Τα τελευταία χρόνια, λόγω και της κρίσης των Μνημονίων, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει για τους ανθρώπους.Έχουν αναγκαστεί να αναθεωρήσουν πολλές σταθερές προκειμένου να επιβιώσουν στο νέο περιβάλλον...


Σε ότι αφορά όμως τα συνδικαλιστικά και την πρακτική του συνδικαλίζεσθαι υπάρχει μια κλασική στασιμότητα, λες και δεν πέρασε μια μέρα... Για τους ανθρώπους που τον υπηρετούν υπάρχει η άποψη πως και στις νέεςσυνθήκες όλα μπορουν να γίνουν...


Εδώ στην Τέμενη Αιγιου, μέσα στις εγκαταστάσεις ενός πραγματικά υπέροχου παραθεριστικου κέντρου που έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι υπάλληλοι του ΟΤΕ για τα καλοκαιρινά τους μπάνια και την ξεκούραση τους, κατάκτηση μέσα από την υπογραφή Σ.Σ.Ε., μαζεύτηκαν περίπου 150 αντιπρόσωποι...


Ήταν από όλη την Ελλάδα... Οι περισσότεροι νέοι. Μερικοί ήταν μόλις δυο χρόνων όταν εγώ προσλήφθηκα στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Γιοι πατεράδων που υπηρετούσαν ήδη στον ΟΤΕ, βρέθηκαν σε ένα γνώριμο από το σπίτι τους, περιβάλλον. Αλλά σέβονται το ψωμί που τρώνε...


Είχα φέτος την ευθύνη να καλύψω φωτογραφικά την 34η Συνέλευση των Αντιπροσώπων. Τράβηξα στη διάρκεια του διήμερου περισσότερες από 110 φωτογραφίες. Προσωπικά, αν και κουράστηκα σωματικά (γιατί καθώς μεγαλώνουμε οι δυναμεις μας, μας δοκιμάζουν...) το χάρηκα. Δύο σε ένα: Και εκδρομή και δουλειά...


Όπως είναι φυσικό η προβολή των δράσεων εδώ έγινε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα σε όλη τη διάρκεια των εργασιών της 34ης Σ.Α. μέσα από το χώρο διεξαγωγής της Συνέλευσης και κατά τη διάρκεια της. Χρησιμοποίησα κάθε θεμιτό εργαλείο για να το πετύχω. Το τι έγινε εδώ, στη διάρκεια του διήμερου 22 – 23 Μαρτίου, έγινε αισθητό. Το ειδα στις αντιδράσεις σας...

Ζήσαμε τη φετινή εαρινή ισημερία μ' ένα ταξίδι εκτός Αθήνας, στην Τέμενη Αιγίου όπου ήρθαμε να παρακολουθήσουμε την 34η Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ. Οι φωτογραφές είναι ότι είδαμε με τα μάτια μας στη διαδρομή...

Το ταξίδι ήταν πολύ καλό... Δεν υπήρχε πολύ κίνηση κι εμείς ακολουθήσαμε την κλασική διαδρομή. Εθνική οδό, μέχρι το Κιάτο κι από κει παραλιακά ώς το Αίγιο και τον τελικό προορισμό μας, την Τέμενη.

Στην ταβέρνα της “Αννούλας” δίπλα στη θάλασσα καθίσαμε και φέτος για μεσημεριανό φαγητό. Όπως και πέρσι. Ο καιρός ήταν καλός και η θάλλασσα απέναντι μας γαλήνια και υπέροχη, προκλητική για μπάνιο.

Φτάσαμε νωρίς στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ. Αφήσαμε τη Γωγώ να ξεκουραστεί και με τον Δήμο πήραμε το αυτοκίνητο και γυρίσαμε λίγο πίσω τη διαδρομή από τον παλιό δρόμο, μετά την Ελίκη, προς τη Φτέρη.

Στόχος να βρούμε μερικά από αυτά τα άγρια φυτά, τη φτέρη, στο φυσικό της χώρο. Δεν βρήκαμε, παρά το γεγονός ότι ψάξαμε πολύ. Όμως απολαύσαμε τη διαδρομή. Ήταν υπέροχα εκεί... Τράβηξα ένα πεντάλεπτο βίντεο και όλες αυτές τις φωτογραφίες που κοσμούν τη σημερινή ανάρτηση.

Θα ξαναπάμε σήμερα τομεσημέρι μια βόλτα... Μετά το φαγητό, δτη δίωρη διακοπή της πρώτης μέρα θα το τολμήσουμε. Κι αυτή τη φορά θα πάμε λίγοπιο ψηλά... Μια γιαγιά μας είπε πως εκεί θα βρούμε, οπωσδήποτε. “Είχε κι εδώ” μας τόνισε “αλλά η φωτιά την εξαφάνισε”. Ο κάβουρας από το ποτάμι στα χέρια του Δήμου...

Δείτε το χθεσινό πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ σχετικά με το πώς παρουσιάζουν το θέμα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/03/2014

Το ζήτημα που θέτει η στήλη είναι: Θα την πατήσουμε κι αυτή τη φορά; Θα αποδειχθούμε ένας λαός ευκολόπιστος και πάντα προδομένος; Θα τους δώσουμε τη δυνατότητα (για πέντε ψωροδεκάρες...) να ξεπουλήσουμε την αξιοπρέπεια μας και να ισχυριστούν ότι ο λαός, με τα ποσοστά που τους έδωσε καταδεικνύει ότι επιδοκιμάζει τις πολιτικές τους;

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 22/03/2014 στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Η ζωή είναι αληθινά απρόβλεπτη... Εκεί που έχεις προγραμματίσει να βγεις να πας σε μια δουλειά και πηγαίνεις στο γκαράζ να πάρεις τη μηχανή και πέφτεις πάνω σε ένα... κινηματογραφικό συνεργείο. Απίθανο να συμβεί; Και όμως μου συνέβη χθες το μεσημέρι...


Τελικά πρόκειται για κάποια διαφημιστικά της αστυνομίας και πιο συγκεκριμένα της ομάδας ΔΙΑΣ, που θα παιχτούν στο εξωτερικό προκειμένου να πείσουν πόσο ασφαλής είναι η Ελλάδα. Ήταν μπόλικοι εκεί, με τις μηχανές, τους εξοπλισμούς τους και ακολουθούσαν τις οδηγίες του σκηνοθέτη.


Σκηνοθέτης της ταινίας (ή αλλιώς των διαφημιστικών σποτ) είναι ο Αμερικανός Jonathan English . Τι ξέρουμε γι' αυτόν; Επειδή για μένα ήταν άγνωστος, μου είπαν οι αστυνομικοί που ρώτησα και τον είχαν περί πολλού. Δείτε ΕΔΩ.


Όλοι είχαμε χαζέψει να κοιτάμε πώς οργάνωναν με πολύ ψυχραιμία και υπομονή ένα στιγμιότυπο όπου οι καλοί αστυνομικοί κυνηγούν έναν κακό. Ένας ηθοποιός υποδύονταν τον κακό και επέβαινε σε μια μηχανή κάνοντας σούζες...


Καρέ – καρέ παρακολουθούμε το γύρισμα. Γράφουν τρεις ψηφιακές κάμερες. Ο σκηνοθέτης ζητά να επαναληφθεί το πλάνο. Υπάκουοι οι αστυνομικοί ανεβαίνουν στις μηχανές τους και πηγαίνουν ως τη Σωκράτους που έχει αποκλειστεί από την τροχαία. Περιμένοντας το νέυμα για να ξεκινήσουν...


Πραγματικά εντυπωσιακοί σε ετοιμότητα... Να 'ταν έτσι εκπαιδευμένοι και στην πραγματική ζωή, θα αισθανόμαστε σίγουρα ποιο ασφαλείς... Ας είναι, εμείς χθες απολαύσαμε το γύρισμα ενός διαφημιστικού σποτ. Που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση από τεχνική άποψη...


Το πάρκινγκ του ΠΑΡΗ έγινε ξαφνικά μέρος του σκηνικού για την ταινία. Και οι εργαζόμενοι εκεί, αφού δεν έχουν δουλειά γιατί ο δρόμος είναι αποκλεισμένος για το γύρισμα παρακολουθούν, όπως κι εμείς το γύρισμα... Βρε δόξα που ζει η πλατεία Βάθη.

Πάρτε και μια γεύση από ένα μικρό βίντεο που γυρίστηκε από τον Νίκο, τον άνθρωπο στην πολυκατοικίας μας που είναι σε θέση να γνωρίζει μερικές παραπάνω πληροφορίες. Από κείνον έμαθα ότι δεν πρόκειται για ταινία, αλλά για διαφημιστικά σποτ.

Το φορτηγό που βλέπετε στη φωτογραφία είναι ενός Θραψανιώτη, ενός συγχωριανού μου δηλαδή. Για τους δικούς του λόγους ο άνθρωπος αν και επαγγελματικό εργαλείο το έβαλε αγγελία σε εξειδικευμένο Site και περίμενε να εμφανιστεί ο αγοραστής.


Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, δέχτηκε τηλεφωνικά κάποιες δελεαστικές προτάσεις. Μια από αυτές ήταν από την Αθήνα. Φαινόταν καλή από όλες τις πλευρές, είχε ένα ικανοποιητικό τίμημα και χρήματα τοις μετρητοίς. Μόνος όρος να το φέρει στην Αθήνα για να το παραλάβει...


Μπήκε λοιπόν στην ταλαιπωρία να το βάλει στο καράβι και να ανέβει Αθήνα. Την περασμένη Δευτέρα έφτασε στον Πειραιά. Το άφησε για λίγο στο λιμάνι να κάνει δυο δουλειές κι όταν επέστρεψε το φορτηγό αυτοκίνητο είχε γίνει άφαντο... Λες κι ήταν ένα σπιρτόκουτο...


Την κλοπή την ανέφερε στο Λιμενικό μιας και το συμβάν έγινε μέσα στο χώρο του λιμανιού. Εκ των υστέρων διαπίστωσαν ότι η κλοπή θα πρέπει να είχε προετοιμαστεί προσεκτικά. Όλα τα στοιχεία που είχαν δώσει οι δήθεν αγοραστές ήταν ψεύτικα. Ακόμα και το τηλέφωνο σίγησε μετά από αυτό...


Αν το δημοσιοποιούμε σήμερα και σ' αυτό και σ' άλλα Site είναι γιατί ένα αυτοκίνητο φορτηγό, επαγγελματικό 7,5 τόνων δεν είναι μικρό για να περάσει απαρατήρητο.  Το πρωί είχαμε γράψει εδώ το τηλέφωνο του ιδιοκτήτη και καλούσαμε όποιον άνθρωπο το έβλεπε κάπου να του τηλεφωνούσε. Ε, λοιπόν, του τηλεφώνησαν...


Θα βοηθήσετε ουσιαστικά έναν άνθρωπο που ψάχνει να βρει ένα περιουσιακό του στοιχείο... Το ψέμα και η ανθρώπινη υποκρισία περίσσεψαν στις μέρες μας. Αναδεικνύονται σε επιστήμη. Και κάποιος πρέπει να βάλει ένα φρένο σ' αυτόν τον κατήφορο. Ας το κάνουμε εμείς με την συμπεριφορά μας... Ευτυχώς το αυτοκίνητο βρέθηκε... Απίστευτο, αλλά αληθινό...

Αυτό είναι το εξώφυλλο του τελευταίου φύλλου της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ που ολοκληρώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και στάλθηκε στο πιεστήριο. Δείτε τη πρώτοι ΕΔΩ.

Από τη σημερινή ειδησεογραφία... Είναι το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ που στρέφει τους προβολείς της πάνω σε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αφορά τις παρεμβάσεις που επιχειρεί η συγκυβέρνηση στους μισθούς και τις συντάξεις. Προς τα κάτω φυσικά! Τι έτσι εύκολα νομίζατε ότι θα σωθεί η Ελλάδα;

Όλες οι προγραμματισμένες δουλειές μου βγήκαν στην ώρα τους. Την αρχή ήταν ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ, μετά ο ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων του ΟΣΕ και τώρα η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ τ. 258.

Είναι ωραίο να το βλέπεις να συμβαίνει αυτό. Βεβαίως τίποτα δεν γίνεται με το μαγικό ραβδάκι. Θέλει το χρόνο της κάθε δουλειά και την προσοχή που της αξίζει. Κι αυτή η εποχή είναι σίγουρα δύσκολη...

Την Παρασκευή φεύγουμε για την Τέμενη Αιγίου στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ όπου θα πραγματοποιηθεί η 34η Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ. Και υπάρχουν εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής που πρέπει να γίνουν. Η υλοποίηση τους ασφαλώς και χρειάζεται χρόνος.

Και ίσως γι' αυτό οι μέρες περνάνε σαν αέρας... Την Παρασκευή, ίσως και νωρίτερα, θα είναι στο Σωματείο η ΦΩΝΗ. Για να την πάρουμε μαζί μας στην Τέμενη, όπως και το υπόλοιπο υλικό που θα χρειαστούν οι σύνεδροι για τις ανάγκες της 34ης Σ.Α.

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα... Ύστερα από τόσα χρόνια έχω πια αποκτήσει εκείνη την πείρα που χρειάζεται για να μπορέσω να αντιμετωπίσω κάθε ζήτημα που θα προκύψει... Ναι, αν και φέτος θα έχω τον επιπρόσθετο ρόλο της φωτογραφικής κάλυψης ουδόλως με προβληματίζει το θέμα. Θα το αντιμετωπίσω. Και θα βρω το χρόνο να απολαύσω σαν εκδρομή από το ταξίδι εκτός των ορίων της Αθήνας...

Γιατί μου έχει λείψει αυτό τα τελευταία χρόνια. Πάντα μου άρεσε να βγαίνω εκτός των τειχών. Αλλά οι εποχές άλλαξαν δραματικά και ο καθένας αντιλαμβάνεται πως δεν υπάρχει πια η ίδια ευκολία ώστε να δίνουμε στον εαυτό μας το καλύτερο που μπορούμε.

Ας είναι... Σε ότι αφορά τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ το επόμενο φύλλο τοποθετείται εκεί γύρω στον Ιούνιο καθώς είναι τρίμηνη πια, η έκδοση. Υπάρχει λοιπόν πολύς χρόνος μπροστά μας για να κάνουμε μια έκδοση επαρκή σε πληρότητα θεμάτων που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των τεχνικών του ΟΤΕ, μελών ΠΕΤ ΟΤΕ σε όλη την Ελλάδα.