Οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος μέσα από ΤΑ ΝΕΑ δύο ημερών. Επάνω χθες, κάτω σήμερα. Σαν να μη συνέβη τίποτα στην Ελλάδα η εφημερίδα πανηγυρίζει την... έξοδο μας στις διεθνείς αγορές;

Να και η ESPRESSO που βλέπει την Αθήνα να γίνεται Βαγδάτη μετά τον βομβαρδισμό της Τράπεζας την Ελλάδος με το παγιδευμένο αυτοκίνητο.

Ούτε μια λέξη δεν έγραψε καμιά εφημερίδα την επομένη της απεργίας των δημοσιογράφων ανήμερα της Γενικής Απεργίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Όλα είναι Μέρκελ...

Εκτός τόπου και χρόνου, όπως πάντα η ΕΣΤΙΑ διακρίνει την διεθνή κοινότητα να πανηγυρίζει την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές. Εκτίθεστε βρε παιδιά...

Το ίδιο θέμα από άλλη οπτική βρίσκουμε και στην ΑΥΓΗ. Η επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα παρασύρει σε ένα παραλήρημα εναντίον της θεωρώντας ότι οι πολιτικές λιτότητας που υφιστάμεθα κατευθύνονται από το Βερολίνο.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/04/2014

Διάβασα σε ένα κοινωνικό δίκτυο καταξιωμένο στη συνείδηση του κόσμου αμέσως μετά την απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στην πλατεία Κλαυθμώνος που ως συνήθως δεν ήταν μεγάλη πως έκανε το χρέος της. Η επόμενη απεργία, έλεγε η κάρτα θα είναι είναι το 2020!... Ειρωνεύονται φυσικά το ρόλο της ΓΣΕΕ... Έλεγαν δηλαδή πως δεν είναι δυνατόν να πείσουν τους εργαζόμενους, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν, ότι δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τις πραγματικές ανάγκες τους.

Και μπορεί να μην έχουν άδικο, αλλά αν το μόνο που έχουμε μάθει είναι να ισοπεδώνουμε τα πάντα γύρω μας, σε μια εποχή που δεχόμαστε την πιο σκληρή επίθεση που δέχτηκε ποτέ το εργατικό κίνημα, ποιος είναι αυτός που θα μας βοηθήσει να σταθούμε στα πόδια μας; Ποιος θα μας δώσει μια ανάσα, ποιος θα μας πείσει για την αλήθεια πως ο καθένας μόνος του είναι εύκολος, διαχειρίσιμος στόχος;

Πριν λοιπόν κάνουμε πλάκα ανέξοδα στο Facebook καλά είναι να προβληματιστούμε για μερικά πράγματα:

Αμφιβάλει κανείς ότι έχουν μπει τα τελευταία χρόνια ως εργαλεία στα χέρια των εργοδοτών μια σειρά από αντεργατικές διατάξεις που οδήγησαν στο στραγγάλισμα των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων και μας οδήγησαν στον εργασιακό μεσαίωνα;

Έχει κανείς διαφορετική αντίληψη από το γεγονός ότι η εμμονή εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου οδήγησε στο να είναι γράμμα κενού περιεχομένου οι πανηγυρισμοί αμφοτέρων των μερών για την πρόσφατη υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που απλά κρατά ζωντανό το θεσμό. Λες και η ουσία είναι ίδια με αυτό που αφορά τις εντυπώσεις.

Υπάρχει έστω και ένας ανάμεσα μας που δεν διακρίνει την έλλειψη σεβασμού στους δημοκρατικούς θεσμούς και τις διαδικασίες; Είμαστε σίγουροι πως καμιά αποτελεσματική παρέμβαση στην άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και στο ισχύον πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, αφού οι κακοί εργοδότες μπορούν πια ανενόχλητοι να προχωρούν σε louk out (ανταπεργίες).

Όλοι ζούμε πια την αγωνία από την έλλειψη προστασίας των θέσεων εργασίας (όσοι διαθέτουμε ακόμα αυτό το προνόμιο, γιατί λιγοστεύουμε απελπιστικά και αυξάνουν οι λίστες της ανεργίας...). Ευάλωτες ομάδες έχουμε γίνει πια όλοι, νέοι, γυναίκες, εργαζόμενοι κοντά στη σύνταξη.

Και το χειρότερο είναι ότι από τη μεριά της κυβέρνησης πέρα από τα παχιά λόγια δε βλέπουμε τίποτα το ουσιαστικό. Μόνο ύφεση, αποβομηχάνιση, ιδιωτικοποιήσεις, εκποιήσεις, τεμαχισμούς των εναπομείναντων Δημόσιων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας και των επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, η αμυντική βιομηχανία και τα ναυπηγεία.

Ενώ συνεχώς βρίσκονται στο στόχαστρο εργαζόμενοι και συνταξιούχοι δεν βλέπουμε καμιά κίνηση κατά της ακρίβειας και των καρτέλ. Το φαινόμενο είναι εξωφρενικό ακόμα και για έναν πρωτοετή φοιτητή των Οικονομικών. Είναι δυνατόν να παραμένουν σταθερές οι τιμές των προϊόντων στα σούπερ μάρκετ ή να αυξάνονται, όταν μειώνονται συνεχώς οι μισθοί και η υπερφορολόγιση των μόνιμων υποζυγίων.

Σκληρή επίθεση ενός μηδενισμού έχει υποστεί κάθε κοινωνική πρόνοια από πλευράς κράτους. Το βλέπετε γύρω σας. Νοσοκομεία κλείνουν, οι κοινωνικές παροχές των δήμων που υπολειτουργούν όλο και λιγοστεύουν, τα σχολεία φοιτοζωούν, τι άλλο περιμένουμε για να προβληματιστούμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε;

Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Αν δεν μας αρέσουν τα συνδικάτα όπως λειτουργούν ας μπούμε μέσα και ας τα αλλάξουμε. Μόνο μην τα απαξιώνουμε. Είναι σαν να πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε. Δεν είναι τόσο σοφό...

Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Ίδια και απαράλλαχτη η κατάσταση... Αν βάλεις δίπλα – δίπλα το βάρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και την απεργιακή συγκέντρωησ των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος, η διαπίστωση είναι ότι ο κόσμος δεν συμμετέχει, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Είναι λοιπόν τόσο πολύ η απογοήτευση των ανθρώπων από το παρόν σύστημα πραγμάτων και είναι αυτό καθοριστικό για να πάρει μέρος σε μια απεργιακή κινητοποίηση πανελλαδικής εμβέλειας;

Δεν έχουμε καθαρή εικόνα για το τι συνέβη στους χώρους δουλειάς. Παρόλα αυτά η ΓΣΕΕ βιάστηκε να πει ότι η απεργία πέτυχε.

Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεται:

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Απριλίου 2014 με μαζική συμμετοχή η Γενική Απεργία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι διαδήλωσαν κατά της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης που βιώνει η ελληνική κοινωνία.

Με βασικό σύνθημα «ΟΧΙ στα μνημόνια της λιτότητας και του αυταρχισμού», οι διαδηλωτές μετά τη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στη Βουλή όπου και επιδόθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας.

Η ΓΣΕΕ μαζί με τους εργαζόμενους θα συνεχίσει τον αγώνα για την απόκρουση και την ανατροπή των αδιέξοδων και καταστροφικών πολιτικών Κυβέρνησης-Τρόικα.

Το ψήφισμα εκδόθηκε από τους συγκεντρωμένους και παραδόθηκε στη Βουλή. Αναφέρει συγκεκριμένα:

Εμείς οι εργαζόμενοι, oι άνεργοι και οι συνταξιούχοι που πήραμε μέρος στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έγινε σήμερα Tετάρτη 9 Απριλίου 2014 στην πλατεία Κλαυθμώνος, διαδηλώσαμε κατά της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας, της λιτότητας, του εκφοβισμού, των απολύσεων, των διαθεσιμοτήτων, της φοροεπιδρομής, της κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων.

Εργαζόµενοι & κοινωνία απαιτούν:

• Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων που οδήγησαν στο στραγγαλισμό των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων και στον εργασιακό μεσαίωνα.
  
  
• Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου και επαναφορά του πλαισίου των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αποκατάσταση της διαδικασίας, του περιεχομένου και της καθολικότητας ισχύος του συνόλου των όρων (μισθολογικών και λοιπών) της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και άμεση επαναφορά σε σταθερές βάσεις των πυλώνων του συλλογικού εργατικού δικαίου για την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και τη μετενέργεια του συνόλου των όρων τους.
  
  
• Σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς και διαδικασίες - Καμία παρέμβαση στην αποτελεσματική άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και στο ισχύον πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την απαγόρευση του lock out (ανταπεργία) των εργοδοτών.
  
  
• Επείγοντα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις και των θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής εργασίας. Αυστηρή προστασία των όρων εργασίας και της απασχόλησης ευάλωτων ομάδων (νέων, γυναικών, εργαζομένων πλησίον της σύνταξης).
  
  
• Αποτροπή των πολιτικών της ύφεσης, της αποβιομηχάνισης, των ιδιωτικοποιήσεων – εκποιήσεων – τεμαχισμού των Δημόσιων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ, της αμυντικής βιομηχανίας και των ναυπηγείων με ταυτόχρονη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας και των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
  
  
• Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ. Μείωση των τιμών κι όχι μείωση των μισθών και των συντάξεων.
  
  
• Να μπει οριστικό τέλος στις πολιτικές φορομπηχτικής επιδρομής κατά των μικρομεσαίων. Να μπει οριστικό τέλος στη συγκαλυμμένη προστασία των φοροκλεπτών και των μεγαλοφειλετών, στην εκχώρηση του δημόσιου πλούτου σε πανίσχυρους εγχώριους και διεθνείς ομίλους, στις πολιτικές δραματικής υποβάθμισης της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Υπηρεσιών, στις πολιτικές βίαιης και αντιδημοκρατικής προσβολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
  
  
• Διασφάλιση από το Κράτος της βιωσιμότητας και των παροχών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και την επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
  
  
• Κατάργηση των διατάξεων αποψίλωσης των δημοσίων υπηρεσιών από εργατικό δυναμικό (διαθεσιμότητα – κινητικότητα – απολύσεις).
  
  
• Δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων από τα άδικα και υπέρμετρα βάρη της φορολογικής επιδρομής.
  
  
• Αποτελεσματική προστασία της μητρότητας και της οικογένειας, ενίσχυση των δημόσιων υποστηρικτικών δομών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία.
  
  
• Παράταση της αναστολής των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας των εργατικών οικογενειών, για όσο χρόνο διαρκεί η κρίση, οι μνημονιακές δεσμεύσεις – πολιτικές και οι επιπτώσεις τους στα εισοδήματα των εργαζομένων.
  
  

Δεν θα έγραφα, μέρα που είναι αλλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο. Εξάλλου ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι ένα προσωπικό Site και όχι ειδησεογραφικό για να θεωρηθεί η κίνηση απεργοσπασία. Εδώ ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ, Γιώργος Σαββίδης.

Στριμωγμένος ανάμεσα στα ΜΑΤ και o πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρης Τρίμης. Φαίνεται ότι στην κυβέρνηση δεν αρέσει να βλέπουν τέτοιες αποκοτιές των “βολεμένων” και “δικών τους παιδιών” κάποιων έως χθες συνεργατών. Μόνο που έκαναν λάθος. Όταν το πιάτο στο τραπέζι είναι άδειο, κανείς και τίποτα δεν σταματά τους πεινασμένους.

Ίδια η κατάσταση και σ' αυτή τη φωτογραφία. Οι... κοστουμαρισμένοι τύποι των γραφείων εδώ αποτελούν παρελθόν. Αποφάσισαν πως δεν υπάρχουν περιθώρια και βγήκαν στους δρόμους, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, να διαμαρτυρηθούν για το δίκιο τους.

Αυτή η φωτογραφία θα “παίζει” για πολύ καιρό στα πρωτοσέλιδα και θα αγγίζει την καρδιά μας. Δημοσιογράφοι σήμερα, μαζί με τις απολυμένες καθαρίστριες του δημοσίου. Το ψωμί δεν έχει χρώμα... Αυτό μάλλον ήρθε ο καιρός να το μάθουν...

Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η 24ωρη απεργία των εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης, με κορύφωση τη μεγάλη συγκέντρωση έξω από το κτήριο της ΕΣΗΕΑ.

Η μαχητική συγκέντρωση, χαρακτηρίστηκε από τον αγωνιστικό παλμό των συγκεντρωθέντων δημοσιογράφων, τεχνικών, διοικητικών υπαλλήλων και των ομιλητών που εξέφρασαν την αντίθεσή τους στα νέα σαρωτικά αντεργατικά μέτρα, σε μια συντονισμένη προσπάθεια της τρόικας, της κυβέρνησης και της εργοδοσίας να αποδομήσουν, στο πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών, ό,τι έχει απομείνει. Τόσο στα κοινωνικά-ασφαλιστικά δικαιώματα, στις Συλλογικές Συμβάσεις, όσο και στην ελευθερία του Τύπου.

Μετά τις ομιλίες των Προέδρων των Ομοσπονδιών και των Ενώσεων, πραγματοποιήθηκε πορεία, με αντιμνημονιακά συνθήματα και υπέρ της επαναλειτουργίας της ΕΡΤ με όλους τους εργαζομένους της, προς τη Βουλή. Αντιπροσωπεία των συνδικαλιστικών φορέων επέδωσε στον αντιπρόεδρο της Βουλής Γιάννη Τραγάκη το ψήφισμα της συγκέντρωσης.

Η πορεία συνεχίστηκε προς το υπουργείο Οικονομικών, όπου ο κόσμος της Ενημέρωσης ενώθηκε με τις απολυμένες υπαλλήλους καθαριότητας του υπουργείου, εκφράζοντας τη συμπαράσταση και στήριξη στον αγώνα τους.

Στη συνέχεια όλοι μαζί, διασχίζοντας κεντρικούς δρόμους της Αθήνας κατευθύνθηκαν προς το υπουργείο Πολιτισμού, όπου οι τεχνικοί της τηλεόρασης διαμαρτυρήθηκαν για την κατάργηση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματός τους.

Στο ψήφισμα της συγκέντρωσης, το οποίο ο κ. Τραγάκης δεσμεύτηκε να αναγνώσει στην ολομέλεια της Βουλής, αναφέρεται:
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στα νέα σαρωτικά αντεργατικά μέτρα σε μια συντονισμένη εκ μέρους της τρόικας, της κυβέρνησης και της εργοδοσίας ισοπεδωτική επιχείρηση αποδόμησης κάθε εναπομείναντος εργασιακού και κοινωνικο-ασφαλιστικού δικαιώματος και της κατάργησης του θεσμού των ΣΣΕ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ:
·       Την  υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα ισχύουν για όλους.
·       Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νόμο για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να επανέλθει η υποχρεωτικότητά τους.
·       Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ατομικών συμβάσεων και ο απαράδεκτος διαχωρισμός στους  μισθούς των εργαζομένων με βάση την ηλικία.
·       Να αυξηθούν τα επιδόματα ανεργίας.
·       Να επιστραφούν τα αποθεματικά, που δημεύτηκαν μέσω PSI, στα ασφαλιστικά Ταμεία.
·       Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα της απεργίας και τη συνδικαλιστική δράση.

ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ, ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ στη νέα σφαγή που επικύρωσε, μετά την οριακή υπερψήφισή του με διαδικασία εξπρές από τη Βουλή το πολυνομοσχέδιο σε μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά ταμεία, εργασιακά &ασφαλιστικά δικαιώματα με:

την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα

τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών

τη μείωση επικουρικών συντάξεων

την κατάργηση τριετιών

την επέκταση του καθεστώτος ενοικίασης εργαζομένων – μέτρα που μοιάζουν να μην έχουν τέλος – και μας γυρίζουν πίσω σε έναν εργασιακό εφιαλτικό μεσαίωνα.

στην κατάργηση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος των τεχνικών της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, στην κατάργηση της παιδείας, των πτυχίων και των ειδικοτήτων μας  και μετατροπής μας σε ανειδίκευτους εργάτες.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΗ ΑΝΑΒΟΛΗ, να δώσουμε αγωνιστική απάντηση στην άρνηση και την αδιαλλαξία της εργοδοσίας που με τη στήριξη της κυβέρνησης  και πατώντας πάνω στους αντεργατικούς νόμους, αρνούνται κάθε συζήτηση για την υπογραφή νέων ΣΣΕ.

ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ στο νέο γύρο της αντεργατικής επίθεσης που έχουν ήδη αποφασίσει για την κατάργηση των τριετιών, την απαγόρευση του δικαιώματος στην απεργία, την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών 3,9% που θα σημάνει νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά ταμεία και τη νέα μείωση στις συντάξεις και τις παροχές.

Διεκδικούμε δουλειά, αξιοπρεπείς ΣΣΕ, κοινωνική ασφάλιση για όλους και σοβαρή, αξιόπιστη και δημοκρατική ενημέρωση με βάση τις αληθινές ανάγκες της κοινωνίας.

Ζητάμε συλλογικά δικαιώματα, που θα εγγυώνται την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και της Ενημέρωσης.

• Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απεργιακή ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ. Όπου ΠΟΕΣΥ σημαίνει Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών.
• Οι φωτογραφίες είναι του επαγγελματία φωτορεπόρτερ Μάριου Λώλου.

ΓΕΝΙΚΗ 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΜΕ την Τρίτη 8 Απριλίου 2014

• Διεκδικούμε δουλειά, αξιοπρεπείς ΣΣΕ, κοινωνική ασφάλιση για όλους και σοβαρή, αξιόπιστη και δημοκρατική ενημέρωση με βάση τις αληθινές ανάγκες της κοινωνίας.
• Ζητάμε συλλογικά δικαιώματα, που θα εγγυώνται την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και της Ενημέρωσης.

Τα Δ.Σ. των Συνεργαζόμενων Ενώσεων

• Κι αύριο απεργούν όλοι οι εργαζόμενοι. Δείτε ΕΔΩ της αφίσα κι ΕΔΩ της διακήρυξη για την απεργία.

Ζούμε την εποχή των παραισθήσεων, όπως εύστοχα επισημαίνει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σήμερα, υποδεικνύοντας τον... Ναπολέοντα της πολιτικής κ. Βενιζέλο.

Μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη πρέπει να έχει καταβληθεί στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα το Δώρο Πάσχα. Το ποσό ισούται με τον μισό μηνιαίο μισθό (ολόκληρο το δώρο) όταν ο εργαζόμενος απασχολείται στην επιχείρηση από την 1^η Ιανουαρίου μέχρι την 30 Απριλίου κάθε έτους.

Στην περίπτωση που η σχέση εργασίας του μισθωτού δεν έχει διάρκεια ολόκληρο το διάστημα δικαιούται αναλογία δώρου.

Το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων της ΓΣΕΕ μέσα από μια σειρά ερωτήσεων και απαντήσεων ενημερώνει τους εργαζόμενους για τους όρους και τις προϋποθέσεις χορήγησης του Δώρου Πάσχα καθώς και για τον υπολογισμό του ποσού.

Ποιοι δικαιούνται Δώρο Πάσχα;

Όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου δικαιούνται να λάβουν από τον εργοδότη τους Δώρο Πάσχα. Για τον υπολογισμό του ποσού του Δώρου Πάσχα λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος αμοιβής των μισθωτών δηλαδή αν αμείβονται με ημερομίσθιο ή με μισθό. Η χρονική περίοδος που υπολογίζεται το Δώρο αρχίζει από την 1 Ιανουαρίου μέχρι 30 Απριλίου κάθε έτους. Συνεπώς, αν κάποιος εργαστεί ολόκληρο το ανωτέρω χρονικό διάστημα δικαιούται να λάβει μισό μηνιαίο μισθό αν αμείβεται με μισθό και 15 ημερομίσθια αν αμείβεται με ημερομίσθιο. 

Σε περίπτωση όμως που η σχέση εργασίας κάποιου μισθωτού με τον εργοδότη του δεν είχε διάρκεια ολόκληρο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα είτε γιατί αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία του, είτε γιατί απολύθηκε, δικαιούται να λάβει αναλογία Δώρου η οποία υπολογίζεται ως εξής: Προκειμένου για αμειβόμενο με μισθό, ποσό ίσο με 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού ή ένα ημερομίσθιο ανάλογα με το συμφωνημένο τρόπο αμοιβής, για κάθε 8 (οκτώ) ημερολογιακές ημέρες. Σε περίπτωση που κάποιος εργαστεί λιγότερο από οκτώ ημέρες δικαιούται ανάλογο κλάσμα για Δώρο Πάσχα. 

Πότε καταβάλλεται το Δώρο Πάσχα;

Το Δώρο Πάσχα καταβάλλεται την Μεγάλη Τετάρτη, εννοείται βέβαια ότι ο εργοδότης μπορεί να καταβάλλει το δώρο και νωρίτερα από την παραπάνω ημερομηνία. Για Το Δώρο Πάσχα παρακρατούνται εισφορές υπέρ του ΙΚΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Το δώρο Πάσχα σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να καταβληθούν σε είδος, αλλά μόνο σε χρήμα. 

Πώς υπολογίζεται το Δώρο Πάσχα;

Βάση υπολογισμού του δώρου αποτελούν οι αποδοχές που πραγματικά καταβάλλονται στους μισθωτούς κατά την 15η ημέρα πριν από το Πάσχα. Σε περίπτωση που η εργασιακή σχέση έχει λυθεί πριν από την παραπάνω ημερομηνία το Δώρο Πάσχα υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές που καταβάλλονταν την ημέρα που λύθηκε η εργασιακή σχέση. Σαν καταβαλλόμενος μισθός ή ημερομίσθιο είναι το σύνολο των τακτικών αποδοχών. Στη έννοια των τακτικών αποδοχών περιλαμβάνονται ο μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και κάθε άλλη παροχή (είτε σε χρήμα είτε σε είδος, όπως υπερεργασία, νόμιμη υπερωρία, επίδομα αδείας, επίδομα ισολογισμού, επιδόματα για τροφή, κατοικία, κτλ) εφ’ όσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν αντάλλαγμα της παρεχόμενης από τον μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα, ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα διαστήμα τα του χρόνου. Στις τακτικές αποδοχές συνυπολογίζεται και το επίδομα αδείας. Συνεπώς ο μισθωτός θα λάβει το Δώρο Πάσχα προσαυξημένο με τον συντελεστή αδείας ο οποίος ανέρχεται σε 0,041666 π.χ εργαζόμενος με δώρο Πάσχα 900 ευρώ, με την προσαύξηση του συντελεστή αδείας θα πρέπει να πάρει 938 ευρώ.

Ποιοί χρόνοι συνυπολογίζονται στο Δώρο Πάσχα;

Δεν αφαιρείται αλλά λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του Δώρου Πάσχα ο χρόνος υποχρεωτικής αποχής από την εργασία των γυναικών πριν και μετά τον τοκετό. 

Tο χρονικό διάστημα κατά το οποίο εργαζόμενος σπουδαστής έλαβε σπουδαστική άδεια προκειμένου να συμμετάσχει σε εξετάσεις. 

Ο χρόνος άδειας λουτροθεραπείας, εφόσον υπάρχει γνωμάτευση από ασφαλιστικό οργανισμό. 

Αν ο μισθωτός ασθένησε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα αφαιρεθούν μόνο οι ημέρες που έλαβε επίδομα ασθενείας απ τον ασφαλιστικό φορέα. Παράδειγμα: Αν ένας μισθωτός απουσίασε από την εργασία του λόγω ασθένειας 60 μέρες και πήρε επίδομα ασθενείας από το ασφαλιστικό του ταμείο μόνο για 40 ημέρες, θα αφαιρεθούν από το χρονικό διάστημα της εργασιακής σχέσης μόνο οι 40 ημέρες για τις οποίες επιδοτήθηκε και όχι οι 60. 

Ποιοί χρόνοι δεν συνυπολογίζονται στο Δώρο Πάσχα;

Δεν υπολογίζονται οι μέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός απείχε από την εργασία του αδικαιολόγητα ή λόγω άδειας χωρίς αποδοχές. 

Δεν λαμβάνεται υπόψη το διάστημα απουσίας των εργαζομένων λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας (δηλαδή ο χρόνος της συνδικαλιστικής άδειας).

Σχετικά με την απεργία, η δικαστηριακή νομολογία δέχεται ότι οι ημέρες της απεργίας δεν υπολογίζονται στο χρόνο διάρκειας της εργασιακής σχέσης γιατί η αποχή του μισθωτού οφείλεται σε δική του θέληση και δεν μπορεί επομένως να χαρακτηριστεί σαν δικαιολογημένη απουσία. Κατ' αναλογία το ίδιο ισχύει και με τις στάσεις εργασίας αφού και αυτές αποτελούν στην πραγματικότητα απεργία.

• Περισσότερες πληροφορίες για το Δώρο Πάσχα, δείτε ΕΔΩ.