Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Πανελλαδική απεργία για το ασφαλιστικό

Posted in Επικαιρότητα

Υπολειτουργεί σήμερα ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, εξαιτίας της απεργίας που έχουν κηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αντιδρώντας στις αλλαγές στο ασφαλιστικό, ενώ προαναγγέλουν νέα απεργία την ημέρα που θα ψηφίζεται στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο.

Στο Πεδίον του Αρεως η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και πορεία προς τη Βουλή. Στην Πλατεία Ομονοίας η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Συλλαλητήρια θα γίνουν και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας.

"Το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ως έχει. Θα δώσουμε τον αγώνα εναντίον αυτής της μεταρρύθμισης", ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος. Αναφερόμενος γενικότερα στο ασφαλιστικό ο κ. Παναγόπουλος είπε ότι "επιχειρήθηκε μετά τα σενάρια φόβου και τρομοκρατίας να εμφανιστεί μια 'light" εκδοχή που όμως επιφέρει σοβαρό πλήγμα στην δομή και στην εσωτερική λειτουργία του συστήματος. Με τον πιο ακραίο και αντικοινωνικό τρόπο πλήττει χαμολοσυνταξιούχους και νέους, το θέμα είναι το σύστημα να μην είναι μόνον οικονομικά βιώσιμο, αλλά να έχει και κοινωνική αποτελεσματικότητα".

"Έχουμε μεγάλη ευθύνη να ενδιαφερθούμε για τις μελλοντικές γενιές. Το σύστημα αρχίζει να λειτουργεί με βαμπίρ και κανίβαλους. Υπάρχουν δραστικές περικοπές σε όσους πλησιάζουν στην συνταξιοδότηση, ενώ το σύστημα λειτουργεί παράλληλα ώστε οι νεότερες γενιές να μην βρίσκουν τίποτα, αλλά να πληρώνουν μόνο για τους παλαιούς ", σημείωσε ο κ. Παναγόπουλος και ανέφερε ότι η ΓΣΕΕ είναι "έτοιμη να επαναλάβει την απεργιακή κινητοποίηση όταν το νομοσχέδιο πάρει το δρόμο ψήφισης του στη Βουλή".

Ποιοι απεργούν

Στην απεργία συμμετέχουν η ΟΤΟΕ, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ΟΜΕ-ΟΤΕ, δάσκαλοι και καθηγητές.

Με προσωπικό ασφαλείας θα λειτουργήσουν τα δημόσια νοσοκομεία, ενώ οι δικηγόροι θα απέχουν από τα καθήκοντά τους.

Δεμένα θα παραμείνουν τα πλοία στα λιμάνια, λόγω της συμμετοχής των ναυτεργατών στην απεργία. Νεκρώνουν και τα εμπορικά λιμάνια λόγω της συμμετοχής των λιμενεργατών στην κινητοποίηση.

Κανονικά θα εκτελεστούν οι πτήσεις των αεροσκαφών, καθώς οι Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν στην απεργία. Ενδέχεται όμως να προκύψουν προβλήματα στο δίκτυο του εσωτερικού και κυρίως σε μικρά αεροδρόμια, αν απεργήσουν οι εργαζόμενοι στην Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, ΟΣΥΠΑ.

Χωρίς συγκοινωνίες η πρωτεύουσα, καθώς δεν κινείται κανένα Μέσο Μαζικής Μεταφοράς, πλην του Ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, εξαιτίας της συμμετοχής των εργαζομένων στη νέα 24ωρη Πανελλαδική απεργία. Δεν θα ισχύει για σήμερα ο δακτύλιος.

Συγκεκριμένα, χειρόφρενο για όλο το 24ωρο τραβούν λεωφορεία της ΕΘΕΛ και τρόλεϊ, ενώ δεν πρόκειται να βγουν από τα αμαξοστάσια το Μετρό, ο Προαστιακός και το Τραμ.

Το μόνο μέσο που κινείται τμηματικά είναι ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, ο οποίος εκτελεί δρομολόγια από τις 10 το πρωί, έως τις 4 το απόγευμα.

Σε 24ωρη απεργία κατέρχονται και οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ με αποτέλεσμα να μην εκτελεστεί κανένα δρομολόγιο, εκτός εκείνων, των λεγόμενων "Κοινωνικών Αναγκών".

Η απεργία θα επηρεάσει και τα αυριανά δρομολόγια του Οργανισμού, γι αυτό καλό θα είναι το κοινό να επικοινωνεί με τα κατά τόπους γραφεία του ΟΣΕ.

  • Η είδηση είναι από το ΑΠΕ

Ράτσα απίστευτη οι δημοσιογράφοι…

Posted in Δημοσιογραφικά

Τρεις χιλιάδες τρικάκια  που θα περιέχουν αυτό το μήνυμα (και το άλλο πιο κάτω) θα μοιραστούν σήμερα στην περιοχή μας και θα καλούν τους κατοίκους να πάρουν μέρος στην αυριανή γενική απεργία.

Στην 24ωρη απεργία της 5/5 με αφορμή και το χαμό τριών συνανθρώπων μας στην τράπεζα MARFIN της Σταδίου οι δημοσιογράφοι δέχτηκαν τα πυρά της κοινωνίας και αναγκάστηκαν να αναστείλουν την απεργία τους. Ήταν η πρώτη φορά στα 28 χρόνια που είμαι στο επάγγελμα που βίωσα μια τέτοια κατάσταση.

Το ζήτημα που άνοιξε τότε αν πρέπει οι δημοσιογράφοι να απεργούν μαζί με τους άλλους εργαζόμενους. Η ίδια η ΓΣΕΕ, άλλωστε με έγγραφό της είχε ζητήσει από την ΕΣΗΕΑ να μην συμμετέχουν στην αυριανή γενική απεργία με το σκεπτικό ότι πρέπει να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για όλα όσα θα συμβούν στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία.

Φυσικά το θέμα είναι πολύ πιο βαθύ και αφορά το ρόλο των δημοσιογράφων. Αυτό, δηλαδή, που έχουμε στην τηλεόραση, είναι υπεύθυνη ενημέρωση; Στα πρωινάδικα, στα μεσημεριανά, στα απογευματινά, στα δελτία ειδήσεων των οκτώ;

Δείτε και στα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες. Πόσοι και ποιοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται αληθινά να ενημερώσουν σωστά και υπεύθυνα τον ελληνικό λαό για όλα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό; Δακτυλοδεικτούμενοι είναι.

Άλλοι γιατί δεν ξέρουν, δεν έχουν τις κατάλληλες γνώσεις ή τα κότσια κι άλλοι γιατί δεν μπορούν. Δεν τους κακίζω. Τους καταλαβαίνω. Ποιο παρεμβατικό ρόλο έχει παίξει η ΕΣΗΕΑ για να σταματήσει αυτό τον εσμό των καλαμοκαβαλάρηδων που αυτοχαρακτηρίζονται δημοσιογράφοι και ασχολούνται, δήθεν, με την ενημέρωση του ελληνικού λαού;

Δεν έχει απολύτως κανένα ρόλο παίξει. Ουδής σοβαρός άνθρωπος που ζει έντιμα από αυτό το επάγγελμα θα ρισκάρει τα πάντα ως Δον Κιχότης.

Να πάμε λοιπόν την επόμενη εβδομάδα στην απεργία, όπως αποφάσισαν τα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου, αλλά να δω πώς θα καλυφθεί μια μεγάλη απεργία σαν την αυριανή με το πιο σοβαρό δίκαιο αίτημα που αφορά την κοινωνική ασφάλιση όπως τουλαχιστον την ξέραμε μέχρι σήμερα.

Εμείς θα πάμε στην απεργία. Και στη συγκέντρωση. Από άποψη και θέση γιατί μας είναι αδύνατον να αποδεχθούμε έτσι απλά να βλέπουμε να χάνουμε κατακτήσεις αιώνων και να μένουμε έτσι απαθείς. Σ’ αυτό το δρόμο πρέπει να κινηθούμε όλοι. Αν θέλουμε να κοιτάζουμε αύριο τα παιδιά μας στα μάτια χωρίς να ντρεπόμαστε…

Κάθε παρουσία μετράει... Διαλύουν τις ζωές μας, ας το καταλάβουμε...

Οι δημοσιογράφοι θα απεργήσουν την ερχόμενη εβδομάδα

Posted in Δημοσιογραφικά

Η ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ που δεν θέλει τους δημοσιογράφους να συμμετέχουν στη Γενική Απεργία της Πέμπτης έχει ως εξής:

“Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.) εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στο υπό κατάθεση Ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το οποίο επιχειρεί να ανατρέψει ολόκληρη τη δομή του ασφαλιστικού συστήματος και τα ώριμα δικαιώματα των ασφαλισμένων.

Σημειώνει επίσης ότι στο προσχέδιο που κατατέθηκε εισάγεται η έννοια «των οικονομικών δυνατοτήτων του αντίστοιχου κατά περίπτωση ασφαλιστικού ταμείου», κάτι που σημαίνει ότι ανατρέπεται το ανταποδοτικό με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.

Επίσης, από 01.01.2018, το κράτος εξασφαλίζει μόνο το ποσό των 360 ευρώ ως βασική σύνταξη, που στην περίπτωση των δημοσιογράφων δεν θα ισχύει, αφού το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ θα οφείλει «εξ’ ιδίων πόρων» να καλύπτει όλες τις συντάξιμες αποδοχές (βασική και αναλογική σύνταξη). Το δημόσιο, στην περίπτωση των δημοσιογράφων, αποσύρεται από κάθε υποχρέωση εγγύησης και χρηματοδότησης των ασφαλιστικών τους φορέων, ενώ την ίδια ώρα παρακρατεί το 10% του αγγελιοσήμου.

Το Διοικητικό Συμβούλιο εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τις εξελίξεις και στον κλάδο περίθαλψης, όπου οι διατάξεις του νομοσχεδίου απειλούν με κατεδάφιση τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. και καταργούν κατακτήσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ στο κρίσιμο θέμα της υγείας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, αφού έλαβε υπόψη του το αίτημα της ΓΣΕΕ για μη συμμετοχή των δημοσιογράφων στην 24ωρη Γενική Απεργία της 20ης Μαΐου «για την πλήρη ενημέρωση της κοινής γνώμης», αποφάσισε να προτείνει στις Ενώσεις-μέλη της τη διεξαγωγή 24ωρης απεργίας την ερχόμενη εβδομάδα. Ο προσδιορισμός της ημερομηνίας της απεργίας θα γίνει μετά από συνεννόηση με τις Ενώσεις Συντακτών.”

Άρχισαν οι εξετάσεις για τα παιδιά

Posted in Μαρτυρίες

Από χθες μπήκαν στη διαδικασία των εξετάσεων τα παιδιά. Ο δικός μου, ο Λάμπρος, κάνει… πρεμιέρα σήμερα με μαθηματικά. Και ο συνήθης ήρεμος μικρός έχει αγχωθεί. Από τις επτά το πρωί σηκώθηκε να είναι έτοιμος για το σχολείο. Μπαίνουν στις οκτώ και θέλει να είμαστε εκεί, ένα τέταρτο νωρίτερα…

Αναρωτιέμαι αν τα περάσαμε κι εμείς αυτά, κάποτε… Τα περάσαμε. Απλά τίποτα πια δεν θυμόμαστε. Είναι που ήρθαν πολύ πιο σοβαρά πράγματα στη ζωή μας κι αυτά από… κορυφαία συρρικνώθηκαν στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Ο δρόμος για το σχολείο είναι άδειος. Ελάχιστα παιδιά κυκλοφορούν με ένα βιβλίο και ένα στυλό στο χέρι. Τέρμα πια οι τεράστιες τσάντες, τα βιβλία. Η σχολική χρονιά 2009 – 2010 έφτασε στο τέλος της και τώρα βιώνουν τη διαδικασία των εξετάσεων.

Πρώτη φορά δε βλέπω γονιούς στο προαύλιο. Τι έγινε παιδιά, ωριμάσαμε; Αντιληφθήκαμε, επιτέλους, ότι αυτή είναι μια διαδικασία που πρέπει να βιώσουν τα παιδιά και όχι κατ’ ανάγκη εμείς;

Άλλο ένα άγχος μέσα στα τόσα άλλα. Θα πάνε καλά τα παιδιά; Θα αξιοποιήσουν το διάβασμά τους; Θα προετοιμάσουν τις μέρες του καλοκαιριού που θα’ ρθουν να’ ναι πιο ήρεμες, πιο ήσυχες, πιο χαλαρές;

Από όλα τα βάρη που ήρθαν στη ζωή μας, αυτό νομίζω ήταν το… πιο μικρό. Μόνο που αδυνατούν να το καταλάβουν τα παιδιά και νομίζουν που έχουν να κάνουν με ένα δυσθεώρητα βάρος. Χρέος μας να είμαστε κοντά τους, τέτοιες δύσκολες ώρες και να προσπαθήσουμε να τους το δώσουμε να το καταλάβουνε.

Πρωινό Τρίτης… Έχει μια ψυχρούλα, αλλά είναι γλυκός ο καιρός. Ιδανικός για την… αρπάξει κανείς. Όλα μαζί. Ήλιος, ζέστη, κρύο. Η άνοιξη κάνει την τελευταία μεγάλη επίθεσή της πριν να μπει για τα καλά το καλοκαίρι στη ζωή μας.

  • Η μαμά Ελένη στέλνει ευχές για καλή δύναμη στα παιδιά για τις εξετάσεις τους. Πατήστε ΕΔΩ να τις δείτε...

Ασφαλιστικό νομοσχέδιο και 24ωρη Γενική Απεργία

Posted in Επικαιρότητα

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ θα πραγματοποιήσουν αύριο Τρίτη 18/5/2010 και ώρα 12:00 μ.μ, στο Αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ (Πατησίων 69, 4ος όροφος), Συνέντευξη Τύπου με θέμα:

«Ασφαλιστικό και οι Αντιδράσεις των Συνδικάτων»

Οι δύο τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας μας θα αναπτύξουν για μια ακόμα φορά τις προτάσεις και τις θέσεις των συνδικάτων για ένα δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα κοινωνικά αποτελεσματικό και οικονομικά βιώσιμο.

Επειδή το Νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έχουν προκηρύξει 24ωρη Γενική Απεργία για την Πέμπτη 20/5/2010 και συγκέντρωση των συνδικάτων στις 11:00 π.μ στο Πεδίο Άρεως.

  • Διαβάστε ΕΔΩ τη διακήρυξη για την απεργία της Πέμπτης 20 Μάη 2010

Στην καρδιά, επιστρέφουν τα όνειρα...

Posted in Επικαιρότητα

Ηλιοβασίλεμα, απόλαυση από τα βράχια της Πνύκας, απόγευμα Σαββάτου... Καλή εβδομάδα να έχουμε...

Την πρώτη της ζωής μου συλλαβή
καθώς θυμάμαι
το χρόνο που προσπέρασε
και  τ' όνειρο μου ξέχασε
κρυώνω απόψε
μέσ' την άδεια μου ψυχή
πόσο φοβάμαι.
΄Ενα άστρο παίρνω
απ' τη δύση που σωπαίνει
στο πλάι σου...
γέρνω και γερνώ
είμαι απ' όλους κι' όλα ξένη.
Αύριο, θα είναι κοντινός ο ουρανός
Αύριο,
δεν θα 'μαι πιά  αγάπη κανενός.
Στην πόλη αυτή
χτες μόλις έκλεισαν οι τελευταίοι δρόμοι
μέσ' τη βροχή. Πες μου γιατί.
Σιωπή, Αγάπης σύνορο
το σώμα καίει ανήμπορο
φεύγουν φεγγάρια...
Του ΄Ερωτα μου ταχυδρόμοι
γι' άλλη εποχή.
Απ' την αρχή... πες μου γιατί....

αντίκρυ απ'  την  πανσέληνο  ασήμι  πίστεψα τα όνειρα...

ξεφτισμένα  χαρτάκια  το  ρούχο Του΄Ερωτα 
μη ρωτάς τίποτα...
το Φως ντύθηκα ... γιά να με δεις... 
κι από αγάπη... έκλεισα  τα  μάτια την ώρα που ξημέρωνε η αυγή... 
ένας άνεμος
ξύπνησε  άλλη μιά φορά... την έρημο

Πάνω  στά κλειστά βλέφαρα

στάθηκε  ο χρόνος
σύμμαχος, εχθρός,  ποιός  ξέρει,
το δάκρυ κεντά ασήμια  αφανέρωτα
παχνισμένο  το χνούδι της νειότης στα ροδόφυλλα
κρατάς τη σπίθα, χέρια τρεμάμενα
Αύριο... η φλόγα  Αύριο...
Νυσταγμένη η πόλη
οι φανοστάτες σβήνουν, ερήμην σου
κρέμεται το χειμωνιάτικο φεγγάρι
ανατολικά, στ' ακροκέραμο του πύργου
κι η ριπή του μακρινού ανέμου
στα φύλλα που θέλουν να ντυθούν την Άνοιξη,άγρια
εκδικήτρα του αγέννητου ανθού.
Αύριο... η θάλασσα
τα παλιά ναυάγια και τ' αλύτρωτα όνειρα
στην κουρσεμένη ακτή  θα γεμίσει κοχύλια.
Αύριο...  κύματα  νόστου
θα σβήσουν  τα πρωινά βήματα
και οι υποσχέσεις  αγγελοπατημασιές
σημάδια αχνά της ομίχλης... Εκεί
κατοικημένη η μοναξιά.
Αύριο... άσπρα περιστέρια
θα φέρουν το πρώτο Φώς της αυγής
στις φτερούγες
και το ρόδο της αιωνιότητας
θ' ανθίσει γιά ένα και μόνο ξημέρωμα
στην άμμο.

Από καρδιάς
με όση αγάπη κρύβει η δύναμη της Ευχής



Πιό πέρα,

απ' τη γαλήνια θλίψη των ματιών σου
στων οριζόντων τις γραμμές  του δειλινού
πόσα φθινόπωρα
μετρώ την απουσία
και πόσα φύλλα  κίτρινα
και όνειρα  αταξίδευτα του νου.
Της σκοτεινής μου
απόψε νύχτας,
γίνε  άστρο, ασήμι, φως
και στης ψυχής τον κοραλλένιο κήπο
ακριβό μαργαριτάρι,
να σε κρεμάσω στο λαιμό να σε φορώ
και να ζηλεύει, τ' ουρανού σου το φεγγάρι.
Φωτισμένα καράβια τα μάτια σου
μακριά μου περνούν
στην καρδιά, επιστρέφουν τα όνειρα
δε ρωτούν... μα με πόνο γερνούν.

εν' ονόματι της αγάπης

γιά το  φως....

Χαρούλα Βερίγου


Αύριο...  θα φύγω

νιώθω αυγή,  έρχεσαι να προλάβεις,
μα  θα  ' ναι  νύχτα  σκοτεινή
η  νύχτα  η τελευταία 
σε  ποιό ΄Αγιο  Δισκοπότηρο,  ψυχή θα μεταλάβεις
τόσο  γυμνή,  τόσο  φτωχή
τόσο  γλυκειά  κι ωραία.
Μοιάζει  με πράξη  αφαίρεσης
του ΄Ερωτα  η πορεία
καθρέφτης  βενετσιάνικος  που ράγισε  στα δύο
τρέχουμε  άλλη  διαδρομή
πάνω  στην ίδια  ευθεία
αναζητώντας  στ'  όνειρο
ένα  κοινό σημείο.
Εικόνα μου  άγια,
προσευχή, τ' άσπρα μαλλιά μου λύνω,
στη  σκέψη μου  η  Σκέψη  Σου,
αμόλυντη  πηγή,
της νειότης  μου  μιά  θύμηση,
Εσένα   μόνο  αφήνω,
Του  Αυγούστου...
σ'  αφανέρωτο  βυθό,   μαρμαρυγή.

...Kαι προσπαθώντας να προσδιορίσω πού και πώς  αντανακλάται η δική μου αλήθεια στον αντικειμενικό κόσμο μπερδεύτηκα άλλη μιά φορά.Ευτυχώς ήρθε η βροχή και με λύτρωσε αποδεσμεύοντας το νού απ' όλα και την ψυχή απ' το σκοτεινό πηλό. Όσο  η ανατολή  γεμίζει με χρώματα και αρώματα  τον ορίζοντα κι  η δύση εξακολουθεί να υπόσχεται το ταπεινό εκείνο φως ντύνοντας  με πανσέδες  μενεξελιά  τα όνειρα  μου, μπορώ, μπορώ να πορεύομαι εν' ονόματι της Αγάπης και να αντέχω τελικά.Απλώνω το χέρι,να σε κρατήσω, να με κρατήσεις, δεν έχει
σημασία ποιά ψυχή θα έχει πρώτη ανάγκη, σημασία έχει ότι  μπορούμε να πάμε ένα βήμα παρακάτω μαζί. Δοσμένη η αίσθηση του σύμπαντος, θαρρείς σαν πριν εγώ να γεννηθώ, με γοητεύει και με έλκει σε στιγμές ανύποπτες, εκεί που δεν το περιμένω, στιγμές που γίνομαι κουρέλι, ένα με το πάτωμα, όταν ανοίγεται μπροστά μου το μεγαλύτερο χάσμα, τότε προβάλει το μαγικό κρυμμένο Φως της νύχτας και παρηγορητικά φωτίζει την άβυσσο του νου και υπόσχεται πάντα υπόσχεται... Αύριο. Αύριο... σαν κλειδωμένο από καιρό, παμπάλαιοτο άρωμα της απουσίας στην καρδιά μου και τόσο γνώριμο το άγγιγμα του άφτερου αγγέλου... στο σημάδι του λαιμού

Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι...

Posted in Επικαιρότητα

Η κίνηση στο Μοναστηράκι είναι πάντα μεγάλη. Είναι, ωστόσο, πολύ εύκολο να πέσεις θύμα κλοπής. Όπως εγώ που μου ξαναπήραν το κράνος και ένα κασκόλ από το... κλειδωμένο κασελάκι της μηχανής...

Ο χώρος ασκεί πάντα μια γοητεία... Ο κόσμος κατεβαίνει στο Μοναστηράκι για βόλτα, αλλά και για να ψωνίσει. Και ο καιρός βοηθάει σήμερα. Εντελώς καλοκαιρινός, “ξέχασε” κι όλας τις βραδινές βροχές της Παρασκευής και... μύρισε καλοκαίρι.

Στο Μοναστηράκι πάντα έχει κόσμο. Ακόμα κι αυτές τις δύσκολες, οικονομικά, εποχές... Εδώ θα βρει πάντα ευκαιρίες.

Και δυο περιστατικά αξιοσημείωτα:

Έχω βγάλει τα χαρτιά μου και κρατάω σημειώσεις πάνω σε ένα πάγκο που πουλάει κάλτσες. Έτσι, ασυναίσθητα. Με πλησιάζει ένας τύπος; που νομίζει ότι είμαι... εφοριακός και μου λέει, ευγενικά: “συγνώμη τι γράφετε;”. Μέχρι να του εξηγήσω ότι κρατούσα σημειώσεις για μένα, πήγε η καρδιά του στην Κούλουρη...

Επιστρέφουμε στη μηχανή. Την έχω παρκάρει απέναντι από τον ηλεκτρικό σταθμό στο Μοναστηράκι. Ένα βήμα από την πλατεία. Ανάμεσα σε δυο παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Πρώτη μου δουλειά να κοιτάξω το κασελάκι πίσω. Στη μια ώρα που λείπαμε, το άνοιξαν και μου ξανα-πήραν (για τέταρτη φορά μέσα σε δυο χρόνια...) το κράνος και ένα... ξεχασμένο χειμωνιάτικο κασκόλ που όλο ανέβαλα να το ανεβάσω στη ντουλάπα για το βρω το χειμώνα.

Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...


Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA