Δέκα μέρες διακοπών τον Ιούνιο, στην πανέμορφη Σκόπελο, δώρo καλών φίλων μας…

spiti.spiru
Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν να μας κάνουν φίλοι… Πριν καλά – καλά αρχίσει το καλοκαίρι του 2025 ο Σπύρος με την Αννίτα μας έδωσαν το σπίτι τους στην Σκόπελο όπου και περάσαμε δέκα ολόκληρες μέρες ζώντας τις στο έπακρο… Και το χρειαζόμασταν…

stna.sti.xora.skopelu
Το καθημερινό τρέξιμο για πράγματα που μας αρέσει και αγαπάμε να κάνουμε, είτε το θέλουμε, είτε όχι έχει ασφαλώς τις επιπτώσεις του και την κούραση του. Έτσι λοιπόν το χρειαζόμαστε να χαλαρώσουμε. Το πετύχαμε με τον καλύτερο τρόπο. Κάθε μέρα είχαμε να γνωρίσουμε και έναν καινούριο τόπο.

agnontas.paralia
Περπατήσαμε στη Χώρα της Σκοπέλου, αλλά και στην ενδοχώρα. Οργώσαμε κάθε παραλία, κοντινή ή μακρινή. Φτάσαμε μέχρι τη Γλώσσα και επιστρέψαμε μέσω του Αγνώντα. Επιτρέψαμε στην Google να μας οδηγήσει με τους χάρτες της μέσα από χωματόδρομους και ατέλειωτα πευκοδάση,

stafilos1
Κάναμε μπάνιο σε παραλίες εξαιρετικές με γαλαζοπράσινα νερά. Οι Σκοπελιώτες που μιλήσαμε είναι άνθρωποι ήσυχοι, ήρεμοι, ευγενικοί. Προφανώς βαοηθάει και το περιβάλλον και το γεγονός ότι δεν είχαμε τηλεόραση να μας απασχολήσει. Στόχος μας ήταν να γνωρίσουμε το όμορφο νησί των Σποράδων.

stafilos2
Bοήθησε πολύ και το ζεστό καλοκαίρι του Ιουνίου. Πρόωρο, αλλά πολύ υποβοηθητικό στις βουτιές που κάναμε. Υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες κι ένα σεντόνι ήταν αρκετό για το βράδυ. Όπως και κάτι ελαφρύ κι ατημέλητο. Δοκιμάσαμε τα ντόπια φαγητά και άλλες σπεσιαλιτέ και ζήσαμε στιγμές εξαιρετικές.

panselinos.prin
Στη Σκόπελο έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις τι θες. Ησυχία ή βαβούρα; Αλλά αν και την επισκεφτήκαμε στην αρχή της καλοκαιρινής σεζόν, η αίσθηση μας είναι ότι δεν έχει τον ξέφρενο τουρισμό μερικών κυκλαδίτικων νησιών. Ακόμα και τα μπαράκια της είναι προσεγμένα και κλείνουν γύρω στις 11:30. Ε, δεν είναι και κάτι πολύ συνηθισμένο για τον τουρισμό στην Ελλάδα…

Ξεθεμελιώνουν την κοινωνική ασφάλιση

Posted in Δημοσιογραφικά

Είναι σα να... περπατάς στα κάρβουνα αυτή η δοκιμασία για το νέο Ασφαλιστικό. Κι αν δεν ξέρεις, αλίμονό σου...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 29/05/2010

Τις μέρες αυτές βιώνουμε, ανάμεσα στα άλλα, τα ξεθεμελίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, τουλάχιστον έτσι όπως την γνωρίσαμε εμείς και οι προηγούμενες γενιές και υπό την πίεση του Μνημονίου Ε. Ε. και ΔΝΤ παραδίδουμε το χειρότερο αύριο που θα μπορούσαμε να φανταστούμε στα παιδιά μας.

Το σχέδιο το έχει δώσει στη δημοσιότητα, καιρό τώρα, το υπουργείο Εργασίας. Πρόκειται για ότι χειρότερο μπορούσε να βάλει ανθρώπου νους. Και όμως οι αντιδράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων υπήρξαν χαλαρές έως μικρές για το μέγεθος του προβλήματος.
Αναρωτιέμαι γιατί και πώς φτάσαμε ώς εδώ; Πώς χάθηκαν ή λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, όταν, έναντι πινακίου φακής δόθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος ως αναπτυξιακά δάνεια σε επιχειρηματίες;

Όλα αυτά τα ακούμε σαν κάτι περίπου φυσιολογικό. Που επρόκειτο να συμβεί και συνέβη. Και κανείς δεν παίρνει ένα φραγγέλιο να τιμωρήσει  παραδειγματικά τους υπεύθυνους. Την ίδια ώρα που βλέπουμε τους μισθούς μας να συρρικνώνονται, ενώ τα πάντα γύρω μας ακριβαίνουν.

Κινήσεις μεμονωμένες δεν είναι δυνατόν να έχουν κανένα αποτέλεσμα. Μια - δυο ντουφεκιές στον αέρα από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ αποδεικνύονται άσφαιρες. Χρειάζεται ένας γενικότερος ξεσηκωμός. Να δείξουμε πως δεν είμαστε «πρόβατα επί σφαγή» χωρίς γνώμη, άποψη και θέση...

Να δεχτούμε λοιπόν μοιρολατρικά όλα όσα μας ετοιμάζουν; Να σκύψουμε το κεφάλι και να αποδεχτούμε τα πάντα, «αφού δεν μπορούμε να τα ανατρέψουμε»;

Είναι φοβερό, αλλά βιώνουμε τις χειρότερες εποχές. Βάζουν χέρι στους μισθούς, στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις. Χάνουμε κατακτήσεις αιώνων και δεν κινείται τίποτα.

Ενθαρρυντική βέβαια η συμμετοχή στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της 5/5, αλλά με την προβοκάτσια και το θάνατο τριών ανθρώπων στο υποκατάστημα της MARFIN BANK στη Σταδίου, «πάγωσαν» πάλι τα πράγματα.

Το πείραμα της Ελλάδας, όπως είναι φυσικό, αρχίζει να εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Παντού οι πολίτες ξεσηκώνονται. Καλούνται για άλλη μια φορά να πληρώσουν τα «σπασμένα» άλλων.

Ας επιστρέψουμε όμως στο Ασφαλιστικό που μας «καίει» ιδιαίτερα αυτές τις μέρες. Η ενοποίηση σε τρία μόλις ταμεία και διατήρηση μερικών ακόμη «ευγενών» ταμείων, ανάμεσα τους και το δικό μας, έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών. Είναι κι αυτή η οδηγία που καταγράφεται καθαρά στο Μνημόνιο και αφορά τα 40 χρόνια στη δουλειά προκειμένου να βγει κάποιος στη σύνταξη που τρομάζει. Είναι που λείπει γενικότερα και η σιγουριά από την εργασία, την ίδια ώρα που αρχίζει και λείπει η σιγουριά για το αύριο.

Η κρατική κοινωνική πρόνοια έχει κάνει φτερά. Δεν υπάρχει πουθενά. Μια κατώτατη οροφή της τάξης των 3650 ευρώ είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην εξαθλίωση. Μα, δεν το βλέπουν ότι σε λίγο δεν θα αντέχει άνθρωπος καθώς κλείνουν κάθε χαραμάδα που περνάει λίγο φως; Πόσο να αντέξει ο κόσμος στη μαυρίλα, την ανέχεια, τη φτώχεια, την ανεργία;

Λείπουν αυτοί που θα εμπνεύσουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Που έτσι κι αλλιώς χρειαζόμαστε όλοι. Πώς να ανοίξεις τα φτερά σου σε ελπιδοφόρα μονοπάτια; Με ποιους στο πλάι σου; Τα συνδικάτα δεν τα εμπιστεύονται, τις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων τις απορρίπτουν και για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια η ίδια η Βουλή και οι βουλευτές μπαίνουν στο στόχαστρο της κριτικής και αμφισβητείται ανοιχτά ο ρόλος τους.

Κάτι πρέπει να γίνει και να γίνει σύντομα. Κάτι να μας ταράξει, να μας βγάλει από πάνω μας τη σκοτοδίνη που κάνει ακόμα πιο τραγικά τα πράγματα. Η συζήτηση του νέου νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικού ας γίνει μια αφορμή για μια γενικότερη αφύπνιση. Τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά. Δεν έχουμε πια την πολυτέλεια της αναμονής. Ο χρόνος πια λειτουργεί σε βάρος μας. Αυτό, όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο λιγότερο ζημιωμένοι θα βγούμε από αυτό το όνειρο - εφιάλτη που ζούμε...

  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην στήλη μου "Επισημάνσεις" στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, "ΡΕΘΕΜΝΟΣ"

Η κρίση χτυπά τη «γειτονιά» μας

Posted in Επικαιρότητα

Κλείνει το περίπτερο που έπαιρνα τις εφημερίδες καθημερινά, στην πλ. Βάθη, στη διασταύρωση Καματερού, Χαλκοκονδύλη, Αριστοτέλους και Σωκράτους από αυτό το Σάββατο. Οι άνθρωποι που το διαχειρίζονταν, η Ανδιάννα με το γιο της Θεοδώση λένε «οριστικά» και το εννοούν.

Ρώτησα με πραγματικό ενδιαφέρον (συνεργαζόμαστε εδώ και πέντε χρόνια…) και μου είπαν ότι δεν είναι μόνο τα ακριβά, είναι που δε «βγαίνουν».

Από το 1983 που είμαι στην ΠΕΤ ΟΤΕ αυτοί είναι οι δεύτεροι που το «κλείνουν» το ίδιο περίπτερο. Τα περίπτερα συνήθως έχουν άδεια στο όνομα κάποιους αναπήρου πολέμου κι αυτοί στη συνέχεια τα ενοικιάζουν σε βιοπαλαιστές για το μεροκάματο του τρόμου…

Είναι πάντως σκληρό όταν νοιώθεις να σε «πλησιάζει» η οικονομική κρίση, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Πώς θα ζήσουν στους δύσκολους αυτούς καιρούς; Ποιος θα τους ρωτήσει και θα ενδιαφερθεί πραγματικά γι’ αυτούς; Μάλλον κανείς…

Οι εμπλεκόμενοι θα βρουν γρήγορα λύση στο πρόβλημά τους. Ήδη μου τηλεφώνησε ο εφημεριδοπώλης που παίρνουμε τις εφημερίδες και μου είπε ότι από Δευτέρα… μετακομίζουμε στο περίπτερο επί της Χαλκοκονδύλη. Θα πάω, δεν έχω άλλη επιλογή. Το ζήτημα είναι όπως το έβαλα παραπάνω. Κι αυτό είναι που με ανησυχεί.

Το ίδιο πρόβλημα, ως αρρώστια εξαπλώνεται και στη συνοικία που μένω, τον Κολωνό και τα Σεπόλια. Παραδοσιακά μαγαζιά δεν αντέχουν την κρίση και κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Τα «πωλητήρια» και «ενοικιαστήρια» πολλαπλασιάζονται. Το πρόβλημα παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις…

Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Από το Σεπτέμβριο τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα…

Όλοι στους δρόμους!

Posted in Επικαιρότητα

Συγκαλείται σήμερα  ΠΕΜΠΤΗ 27/5/2010 και ώρα 10:00 π.μ. η Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ στο αμφιθέατρο της Συνομοσπονδίας (Πατησίων 69, 4ος όροφος) με θέματα ημερήσιας διάταξης:

1) ΕΓΣΣΕ

2) ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

3) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

4) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ – ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Η Ολομέλεια της Διοίκησης θα συζητήσει όλα τα παραπάνω σοβαρά και κρίσιμα εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα και θα αποφασίσει το πρόγραμμα δράσης και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

  • Για την ΕΓΣΣΕ κρίνεται αναγκαίο και απαραίτητο, ιδιαίτερα στις σημερινές ασφυκτικές οικονομικές συνθήκες που τα εισοδήματα μειώνονται ενώ οι τιμές καλπάζουν, να υπογραφεί ικανοποιητική ΕΓΣΣΕ που θα διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων και τις θέσεις εργασίας.
  • Οι προτάσεις και οι «απαιτήσεις» της Τρόικα που  έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας  είναι παντελώς απαράδεκτες και καταδικαστέες. Είναι βασισμένες στην ίδια αδιέξοδη λογική συρρίκνωσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των συνταξιούχων και των εργαζομένων χωρίς να εξασφαλίζουν βιώσιμη και αποτελεσματική προοπτική για το Ασφαλιστικό Σύστημα.
  • Στον τομέα των εργασιακών σχέσεων και στα «θέματα» που ζητά συνάντηση και «διαπραγμάτευση» ο Υπουργός Εργασίας, απορρίπτονται στο σύνολο τους ως τα πλέον ακραία, αντεργατικά μέτρα για τα οποία δεν μπορεί να γίνει καμιά διαπραγμάτευση εκτός του ότι με αυτή την επιστολή παρεμβαίνει και καταργεί τον ίδιο τον θεσμό των Ελεύθερων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων.

Τέλος ανεξάρτητα από τις απεργιακές αποφάσεις που θα ληφθούν στην συνεδρίαση της Πέμπτης 27/5, αποφασίστηκε και θα πραγματοποιηθεί:

Πανεργατικό Συλλαλητήριο ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ το Σάββατο 5/6/2010 με συγκέντρωση στις 11:00 π.μ στην Πλατεία Κλαυθμώνος για τα άδικα και σκληρά οικονομικά και ασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης.

Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να εντείνουν τον αγώνα και τη δράση τους.

Πανσέληνος αύριο, σηκώστε κεφάλι…

Posted in Επικαιρότητα

Ψάχνουμε για… αφορμές να σηκώσουμε το κεφάλι σε τούτη τη δύσκολη εποχή; Ε, να μια καλή ευκαιρία, αύριο είναι πανσέληνος. Ο ουρανός θα «γεμίσει» από το όμορφο φεγγάρι κι έτσι καλοκαιρινός καθώς είναι ο καιρός και καθαρός ο ουρανός, ένα μεγάλο φωτεινό τάσι θα μας παρασύρει σε μέρη… μαγικά που πεθυμά η ψυχή μας.

Μια ανάσα είναι να τελειώσει ο Μάης. Να αρχίσουμε να κάνουμε τα πρώτα καλοκαιρινά σχέδια μας. Ήρεμα, απλά, σα να μην είχαμε άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε στη σκληρή πραγματικότητα.

Χημεία γράφει σήμερα το πρωί ο Λάμπρος. Μακάρι να γράψει καλά. Διαβάζει μόνος κι αυτός κι ότι κι αν κάνει θα είναι επιτυχία…

Τελικά η συνέλευση δεν έγινε...

Posted in Δημοσιογραφικά

Ούτε 800 άτομα δε μαζεύτηκαν στη Γενική Συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ. Δεν υπήρξε απαρτία κι έτσι μετά από ένα μήνα θα επιχειρήσουν ξανά να κάνουν Γενική Συνέλευση... Κρίμα, είμαστε άξιοι της μοίρας μας... Λέω θα επιχειρήσουν, γιατί αν όλα πάνε καλά εγώ θα είμαι με άδεια στην Κρήτη, στο χωριό μου...

Κι όμως δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Έχουμε ένα καλό ασφαλιστικό ταμείο κι ένα φορέα που μας παρέχει μια ικανοποιητική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και γι' αυτό πασχίζαμε να μπούμε κάποτε στην ΕΣΗΕΑ. Για την «ασπιρίνη». Διότι το να είσαι μέλος στην ΕΣΗΕΑ ήταν απαραίτητη προϋπόθεση να γραφτείς και στον ΕΔΟΕΑΠ.

Με όσα όμως γίνονται γύρω μας τον τελευταίο καιρό δεν είμαι σίγουρος τι από αυτά μπορούμε να κρατήσουμε. Διότι ο ΕΔΟΕΑΠ δεν είναι ένα ταμείο του δημοσίου. Εμείς, ως μέτοχοι, εκλέγουμε την εκάστοτε διοίκηση.

Μ' αυτή την αγωνία πήγα στη Γενική Συνέλευση, στο θέατρο «Ιλίσια». Περίμενα ότι θα είχαν ενεργοποιηθεί κι άλλοι συνάδελφοι και θα έρχονταν να διερευνήσουμε τρόπους για να διασφαλίσουμε τις κατακτήσεις μας. Δυστυχώς έπεσα έξω. Στις 2 μ.μ. ελάχιστοι άνθρωποι είναι εδώ. Και οι περισσότεροι συνταξιούχοι.

Πού είναι οι εν ενεργεία συνάδελφοι; Έχουν δουλειές; Κι εγώ 'αφησα ότι είχα, διότι ήταν επιτακτική ανάγκη και πρώτη πρωτεραιότητα να είμαι εδώ. Μα, τι διάβολο γίνεται; Ο κόσμος «χαλάει» γύρω μας κι εμείς καθόμαστε αραχτοί και περιμένουμε να γίνει ένα θαύμα;

Ή έχουν μάθει, οι άνθρωποι του σιναφιού, να συνδιαλέγονται με την εξουσία και θεωρούν ότι αυτά τα μέτρα «αφορούν τους άλλους» και όχι το ταμείο μας; Αλλά κι έτσι να συμβαίνει, προς στιγμήν, δεν θα αλλάξουν νομίζουν τα πράγματα;

Στο σινάφι μας έχουμε το ίδιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει συνολικά η κοινωνία. Αντί να βγούμε στους δρόμους, αντί να πάρουμε ανοιχτά θέση, καθόμαστε «βολεμένοι» μέχρι να μας ακουμπήσει ατομικά το πρόβλημα.

2.10 στην πλατεία του θεάτρου οι τεχνικοί ετοιμάζουν ακόμα τα μικρόφωνα. Ήρεμα και χαλαρά. Εξάλλου δεν υπάρχει και πίσεη. Η αίθουσα είναι άδεια... Με ποιους και πώς να κάνεις αγώνες για να διασώσεις ότι μπορείς από τη λέλαπα που έρχεται; Και τα σώβρακα θα μας πάρουν...

2.40. Δεν υπάρχει ακόμα απαρτία. Χρειάζονται 900 υπογραφές. Πληθαίνει ο κόσμος στην πλατεία και συζητούν σε πηγαδάκια σιγανόφωνα...

3.00. Ο αριθμός έχει φτάσει τους 450. Εχουμε αόμα δρόμο. Η πρόεδρος κ. Σπανοπούλου ενημερώνει από το μικρόφωνο για την κατάσταση. Απογοητευτική εικόνα για τέτοιους δύσκολους καιρούς...

Γενική Συνέλευση στον ΕΔΟΕΑΠ

Posted in Επικαιρότητα

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Εν’ όψει των διατάξεων των άρθρων 15 και 25 του Καταστατικού

του    Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π.

Κ Α Λ Ο Υ Ν Τ Α Ι

Οι μέτοχοι-μέλη του Ενιαίου Δημοσιογραφικού  Οργανισμού Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης σε τρίτη Τακτική Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 26η Μαΐου 2010 και ώρα 2.00 μ.μ. στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ (Παπαδιαμαντοπούλου 4,Ιλίσια) με τα εξής θέματα Ημερήσιας ΔΙάταξης:

  1. Ανακοινώσεις της Διοίκησης
  2. Διοικητικός και Οικονομικός Απολογισμός του Διοικητικού Συμβουλίου
  3. Έκθεση Εξελεγκτικής Επιτροπής για την οικονομική χρήση έτους 2009
  4. Έκθεση Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών για την οικ.χρήση έτους 2008
  5. Έγκριση των πεπραγμένων του Δ.Σ. για το πρώτο έτος της θητείας του
  6. Έγκριση Ισολογισμού και αποτελεσμάτων χρήσεως 2009
  7. Έγκριση Προϋπολογισμού χρήσεως 2010

Η δεύτερη Γενική Συνέλευση ματαιώθηκε λόγω μη ύπαρξης απαρτίας.

Στην τρίτη  Γενική Συνέλευση απαρτία πραγματοποιείται με την παρουσία του 1/10 των μετόχων-μελών του Οργανισμού, ήτοι 930 μέλη.

  • Δείτε ΕΔΩ τον ιστότοπο του ΕΔΟΕΑΠ, της "ασπυρίνης" των δημοσιογράφων...

Κουτσή, αλλά «δυνατή» εβδομάδα

Posted in Επικαιρότητα

Εργάσιμη εβδομάδα που ξεκινάει από την Τρίτη, όπως ετούτη εδώ που διανύουμε είναι όντως δύσκολη βδομάδα. Κατ' αρχήν έχει όλες τις εφημερίδες του τριημέρου. Να τις δω, να τις αποδελτιώσω να βγάλω εννιά φωτοτυπίες για την Ε. Ε. της ΠΕΤ ΟΤΕ και να' χω στο κεφάλι μου και τον Γιάννη Μαριόλη να μου κάνει πλάκα πως αν δεν το διαβάσει δεν θα μπορέσει να κοιμηθεί το μεσημέρι.

Α, ρε Γιάννη.... Τα' κούσατε στο συνέδριο της ΟΜΕ ΟΤΕ στην Τέμενη, ότι από το το 2011 απελευθερώνονται οι απολύσεις στον ΟΤΕ, αλλά μάλλον τα θεωρείτε υπερβολικό. Όταν το πρόβλημα σας «ακουμπήσει» κι εσάς, συνδικαλιστές και εργαζόμενους τότε θα υπάρξει κάποια αφύπνηση. Αλλά τότε μπορεί να είναι αργά.

Πήρα και ύλη για τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Ο Μανώλης Φωτόπουλος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Πάμε για 12 σελίδες και η Ελευθερία έχει κάνει καλή δουλειά στο Σωματείο με την ύλη. Αύριο θα περάσω να την πάρω και ηλεκτρονικά για να προωθήσω κασέ στο τυπογραφείο.

Ο Λάμπρος έδωσε σήμερα αρχαία και ισχυρίζεται πως παρά τα λίγα λαθάκια του καλά τα πήγε...

Αύριο θέλω να δώσω και κάποιες διορθώσεις στη Βίκη για την εφημερίδα της ΕΚΑΠ. Αστεία, αστεία, κοντεύουμε να την ολοκληρώσουμε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA