Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Άρχισε να ζεσταίνει, επικίνδυνα, ο καιρός

Posted in Επικαιρότητα

Μια μέρα θα ήθελα, χαλαρά, χωρίς πίεση να μπορούσα να απολαύσω τον καφέ μου... Να δω το Site μου, το Blog μου, τα e-mail μου... Να διαβάσω σημειώσεις φίλων που γράφουν με την καρδιά και όχι με το μυαλό τους. Αυτά μας έχουν λείψει, αυτά θέλω, αυτά πεθυμά η ψυχή μου...

Έχω την αίσθηση πως το καλοκαίρι ήρθε για να μείνει. Μικρά «ξεσπάσματα» σε βροχές, είναι μόνο για... ξεκάρφωμα. Το βλέπω σε μένα που κινούμαι στο κέντρο με τη μηχανή. Δεν ξέρεις πια πώς να ντυθείς και τι να βάλεις...

Το Σαββατοκύριακο άρχισα να φοράω το κοντοπαντέλονο και τις κοντομάνικες μπλούζες. Έτσι πήγα στο συλλαλητήριο το περσμένο Σάββατο, έτσι και την Κυριακή στη συνεστίαση που με είχε καλέσει η Σούλα.

Αλλά εκεί δεν είχα λόγους να είμαι αλλιώς. Στη δουλειά κινούμαι σε γραφεία και πρέπει να κρατάω τους τύπους.
Ο Γιώργος με δούλευε χθες. "Με τα ρούχα του Σαββάτου έπρεπε να έρθεις» μου είπε. Χαμογελαστά... Με είχε δει στο συλλαλητήριο και με πείραζε. Λες να μην το ήθελα εγώ; Αλλά πώς; Έχω και την εφημερίδα μετά, μέχρι αργά το βράδυ...

Στο γραφείο άρχισα να βάζω αιρκοντίσιον. Δεν μου φτάνει που ανοίγω το παράθυρο στον ακάλυπτο. Η δροσιά που έρχεται είναι λίγη... Ξέρω πως δεν είναι ότι καλύτερο, αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Έχω αρκετή δουλειά που πρέπει να βγει ώς την παραπάνω εβδομάδα. Γράψιμο, στήσιμο σελίδων, αποδελτίωση, φωτοτυπίες, μη θαρρείς, κεφάλι δεν σηκώνω...

Μ' αρέσει όμως... Και μόνο στην ιδέα ότι σε 15 μέρες θα είμαι στο χωριό μου για ένα ολόκληρο μήνα, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Ποια ζέστη τώρα είναι ικανή να σταματήσει τον οίστρο και να βάλει χαλινάρι στη δημιουργική σκέψη.

Πρέπει να δω και τους ανθρώπους του ΤΥΠΟΥ, αφού ολοκληρώσω τον ΚΡΕΟΝΤΑ και να παώ στην ΚΑΜΠΥΛΗ τις πρώτες σελίδες της ΦΩΝΗΣ. Όλα, μέσα σ' αυτή την εβδομάδα...

Και λίγη θάλασσα, παρακαλώ... Λίγη δροσία, οπωσδήποτε...

Ο Ρήγας έχει κέφια...

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό το γατί μας έχει ξετρελάνει, φαίνεται φαντάζομαι και από τις αναρτήσεις που του αφιερώνουμε καθε τόσο. Μεγαλώνει και κάθε μέρα που περνάει του αρέσει και όλο και περισσότερο να παίζει. Τις ώρες δηλαδή που δεν κοιμάται, γιατί, όπως σας έχω πει, ο Ρήγας είναι και υπναράς. Το ωραίο είναι ότι το πέρασμα από τον ύπνο, στον ξύπνιο και το παιχνίδι γίνεται στο πι και φι... Ο μικρός δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο. Έχει εγκληματιστεί πια στο χώρο, κοντεύει και δυο μηνών και έχει γνωρίσει όλα τα δωμάτια του σπιτιού και το μπαλκόνι...


Την Παρασκευή έκανε το πρώτο εμβόλιο του στην κτηνίατρο της γειτονιάς. Είναι άνετος, ήσυχος, δεν δημιουργεί προβλήματα περιμένοντας τη σειρά του. Εξερευνεί μόνο το χώρο. Κι όταν ανεβαίνει στον πάγκο της Ευαγγελίας. είναι αρκετά καλός ως... ασθενής, για την ηλικία του. Επειδή για τον Ρήγα όλα είναι παιχνίδι κάθε στιγμή, κάθε λεπτό δεν χάνει την ευκαιρία για να το επιβεβαιώσει. Τον βλέπω και τον χαίρομαι. Είναι το πιο ευχάριστο διάλειμμα στη ζωή μου... Ακούει το όνομά του και είναι καλοφαγάς. Δεν προλαβαίνεις να του βάλεις φαγητό στο κυπελλάκι του και το 'χει... καθαρίσει...

Ο λαός, ευτυχώς, έχει πάντα χιούμορ

Posted in Επικαιρότητα

Απίστευτοι προπαγανδιστές... Έφτιαξαν με χρήματα του ελληνικού λαού αυτό το βίντεο για να μας πείσουν σχετικά με το πόσο άλλαξε θετικά η ζωή μας. Λες κι εμείς ζούμε σε μια άλλη χώρα... Λες και δε βιώνουμε στο πετσί μας την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα για το αύριο, όλα τα κακά του άκρατου φιλελευθερισμού που επαγγέλλεται μια κατ' επίφαση σοσιαλιστική κυβέρνηση. Και δεν έχουν τσίπα να ντραπούν. Κάφρους μας θεωρούν. Ας τους δώσουμε την απάντηση που τους αξίζει... Μαύρο στους ψεύτες και απατεώνες που μας κλέβουν τη ζωή...

To Greek Prime Minister’s channel έκανε πραγματικά… megahit στο You Tube, καθώς κάποιος ιθύνων νους αποφάσισε, εν μέσω κινητοποιήσεων, συγκεντρώσεων και συνελεύσεων να αναρτήσει το επίσημο βίντεο της κυβέρνησης για το τι έχει… επιτύχει η χώρα απέναντι στο φάντασμα της χρεοκοπίας, με τον ευφάνταστο τίτλο «20 μήνες αγώνας»

Δεν έχει νόημα να σχολιάσει κάποιος το ίδιο το βίντεο, εξάλλου μόλις έγινε αντιληπτή η ανάρτησή του το twitter πήρε φωτιά από μηνύματα που καλούσαν τους χρήστες να το καταγγείλουν ώστε να «κατέβει» από το You tube. Τελικά «κατέβηκαν» πολλά από τα σχόλια των χρηστών που το «στόλιζαν» και απενεργοποιήθηκε η δυνατότητα σχολιασμού... η οποία πάντως επανήλθε (μέχρι στιγμής) σήμερα το πρωί…

Και μαζί με αυτήν εμφανίστηκαν άμεσα και βίντεο-παρωδίες του αρχικού. Αντί οποιασδήποτε πολιτικής ανάλυσης, δείτε δύο από αυτά… Τα σχόλια δικά σας.

  • Από το ΠΟΝΤΙΚΙ.
  • Δείτε ΕΔΩ πως σχολιάζουν το βίντεο το βίντεο - πρόκληση.

Οι πρόσκοποι καθαρίζουν το πάρκο

Posted in Επικαιρότητα

Μια έμπρακτη απόδειξη καθαρισμού του περιβάλλοντος, παγκόσμια ημέρα σήμερα, από τους προσκόπους στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Συνεπείς στο ραντεβού του μικροί και μεγάλοι πήραν τα τσαπιά τους και άρχισαν να καθαρίζουν το πάρκο.

Τους βρήκαμε γύρω στις 12 το μεσημέρι, οργανωμένοι και δυνατοί να είναι μέσα στο πάρκο και να το καθαρίζουν από τα αγριόχορτα. Και δεν ήταν καθόλου λίγα τα άχρηστα που μάζεψαν σε σακούλες οι πρόσκοποι.

Άνετοι και σίγουροι γι' αυτό που κάνουν και με σαφείς οδηγίες από τους αρχηγούς τους που ήταν εκεί, δίπλα τους, οι πρόσκοποι κατάφεραν να μας κάνουν λίγο πιο ευαίσθητους σε θέματα περιβάλλοντος. Αυτός ο παράδεισος μας ανήκει και μας αφορά η καθαριότητά του.

Εδώ μαζεύουν ότι με κόπο κι αγώνα έχουν επιμεληθεί. Τους έβλεπα από το πλάι και τους χαιρόμουνα. Οι πρόσκοποι μας δείχνουν το δρόμο. Θα τον ακολουθήσουμε ή, για άλλη μια φορά θα σφυρίζουμε αδιάφορα, ως να μη μας αφορά το θέμα;

Γεμάτες οι σακούλες από τα σκουπίδια που μάζεψαν οι πρόσκοποι στη σημερινή τους προγραμματισμένη δράση. Μπράβο παιδιά! Το μήνυμα να σεβόμαστε το περιβάλλον και να το προσέχουμε, το περάσατε. Συγχαρητήρια!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο» (Caro diario, 1993)

Posted in Επικαιρότητα


Αγαπημένο μου ημερολόγιο by tvxorissinora

Δείτε την ταινία "Αγαπημένο μου Ημερολόγιο". “Δανεισμένη” από το tvxs.gr αξίζει τον κόπο να διαθέσετε λίγο χρόνο. Εξάλλου με ένα πάτημα του ποντικιού η ταινία “ανοίγει” σε όλη την οθόνη του υπολογιστή και όλα είναι πιο εύκολα πια για να την παρακολουθήσεις...

Το «ημερολόγιο» δεν είναι ένα συμβατικό κινηματογραφικό έργο: από μεγάλο κομμάτι της σπονδυλωτής, αυτοβιογραφικής αφήγησης απουσιάζει πλήρως η μυθοπλασία, με το πρώτο ημίωρο να έχει ελάχιστους διαλόγους. Χωρίζεται σε τρία κεφάλαια που καθένα αφηγείται το χρονικό μιας περιπλάνησης: από γειτονιά σε γειτονιά, από νησί σε νησί, από γιατρό σε γιατρό.

Οι Μορέττι και Ρενάτο Καρπεντιέρι, βασικοί πρωταγωνιστές της ταινίας, περιπλανώνται ανάμεσα σε ηθοποιούς που κάνουν περάσματα λίγων μόλις λεπτών. Η μαγική μουσική του Νίκολα Πιοβάνι κάνει αξέχαστες πολλές σκηνές, με φόντο κατά κύριο λόγο την «αιώνια πόλη», τη Ρώμη.

Με τη συνεχή χρήση τεχνικών ντοκιμαντέρ η ταινία αποτελεί περισσότερο μια προσπάθεια του Μορέτι - ο οποίος μόλις έχει γίνει 40 ετών - να σχολιάσει με χιουμοριστικό τρόπο θέματα όπως η αστικοποίηση, ο τοπικισμός, η διείσδυση της τηλεόρασης και ο εθισμός σε αυτήν, η παιδαγωγική και το σύστημα υγείας... σαν να επρόκειτο για σελίδες ενός προσωπικού ημερολογίου όπου καταγράφει την καθημερινότητά του.

Η παράτολμη σύνθεση που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών συνιστά εν τέλει μια σουρεαλιστική ηθογραφία των αρχών της δεκαετίας του '90 που χαρακτηρίζεται τόσο από αυτοσαρκασμό όσο και από δηκτικό χιούμορ, πολιτικό προβληματισμό, ειλικρίνεια και θάρρος για τη ζωή.

Ειδικά για όσους έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον «Γούντι Άλεν της Ιταλίας», ευχόμαστε Καλή Προβολή!

Σε ζωντανή μετάδοση η πλατεία Συντάγματος

Posted in Επικαιρότητα


NEWS247.GR Live Streaming - Sintagma Square... by Dailymotion_gr_live

Τι συμβαίνει στο Σύνταγμα τώρα... "Δανειστήκαμε" την κάμερα από το NEWS 247. Κάθε απόγευμα, εδώ, έχει ενδιάφέρον. Επιμένουμε να πιστεύυμε ότι κάτι νέο γεννιέται εκεί κάτω...

Για 11η συνεχόμενη μέρα οι "Αγανακτισμένοι" πολίτες βγαίνουν στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων. Κάλυψη λεπτό προς λεπτό από το NEWS 247. Το πλήθος, τα συνθήματα και όλα όσα συμβαίνουν στην πλατεία Συντάγματος

Ακούραστοι οι "Αγανακτισμένοι" πολίτες για 11η μέρα διαμαρτύρονται στο Σύνταγμα και σε άλλες πλατείες άλλων πόλεων της χώρας με το βλέμμα στην αυριανή πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στην οποία στοχεύουν να ξεπεράσουν το φράγμα των 100.000 ατόμων που συμμετείχαν την προηγούμενη Κυριακή, φτάνοντας ακόμα και το 1.000.000.

Το NEWS 247 σας μεταφέρει λεπτό προς λεπτό όλες τις εξελίξεις με live εικόνα, βίντεο και φωτογραφίες.

Συλλαλητήριο ζωής – μικρή η συμμετοχή

Posted in Επικαιρότητα


Τα τηλεοπτικά δίκτυα πολλά, ελληνικά και ξένα. Παίρνουν δηλώσεις από συνδικαλιστές. Δεν ξέρω τι θα παίξουν το βράδυ στα δελτία ειδήσεων γιατί υπάρχει και το άθλιο μοντάζ και παίζουν κι αυτές παιχνίδια.. Εδώ ο Νεκτάριος Δρίτσας από την ΠΕΤ-ΟΤΕ.


Οργανωμένοι οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ότι κι αν πεις. Έχουν απλώσει το πανό τους, έτσι που να είναι μέσα στο τηλεοπτικό κάδρο των δηλώσεων του προέδρου της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλου. Το ζήτημα είναι να περνάει το μήνυμα κι από αυτό ξέρουν καλά οι εργαζόμενοι.


Πολύ πρόχειρο το βήμα των ομιλητών και η μικροφωνική εγκατάσταση που έχουν στήσει μπροστά από την Εθνική Τράπεζα, απέναντι από τα καταστήματα Χόντος. Ούτε κάτι τι υπερυψωμένο ώστε να είναι αισθητή η παρουσία τους. Τίποτα. Άσε που δεν είδα ούτε πρωτοκλασάτα συνδικαλιστικά στελέχη των δύο τριτοβάθμιων οργανώσεων.


Τα πανό απλωμένα στην πλατεία, αλλά η συγκοινωνία δεν έχει διακοπεί στην Ομόνοια. Τα αυτοκίνητα κινούνται κανονικά Τόσοι άλλωστε που είναι οι απεργοί βολεύονται άνετα στα μεγάλα πεζοδρόμια της πλατείας. Δώδεκα η ώρα ξεκινούν για την πορεία. Και οι επαγγελματίες μαζεύουν τα ηχητικά τους...


Το μόνο ενθαρρυντικό είναι ότι βλέπω και το χαίρομαι, πολλούς γνωστούς ανθρώπους ανάμεσα στους διαδηλωτές. Και άλλους που είναι σήμερα σε πόστα εξουσίας, όπως η αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων αρμόδια για τις κοινωνικές δράσεις, Πόπη Γιαννοπούλου και ο αδερφός του Κώστα Σκηνιώτη, ο Γιώργος. Πολύ το χάρηκα που είδα και παιδιά από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που γνωρίζω καλά από τα χρόνια που ήμουν στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Ο ήλιος καίει, μεσημέρι Σαββάτου. Οι προνοητικοί έχουν φορέσει το καπελάκι της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης κι έτσι δεν έχουν ανάγκη να... “πιάσουν” ίσκιο την ώρα της αναμονής πριν το ξεκίνημα της πορείας στο υπουργείο Οικονομίας από τη Σταδίου. Άλλοι φρόντισαν να βρουν θέση στις καφετέριες της Κοτοπούλη...

Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γίνει για να βγει ο κόσμος στους δρόμους. Με ανησυχεί αυτό το φαινόμενο απραξίας. Δεν ζούμε στον ίδιο κόσμο; Δεν αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο τα προβλήματα, δεν μας αγγίζει όλη αυτή η καταστροφική πολιτική;

Στην Ομόνοια σήμερα το μεσημέρι στις 12, μια ώρα μετά το καθορισμένο ραντεβού, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για συλλαλητήριο, στην πλατεία δεν ήταν ούτε 1.000 άνθρωποι. Κι από αυτούς οι περισσότεροι γνωστοί. Συνδικαλιστικά στελέχη πρώτης γραμμής, από τα μεγάλα συνδικάτα της χώρας.

Μόνο που... λείπουν οι απλοί εργαζόμενοι. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς όλοι αυτοί που δεν είναι εδώ, εργάζονται αυτή την ώρα. Η αμφισβήτηση στις συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι μεγάλη. Βάλτε δίπλα – δίπλα το τι συμβαίνει στο Σύνταγμα καθημερινά από τους αγανακτισμένους πολίτες και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Αν υπάρχει άλλη ερμηνεία γι' αυτή την αποχή από τους αγώνες, ευχαρίστως να την ακούσω. Μόνο που, εκτιμώ ότι, είναι λάθος να απαξιώνουμε συνδικαλιστικές οργανώσεις τέτοιες δύσκολες ώρες.

Να μπούμε μέσα σ' αυτές, να αλλάξουμε ότι δεν μας αρέσει, αλλά να δίνουμε καθαρό μήνυμα στην κοινωνία. Αυτά τα θολά, μονόχνοτα δεν βοηθούν σε μια εποχή που η ενότητα είναι περισσότερο από ποτέ, αναγκαία.


Ένας αυθόρμητος προβληματισμός: Πού ήταν όλοι αυτοί που απουσίαζαν από το σημερινό συλλαλητήριο; Δεν αντιμετωπίζουν άραγε αυτοί προβλήματα, δεν ζουν την αγωνία που βιώνουμε όλοι για μας και τα παιδιά μας, δεν τους περνάει από το μυαλό ότι η απουσία αυτή μπορεί να εκληφθεί και ως συναίνεση σ' αυτή την πολιτική που μας σκοτώνει καθημερινά; Η αγανάκτηση, έχω τη γνώμη, ότι δεν πρέπει να εξαντλείται αποκλειστικά στο Σύνταγμα. Η φωνή της αντίστασης πρέπει να ακούγεται παντού... Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξουν ρώτα οι κυβερνώντες...

  • Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ τι  έγραψαν τα Blog γι' αυτό το συλλαλητήριο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA