Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Κυριακή, χαρά Θεού, ημέρα εκλογών...

Posted in Επικαιρότητα

Κόσμος περιμένει υπομονετικά στην ουρά για να ψηφίσει... Όχι, το στιγμιότυπο δεν είναι από το δικό μου εκλογικό κέντρο στα Σεπόλια...

Η μέρα ξημέρωσε πολύ όμορφη σήμερα. Κοντεύει μεσημέρι κι έχει έναν ήλιο έξω υπέροχο. Αν δεν ήταν η ψυχρούλα του Νοέμβρη μέχρι και για... μπάνιο θα άξιζε να πάει κανείς.

Στην τηλεόραση από το πρωί οι τηλεοράσεις έχουν πιάσει “στασίδι” με τα ειδησεογραφικά τους προσαρμοσμένα στο κλίμα των ημερών. Συνδέσεις με τα εκλογικά κέντρα που ψηφίζουν οι πολιτικοί αρχηγοί και οι υποψήφιοι των συνδυασμών που θεωρούνται “μεγάλοι” και που συνήθως συνοδεύονται από... βαρύγδουπες δηλώσεις.

Γύρω στις 12.30 στο δικό μου εκλογικό κέντρο υπήρχαν ελάχιστοι ψηφοφόροι. Γενικότερα στο σχολικό συγκρότημα οι προσερχόμενοι ήταν λίγοι. Δεν υπήρχαν ούτε καν υποψήφιοι να μοιράζουν σταυρωμένα ψηφοδέλτια. Μόνο στα πέριξ υπήρχαν κάτω πεταμένες κάρτες και φυλλάδια υποψηφίων.

Μέσα σε 10' μπορεί και λιγότερο, είχα ασκήσει το εκλογικό μου δικαίωμα. Τηλεφώνησα και στην Ειρήνη να περάσουμε να την πάρουμε και να πάμε μαζί να ψηφίσουμε, στο ίδιο εκλογικό κέντρο, αλλά αρνήθηκε.

Ποιους να ψηφίσει; Αυτοί που ψήφισε την τελευταία φορά στις βουλευτικές εκλογές, έναν χρόνο πριν, με τις πολιτικές του συνέβαλαν στα να απολυθεί από τη δουλειά της. Δεν επέμενα. Καταλαβαίνω την πίκρα της. Όπως και τόσων άλλων χιλιάδων που θα αρνηθούν συνειδητά σήμερα να πάνε στην κάλπη και να ψηφίσουν...

Στην επιστροφή πάντως περάσαμε μια βόλτα από το σπίτι της. Η ίδια σηκώθηκε πριν από καμιά ώρα (είχαν χθες, ως αργά το βράδυ επισκέψεις φίλων) και κάνει οικοκυρικές εργασίες, ενώ ετοιμάζει το μεσημεριανό στην κουζίνα της.

Κάθισα στη βεράντα να πιω ένα σκέτο ελληνικό καφέ που μου έφτιαξε. Είναι πραγματικά ωραία, μεσημεριάτικα εδώ. Ο ήχος από το τιτίβισμα των πουλιών “μπερδεύεται” με τη μουσική από το εσωτερικό του σπιτιού της Ειρήνης. Ρουφώ την κάθε στιγμή...

Κι άλλοι ψηφοφόροι περιμένουν στη σειρά τους να μπουν στο εκλογικό τους τμήμα...

Έκαψαν αυτοκίνητα του ΟΤΕ

Posted in Επικαιρότητα

Τι κι αν πηγαίνουμε σε εκλογές; Κάποιοι θεωρούν πως η... αντίσταση μπορεί να συνεχιστεί καίγοντας αυτοκίνητα του ΟΤΕ. Στόχος αγνώστων εμπρηστών έγιναν τα ξημερώματα οχτώ αυτοκίνητα του ΟΤΕ στο προαύλιο του παραρτήματος της Αγίας Παρασκευής.


Υπάλληλοι του ΟΤΕ επιθεωρούν καμμένα αυτοκίνητα του οργανισμού.

Αν ψήφιζα με την καρδιά μου

Posted in Επικαιρότητα

Η Ελένη Πορτάλιου, ως δήμαρχος Αθηναίων, θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα σ' αυτή την πόλη. Πέρα από το γεγονός ότι είναι ιδαίτερα εργατική, έχει ασχοληθεί ειδικά με την περιοχή μας. Εδώ εξηγεί στους πολίτες του 4ου Διαμερίσματος την εργασία των φοιτητών της για την καλύτερη αξιοποίηση του αρχαιολογικού πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνος, υιοθετώντας τις προτάσεις της ΕΚΑΠ.

Λένε τώρα, πως οι εκλογές είναι μια διαδικασία άκρως πολιτική και πρέπει να «μετράς» πολλά πράγματα πριν φτάσεις μέχρι την κάλπη. Μπορεί κα να 'χουν δίκιο αυτοί που τα λένε. Εγώ. πάντως, αν ψήφιζα με την καρδιά μου θα έδινα την ψήφο μου σε ανθρώπους που συμμετέχουν σε διάφορα ψηφοδέλτια, αλλά τους εκτιμώ, καθώς γνωρίζω την καθημερινή στάση και συμπεριφορά τους πάνω σε κορυφαία ζητήματα, όπως τουλάχιστον τα ιεραρχώ εγώ. Τα ονόματα τα έχω γράψει ήδη εδώ και φωτογραφίες αρκετών υποψηφίων, που έχω στη διάθεσή μου, τις δημοσίευσα.

Σήμερα θα σταθώ στην πόλη που ζω, την Αθήνα, με τα τεράστια προβλήματά της και διαλέγοντας με την καρδιά μου θα έλεγα «ναι» στην Ελένη Πορτάλιου, αυτή τη δυναμική γυναίκα του συνδυασμού «Ανοιχτή πόλη» που χωρίς να είναι το αναγνωρίσιμο πολιτικό πρόσωπο, πήρε το χρίσμα από τον πολιτικό χώρο.

Η Ελένη ήταν πάντα κοντά και δίπλα μας σε όσες κινήσεις κάναμε στην περιοχή ως Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημία Πλάτωνα (ΕΚΑΠ).

Και όταν λέω πάντα, κυριολεκτώ. Με τις θέσεις της και τη στάση της στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας, υπερασπίστηκε και προώθησε τις θέσεις μας, ενώ με την επιστημονική της επάρκεια της στήριξε τις προτάσεις μας, Η πόρτα της ήταν ανοιχτή κάθε φορά που χρειάστηκε να την «χτυπήσουμε» χωρίς καμιά ιδιοτέλεια ή δεύτερη σκέψη, αφού και η ίδια, μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν ήξερε ότι θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου που κινείται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός επίσης ότι στο ψηφοδέλτιο για το 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα υπάρχουν τέσσερις αξιόλογοι, ξεχωριστοί άνθρωποι, δοκιμασμένοι στους κοινωνικούς αγώνες, κάνει ακόμα πιο εύκολα τα πράγματα.

Δεν ξέρω πώς θα σκεφτούν οι ψηφοφόροι την Κυριακή μπροστά στην κάλπη. Μακάρι να ρίξουν τα «κουκιά τους» με την καρδιά τους. Χωρίς να δυσαρεστηθούν φίλοι και σύντροφοι που είτε συμμετέχουν ως υποψήφιοι σε άλλα ψηφοδέλτια, είτε απέχουν συνειδητά από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες; Είπαμε, η καρδιά έχει τα δικά της καπρίτσια και δεν συμβαδίζει με τη λογική και το συμφέρον.


Μη μας τα ισοπεδώνεται όλα βρε παιδιά...

Posted in Δημοσιογραφικά

Πηγαίνοντας για τις εκλογές, ένα τραγούδι πρόταση του Γιάννη Κ. Ιωάννου του Μπρέχτ, είναι νομίζω ότι πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο, χαμηλώνοντας τις στροφές...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/11/2010

Κανονικά στο σημερινό σημείωμα έπρεπε να γράψω για τις αυριανές εκλογές. Όλα εκεί οδηγούν. Από το πρωί, ο κόσμος για 12 ώρες θα προσέρχεται στις κάλπες για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα προκειμένου να δώσει στον «Καλλικράτη» μια άλλη, καλύτερη προοπτική. Γι' αυτά όμως έχει η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας πολλά πράγματα σε άλλες σελίδες της.

Εγώ θα προσπαθήσω να κάνω την υπέρβαση. Θα μείνω να σχολιάσω μια είδηση που... πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων την εβδομάδα που διανύουμε.
Λέω για την είδηση ότι
το αλκοόλ είναι πιο επικίνδυνη ουσία από την ηρωίνη... Ε, όχι βρε παιδιά, μη μας τα ισοπεδώνεται όλα... Για ένα ποτηράκι κρασί και μια ρακή με καλή παρέα ζούμε... Αυτό είναι το αποκούμπι μας. Δεν δικαιούσθε να μας... το πάρετε κι αυτό.

Άκου τώρα... Τη μελέτη την έκανε ανεξάρτητη βρετανική επιτροπή για τα ναρκωτικά και αφορά συνολικά 20 ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες βαθμολογήθηκαν με βάση την εκατοντάβαθμη κλίμακα ως προς τη βλάβη που προκαλούν αφενός στους χρήστες και αφετέρου στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Επιστημονικά πράγματα, τεκμηριωμένα, όχι στο πόδι... Εντάξει, θα το λάβουμε υπόψη μας

Το ξέρουμε ότι με την κατάχρηση, οι αξαρτησιογόνες ουσίες μπορεί να οδηγήσουν από το θάνατο ώς τη διάλυση των ανθρώπινων σχέσεων. Και κατανοούμε αυτό που ανακάλυψαν, πως η ηρωίνη,το κρακ και η κρυσταλλική μεθυλλαμφεταμίνη είναι τα πλέον βλαβερά ναρκωτικά για τον ίδιο τον άνθρωπο, ενώ το αλκοόλ, η ηρωίνη και η κοκαϊνη είναι πιο βλαβερά για την κοινωνία.

Όσο για τον τον καπνό, από την ίδια έρευνα προκύπτει ότι έχει τις ίδιες βλαβερές συνέπειες με την κοκαϊνη. Στο τέλος, όταν προστέθηκαν οι βαθμολογίες των ναρκωτικών ουσιών και στις δύο κατηγορίες, στην κορυφή βρέθηκε το αλκοόλ.

Αυτά περιέχει η έρευνα. Φυσικά δεν έχω κανένα λόγο να την αμφισβητήσω, ούτε την επιστημονική επάρκεια έχω, ούτε και είμαι διατεθειμένος να το κάνω. Εκεί που θα σταθώ εγώ, είναι στο σημείο που αφορά τον μέσο Έλληνα που του αρέσει, όπως αρέσει και σε μένα, ένα κρασάκι παρέα με φίλους στον ελάχιστο πια, ελεύθερο χρόνο που έχουμε.

Και το μόνο που μπορώ να κάνω από αυτό το χώρο έκφρασης που μου παραχωρεί ευγενικά η εφημερίδα, είναι να... υπερασπιστώ το δικαίωμα στη μικρή απόλαυση, σε καιρούς ιδιαίτερα δύσκολους.
Καταγράψτε το αν θέλετε και ως
πράξη αντίστασης. Δεχόμαστε καθημερινά πολλές πιέσεις και απαγορεύσεις. Μας κάνουν, ύστερα από 30 χρόνια στην παραγωγή, να αγωνιούμε για το αύριο και να νοιώθουμε ανασφαλείς. Δεν βλέπουμε από πουθενά φως για το αύριο. Χρειαζόμαστε, το έχουμε ανάγκη ένα ποτό με καλή παρέα. Κι αυτό το προνόμιο, το δηλώνουμε και δημόσια, δεν πρόκειται να το απεμπολήσουμε όσο η υγεία μας το επιτρέπει.

Κάτω τα χέρια από το αλκοόλ!... Αρκετά επηρεάζετε τη ζωή μας, στοπ. Εδώ δεν υπάρχει χώρος να αναπτύξετε τις πολιτικές σας. Τα κάνατε με το κάπνισμα, δεν είναι υπερβολικό να βάλετε στο στόχαστρο και το αλκοόλ;
Ελάτε να τους αποδείξουμε ότι μπορούμε
να οργανώσουμε δυναμικά την αντίδρασή μας, ότι δεν παραδίδουμε εύκολα τις μικρές απολαύσεις - κατακτήσεις μας. Μπορούμε. Κι επιτέλους, δε νομίζετε ότι από κάπου πρέπει να αρχίσουμε να λέμε τα δικά μας «όχι»;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευεθεί αύριο στη στήλη μου "Επισημάνσεις", στην εβδομαδιαία εφημερίδα "ΡΕΘΕΜΝΟΣ"

Κι αυτό, γεμάτο ευαισθησία...

Στη μάχη των εκλογών με SMS

Posted in Επικαιρότητα

Ο Κώστας Κίτσιος, γνωστός από τους αγώνες του στη γειτονιά και όχι μόνο, με το χιούμορ πάντα ως δύναμη διαθέσιμο, κατεβαίνει στο 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων με το συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη. Εδώ... «ψαρεύει» ψηφοφόρους. Μην το βλέπεται σαν... τυφλόμυγα, δεν τον ξέρετε καλά τον Κώστα...

Θεμιτά θεωρώ ότι προσπαθούν οι υποψήφιοι στις μεθαυριανές εκλογές να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Υποτίθεται βεβαίως ότι απευθύνονται σε εν δυνάμει ψηφοφόρους τους. Στην πραγματικότητα κάποιοι, πήραν από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας τους αριθμούς και στέλνουν σοριδών μηνύματα SMS.

Σ' αυτή την περίπτωση δεν ξέρω αν κάνουν καλό ή περισσότερο κακό. Αγαναχτεί ο παραλήπτης. Σου λέει «τώρα με θυμήθηκαν;» Ε, τι να κάνουμε, δεν έχουν καλή οργάνωση, ας το παραδεχτούμε... Δεν είναι σαν την Εφορία που διάλεξε μόλις μερικές μέρες πριν από τις εκλογές να στείλει τα χρεωστικά εκκαθαριστικά στους άμοιρους πολίτες με καταληκτική ημερομηνία την 31/12/2010, μαζί με την περαίωση της τελευταίας δεκαετίας που θεωρεί όλους του επαγγελματίες, εμάς δηλαδή, εκ προημίου απατεώνες και κλέφτες.

Πώς να μην πάει ο άλλος χαρούμενος να ψηφίσει τους κυβερνητικούς υποψηφίους; Τόση φροντίδα και... περίθαλψη δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας...

Η δικιά μου συμβουλή προς τους υποψηφίους είναι, για τις δυο μέρες που έμειναν, να... χαμηλώσουν τους τόνους και να κάνουν πιο διακριτική την παρουσία τους. Ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει. Ας προσέξουν να μην «ξεσπάσει» πάνω τους. Μπορεί και να μην φταίνε...

Πλήγμα το κλείσιμο της «Απογευματινής»

Posted in Δημοσιογραφικά

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει την ιδιοκτησία της εφημερίδας «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», που οδηγεί ένα ιστορικό έντυπο σε κλείσιμο αφήνοντας κυριολεκτικά στο δρόμο 130 εργαζομένους.

Ύστερα από τέσσερις μήνες ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, μη καταβολή δεδουλευμένων, εκμετάλλευσης της ανοχής και υπομονής των εργαζομένων, η ιδιοκτησία της εφημερίδας, με τον πλέον κυνικό τρόπο, προσφεύγει στη διαδικασία της πτώχευση, με συνέπεια:

  • Οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα να στερούνται και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις, επιδότηση ανεργίας…).
  • Η ενημέρωση να υφίσταται πλήγμα, αφού αποδεικνύεται ότι ακόμα και μια ιστορική εφημερίδα μπορεί απλά να σταματήσει να υπάρχει, όταν τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της –σε άλλους τομείς, όπως τα δημόσια έργα– παύουν να εξυπηρετούνται από την ιδιότητα του εκδότη.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ ζητάει από την Κυβέρνηση να σταματήσει να παρακολουθεί ως Πόντιος Πιλάτος τις εξελίξεις και να αναλάβει τις ευθύνες της για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα ΜΜΕ. Να αντιληφθεί ότι τα ειδικά προνόμια που απολαμβάνουν οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ χρησιμοποιούνται για τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και όχι για την ενημέρωση του πολίτη.

Ταυτόχρονα, καλεί τους εργαζομένους στα ΜΜΕ σε αγώνα για το δικαίωμα στην ενημέρωση, το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα στην επιβίωση.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Επιστολή στην υπουργό Εργασίας από ΓΣΕΕ

Posted in Επικαιρότητα

Πόσο ευγενικός μπορεί να είναι κανείς όταν προσπαθεί να πει σε μια υπουργό Εργασίας σοσιαλιστικής κυβέρνησης πως επιβάλλεται να σέβεται του νόμους που προασπίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων; Η ΓΣΕΕ ξεπέρασε κάθε λογική. Ιδού η επιστολή που έστειλε σήμερα στην κ. Κατσέλη:

Κυρία Υπουργέ,

Ακρογωνιαίοι λίθοι του νομικού οικοδομήματος των συλλογικών συμβάσεων στη χώρα μας, σε απόλυτη εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, είναι οι διατάξεις που ορίζουν ότι:

α) Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΕΓΣΣΕ) καθορίζουν τους ελάχιστους όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.
β) Αν η σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τους εργαζόμενους.
γ) Δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό Εργασίας να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ή επαγγέλματος συλλογική σύμβαση εργασίας (σ.σ.ε.) η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος.

1. Όσον αφορά τη δυνατότητα για κήρυξη σ.σ.ε. ως γενικώς υποχρεωτικής, με δηλώσεις σας φαίνεται να συμμερίζεσθε ότι η αντίθετη πρόβλεψη στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο αφενός θα προκαλέσει αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων αφετέρου ότι αντιβαίνει στη συνταγματική αρχή για δικαίωμα ίσης αμοιβής για όμοια εργασία.
2. Όσον αφορά στη γενική πρόβλεψη του επικαιροποιημένου Μνημονίου ότι η Κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι οι συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων, η ΓΣΕΕ επανειλημμένα έχει διατρανώσει τη θέση της ότι νομοτελειακά αυτό θα οδηγήσει σε εργασιακή ζούγκλα, σε διάλυση των εγγυήσεων που παρέχουν οι συλλογικές συμβάσεις και στην ανάδειξη των ατομικών συμβάσεων εργασίας ως ρυθμιστή των όρων εργασίας, καθεστώς κατάφωρα αντίθετο προς θεμελιώδεις διατάξεις του ελληνικού Συντάγματος και της διεθνούς έννομης τάξης.

Θεωρούμε ότι η παρ. 7 του άρθρου 2 του Ν. 3845/10 είναι αλυσιτελής και νομικά μετέωρη διάταξη, σύμφωνα με την οποία τα διάφορα είδη σ.σ.ε. μπορούν «ν’ αποκλίνουν» μεταξύ τους, καταλείποντας σε υπουργική απόφαση την εξειδίκευση.

Παρόλο που η νομοθετική διάταξη αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, δεν μπορεί να παράξει έννομα αποτελέσματα, δεδομένου ότι παραμένουν με ισχύ άλλες θεμελιώδεις διατάξεις του Ν.1876/90 περί συρροής συμβάσεων με κριτήριο υπερίσχυσης την ευνοϊκότερη ρύθμιση, όπως και της υπερίσχυσης της ΕΓΣΣΕ έναντι όλων, ήδη κάποιοι (ελάχιστοι) επιτήδειοι εκμεταλλευόμενοι τη γενικευμένη σύγχυση έσπευσαν να επωφεληθούν με ιδιοτελείς σκοπούς, επικαλούμενοι προσχηματικά δικαίωμα από μία μη νομικά εφαρμόσιμη διάταξη.

Μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων σας αναλάβατε τη δέσμευση ότι θα ρυθμίσετε (νομοθετικά) το ζήτημα, αναγνωρίζοντας ότι η διάταξη αυτή δεν πρέπει να έχει γενική, οριζόντια εφαρμογή αλλά θα αφορά μόνο επιχειρήσεις, που αποδεδειγμένα και με αντικειμενικά κριτήρια απειλούνται να κλείσουν, ώστε να μην απολυθούν εργαζόμενοι, ότι θα ισχύει μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, με κατώφλι πάντοτε την ΕΓΣΣΕ και ότι θα αποτελεί μέρος ενός γενικότερου σχεδίου διάσωσης της επιχείρησης με σύμπραξη Τραπεζών, δανειστών κλπ.

Η καθυστέρηση υλοποίησης της δέσμευσής σας αυτής έχει επιτρέψει σε επιτήδειους να επωφεληθούν, όπως προελέχθη, της συγχύσεως που προκάλεσε η «πονηρή» διάταξη του άρθρου 2 παρ.7 του Ν.3845/2010 και κατ’ επέκταση να πυροδοτηθεί σειρά δημοσιευμάτων στον Τύπο και στην Τηλεόραση, που τροφοδοτούνται από άστοχες και άκαιρες δηλώσεις αλλά και αναλύσεις, προβλέψεις, εκτιμήσεις ειδικών και μη.

Η ΓΣΕΕ, κυρία Υπουργέ, θεωρεί ότι πρέπει να λάβετε άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία για ν’αποσαφηνισθεί το θολό τοπίο και να σταματήσει η πλήρης εργασιακή ανασφάλεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι, στην κατεύθυνση σεβασμού του Συντάγματος, των Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας και του ευρωπαϊκού νομικού και κοινωνικού κεκτημένου, το οποίο είναι αδιανόητο να εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων εργαζομένων πλην των Ελλήνων με την άσχετη και προσχηματική επίκληση των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας. Άλλωστε ούτε η απαιτούμενη Ανάπτυξη ούτε η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας προϋποθέτουν την κατεδάφιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν ήδη υποστεί δυσανάλογες θυσίες για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Με τιμή
Ο Πρόεδρος                         Ο Αναπλ. Γ. Γραμματέας

Γιάννης Παναγόπουλος              Στάθης Ανέστης

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA