωνία.

Όχι, δεν κάνω μαντεψιές. Ούτε δουλειά μου είναι, ούτε μ' αρέσει να κινδυνολογώ. Μα όσο καθόμαστε μοιρολατρικά και κλαίμε τη μοίρα μας, μόνο τα χειρότερα μπορούμε να περιμένουμε.

Για να δούμε: Θα αφυπνιστούμε τώρα ή θα χαζολογούμε μπροστά στα ηλίθια και αποχαυνωτικά σίριαλ της τηλεόρασης;

Ημερίδα για τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο

Posted in Επικαιρότητα

Η αφίσα κάλεσμα για την Ημερίδα της Κυριακής. Ελάτε μια βόλτα... Και όχι μόνο σαν περαστικοί επισκέπτες. Η γνώμη σας μετράει...

Να μια καλή πρόταση για όσους δεν πάνε να τρέξουνε στο Γύρο της Αθήνας την Κυριακή. Αλλά κι αυτούς που θα πάνε, καλό είναι να γυρίσουν γρήγορα. Αυτή η ημερίδα έχει μεγάλο ενδιαφέρον σε σχέση με την ποιότητα της ζωής μας.

Η Επιτροπή Πολιτών του 4ου Διαμερίσματος διοργανώνει Ημερίδα για την υπογειοποίηση των γραμμών των Προαστιακού την Κυριακή 25 Απριλίου, ώρα 11 το πρωί, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων

Καλό θα ήταν να είμαστε όλοι εκεί. Το αίτημα της υπογειοποίησης είναι ένα από τα βασικά αιτήματα που έθεσε και η Επιτροπή κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα στη Βουλή και στα αρμόδια υπουργεία, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η ανάπλαση στην Ακαδημία Πλάτωνα.

Οι εργασίες της Ημερίδας έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.

  • Εκπληκτικό! Δείτε πόσα σχόλια είχε αυτή η ανάρτηση στο Blog της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνας. Υπάρχουν και σαχλαμάρες, ξεσπάσματα, αλλά είναι άξιον υπομονής και ψυχραιμίας να τα διαβάσει κανείς. Το κακό είναι ότι με όλους αυτούς τους ανθρώπους ζούμε και κινούμαστε στους ίδιους χώρους.

Τελικά, τι είναι είδηση;

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/04/2010

Την προηγούμενη Τρίτη μια μεγάλη σε κυκλοφορία αθηναϊκή εφημερίδα, η «Ελευθεροτυπία», επέλεξε με απόφαση της ιδιοκτησίας τους να μη βάλει στο πρωτοσέλιδο της ούτε μια λέξη για την επιτυχία της αστυνομίας να ανακαλύψει την κεντρική γιάφκα του Επαναστατικού Αγώνα στην Κυψέλη. Και αμέσως στο χώρο μας, άστραψαν και βρόντηξαν οι ειδικοί για το τι είναι είδηση κι αν τελικά η όποια εφημερίδα έχει το δικαίωμα να... αποκρύπτει ειδήσεις.

Βροχή οι καταγγελίες στα Blog. Υποθέτω και στους ίδιους τους συντάκτες της εφημερίδας, μιας και την ίδια μέρα «αναγκάστηκαν» να κάνουν Συνέλευση και να τοποθετηθούν με ανακοίνωση πάνω στο θέμα.

Και επειδή η ιδιοκτησία είχε διαφορετική άποψη επέλεξε, την επομένη να αναδείξει το ζήτημα σε πρώτο θέμα στην πρώτη σελίδα, απλώνοντάς το στις δύο και τρία σελίδες του φύλλου της. Η αλήθεια είναι ότι ξαναμπαίνει για συζήτηση ένα σοβαρό ζήτημα γύρω από τι είναι είδηση και ώς πού φτάνει η υποχρέωση ενός μέσου ενημέρωσης να την αναδείξει χάριν των αναγνωστών του.

Όλοι όσοι ζούμε μέσα στα ΜΜΕ ξέρουμε καλά πώς γίνεται η επιλογή των ειδήσεων. Ξέρουμε επίσης πως υπάρχουν θέματα κοινής λήψης, συνήθως μέσα από δελτία τύπου των ενδιαφερομένων, αλλά και θέματα που «βγάζουν» οι ρεπόρτερ με προσωπική έρευνα και έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία.

Απορώ λοιπόν γιατί «ξαφνιάστηκαν» όσοι έβγαλαν πυρσό διαμαρτυρίας. Δεν πήραν άραγε ποτέ μέρος σε συσκέψεις στελεχών για την αξιολόγηση των θεμάτων της ημέρας; Δεν άκουσαν ποτέ να χτυπά το τηλέφωνο του εκδότη ή του διευθυντή από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και να... παρακαλούν για ειδικό χειρισμό σε θέματα που τους αφορούν; Ή ζουν στον ιδανικό πλανήτη, όπου τις ειδήσεις τις διαμορφώνουν πραγματικά οι δημοσιογράφοι λαμβάνοντας υπόψη τη δεοντολογία του συνδικαλιστικού και κλαδικού τους οργάνου, της ΕΣΗΕΑ;

Ύστερα από 28 χρόνια στο χώρο, γελάω πια με μερικά πράγματα. Ποιος δημοσιογράφος πιστεύει στ' αλήθεια ότι, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση τα τελευταία χρόνια στον Τύπο, μπορεί να διατυπώσει πραγματικά την άποψή του;
Μόνο σε στήλες σαν αυτή εδώ υπάρχει η απόλυτη ελευθερία να διατυπώνουμε την άποψή μας ακόμα κι αν... ερχόμαστε σε κόντρα με την ειδησεογραφία της εφημερίδας. Και αυτό είναι το μεγάλο κίνητρο για έναν επαγγελματία. Να έχει έναν ελεύθερο χώρο για να διατυπώσει τη δικιά του αλήθεια.

Τώρα κάποιοι από τους αναγνώστες μου που δεν γνωρίζουν από τα... μέσα θα αναρωτιούνται τι συμβαίνει και θα πέφτουν από τα σύννεφα με όλες αυτές τις αποκαλύψεις. Αλλά είναι ώρα να γίνουν πιο σωστοί αναγνώστες, επιλεκτικοί σ' αυτά που τους «σερβίρουν» και απαιτητικοί από τους αρθρογράφους που σέβονται και εκτιμούν για το ήθος τους, την καθαρότητα και τον τρόπο γραφής τους.

Η δύναμη είναι στα χέρια σας. Εσείς απορρίπτεται ή αναδεικνύεται τη δουλειά μας. Εσείς είστε η πραγματική δύναμη των μέσων ενημέρωσης, Μη λειτουργείτε ως καταναλωτές αμάσιτης τροφής, αλλά ως αναγνώστες που απαιτούν να σέβονται τη λογική σας. Αν το κάνετε αυτό πολλά πράγματα θα αλλάξουν στο χώρο του Τύπου. Όλο το κύκλωμα θα γίνει πιο... προσεκτικό. Κάθε σελίδα θα έχει ως κυρίαρχο στόχο της, πραγματικά την ενημέρωση του αναγνώστη.

Μέχρι να γίνει αυτό θα συνεχίζουν να γεμίζουν σελίδες με... χαζά, εύπεπτα θέματα και θα αρνούνται, φοβούμενοι τις συνέπειες των ισχυρών, οικονομικά ή πολιτικά, να πουν μεγάλες αλήθειες για τα ζητήματα που θα έπρεπε να είναι κυρίαρχα επειδή απασχολούν αληθινά τους αναγνώστες και την κοινωνία.

Και κάθε τόσο θα «βγαίνουν» κάποιοι τύποι από το χώρο μας και θα ξελαρυγγιάζονται να λένε πως κάποιοι εκδότες «πνίγουν» τις ειδήσεις. Το ζήτημα είναι, όπως έγραψα και στην αρχή του κομματιού, να ξεκαθαρίσουμε τι αποτελεί είδηση και με ποια κριτήρια αξιολογείται η προβολή της. Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Είναι σαν το θεμελιώδες ερώτημα, ποιος έγινε πρώτα, η κότα ή το αβγό;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Χαλαρώστε τώρα λιγάκι, Σαββατοκύριακο έρχεται... Δείτε ΕΔΩ ένα εκπληκτικό PPS που μου έστειλε χθες η Μαριέττα Μουρούτη με γλυπτά μέσα στο δάσος. Έχει και μουσική. Μη βιαστείτε να το... περάσετε στα γρήγορα...

Ξεπεράσαμε τις 40.000 επισκέψεις!

Posted in Τα δικά μου

Όταν βλέπεις να ανταμείβεται ο κόπος σου, χαίρεσαι. Ανθρώπινο συναίσθημα στα δικά μου μέτρα. Το βλέπω και δεν το πιστεύω… Ξεπέρασε τις 40.000 επισκέψεις αυτό το Site!

Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό αλήθεια σε ένα Site που ελάχιστοι το γνωρίζουν κι αυτοί που το επισκέπτονται ίσως να μην ξέρουν πως ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι ο γεννημένος σε ένα μικρό χωριό του Ηρακλείου Κρήτης, το Θραψανό; Και αυτό το λέω, επειδή πολλές φορές φίλοι αναρωτιούνται τι μπορεί να σημαίνει ο τίτλος του Site.

Λοιπόν έχω μια εξήγηση κι ελπίζω να έχω πέσει μέσα στην εκτίμησή μου.. Η καθημερινή, σχεδόν, ενημέρωσή του δεν έχει να με… αναδημοσιεύσεις θεμάτων άλλων φίλων που εκτιμώ τα γραφτά τους. Αυτό γίνεται με μεγάλη φειδώ και με σεβασμό στη λογική των αναγνωστών μου.

Οι εκατόν πενήντα – εκατόν εξήντα καθημερινοί επισκέπτες (το βλέπετε στην μπάρα δεξιά που έχω τοποθετήσει τους μετρητές…) πρέπει να εκτιμούν την προσπάθεια για να το τιμούν ανελλιπώς, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα.

Επιπλέον, λέει τις αλήθειες με το όνομά τους, τολμάει να υπερβεί τα όρια (δείτε το βίντεο στο προηγούμενο σημείωμα) και έχει αρκετό χιούμορ ακόμα και αυτοσαρκασμό.

Αν δεν το κάνω αυτό, δεν έχει νόημα να κρατάω «ζωντανό αυτό το χώρο. Πρόθεσή μου δεν είναι να προσθέσω μια ακόμα δουλειά (τέτοιες έχω και δεν προλαβαίνω κι όλας…) αλλά να βρεθεί ένα σημείο επικοινωνίας και επαφής, ανάμεσα σε ανθρώπους που τους αρέσει να ψάχνουν στους ιστότοπους. Επιπλέον η τεχνολογία επιτρέπει την άμεση ενημέρωση, κάτι που δεν είναι εφικτό με τα παραδοσιακά μέσα.

Έτσι μάθαμε να κάνουμε, έτσι και θα συνεχίσουμε. Ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας!

Βάζω σε μια σειρά τη «ΦΩΝΗ»

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό το βίντεο ας μην το δουν οι σεμνότυφοι. Ένα τραγούδι – «απάντηση» στην κυβερνητική πολιτική της λιτότητας είναι μόνο…

Πριν από το Πάσχα είχα ξεκινήσει να μαζεύω υλικό για το φύλλο της «Φωνής των Τεχνικών του ΟΤΕ». Με μεγάλο αφιέρωμα στην τελευταία Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ, απολογισμός, πρόγραμμα δράσης, φωτογραφίες, ψηφίσματα. Και διπλάσιο από το συνηθισμένο χώρο για τις συνδικαλιστικές παρατάξεις.

Ωρα να πάω τα τελευταία κομμάτια για να ολοκληρωθεί η έκδοση αυτή την εβδομάδα. Κι  αμέσως μετά να βάλω μπροστά την εφημερίδα της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα.

Θέλουν και οι δύο εφημερίδες το χρόνο τους, τη δουλειά τους. Διάφορα ψιλοπράγματα, κάποιες τελευταίες σελίδες σε κασέ και ειδικά για για τη «ΦΩΝΗ», επικοινωνία με ΟΤΕ και COSMOTE για να «τσεκάρω» τις διαφημίσεις που βάζουμε...

Είναι κι αυτή η γεμάτη ειδήσεις επικαιρότητα που θέλει το χρόνο της για να βγει καθημερινά το Δελτίο σε εννέα αντίγραφα. Σαν το νερό τρέχει ο χρόνος. Για πότε τελειώνει η εργάσιμη μέρα ούτε που το παίρνω είδηση.

"Θολούρα» κανονική. Μ' αρέσει, δε λέω, η δουλειά, αλλά οι αντοχές μερικές φορές δεν αρκούν. Ήθελα να τα κατάφερνα όπως παλιά, αλλά όσο περνούν τα χρόνια, αλλά όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνω νοιώθω να μπαίνουν όρια στο ατέλειωτο τρέξιμο.

Τρέχουμε στο Γύρο της Αθήνας;

Posted in Επικαιρότητα

«Φέτος τρέχω για μένα!» είναι το μήνυμα της μεγάλης κλασσικής γιορτής του αθλητισμού «Ο Γύρος της Αθήνας 2010» που διοργανώνει ο Δήμος Αθηναίων και ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης.  
Για πρώτη φορά φέτος θα διοργανωθούν μια σειρά από αθλητικές εκδηλώσεις τα Athens City Games 2010, το πρόγραμμα των οποίων παρουσιάστηκε σήμερα σε Συνέντευξη Τύπου από το δήμαρχο Αθηναίων, Νικήτα Κακλαμάνη και τον Πρόεδρο του Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων, Βασίλη Κικίλια.

Τα Athens City Games 2010 με τρεις διαφορετικού χαρακτήρα διοργανώσεις, προτείνουν μια διαφορετική Αθήνα και έναν τρόπο ζωής πιο εξωστρεφή, πιο υγιεινό και φιλικό προς τον εαυτό μας, τον συνάνθρωπο αλλά και την πόλη μας και περιλαμβάνουν :

Κυριακή, 25 Απριλίου 2010: ο Γύρος της Αθήνας, το ιστορικότερο και μαζικότερο αθλητικό γεγονός της πόλης.

Κυριακή, 9 Μαΐου 2010: Street Events, η διοργάνωση που μεταμορφώνει το κέντρο της πόλης σε χώρο άθλησης για τους μικρούς φίλους του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ και του skateboard.

Κυριακή, 10 Οκτωβρίου 2010: ο Ποδηλατικός Γύρος της Αθήνας προτείνει έναν διαφορετικό τρόπο μετακίνησης στη σύγχρονη μεγαλούπολη και αποτελεί ευκαιρία για ενημέρωση και γνωριμία με το μέσο και τους ανθρώπους που το αγαπούν...

Με κεντρικό μήνυμα «Φέτος τρέχω για μένα! Τρέχω για το δικαίωμά μου σε μια πόλη... που έχει ανθρωπιά και κοινωνική ευαισθησία, που σέβεται τις επιλογές και τον τρόπο ζωής μου, που δημιουργεί, καινοτομεί, διασκεδάζει, ψυχαγωγεί και που προστατεύει το περιβάλλον και τον ελεύθερο δημόσιο χώρο» ο Δήμος Αθηναίων καλεί τους πολίτες να συμμετάσχουν στον 27ο Γύρο της Αθήνας, ο οποίος θα διεξαχθεί την Κυριακή 25 Απριλίου 2010. Η εκκίνηση θα δοθεί στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας (Καλλιμάρμαρο) στις 10.00 π.μ. Την ίδια ώρα θα γίνει και η εκκίνηση για τα Α.με.Α. στην πλατεία Συντάγματος (γωνία ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία και Πανεπιστημίου), ενώ ο τερματισμός για όλες τις διαδρομές θα γίνει στο Ζάππειο.

Ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης δήλωσε, «ο 27ος Γύρος της Αθήνας, ο ιστορικός θεσμός της πόλης μας, αποτελεί φέτος το αθλητικό γεγονός που σηματοδοτεί την έναρξη των Athens City Games 2010.

Στις 25 Απριλίου βάζουμε στην άκρη τις έννοιες και τα προβλήματα μας και πλημμυρίζουμε τους δρόμους της  Αθήνας με τις φωνές, τα γέλια και τη θέληση μας για μια καλύτερη ζωή στην πόλη που ζούμε. Δείχνουμε σε όλους πως η Αθήνα δεν είναι μόνο δρόμοι, κτίρια και πλατείες. Η Αθήνα είναι οι άνθρωποί της!

Γι’ αυτό και ο 27ος Γύρος της Αθήνας είναι αφιερωμένος σε κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά, γιατί όλοι μας, ανεξαρτήτου ηλικίας, φύλου ή εθνικότητας, είμαστε εξίσου σημαντικοί για την Αθήνα!».

«Σας προσκαλούμε όλους στα Athens City Games 2010, στην τριπλή γιορτή του αθλητισμού και της Αθήνας», ανέφερε ο Πρόεδρος του Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων Βασίλης Κικίλιας, «σας περιμένουμε όλους την Κυριακή 25 Απριλίου, στον 27ο Γύρο της Αθήνας, το ιστορικότερο και μαζικότερο αθλητικό γεγονός της πόλης μας. Τον γύρο της πόλης που αγαπάμε και που κάθε χρόνο γεμίζει τους δρόμους της Αθήνας με χιλιάδες δρομείς «της διπλανής πόρτας». Γιατί αγάπη είναι η λέξη κλειδί στα Athens City Games 2010. Αγάπη για τον Αθλητισμό, αγάπη για την Πόλη, αγάπη για τον Συνάνθρωπο μας. Χωρίς ανταγωνισμό, χωρίς τον φόβο της ήττας ή της αποτυχίας.»

Η διοργάνωση διεξάγεται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, με την υποστήριξη του Δίεση 101.3 και τη στήριξη του Men’s Health, χορηγός της διοργάνωσης είναι η 3Ε με το ΑΥΡΑ Active και χορηγός επικοινωνίας η εφημερίδα Metro και ο Αθήνα 9.84.

  • Δείτε ΕΔΩ το site του Δήμου Αθηναίων για το Γύρο της Αθήνας καθώς και τη διαδρομή που θα κάνουν όσοι πάρουν μέρος ΕΔΩ.

Μια Πεδιάδα γεμάτη αρχαία

Posted in Επικαιρότητα


Καλοκαιρινή περσινή φωτογραφία του χωριού Θραψανού τραβηγμένη από του Γρέγο. Από τις καλοκαιρινές διακοπές, μέχρι να τα καταφέρουμε να πάμε για μόνιμα...

Το ότι στο χωριό μου, το Θραψανό και την ευρύτερη επαρχία έχει αρχαία το υποψιαζόμαστε από μικροί. Όλα τα χωριά είναι διάσπαρτα από κεραμικά που παραπέμπουν πίσω στο χρόνο. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που η νέα γενιά που συνεχίζει να ασχολείται με την αγγειοπλαστική στο βάθος χιλιάδων χρόνων.

Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα μου - σα να' τανε τώρα...- ένα καλοκαίρι, εγώ ήμουν πιτσιρικάς τότε, που είχε έρθει η κάμερα της κρατικής τηλεόρασης και κινηματογράφησε τη δουλειά του. Ήταν ένας από τους καλύτερους μαστόρους, καλλιτέχνες του πυλού. Ακόμα τη δείχνει η ΕΡΤ εκείνη την εκπομπή σε τακτά χρονικά διαστήματα κι ας ειναι ασπρόμαυρη...

Και τότε είχαν κάνει ένα απίθανο μοντάζ. Δείχνανε από τη μια μεριά τα πιθάρια  του πατέρα μου και από την άλλη τα μινωίτικα πιθάρια. Φοβερή ομοιότητα.

Χθές λοιπόν την «έφαγα» τη φλασιά καθώς είδα το ολοσέλιδο αφιέρωμα στην «Ελευθεροτυπία» για την επαρχία Πεδιάδας. Την επαρχία που βρίσκεται το χωριό μου. Έτσι γράφαμε κάποτε στα γράμματα πριν εφευρεθούν οι ταχυδρομικοί κώδικες.

Αλλά το δημοσίευμα, που μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ, βάζει και μια άλλη διάσταση σε σχέση με την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Και με βρίσκει και μένα σύμφωνο, αν μου πέφτει λόγος, αφού ονειρεύομαι να πάω εκεί -αν τα καταφέρω- και να καταλήξω, πολύ καλύτερη πάντως από το διεθνές αεροδρόμιο του Καστελλίου που σχεδιάζουν.

Ένα πρότυπο αρχαιολογικό πάρκο με ενοποίηση όλων των αρχαιολογικών χώρων της Πεδιάδας και ταυτόχρονα την πραγματοποίηση αναπαράσταση από τις μινωικές φρυκτωρίες - σωρούς μετάδωσης μηνυμάτων με φωτεινά σήματα κατά της διάρκεια της νύχτας.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA