Η στρατηγός... Ζωή ή πώς οι δημοσιογράφοι με τους εκδότες, παραπληροφορούν…
Ιδού πώς παρουσίασαν το θέμα με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου οι εφημερίδες της Πέμπτης 21/05/2015. Εδώ ο τίτλος από το ΕΘΝΟΣ που δίνει μεγάλη διάσταση στο θέμα.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έδωσε τη δεύτερη φωτογραφία στο πρωτοσέλιδο της και φυσικά όλες είχαν αναλυτικά ρεπορτάζ στις εσωτερικές τους σελίδες…
Λίγο διαφορετικά το τοποθετεί η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ που εκτιμά ότι αυτό έχει να κάνει με την εκρηκτική προσωπικότητα της προέδρου της Βουλής.
Επαρκώς άγριο το βλέμμα της κ. Κωνσταντοπούλου στο πρωτοσέλιδο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ. Στα αποκόμματα μέσα στο δημοσίευμα η ΑΥΓΗ επάνω και κάτω η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/05/2015
Κάπως έτσι υποδέχτηκαν οι εφημερίδες το τελευταίο επεισόδιο της Τετάρτης 20/5, έξω από τη Βουλή με ήρωες την πρόεδρο της, Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον αστυνομικό διευθυντή που είχε την ευθύνη φύλαξης του Κοινοβουλίου… Οι φωτογραφίες δείχνουν μια πολύ αυστηρή πρόεδρο η οποία… επιπλήττει τον αστυνόμο επειδή δεν άφησε τους απεργούς εργαζόμενους να φτάσουν ώς τη Βουλή προκειμένου να διαμαρτυρηθούν.
Προφανώς κάποιοι «παίζουν» με τα νεύρα ενός λαού που έχει λόγους να αισθάνεται ιδιαίτερα παραγκωνισμένος, με την πλάτη στο καναβάτσο, χωρίς καμία προοπτική μπροστά του… Και είναι φανερό ότι θέλουν να τον αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά του προβλήματα που δεν είναι και λίγα καθώς… βιώνει μια πολύ δύσκολη περίοδο συνεχούς λιτότητας, τα τελευταία έξι χρόνια των μνημονίων.
Δείτε λίγο το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται αυτή η ιστορία που τα μέσα ενημέρωσης δίνουν σελίδες ολόκληρες για να προβάλουν μια… στριφνή και περίεργη πρόεδρο της Βουλής, επειδή απλώς κινείται σε αντισυμβατικές γραμμές και έξω από τη λογική που αναπαράγει το σύστημα που εξυπηρετούν.
Στην Ευρώπη διαβουλεύονται τρεις μήνες τώρα, χωρίς ορατά αποτελέσματα. Στην αγορά και τα τελευταία αποθεματικά σε ρευστό, στερεύουν… Κάθε φορά μας «διαβεβαιώνουν» από την κυβέρνηση ότι στο τέλος του μήνα θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις του δημοσίου. Αυτός είναι ο προγραμματισμός. Τόσο βαθύς, που δεν ξεπερνά τον ένα μήνα. Και στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά…
Κι άντε μετά να κάνεις σχέδια, όνειρα για το αύριο… Το κοντινό, όχι το μακρινό μέλλον. Αυτά είναι απαγορευτικά πια… Έτσι το… κουτόχορτο που μας ταΐζουν για να μας κρατούν «απασχολημένους», έχει να κάνει με την στρατηγό… Ζωή!Η αλήθεια είναι ότι κάνει και η ίδια ότι μπορεί για να συντηρήσει αυτή την κατάσταση… Δίνει «τροφή» στα ΜΜΕ με τη στάση της και τη συμπεριφορά της. Τη θυμόμαστε στις επιτροπές της Βουλής στην προηγούμενη κυβέρνηση ή πάνω στα κάγκελα της ΕΡΤ, στη Μεσογείων, μαζί με την Ραχήλ Μακρή να προβάλλουν τον εαυτό τους…
Δεν μας εκπλήσσει που λειτουργούν έτσι οι πολιτικοί. Αυτό ξέρουν να κάνουν και το κάνουν καλά… Διότι αν ήθελαν πραγματικά να δουλέψουν με διακριτικό τρόπο και να έχουν αποτελέσματα, ασφαλώς και θα μπορούσαν να το κάνουν…
Αν, ας πούμε, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου ήθελε να έχει ανοιχτή την πρόσβαση στη Βουλή εκείνων που ήθελαν να διαμαρτυρηθούν, θα μπορούσε απλά να σηκώσει το τηλέφωνο από το γραφείο της και να ενημερώσει το Μαξίμου ή τον αρμόδιο υπουργό για τα Σώματα Ασφαλείας, ώστε με εντολή τους να αποσυρθούν οι αστυνομικές δυνάμεις από το σημείο…
Ώρες – ώρες, αυτοί που μας κυβερνούν δίνουν την αίσθηση ότι δεν είναι βέβαιοι πως άλλαξε στις 25 Γενάρη η κατάσταση κι αυτοί βρίσκονται στο τιμόνι της εξουσίας. Λειτουργούν όπως τότε, που ήταν αντιπολίτευση… Βρίσκονται στους δρόμους… εναντίον του εαυτού τους…
Προσέξτε το αυτό. Ο κόσμος, οι πολίτες ζουν πολύ δύσκολες καταστάσεις. Εύκολο να τα… παίξουν εντελώς, με όσα βλέπουν και ζουν καθημερινά.
Ας το ξεκαθαρίσουμε για να μη… μπερδευόμαστε με απλά, κατά τη γνώμη μου πράγματα… Η αστυνομία έχει να επιτελέσει μια συγκεκριμένη δουλειά και η κυβέρνηση επίσης, όπως και η Βουλή. Οι ρόλοι είναι διακριτοί. Σε καθεστώτα που θέλουν να λέγονται και να είναι δημοκρατικά, αυτά είναι καθορισμένα, ξεκάθαρα…
Και εν πάση περιπτώσει, πέρα από το σόου που έχει ανάγκη η τηλεόραση για να κρατά το ενδιαφέρον των ταλαιπωρημένων πολιτών ζεστό, η ουσία είναι άλλη: Η χώρα χρειάζεται μια υπεύθυνη κυβέρνηση για να νιώθουν οι πολίτες ασφαλείς (όσο μπορούν στο πλαίσιο μιας ανθρώπινης διακυβέρνησης…) και να μπορούν να σχεδιάσουν μερικά πράγματα για το κοντινό αύριο. Κάθε άλλο φρονούμε ότι είναι εκ του πονηρού, απλά για να… ροκανίζουν το χρόνο, χωρίς κανένα πλάνο σχετικά με το πώς θα κυβερνήσουν…
