Ολοταχώς για τις 31.000 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

310926

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που κοντεύουμε να φτάσουμε τις  31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.  στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

29.969
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

29011

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

28.000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

27.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Ξέρετε πόσο σωτήριος είναι αυτός ο αριθμός;

Posted in Επικαιρότητα

Το Νο 112 στο τηλέφωνο είναι ο πανευρωπαϊκός αριθμός εκτάκτου ανάγκης (ενιαίος για αστυνομία, Ασθενοφόρο ή πυροσβεστική). Οι υπηρεσίες που μας προσφέρει το 112 είναι ενδιαφέρουσες Με την εξαίρεση της Βουλγαρίας, στην οποία οι υπηρεσίες του 112 δεν έχουν ξεκινήσει να διατίθενται και η διαδικασία βρίσκεται ακόμα στην πρόσκληση ενδιαφέροντος για το ποιος θα διαχειρίζεται τις κλήσεις στην περιοχή των κυριότερων πόλεων, ο αριθμός αυτός μάς συνδέει με έναν τηλεφωνητή, ο οποίος μπορεί να εργάζεται για κάποια δημόσια αρχή (π.χ. Αστυνομία).

Ο τηλεφωνητής στη συνέχεια, αφού τού εκθέσουμε την κατάσταση, θα μάς συνδέσει με την κατάλληλη υπηρεσία, για παράδειγμα την τοπική οδική βοήθεια, αν έχουμε "μείνει" στο δρόμο ή την πυροσβεστική, αν υπάρχει πρόβλημα με φωτιά ή παγίδευση σε ανελκυστήρα, ή θα διεκπεραιώσει ο ίδιος το αίτημά μας για βοήθεια.

Αυτό που είναι ίσως περισσότερο σημαντικό είναι η διαθεσιμότητα του αριθμού από οποιοδήποτε σταθερό δίκτυο ή δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, και μάλιστα ατελώς και χωρίς την υποχρέωση να είμαστε συνδρομητές σε αυτό. Εκτός αυτού, ο τηλεφωνητής έχει άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες που σχετίζονται με τη γεωγραφική θέση από την οποία καλούμε - έτσι, αν έχουμε πρόβλημα με το αυτοκίνητο κάπου στις Άλπεις, μπορούμε απλά να καλέσουμε το 112 ακόμα κι αν δε γνωρίζουμε ακριβώς πού βρισκόμαστε το δρόμο (αρκεί βέβαια το κινητό μας τηλέφωνο να έχει σήμα).

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στο μικρό γαλατικό χωριό της Ελλάδας, μέχρι πρότινος δεν ήταν διαθέσιμη η υπηρεσία εντοπισμού, οπότε η ΕΕ ξεκίνησε τη διαδικασία διαχείρισης παράβασης εναντίον της Ελλάδας, η οποία συνήθως οδηγεί σε πρόστιμο - ευτυχώς, αυτή τη φορά προλάβαμε να ...συμμορφωθούμε πριν το πρόστιμο και πριν την 11/2, οπότε θα γινόμασταν και πάλι ρεζίλι, μαζί με την Πορτογαλία και τους προς Βορράν γείτονές μας.

Τι ήταν όμως αυτό που οδήγησε την ΕΕ να ξεκινήσει αυτήν την εκστρατεία ενημέρωσης; Αρκεί να πούμε ότι μόνο το 22% των πολιτών της ΕΕ αναγνωρίζουν το 112 σαν τον ενιαίο αριθμό έκτακτης ανάγκης, ενώ στην Ελλάδα αυτό το ποσοστό πέφτει στο 4% (τελευταίοι στην ΕΕ-27). Αυτό σίγουρα σχετίζεται με το πόσο συχνά καλούμε τέτοιους αριθμούς: 1 στους 5 Έλληνες τα τελευταία 5 χρόνια, 1 στους 4 Ευρωπαίους. Εκτός από αυτό, η απουσία ενημέρωσης για τις δυνατότητες και τις υπηρεσίες του 112 αντανακλάται και στο μέσο από το οποίο κάνουμε τις κλήσεις: 2/3 κλήσεις στην Ελλάδα γίνονται από σταθερά τηλέφωνα.

Σύμφωνα με την ΕΕ, τα επόμενα βήματα για τη διεύρυνση της χρήσης του 112 είναι, εκτός βέβαια από την ενημέρωση των πολιτών, η ολοκλήρωση των κέντρων διαχείρισης των κλήσεων με υπηρεσίες πυρόσβεσης, άμεσης νοσοκομειακής βοήθειας και αστυνόμευσης, η πρόσληψη προσωπικού που μπορεί να επικοινωνεί σε περισσότερες ξένες γλώσσες, η διαχείριση των κλήσεων-φάρσα που φτάνουν στο 60%(!) των συνολικών κλήσεων, και η διεύρυνση της παροχής πληροφοριών για τη γεωγραφική θέση, καθώς σε κάποιες χώρες αυτές δεν είναι διαθέσιμες.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα προοπτική σχετίζεται με την τεχνολογία eCall: σύμφωνα με τα σχέδια της ΕΕ, όλα τα καινούρια αυτοκίνητα από το 2010 και μετά θα διαθέτουν μια ενσωματωμένη συσκευή η οποία θα μπορεί να καλεί το 112 σε περίπτωση ατυχήματος. Σύμφωνα με έρευνες, πάνω από 40.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και 1.8 εκατομμύρια (!) τραυματίζονται κάθε χρόνο στα 1.4 εκατομμύρια ατυχήματα στο δρόμο, ενώ το κόστος στην Ευρωπαϊκή οικονομία είναι πάνω από 160 δις ευρώ. Η χώρα μας ήταν μάλιστα από τις πρώτες που συνυπέγραψε τη σχετική πρωτοβουλία, μαζί με την Κύπρο, τη Φινλανδία, την Ιταλία, τη Λιθουανία, τη Σλοβενία και τη Σουηδία, ενώ χώρες που δεν ανήκουν στην Ένωση, αλλά συνεργάζονται με αυτήν, όπως η Ελβετία, θα συμμετάσχουν κι αυτές στην κοινή αυτή προσπάθεια.

Στα... νύχια του τροχονόμου

Posted in Επικαιρότητα

Έχω κάνει τη διαδρομή Κολωνός – Μεταμόρφωση άπειρες φορές με τη μηχανή. Πού να το φανταστώ ότι, μεσημέρι του Σαββάτου, στο ύψος της Ρενώ, στη Νέα Φιλαδέλφεια, θα την είχε “στίσει” μεσημεριάτικα μπλόκο με... αποστολή να φέρει ζεστό χρήμα στα κρατικά ταμεία.

Ο νεαρός τροχαίος μου χαμογέλασε ευγενικά μόλις έστριψα δεξιά και βγήκα από την εθνική οδό και με το χέρι του μου έδωσε εντολή να παρκάρω δεξιά στο δρόμο. Μου ζήτησε άδεια, δίπλωμα, ασφάλεια. Τα είχα όλα και του τα έδωσα, αλλά ήξερα πως ήμουν... παράνομος. Δεν φορούσα κράνος.

Τα πήρε τα χαρτιά και πήγε στο περιπολικό που είχε παρκάρει απέναντι σε μια απόσταση 20 μέτρων. Αργούσε. Λέω, απλά θα σημείωνε κάτι στο βιβλίο ελέγχου. Λάθος. Σε λίγο με φώναξε να πάω κοντά. Μου είπε ότι η παράβαση για το κράνος έχει, σύμφωνα με τον ΚΟΚ, 350 ευρώ. Το συζητήσαμε. Είδε κι αυτός, αν και πιτσιρικάς, πως είναι μεγάλο το κόστος. Του πήρε πολύ χρόνο να ψάχνει στο βιβλίο του ΚΟΚ για μια... άλλη πιο φθηνή παράβαση. Έπρεπε να με γράψει οπωσδήποτε.

Τη βρήκε, έκοψε την κλήση, μου την έδωσε μαζί με τα χαρτιά μου, τον ευχαρίστησα κι έφυγα. Αυτά είναι ευγένειες, όχι παίξε – γέλασε... Έχουν αλλάξει κάποια πράγματα ή μου φαίνεται; Οι άνθρωποι αυτοί ζουν ανάμεσά μας, δίπλα μας, δυσκολεύονται κι αυτοί να τα βγάλουν πέρα και προσπαθούν να τηρήσουν του υφιστάμενους νόμους με το λιγότερο δυνατό κόστος.

Αν μου το διηγούνταν άλλος, αυτό που μου συνέβη το Σάββατο το μεσημέρι λίγο πριν το άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, έξω από το ΕΠΑΛ, θα δυσκολευόμουν να το πιστέψω. Αλλά το έζησα. Κι αυτό αλλάζει πολύ τα πράγματα.

Στο εξής θα κοιτάξω να φοράω το κράνος. Όχι για το πρόστιμο, για την ασφάλεια μου, ως οδηγού...

“Ταξιδιάρα Ψυχή” η ταινία

Posted in Επικαιρότητα

Ακούστε προσεκτικά τους στοίχους αυτού του τραγουδιού... Εκφράζει πολύ μεγάλες αλήθειες.

Ήθελα πολύ να την δω αυτή την ταινία και τελικά τα κατάφερα. Είχα ξαναγράψει σ' αυτό το Site πριν από τρεις εβδομάδες, όταν ετοιμάζονταν να “ανέβει” στην κινηματογραφική αίθουσα “Μικρόκοσμος”, επί της Συγγρού, απέναντι από το FIX. Αλλά δεν μπορούσα να πάω τότε. Ήταν μπροστά μας βλέπεις τα τρεξίματα από το γάμο της Ειρήνης...

Και το Σάββατο καθώς είχα ξαπλώσει το μεσημέρι και διάβαζα εφημερίδες διαπίστωσα έκπληκτος ότι η ταινία – ντοκιμαντέρ για την Γιάννη Αγγελάκα παιζόταν ακόμα, τρεις εβδομάδες μετά, στην ίδια μοναδική αίθουσα, στην Αθήνα. Ήταν ευκαιρία να αφήσουμε και τον Λάμπρο με τους φίλους του να παίξουν τα παιχνίδια τους στο πλέι στέισον και την... κάναμε για “Μικρόκοσμο”.

Φτάσαμε δύσκολα παρότι η διαδρομή με μηχανή στο κέντρο της Αθήνας δεν είναι κάτι το δύσκολο, εντούτοις οι πιο... σύντομοι δρόμοι για να περάσω το κέντρο είχαν υπερβολική κίνηση. Σαββατόβραδο, ανάμεσα στις 8.30 – 9.00 τέτοια κίνηση είχα καιρό να δω. Και όλο και κάτι έμπαινε εμπόδιο μπροστά μου. Ένα απορριμματοφόρο του δήμου Αθηναίων, αυτοκίνητα φορτηγά με αλάρμ που έκλειναν όλο το εύρος του δρόμου, απίστευτο. Ας είναι. Φτάσαμε στην ώρα μας στο σινεμά. Και παρ' όλο που πρώτη φορά πηγαίναμε εκεί το βρήκαμε πολύ γρήγορα.

Η όλη διακόσμηση δείχνει έναν χώρο τέχνης. Το ταμείο δεν είναι έξω, στο γνωστό κουβούκλιο, αλλά μέσα, λίγο πριν φτάσεις στο μπαρ. Νέοι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους έχουν αρχίσει να μπαίνουν στην αίθουσα για την παράσταση των 9.00. Εσωτερικά η αίθουσα δεν μοιάζει με τις σύγχρονες αμφιθεατρικές αίθουσες των πολυσινεμά. Κλασικά πράγματα. Άνετες οι θέσεις δεν “χτυπούσαν” μπροστά τα γόνατά μου.

Είδαμε μια ταινία μικρού μήκους. Δεν ήταν τίποτα το εντυπωσιακό, αλλά είχαν προσκαλεσμένους για να τη δουν πριν από την προβολή της “Ταξιδιάρας Ψυχής”. Ύστερα έφυγαν. Και μείναμε εμείς, κάπου το ένα τρίτο των θέσεων για την ταινία που θέλαμε με εισιτήριο μόλις 5 ευρώ.

Η ταινία μου άρεσε πολύ. Άξιζε να έρθω να τη δω. Γνώρισα και έμαθα πολλά πράγματα για έναν ροκ τραγουδιστή της ηλικίας μου που μεσουρανεί στο είδος του κοντά 30 χρόνια τώρα.

Σε ένα καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ τον ακούσαμε να μιλάει για την πορεία του στο τραγούδι, από τις “Τρύπες”, το πέρασμά του στους “Επισκέπτες” και τις αναζητήσεις του στο κρητικό τραγούδι, αν και Θεσσαλονικιός. Τοπία εκπληκτικά, αποσπάσματα από τα τραγούδια και τους στόχους του, άμεση επικοινωνία με τον κόσμο. Νομίζεις ότι ήταν δίπλα σου και ο καθένας από τους θεατές εισέπραττε ότι είχε ανάγκη να πάρει η ψυχή του.

Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη κινηματογραφική βραδιά που δεν θα μπορούσε να κλείσει αλλιώς παρά με βραστό ή ένα πιάτο πατσά στο μαγαζί του Παπανδρέου στην κεντρική αγορά της Βαρβακείου.

Στο σπίτι οι φίλοι του παίζουν ακόμα. Σε λίγο θα έρθουν οι γονείς τους να τα πάρουν. Όμορφα πέρασαν κι αυτοί στα γενέθλια του Λάμπρου.

Συνεστίαση στα “Αρχαία” κυριακάτικα...

Posted in Επικαιρότητα

Η δυναμική φωτογράφος κ. Ανθούλα έκλεψε τις καρδιές μας με το πείσμα της να είναι εκεί, σε κάθε τραπέζι που εκτιμούσε ότι κάτι συνέβαινε και να τραβάει φωτογραφίες με την ψηφιακή της μηχανή.

Η μέρα ήταν όμορφη. Ένας ήλιος λαμπρός έχει ανοίξει τα φτερά του πάνω από την Αθήνα. Ημέρα ιδανική για συνεστίαση μεσημεριάτικα. Με κάλεσαν και πήγα. Αν και είχε πολιτικό χρώμα, ένεκα των ημερών, εντούτοις μου άρεσε πολύ. Έτυχε να καθίσω και σε ένα τραπέζι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η κυρία δίπλα πίνει κόκκινο κρασί κι εγώ μαζί της. “Κατεβάζουμε” ένα κιλό κρασί μαζί. Και είναι σα να μην έχει συμβεί τίποτα. Καλοί οι μεζέδες στο κουτούκι τα “Αρχαία”, Ευκλείδου 48, Ακαδημία Πλάτωνος στον Κολωνό. Στον Αιγύπτιο, όπως τον λένε.

Καθόμαστε έξω, αλλά έχει κόσμο και κάνει ζέστη. Οι πολιτικοί περνάνε “περατζάδα”, αφήνουν τα φυλλάδια ή τις κάρτες τους και φεύγουν. Στην καλύτερη περίπτωση βγάζουν κι ένα μικρό λογίδριο καθώς τους παρουσιάζουν από το μικρόφωνο.

Τα “Αρχαία” είναι... κλώνος του “Κουτουκιού του Κυριάκου και της Ρένας” που έκλεισε άδοξα και στη θέση του ορθώνεται τώρα μια 5όροφη οικοδομή, ακόμα στην κατασκευή της.

Όλα τα λεφτά όμως, ήταν η κ. Ανθούλα Καλογεράκου. Είχε μια απίστευτη κινητικότητα για την ηλικία της. Κρατούσε την ψηφιακή της μηχανή και επί δύο και πλέον ώρες τραβούσε βίντεο και φωτογραφίες με τον αέρα του... επαγγελματία, αλλά με την αθωότητα του ερασιτέχνη. Σταθερή, σίγουρη, γύριζε από τραπέζι σε τραπέζι και “κέντραρε” με το φακό της πάνω στις παρέες...

Όμορφα ήταν και το χάρηκα στ' αλήθεια. Παρέα με τον Λαμπρούκο που είχε την υπομονή να καθίσει μαζί μου κοντά τρεις ώρες σ' αυτό το περιβάλλον.

Κάποιοι από μας τους δήθεν “προχωρημένους” στεκόμαστε διστακτικά μπροστά στη νέα τεχνολογία. Η κ. Ανθούλα πήρε υπό μάλης την ψηφιακής της μηχανή και κάλυψε εντυπωσιακά την συνεστίαση. Τη θαύμασα...

Στα Ανώγεια ο παπά-Αντρέας το παλεύει...

Posted in Κρήτη

Η πρώτη σελίδα της ηλεκτρονικής “ΑΝΩ ΓΗΣ”. Για να τη διαβάσετε πατήστε ΕΔΩ. Λίγκ για την ιστοσελίδα θα υπάρχει μόνιμα στην μπάρα δεξιά κάτω, στην ενότητα “Αξίζει να τα δείτε”.

Τον θυμάμαι πάντα δυνατό και ακμαίο, μπροστάρη παντού, να τολμά να ανοίγει νέους δρόμους, ακόμα κι όταν έρχεται “κόντρα” με το κατεστημένο. Για τον παπά-Αντρέα Κεφαλογιάννη λέω που έχω πια χρόνια να δω. Έπαψα να κατεβαίνω συχνά στην Κρήτη, στα Ανώγεια, στο Ρέθυμνο, στον Πλακιά...

Αλλάξανε λίγο τα σχέδια και οι προτεραιότητες στη ζωή μου. Είχα βάλει κάποτε, πολύ προωθημένα πράγματα στο μυαλό μου. Ήταν οι συνθήκες τότε τέτοιες που μου το επέτρεπαν. Τώρα όλα είναι διαφορετικά...

Ωστόσο κάποιοι άνθρωποι θα μείνουν θετικά χαραγμένοι στη μνήμη μου. Ο παπά-Αντρέας ήταν ένας απ' αυτούς. Και ο μόνος, ίσως, που δεν χάθηκε. Συχνά τηλεφωνεί και μου λέει τα νέα του, ρωτάει για τα δικά μου και μοιράζεται σκέψεις του. Έχει αυτό το ανθρώπινο στοιχείο που κάνει μερικούς δίπλα μας να ξεχωρίζουν.

Όπως χθες το βράδυ που πήρε να μου πει αν έχω δει το ανανεωμένο Site της “Ανω Γης”. Το Site, όπως μου είπε ο παπά-Αντρέας είναι η συνέχεια της έντυπης έκδοσης που εδώ και ένα χρόνο σταμάτησε να βγαίνει. Κρίμα! Και ήταν μια καταπληκτική δουλειά. Καμιά σχέση με τα συνηθισμένα έντυπα των εκκλησιών. Στην ίδια γραμμή κινείται και το Site. Δείτε ΕΔΩ για αντιληφθείτε τι λέω... Ο Γιάννης Φασούλας, δημοσιογράφος της ΝΕΤ, έχει αναλάβει τη γενική επιμέλεια, όπως άλλωστε συνέβαινε και στην εφημερίδα.

Έχει ένα ξεχωριστό τρόπο να αξιολογεί τις ειδήσεις. Πάνω απ' όλα είναι τα Ανώγεια. Ο ιδιότυπος τοπικισμός τους αποτελεί χάρισμα, δεν είναι μειονέκτημα. Ακουμπάει τον καθένα από μας. Κι ας μη γεννηθήκαμε σ' αυτόν τον τόπο. Τα Ανώγεια έχουν εκπληκτικούς ανθρώπους. Όσοι έχουν κάνει παρέα μαζί τους μπορούν αντιληφθούν τι λέω...

Τρανό παράδειγμα ο ίδιος ο παπά-Αντρέας. Δίνει καθημερινά αγώνα για να φανεί χρήσιμος στους ανθρώπους του χωριού του. Πολυτάλαντος, αξιόλογος, σταθερός, δέχεται την κριτική, αρκεί να είναι τεκμηριωμένη. Αυτό που δεν ανέχεται και καλά κάνει, είναι η λάσπη που συνήθως σέρνεται πίσω από την ανωνυμία και τις φήμες.

Στα ανυπότακτα Ανώγεια, εκεί που γεννήθηκε ο Δίας, η περηφάνια έχει χώρο για να μείνει. Αν κάποια στιγμή δώσει ο Θεός και πάτε μια βόλτα από κει, θα διαπιστώσετε και πόσο φιλόξενοι είναι...

Αποκλειστικές εικόνες από το πάρτι

Posted in Επικαιρότητα

Στο πάρτι του Λάμπρου για τα Γενέθλια του, όλοι οι φίλοι καθισμένοι στον καναπέ. Τραγουδούν και περιμένουν να κόψουν την φρεσκότατη τούρτα...

Ευχές, χαμόγελα, πειράγματα... Αντροπαρέες.

Μετά την τούρτα οι πίτσες κι ύστερα όλοι μαζί στο πλέι στέισον. Αυτά είναι πάρτι, όχι τα χαζά με τα κορίτσια....

Προσπαθώ να τελειώσω τον νέο ΚΡΕΟΝΤΑ

Posted in Δημοσιογραφικά

Η προεκλογική κάρτα του φίλου Χρήστου Σιαμέτη. Καλή επιτυχία του εύχομαι...

Όσο πλησιάζουμε στην ημερομηνία των εκλογών για την Τοπικής Αυτοδιοίκηση, τόσο και θα πληθαίνουν οι υποψηφιότητες εκείνων που θα “εκτεθούν” σ' αυτή την εκλογική μάχη.

Στον “Κρέοντα” το αντιλαμβάνονται αυτό και προσπαθούμε να βγάλουμε άλλο ένα, προεκλογικό φύλλο. Ούτε δέκα μέρες δεν πάνε από τότε που κυκλοφόρησε η προηγούμενη τριμηνιαία έκδοση. Κάναμε έναν αγώνα δρόμου και νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε. Το κείμενο ενός μόνο υποψηφίου για το δήμο της Αθήνας περιμένω από χθες και μόλις το πάρω είμαι έτοιμος να προσχωρήσω στην υπ. αριθμ. 21 έκδοση. Και ναι, όλα πάνε κατ' ευχήν. Το υλικό παραδόθηκε στο τυπογραφείο και τη Δευτέρα θα έχουμε να δούμε το PDF.

Ανάμεσα στους επώνυμους που φιλοξενούνται στις σελίδες του ΚΡΕΟΝΤΑ είναι και ο φίλος μου Χρήστος Σιαμέτης, αλλά και ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ, Βασίλης Λάμπρου. Σε αντίπαλα “στρατόπεδα”, αλλά στην ίδια εφημερίδα. Ο Χρήστος με τον Δημαρά, ο Βασίλης με τον Κικίλια. Ο Χρήστος ήρθε χθες στη δουλειά και τον βοήθησαν να φτιάξουμε το υλικό για το φυλλάδιο του. Τολμηρός όπως πάντα και απρόβλεπτος κατεβαίνει Νομαρχιακός Σύμβουλος στον κεντρικό τομέα της Αθήνας. Στο απόλυτο χάος, δηλαδή...

Είναι όμως χαμογελαστός και γι' αυτό τον χαίρομαι. Έχει βέβαια και λόγους να το κάνει. Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, υπάρχουν δύο γκάλοπ που φέρνουν τον Γιάννη Δημαρά, αντάρτη του ΠΑΣΟΚ, να κερδίζει τις εκλογές από την πρώτη Κυριακή συγκεντρώνοντας το 50% συν ένα ψήφο.

Υπερβολικό μου φαίνεται, αν και η κάλπη κρύβει πάντα μεγάλα μυστικά. Και κάποιοι έχουν λόγους να φοβούνται την αποχή που έχει σχέση με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο χρόνο στους Έλληνες. Για να δούμε τι εκπλήξεις θα δούμε...

Ο Χρήστος Σιαμέτης, φίλος από τα σχολεία και τη γειτονιά, με τον Γιάννη Δημαρά σε πρόσφατη φωτογραφία.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA