Κόσμος περιμένει υπομονετικά στην ουρά για να ψηφίσει... Όχι, το στιγμιότυπο δεν είναι από το δικό μου εκλογικό κέντρο στα Σεπόλια...

Η μέρα ξημέρωσε πολύ όμορφη σήμερα. Κοντεύει μεσημέρι κι έχει έναν ήλιο έξω υπέροχο. Αν δεν ήταν η ψυχρούλα του Νοέμβρη μέχρι και για... μπάνιο θα άξιζε να πάει κανείς.

Στην τηλεόραση από το πρωί οι τηλεοράσεις έχουν πιάσει “στασίδι” με τα ειδησεογραφικά τους προσαρμοσμένα στο κλίμα των ημερών. Συνδέσεις με τα εκλογικά κέντρα που ψηφίζουν οι πολιτικοί αρχηγοί και οι υποψήφιοι των συνδυασμών που θεωρούνται “μεγάλοι” και που συνήθως συνοδεύονται από... βαρύγδουπες δηλώσεις.

Γύρω στις 12.30 στο δικό μου εκλογικό κέντρο υπήρχαν ελάχιστοι ψηφοφόροι. Γενικότερα στο σχολικό συγκρότημα οι προσερχόμενοι ήταν λίγοι. Δεν υπήρχαν ούτε καν υποψήφιοι να μοιράζουν σταυρωμένα ψηφοδέλτια. Μόνο στα πέριξ υπήρχαν κάτω πεταμένες κάρτες και φυλλάδια υποψηφίων.

Μέσα σε 10' μπορεί και λιγότερο, είχα ασκήσει το εκλογικό μου δικαίωμα. Τηλεφώνησα και στην Ειρήνη να περάσουμε να την πάρουμε και να πάμε μαζί να ψηφίσουμε, στο ίδιο εκλογικό κέντρο, αλλά αρνήθηκε.

Ποιους να ψηφίσει; Αυτοί που ψήφισε την τελευταία φορά στις βουλευτικές εκλογές, έναν χρόνο πριν, με τις πολιτικές του συνέβαλαν στα να απολυθεί από τη δουλειά της. Δεν επέμενα. Καταλαβαίνω την πίκρα της. Όπως και τόσων άλλων χιλιάδων που θα αρνηθούν συνειδητά σήμερα να πάνε στην κάλπη και να ψηφίσουν...

Στην επιστροφή πάντως περάσαμε μια βόλτα από το σπίτι της. Η ίδια σηκώθηκε πριν από καμιά ώρα (είχαν χθες, ως αργά το βράδυ επισκέψεις φίλων) και κάνει οικοκυρικές εργασίες, ενώ ετοιμάζει το μεσημεριανό στην κουζίνα της.

Κάθισα στη βεράντα να πιω ένα σκέτο ελληνικό καφέ που μου έφτιαξε. Είναι πραγματικά ωραία, μεσημεριάτικα εδώ. Ο ήχος από το τιτίβισμα των πουλιών “μπερδεύεται” με τη μουσική από το εσωτερικό του σπιτιού της Ειρήνης. Ρουφώ την κάθε στιγμή...

Κι άλλοι ψηφοφόροι περιμένουν στη σειρά τους να μπουν στο εκλογικό τους τμήμα...