Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Κάποιοι πρόλαβαν και πέταξαν χαρταετό

Posted in Επικαιρότητα

Ψηλά πετούν οι χαρταετοί τη καθαροδευτέρα... Κάτω η θλιβερή κατάληξη, αγκιστρωμένοι πάνω στα δέντρα, αναζητούν κάποιον να τους κατεβάσει. Κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο μερικές φορές...

Προσωπικά δεν είναι στο φόρτε μου το πέταγμα του αετού. Δεν το συνήθισα να το κάνω από τα παιδικά μου χρόνια, στο χωριό το έθιμο δεν ήταν στις πρώτες προτεραιότητες, αλλά ευτυχώς, παρά τον κακό καιρό, αρκετοί ήταν αυτοί που πρόλαβαν και τον πέταξαν τον χαρταετό τους.

Το μεσημέρι, μετά τη λαγάνα και την ταραμοσαλάτα, είπαμε με τον Λάμπρο να πάμε στο περιβαλλοντικό πάρκο Τρίτση, στον παράδεισο ανάμεσα στο Ίλιον και τους Αγίους Αναργύρους. Κάνει υπερβολικό κρύο, αλλά είπαμε να... νοιώσουμε τη σημαίνει καθαροδευτέρα.

Γύρω στις 4 οι τελευταίοι χαρταετοί είναι με δυσκολία στον ουρανό. Ο αέρας δε βοηθούσε. Όσοι το προσπαθούσαν, είχαν την αποτυχία εξασφαλισμένη. Πολλοί χαρταετοί είναι “σκαρφαλωμένοι” πάνω σε δέντρα. Φαίνεται πως κόπηκαν τα σχοινιά τους και κατέληξαν πάνω στα, χωρίς φύλλα, δέντρα. Άσε που είναι λεπτά τα κλαριά και με δυσκολία ανεβαίνει κάποιος για να κατεβάσει τον χαρταετό του. Έτσι μένουν εκεί πάνω, δείγμα της προσωρινής δόξας τους στον αττικό ουρανό.

Ρίχνει ελαφρό χιονόνερο. Τα χέρια παγωμένα, αλλά το περπατήσαμε λίγο το πάρκο. Έχει αλλάξει. Είχα χρόνια να έρθω και βλέπω αρκετές αλλαγές εδώ.

Πήρα στον Λάμπρο λουκουμάδες με σοκολάτα και καθίσαμε λίγο μέχρι να τους φάει. Ύστερα πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Δεν είναι να καθίσει κανείς περισσότερο. Το κρύο δεν αντέχεται. Αυτός ο καιρός θέλει να είσαι μέσα, με τα καλοριφέρ να καίνε στο φουλ. Γυρίσαμε. Και πρόλαβα να ξαπλώσω λίγο σε σιέστα ζηλευτή.

Αν μ' αρέσει κάτι σ' αυτούς κάθονται είναι η πολυτέλεια του μεσημεριανού υπνάκου. Μ' αρέσει, τη θέλω, αλλά λόγω του τρεξίματος της δουλειάς τις καθημερινές δεν μπορώ να την έχω.

Το εκμεταλλεύτηκα λοιπόν λοιπόν αυτή την καθαροδευτέρα. Η αίσθηση μου είναι ότι έφυγε πολύ γρήγορα κι αυτό το τριήμερο. Με τις θερμοκρασίες πολύ στα κάτω τους. Δεν ξέρω αν χιονίζει έξω... Δεν έχω το κουράγιο να βγω. Το χουχούλιασμα είναι μοναδικό κάτι τέτοιες ώρες. Από αύριο το πρωί επιστρέφουμε στη δουλειά.

Μια βόλτα σε ένα διάλειμμα βροχής

Posted in Επικαιρότητα

Περπατάμε με τον Λάμπρο στο άλσος της Νέα Φιλαδέλφειας. Η υψομετρική διαφορά είναι ήδη αισθητή...

Η τελευταία αποκριά τις είχε τις βροχές της. Όχι πως τη χάλασε στους καρναβαλιστές, άμα έχεις τη διάθεση, τίποτα δεν είναι σε θέση να στη χαλάσει, ακόμα και ο καιρός.

Χθες το μεσημέρι, κάπου ανάμεσα σ' ένα μαυρισμένο καιρό στην Αθήνα που το πήγαινε για βροχή, βρήκαμε τον καιρό να πάμε μια βόλτα στοάλσος της Νέας Φιλαδέλφειας. Ήταν ωραία. Ο ήλιος έπαιζε το... κρυφτούλι του ανάμεσα στα σύννεφα, καφτός, ζεστός, σχεδόν ανυπόφορος ώρες – ώρες. Έψαχνες λίγο ίσκιο να καθίσεις. Κι ας ήταν η παγωνιά μπόλικη...

Όντως, δεν κράτησε πάνω από δυο ώρες αυτή η χαρά Θεού. Αρκετή όμως για να... παιχνιδίσει το μάτι μας στο πράσινο, περπατώντας στους πεζόδρομους του άλσους, ανάμεσα στα ψηλά δέντρα και την πρασινάδα που έχει φουντώσει αυτόν τον καιρό.

Ακόμα κι ένα περιβόλι από γιγάντιες τσουκνίδες μοιάζει όμορφο στο μάτι που τις χαζεύει με την ώρα.

Ο Λάμπρος “παίζει” με τα παγκάκια. Πηδάει σαν κρι κρι στα υπερυψωμένα πλατωματα κι έτσι ψηλός όπως είναι, μοιάζει θεόρατος. Βλέπω τη διαφορά μας στη φωτογραφία και γελάω.Πόσο μεγάλωσε αυτή η “υποψία” ανθρώπου...

Στο πάρκο δεν κυκλοφορούν πολλοί άνθρωποι. Παρ' όλα οι σερβιτόροι κάνουν άθλιο σέρβις. Απογοητευτήκαμε. Ύστερα από μισή ώρα αναμονής σηκωθήκαμε και φύγαμε. Πήγαμε στο ζαχαροπλαστείο της ΧΑΡΑΣ στα Πατήσια και απολαύσαμε γρήγορα και άνετα το παγωτό, το σερβίρισμα και την καλή ποιότητα του. Παγωτό μες στο χειμώνα, απόλαυση μεν, δοκιμασία όμως για το λαιμό που ήδη αρχίζει και κάνει τις κόνξες του.

Μισή ώρα μετά, άρχισε η βροχή που κράτησε ώς αργά το βράδυ. Την αρχή δυνατή και μετά απαλή, σιγανή, τακτική... Λες να 'χουμε χιόνι αύριο;

Ήσυχα τα δρομάκια στο άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας...

Οι πολιτικοί μονοπώλησαν τα καρναβάλια

Posted in Επικαιρότητα

Χθεσινές εικόνες από το Πατρινό Καρναβάλι που έτσι κι αλλιώς κάνει τη διαφορά. Απολαύστε το.

Ούτε προφήτες να είμαστε. Τα λέγαμε και τις προηγούμενες μέρες. Οι πολιτικοί, η "τρόικα" και το ΔΝΤ μονοπώλησαν τα καρναβάλια φέτος σ’ όλη την Ελλάδα, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για όλα τα σατιρικά άρματα που σκόρπισαν το γέλιο, δίνοντας μια νότα αισιοδοξίας, μεσούσης της οικονομικής κρίσης.

Στο μεγαλύτερο καρναβάλι της Ελλάδας και το πιο φημισμένο διεθνώς, στο «Πατρινό Καρναβάλι», οι καρναβαλιστές αψηφώντας τη βροχή ξεχύθηκαν στους δρόμους σ' ένα "ξέφρενο γλέντι" κι έγιναν μια παρέα με τους επισκέπτες της αχαϊκής πρωτεύουσας. Ο Γιώργος Παπανδρέου αγκαλιά με τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί, ο Πάγκαλος να τρώει με "χρυσά κουτάλια" αλλά "μόνος του" και ο Παπακωνσταντίνου "φακίρης" να προσπαθεί να βγάλει τα χρήματα από το σακούλι. Δεν θα μπορούσε να λείπει το άρμα "τσίρκο η τρόικα" με τα τρία μέλη της Τόμσεν, Ντερούζ και Μαζούχ να προσπαθούν να δαμάσουν... θηρία. Αίσθηση προκάλεσαν επίσης τα άρματα "Οικονομική Κροίσοι" για όσους επωφελήθηκαν από την κρίση και "σοσια-ληστές" που σατίριζε το κυβερνών κόμμα.

Με μεγάλη άνοδο τα τελευταία χρόνια και πολλούς επισκέπτες, το καρναβάλι της Ξάνθης ξεχώρισε και φέτος παρά τη λιτή διοργάνωση. Τίτλος του καρναβαλιού "Διεθνής Νομισματική Τρέλα" με πρωταγωνιστή ποιόν άλλο; το ΔΝΤ. Από τα άλλα γκρουπ "οι νοικοκυρές σε απόγνωση" γιατί το ΔΝΤ βάζει χέρι στο καλάθι τους και ο Πάγκαλος με την ταμπέλα "μαζί τα φάγαμε, χώρια πεινάμε".

Ευτυχώς, έχουμε ακόμα χιούμορ σ' αυτόν τον τόπο...

  • Στοιχεία παρμένα από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι ομάδες που πήραν μέρα στο φετινό Ρεθυμνιώτικο Καρναβάλι...

Παγωμένο Σάββατο στη λαϊκή...

Posted in Επικαιρότητα

Τραγούδια των ημερών... Κάποιοι τυχεροί φίλοι, όπως ο Κώστας Κίτσιος, βρίσκονται κι' όλας στους τόπους που γίνονται καρναβάλια... Στη φωτό κάτω, ο Δημάκος, όταν είχαμε πάει, πέρσι, στο κάμπιγκ της ΟΜΕ ΟΤΕ στην Τέμενη, για την ετήσια Συνέλευση των Αντιπροσώπων της  ΠΕΤ ΟΤΕ. Φέτος η διαδικασία πέφτει Απρίλη και ο καιρός ελπίζω να είναι κάπως καλύτερος...

Να μη... χαλάσουμε τη συνήθεια, είπαμε κι αυτό το Σάββατο να πάμε λαϊκή. Χρειαζόμαστε πράγματα για το τριήμερο, αφού δεν μπορέσαμε να φύγουμε και θα τη βγάλουμε κατ' οίκον. Αλλά κάνει πολύ κρύο βρε αδερφέ. Τα χέρια μου έχουν παγώσει. Λίγο έβγαλα τα γάντια της μηχανής και πάγωσα. Δεν είναι να το κάνεις ρούπι από το σπίτι αν δεν έχεις σοβαρό λόγο να βγεις.

Ψωνίσαμε λοιπόν... Είναι κι η Καθαρή Δευτέρα μπροστά μας που χρειάζεται ειδικές προμήθειες. Τι να κάνουμε. Έτσι το θέλουν τα έθιμα. Κι εμείς προσαρμοζόμαστε.

Φυσικά και θα πάρουμε ένα μεγάλο χταπόδι και χαλβά οπωσδήποτε. Και ταραμά για να κάνουμε τη σαλάτα που θα συνοδέψει τη λαγάνα. Φρούτα, λαχανικά και λίγο κρέας βραστό, μ' αυτόν τον καιρό πάει τέλεια.

Στη λαϊκή ο κόσμος βρίσκει πολλά πράγματα, μόνο που, σα να μου φαίνεται, ο κόσμος είναι πιο λίγος σήμερα. Λες κι έφυγαν εκτός Αθηνών για το τριήμερο ή η ακρίβεια να έχει να κάνει και με τον κόσμο; Λιγότερα χρήματα, λιγότερα έξοδα.

Εξυπηρετούμαστε γρήγορα. Μόνο που δεν τα χωράει πια η μηχανή όση καλή διάθεση κι αν έχουμε, τόσα πράγματα. Ίσως θα έπρεπε να... δούμε σοβαρά την υπόθεση ενός τρέιλερ για τη λαϊκή, ειδικά. Χάρμα θα είναι πίσω από την μπέβερλι...

Ο καιρός συνεχίζει να είναι κακός. Πέρα από την παγωνιά άρχισε να ρίχνει και χοντρές ψιχάλες. Όχι δεν το έφτασε μέχρι τη βροχή, αλλά είναι ενδεικτικές των προθέσεων.

Να που η ΕΜΥ, για άλλη μια φορά, φαίνεται ότι θα πέσει μέσα. Αν δούμε και... χιόνια μετά το μεσημέρι της Δευτέρας, θα τα έχουμε δει όλα. Φυσικά μια έκφραση είναι, αλλά όλα τα παράξενα με τον καιρό τα έχουμε ζήσει. Εδώ θα κωλώσουμε τώρα;

  • Να ρίξουμε μια ματιά ΕΔΩ και να δούμε τι γίνεται τώρα, στο καρναβάλι της Πάτρας;

Τελευταίο διήμερο αποκριάς

Posted in Επικαιρότητα

Άλλο ένα αποκριάτικο τραγούδι με σατιρική διάθεση. Θα το ακούσομε πολύ αυτές τις μέρες στα καρναβάλια... Χορεύει ο Στέφανος Γανωτής από τη γειτονιά και την "Περπερούνα".

Είμαστε στο τελευταίο διήμερο της καρναβαλικής περιόδου. Ναι, αν δεν το έχετε καταλάβει αυτή η Δευτέρα είναι... Καθαρή!

Έχετε ακόμα μια μοναδική ευκαιρία να ντυθείτε μασκαράδες και να τηρήσετε τα έθιμα των ημερών. Δεν μπορείτε να πείτε: Το Site κάνει ότι μπορεί για να είναι μέσα στην επικαιρότητα...

Σου μιλώ και κοκκινίζεις... Απόκριες είναι, δεν πρέπει...

Επιμένει στις κινητοποιήσεις η ΟΜΕ

Posted in Επικαιρότητα

Να, πώς γίνονται οι καταλήψεις. Το βίντεο το τράβηξαν απεργοί της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ από την κατάληψη της Χαλκονδύλη. Την προηγούμενη εβδομάδα, όταν μπήκαν με ακτιβίστικες μεθόδους και κρέμασαν εκείνο το τεράστιο πανό. “Δεν πουλάμε και δεν πουλιόμαστε”.

Διευρύνει τις κινητοποιήσεις της η ΟΜΕ - ΟΤΕ σχετικά με τις απολύσεις που σχεδιάζονται στον Οργανισμό και τα μέτρα για την μείωση λειτουργικού κόστους που προωθεί η διοίκηση του Οργανισμού. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

"Η Ε.Ε της ΟΜΕ-ΟΤΕ εκτιμά ότι ο αγώνας θα είναι μακρύς και η κλιμάκωση, η ένταση αλλά και το σύνολο των κινητοποιήσεων - παρεμβάσεων θα πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένη στρατηγική. Στη βάση αυτή για την εβδομάδα που έρχεται 8/3/- 11/3/2011 θα πραγματοποιηθούν οι παρακάτω δράσεις :

  • Σε όλα τα κτίρια του ΟΤΕ και COSMOTE καθημερινές παρεμβάσεις και ενημερώσεις των εργαζομένων καθώς και απεργιακά μέτρα.
  • Την Πέμπτη 10/3/2011 στις 10 π.μ. θα δοθεί κοινή αποκαλυπτική Συνέντευξη Τύπου της Ομοσπονδίας και του Συλλόγου Εργαζομένων COSMOTE στα γραφεία της Ομοσπονδίας και στις 4 μ.μ. θα γίνει συγκέντρωση εργαζομένων στα γραφεία Ομοσπονδίας ( Σταδίου 15 ) και πορεία διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και τη Βουλή.
  • Ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα εφαρμόζοντας τις αποφάσεις των Πρωτοβάθμιων Σωματείων Μελών της ΟΜΕ-ΟΤΕ και της ΟΜΕ-ΟΤΕ, οι εργαζόμενοι προστατεύουν τα εργασιακά τους δικαιώματα ακυρώνοντας στην πράξη τις μονομερείς αποφάσεις της Διοίκησης.
  • Tην Παρασκευή 11/3/2011 θα συνεδριάσει το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΜΕ-ΟΤΕ για λήψη αποφάσεων συνέχισης του αγώνα με κατάρτιση απεργιακού προγράμματος.
  • Επιπροσθέτως οι Νομικοί Σύμβουλοι της ΟΜΕ-ΟΤΕ, των Σωματείων Μελών και της ΓΣΕΕ θα προβούν σε ανάλογες νομικές κινήσεις απέναντι στις παράνομες αποφάσεις των Διοικήσεων

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ καλεί τις Διοικήσεις του Ομίλου να αποσύρουν τις απολύσεις και τις μονομερείς αποφάσεις τους, γιατί καθημερινά χρεώνονται αυτοί και αποκλειστικά τη ζημιά που προκαλείται στους πελάτες συνδρομητές και στην επιχείρηση και να προσέλθουν στο τραπέζι της διαβούλευσης".

  • Η ανακοίνωση της ΟΜΕ ΟΤΕ με την ατυχή έκβαση της τριμερούς. Δείτε την ΕΔΩ.
  • Κι ΕΔΩ δείτε πώς παρουσιάζουν το θέμα οι εφημερίδες.

Αποκριάτικο πάρτι στο σχολείο

Posted in Μαρτυρίες

Τα παιδιά μας ντυμένα μασκαράδες. Δείτε αυτό το τρίο που... σκοτώνει. Στο κέντρο ένας άγγελος, δεξιά του ένας φιλήσυχος διαβολάκος και αριστερά του ένας αστυνομικός σε... θυλική έκδοση όλα...

Πήγα μια βόλτα από το σχολείο του Λάμπρου. Έχουν πάρτι μεσημεριάτικα. Προσφορά από το Σύλλογο Γονέων του σχολείου για όλα τα παιδιά. Για τρεις ώρες το διασκέδασαν με την ψυχή τους.

Οι περισσότεροι είναι ντυμένοι μασκαράδες. Μερικοί με πολύ ευφάνταστες στολές, άλλοι απλά με μια μάσκα ή με ένα πρόχειρο μακιγιάζ. Έχουν κλείσει τις κουρτίνες και χορεύουν στην αίθουσα εκδηλώσεων. Το διασκεδάζουν με το δικό του τρόπο που, πρέπει να το πω αυτό, έχει διαφορά με τον τρόπο που το κάναμε στην ηλικία τους.

Μερικά παιδιά έχουν βγει στην αυλή και παίζουν. Φανταστείτε τώρα την εικόνα ενός παπά με γένια, ράσα και πετραχείλια να... παίζει μπάσκετ. Το γέλιο εξασφαλισμένο.

Μια νοσοκόμα του ελληνικού ερυθρού σταυρού έχει πάρει παραμάσχαλα δυο - τρεις μασκαράδες και προσπαθεί να τους συνεφέρει. Άψογα τα μέλη του Δ.Σ.του Συλλόγου που ήρθαν να βοηθήσουν να κυλίσει όμορφα η εκδήλωση, χωρίς παρατράγουδα. Όλα πάνε καλά, χωρίς προβλήματα...

Τζάμπα ήρθα κι εγώ να βοηθήσω... Παρατηρητής απλός είμαι, σε μια γωνιά ήσυχη στο προαύλιο του σχολείου να καταγράφω εντυπώσεις.

Με βλέπει η Μαριάννα. «Κρατάς απουσίες;» μου λέει. Πότε το έκανα; Τώρα θα το κάνω;

Μερικά πιτσιρίκια βιάζονται να... μεγαλώσουν. Κρατάνε με... μαγκιά το τσιγάρο και περιφέρονται έξω, αδιάφοροι για το ποιος τους κοιτάζει.

Ένα παιδιά ρίχνει «σύρμα» ότι ο Σύλλογος μοιράζει κρουασάν Molto και τρέχουν να πάρουν. Παιδιά πάντα... Δεν τους φτάνουν τα αναψυκτικά, θέλουν και κρουασάν.

Άλλα είναι κολλημένα στα κινητά τους και στέλνουν ή διαβάζουν SMS. Έχουν πάντως ένα δικό τους τρόπο με το οποίο αντιλαμβάνονται τις απόκριες. Εντελώς ξεχωριστό από το συνηθισμένο.

Άλλα μ' αρέσουν, άλλα όχι. Τι να κάνω, το «υπομένω». Όπως τα... υπομένουμε όλοι εμείς οι κάπως μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι. Όμως οι αποκριές χρειάζονται τις μικρές ανοχές μας. Έτσι δεν λέμε; Ε, το κάναμε στο σχολείο κι όλα πήγαν περίφημα.

Δεν έλειψαν βέβαια και οι... λίγο μεγαλύτεροι, φίλοι των παιδιών δήλωναν, που ήταν εκεί στο προαύλιο χωρίς όμως να δημιουργού προβλήματα.

Και του χρόνου να 'μαστε καλά, να το ξανακάνουμε!

Πλούσιος ο πάγκος του Συλλόγου Γονέων, ξεδίψασε με τα αναψυκτικά και τα νερά  του, τους μαθητές...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA