Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Όλα έτοιμα για να ξεκινήσουν τις εργασίες

Posted in Τα δικά μου

Η Στασούλα και ο Αγησίλαος μας φιλοξένησαν ένα μήνα φέτος σπίτι τους και τώρα βοηθούν όσο κανένας άλλος να φτιαχτεί το πατρικό μου... Εδώ μια μέρα που πήγαμε μαζί στον κήπο τους...

Όταν το φετινό καλοκαίρι κουβέντιασα με τον Μηνά, το μάστορα που θα το φτιάξει, για την έναρξη των εργασιών στο πατρικό μου σπίτι, δεν φανταζόμουν ότι όλα θα γινότανε με τόσο γρήγορους ρυθμούς. Η αλήθεια είναι πως από μόνο του ήταν τόσο μεγάλο που όσο κι αν το 'χα συμφωνήσει και είχα κάνει την απαιτούμενη προεργασία, μέσα μου δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ένα τεράστιο βήμα...

Όμως οι εργασίες σχεδόν ξεκίνησαν. Το ζευγάρι, οι Ρουμάνοι νοικάρηδες έφυγαν και η Στασούλα με τον Αγησίλαο καθάρισαν το σπίτι.

Ο Γιάννης, ο ηλεκτρολόγος, που θα επιμεληθεί και τα νέα ηλεκτρικά, πήγε στη ΔΕΗ με την εξουσιοδότηση μου και έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες. Ήδη το ρολόι της ΔΕΗ, ένα πιο σύγχρονο από αυτό που υπήρχε, έχει μεταφερθεί στην εξωτερική αυλή. Και το σπίτι συνδέθηκε ξανά με ρεύμα.

Ο Μηνάς αυτό περίμενε για να αρχίσει να κατεδαφίζει τις στέγες προκειμένου να τη φτιάξει κεραμιδένια και ενιαία. Ρυθμίστηκε και το θέμα με το ΙΚΑ και τώρα, μάλλον αυτή την εβδομάδα που μας έρχεται, ξεκινάει... Θα τα πούμε στο τηλέφωνο από Δευτέρα. Έτσι κι αλλιώς μιλάμε πολύ συχνά και θα ενημερώνομαι για την πρόοδο των εργασιών.

Η Στασούλα όμως πήγε σήμερα, είδε το ρολόι στη νέα του θέση και με πήρε χαρούμενη τηλέφωνο να μου το πει. Ας την έχει καλά ο Θεός! Χωρίς αυτήν, δεν ξέρω αν έμπαινα στη διαδικασία να το φτιάξω...

Και ο Αγησίλαος βοηθάει όσο κανένας άλλος. Μετά το καθάρισμα του σπιτιού από τα αντικείμενα που είχε μέσα για να είναι έτοιμο να μπουν τα συνεργεία, προχθές πήγε και καθάρισε την αυλή για την είσοδο του σπιτιού της Μαλάμως. Τι να πω μ' αυτούς τους ανθρώπους. Με σκλαβώνουν με τη συμπεριφορά τους. Δεν ξέρω πώς να τους ξεπληρώσω...

Από χθες το βράδυ στο χωριό

Posted in Επικαιρότητα

Μια εικόνα από τα Θώκνια, ένα προάστιο έξω από τη Μεγαλόπολη που πήγαμε την προηγούμενη φορά με τον Γιώργο...

Παρασκευή απόγευμα κατά τις οκτώ ξεκινάμε. Ώρα για ένα διήμερο ταξιδάκι στο Ελληνικό Γορτυνίας. Τον “πονέσαμε” τον Λαμπρούκο. Δεκαπέντε ολόκληρες μέρες πάνε από τότε που τον αφήσαμε εκεί. Όχι πως τα περνά άσχημα... Κοινωνικό παιδί όπως είναι μπόρεσε και εγκλιματίστηκε γρήγορα. Βρήκε τα παιδιά, τις παρέες του και... μεγαλώνει πιστεύοντας ότι αυτό συμβαίνει αν ξενυχτά μέχρι τις 2 το πρωί κάθε βράδυ...

Την ίδια ώρα η Ειρηνούλα έφευγε, με τη Δώρα, την αδερφή του Χριστόφορου, για τη Χίο προκειμένου να περάσει εκεί μια εβδομάδα καλοκαιρινή στη θάλασσα.

Έτσι είναι τα Σαββατοκύριακα του Αυγούστου. Άλλος εδώ, άλλος εκεί... Αναζητώντας λίγη φυσική δροσιά. Και πάντως μακριά από τα... καταραμένα αιρκοντίσιον που χρησιμοποιούμε στους χώρους δουλειάς.

Έχω κι εγώ μια μικρή καταρροή που με ταλαιπωρεί από το καλοκαιρινό κρυολόγημα. Δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό... τέτοια εποχή. Ευτυχώς με το Claridin D κάτι γίνεται και... σταματά, τουλάχιστον η καταρροή.

Στο ξενοδοχείο KAVOS BAY

Posted in Επικαιρότητα

Πινακίδες, ανάμεσα στα πεύκα, που οδηγούν τους περιπατητές στο ξανοδοχείο...

Η γνωριμίας μας έγινε από το internet. Ξαφνικά, πριν δέκα μέρες πήρα ένα e-mail με μια προσφορά για 5 νύχτες δύο άτομα στα 150 ευρώ. Μου φάνηκε καλή καθώς η Αγιά Μαρίνα της Αίγινας είναι μόλις μιάμιση ώρα από τον Πειραιά. Και ο Αργοσαρωνικός είναι πάντα όμορφος, δίπλα μας.

Είχε ένα κινητό τηλέφωνο για επικοινωνία. Μίλησα μαζί τους και επιβεβαίωσα το ποσό. Ρώτησα επίσης πόσο είχε για δύο διανυκτερεύσεις, να πάμε να το δούμε και μου είπε 40. Εννούσαν τη νύχτα, όπως μου είπαν την ώρα της πληρωμής.

Βρήκα το καραβάκι «Αλέξανδρος» επίσης στο internet. Μικρό και παλιό, αλλά πήγαινε απευθείας στην Αγία Μαρίνα με μια στάση στη Σουβάλα. Και το καλό είναι ότι παίρνει και μηχανές...

Σάββατο πρωί ξεκινήσαμε. 8.15 φύγαμε από τον Πειραιά, 10 παρά ήμασταν ήδη εκεί. Ρωτώντας, το βρήκαμε το KAVOS BAY. Δεν ήταν εύκολο. Ένας στενός τσιμεντένιος δρόμος οδηγεί μέχρι εκεί.

Ειδυλλιακά απομονωμένο, αφημένο λίγο στην τύχη του, σε μια άλλη εποχή. Στα φυλλάδια του προβάλει ότι είναι για φυσιολάτρες. Και ως προς αυτό έχουν δίκιο. Κυριολεκτικά μέσα στη φύση. Με θέα εκπληκτική προς τη θάλασσα από όλα τα δωμάτια.

Ωστόσο διαθέτει WiFi. Οι πελάτες τους ξένοι κυρίως, Γερμανοί στην πλειοψηφία. Το δωμάτιο μας λιτό, χωρίς ιδιαίτερες ανέσεις. Μια μικρή τηλεόραση και αιρκοντίσιον που το χρέωναν πέντε ευρώ την ημέρα εξτρά, η τουαλέτα, ένας καθρέφτης, μια ντουλάπα. Ιδανικό για ηλικιωμένους που θα ήθελαν να περάσουν ένα ήσυχο καλοκαίρι απομονωμένοι...

Η πρόσβαση στην Αγιά Μαρίνα γίνεται με ένα βανάκι του ξενοδοχείου σε κάποια προκαθορισμένα δρομολόγια μέσα στη μέρα και ώς αργά τη νύχτα.

Το πρωινό ανεκτό. Δεν είναι πάντως ο τόπος που θα ξετρέλαινε τον Λάμπρο. Παιδί είναι και θέλει παρέες, παιχνίδια, κόσμο. Ευγενικές και χαμογελαστές οι δύο κυρίες που το δουλεύουν. Με ένα φαγητό την ημέρα για όσους θα ήθελαν να φάνε εκεί. Το KAVOS BAY έγινε το σημείο εκκίνησης για να ψάξουμε λίγο το νησί και όχι μόνο. Πήραμε τιμές από διάφορα ξενοδοχεία που μας άρεσαν στην Αγία Μαρίνα. Ανάλογα με το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών αλλάζουν. Είδαμε δωμάτια δίκλινα σε πολύ ωραίο μέρος με 40 ή 50 ευρώ τη μέρα και πρωινό, έως 70 στο APOLLO ένα μεγάλο ξενοδοχείο με πισίνα.

Μας δόθηκε όμως η ευκαιρία να... πεταχτούμε ώς το Αγκίστρι την Κυριακή και εκεί τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα...

Η θάλασσα της Αίγινας, με εξαίρεση την κεντρική πλαζ της Αγίας Μαρίνας που έχει άμμο είναι παραλίες με βράχια και βότσαλα.

Ωραία ήταν η εκδρομή του Σαββατοκύριακου. Με όλες τις μικρές περιπέτειες της.


Και μια από τις θάλασσες που μπορούσες να κάνεις μπάνιο κοντά στο ξενοδοχείο. Εγώ πάντως έκανα το περασμένο Σάββατο και ήταν υπέροχα...

Μερικά πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε

Posted in Επικαιρότητα

65 χρόνια από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα

Η Ιαπωνία τίμησε την 65η επέτειο του βομβαρδισμού της Χιροσίμα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να εκπροσωπούνται στην τελετή για πρώτη φορά.

Η καμπάνα της ειρήνης χτύπησε στις 8.15 το πρωί, την ώρα που στις 6 Αυγούστου 1945 το βομβαρδιστικό Enola Gay έριξε τη βόμβα. Ο βομβαρδισμός άφησε πίσω του 140.000 νεκροί, έναντι συνολικού πληθυσμού 350.000 κατοίκων της πόλης. Αρκετές χιλιάδες πέθαναν αργότερα από διάφορες αρρώστιες και τραύματα. Σήμερα, ο επίσημος απολογισμός έχει φτάσει τους 269.446 νεκρούς.

Τρεις ημέρες μετά την επίθεση στη Χιροσίμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν και δεύτερη ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι. Εξι ημέρες αργότερα, η Ιαπωνία παραδόθηκε.

«Αυτό που διαπερνά τη συνείδηση της παγκόσμιας γνώμης είναι η επείγουσα ανάγκη να καταργηθούν τα πυρηνικά όπλα», δήλωσε ο δήμαρχος της Χιροσίμα Ταντατόσι Ακίμπα.

Ευγενικό τελεσίγραφο από ΔΝΤ

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/08/2010

Το είδαμε τις προηγούμενες μέρες στις εφημερίδες. Όχι πως μας έκανε έκπληξη, τώρα όλα πια τα περιμένουμε, αλλά ψυχραιμία ρε συνάδελφοι, ευγενικό το ΔΝΤ; Και όμως τον τίτλο αυτό είχαν ΤΑ ΝΕΑ στο σχετικό δημοσίευμά τους την περασμένη Τετάρτη:

Σε... ορθοπεταλιά 70 ημερών υποχρεώνεται η κυβέρνηση και ειδικά τα οικονομικό επιτελείο, μετά το ελάχιστα συγκεκαλυμμένο τελεσίγραφο που εμπεριέχεται στην πρώτη επίσημη έκθεση της τρόικας μετά την υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς της επιτήρησης από το ΔΝΤ, την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Έτσι, ή η Αθήνα θα τρέξει να καλύψει τις καθυστερήσεις της και τις ολιγωρίες της σε σχέση με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει με το περίφημο Μνημόνιο μέχρι την επόμενη επιθεώρηση, στα μέσα Οκτωβρίου, ή διαφορετικά θα θεωρηθεί πως αδυνατεί να ανταποκριθεί στους στόχους που έχουν τεθεί και η δόση του Δεκεμβρίου δεν θα δοθεί με τη «γενναιοδωρία» που ενεκρίθη αυτή του Σεπτεμβρίου.

Φυσικά, το ευγενικό τελεσίγραφο της τρόικας και το χρονοδιάγραμμα των 70 ημερών θα συνυπάρχουν με τα συνήθη λόγια ενθάρρυνσης, τους επαίνους για τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση και την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε ουκ ολίγους τομείς.

Και αυτό δεν γίνεται μόνο διότι πράγματι υπάρχουν τομείς στους οποίους έχει συντελεστεί πρόοδος. Ούτε διότι η τρόικα έχει κατανόηση για τις πιέσεις που υφίσταται η κυβέρνηση Παπανδρέου σε πολιτικό επίπεδο. Αλλά, κυρίως, διότι δεν επιθυμεί μια αναταραχή στην ευρωζώνη προτού καν επαληθευτούν οι φόβοι της για εκτροχιασμό του ελληνικού προγράμματος.

Αν κάποιος ήθελε να αντιμετωπίσει την έκθεση των ελεγκτών πολιτικά, θα ξεχώριζε τρεις κορυφαίους τομείς ανησυχίαςπου υπαγορεύουν και τα αντίστοιχα μέτρα τα οποία οφείλει να λάβει η κυβέρνηση. Ο ένας είναι η ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών και ο πληθωρισμός που δεν δίνει ενδείξεις αποκλιμάκωσης. Ο δεύτερος είναι τα χρέη των νοσοκομείων, τα οποία ασχέτως του πόσα δισ. τελικά είναι, αν συνυπολογιστούν στο έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης «πετάνε έξω» τον στόχο για μείωση του ελλείμματος στο 8,1% στα τέλη του 2010. Και ο τρίτος είναι οι ελλειμματικές ΔΕΚΟ, κυρίως στον τομέα των μεταφορών, που επίσης απειλούν τον προϋπολογισμό.

Όσον αφορά τον πληθωρισμό, η τρόικα δεν κρύβει την ανησυχία της καθώς υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάκαμψής της- μολονότι οι ελεγκτές επί του παρόντος αποφεύγουν να αναθεωρήσουν τις προβλέψεις για την ύφεση (επισήμως,-4,0%) θεωρώντας ότι δεν είναι της αρμοδιότητάς τους. Προειδοποιούν ωστόσο πως αν άλλα μέτρα- απελευθέρωση υπηρεσιών και κλειστών επαγγελμάτων, απελευθέρωση της ενέργειας, μείωση της ζήτησης- δεν φέρουν αποτέλεσμα, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να φροντίσει η ίδια να τιθασεύσει το «τέρας» (σ.σ. υπονοώντας την παρέμβαση στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα).

Τώρα αρχίζουν να λένε τη γλώσσα της αλήθειας.  Τιθασεύοντας τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα θα «λυθούν» μαγικά όλα τα προβλήματα της οικονομίας. Μα πιο πανεπιστήμιο έβγαλαν αυτοί οι οικονομολόγοι, πού σπούδασαν αυτά τα φυντανάκια που μπορούν να βγάζουν τόσο εύκολα συμπεράσματα;

Ειλικρινά, αδυνατούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό τους. Ίσως με την εμπειρία του νέου Ιταλού συμβούλου του πρωθυπουργού, για οικονομικά θέματα, κ. Τ. Πάντοα Σιόπα, που διετέλεσε και υπουργός του κ. Π. Πρόντι, αλλά και με εμπειρία ως ανώτατο στέλεχος σε διεθνείς οργανισμούς μπορεί να τα καταφέρουν να βρουν λύσεις πιο κοντά στη λογική. Τι να πούμε; Για μια ελπίδα ζούμε.

Κάτι ακόμα για τα ορυχεία της ΔΕΗ…

Posted in Επικαιρότητα

Δείτε ένα διαφωτιστικό βίντεο σε σχέση με τη δουλειά που γίνεται στα ορυχεία για να καταλάβετε καλύτερα τις εικόνες του προηγούμενου δημοσιεύματος και αυτού εδώ.

Η Άνια τα χαρακτηρίζει πρανέ και πρόκειται για όλο το ύψος του ορυχείου. Εδώ γίνεται η εξόρυξη του λιγνίτη. Υπάρχουν διάφορα επίπεδα με ορυκτά. Αυτό που φαίνεται σαν κοκκινόχωμα είναι άλλο ορυκτό και επειδή είναι βρεγμένο σκουραίνει... Υπάρχουν έξι τέτοιοι «ορόφοι». Χαμηλά, στον τελευταίο, είναι ο λιγνίτης.

Χώμα και ορυκτά μαζί. Κατεβαίνοντας πιο χαμηλά θα φτάσουν και στον λιγνίτη. Από δω θα βγάλουν το πολύτιμο καύσιμο ορυκτό για τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς παραγωγής ρεύματος που δουλεύουν 24 ώρες το 24ωρο σε κείνα τα τεράστια καζάνια που ο καπνός τους δεν σταματά ποτέ…

Ακόμα μια φωτογραφία από το πάνω μέρος ενός ορυχείου στο Αμύνταιο…

Στα ορυχεία του Αμύνταιου - Φωτορεπορτάζ

Posted in Επικαιρότητα


Η Άνια από την παλιά φυλή στο travian, πριν ολοκληρωθεί ο σέρβερ 2, στην κορυφή ενός βουνού από λιγνίτη στα ορυχεία του Αμύνταιου. Εκεί, κατά δήλωσή της, μετράνε περιμετρικά και μετά υπολογίζουν τα κυβικά. Δουλειά κι αυτή καλοκαιριάτικα...


Αυτό είναι το μηχάνημα που βγάζει τον λιγνίτη από τα έγκατα της γης. Ο εκσκαφέας επί το έργον... Οι φωτογραφίες στάλθηκαν μέσω skype και είναι αλήθεια ότι με εντυπωσίασαν. Εσάς;


Πάνω στον εκσκαφέα. Κρανίου τόπος ένα γύρω... Οι άνθρωποι στην Πτολεμαϊδα υποφέρουν από το αναπνευστικό. Αλλά, όπως λένε, ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.


Εγώ στα ορυχεία δεν έχω πάει ποτέ από κοντά. Τα έχω δει στη Μεγαλόπολη από μακριά, αλλά είναι εκπληκτικές φωτογραφίες τραβηγμένες από μέσα...


Ο λιγνίτης βουνό, έτοιμος να μεταφερθεί με τους ταινιοδρόμους ώς το σημείο, υποθέτω, που γίνεται η επεξεργασία και η καύση του. Έτσι παράγεται το ρεύμα... Να τα βλέπουν αυτά όσοι παραπονούνται για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Σύμπλεγμα ταινιοδρόμων στα ορυχεία του Αμύνταιου. Άλλη μια εντυπωσιακή φωτογραφία. Πικρό το ψωμί που τρώνε κάποιοι άνθρωποι. Ας τα βλέπουμε εμείς οι καλοβολεμένοι αστοί...


Ανάφλεξη του λιγνίτη. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Χρειάζεσαι μάσκα για να επιβιώσεις. Άσε πια αυτή η... μυρωδιά... Δεν υποφέρεται...

  • Και για να πάρετε μια γεύση από τη δουλειά που κάνουν εκεί στα ορυχεία της ΔΕΗ δείτε ΕΔΩ το site του Σωματείου "Σπάρτακος".

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA