Τέσσερις εφημερίδες από τον χθεσινό και τον σημερινό Τύπο διαλέξαμε σήμερα ως εικονογράφηση στο δημοσίευμα μας… Κι αυτό επειδή εκτιμούμε ότι δίνουν το στίγμα του πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου σε σχέση με τις εκλογές που έχουμε μπροστά μας. Ο πρώτος ειναι από την εβδομαδιαία πολιτική σατιρική εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ που βλέπει μακριά…
ΤΑ ΝΕΑ που στηρίζουν με τα μπούνια τον κ Τσίπρα, δηλώνουν ότι δεν τη θέλει με τίποτα μια συνεργασία σε επίπεδο κυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία. Κι αν του την επιβάλλουν, όπως λέει ότι του επέβαλαν το 3ο Μνημόνιο; Τραγική η φιγούρα του πνιγμένου παιδιού στην Τουρκία, που έχει κάνει τον γύρο του κόσμου και δείχνει την απανθρωπιά μας…
Εντυπωσιακή προβολή του Αλέξη Τσίπρα και από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Τον παρουσιάζει να έρχεται ως… Μεσσίας και να διακηρύττει τη δικαιοσύνη και την ακεραιότητα… Μακριά νυχτωμένοι, άνθρωποι… Αφού το διαπιστώσατε στην επτάμηνη πρωθυπουργία του. Τίποτα δεν είναι στο χέρι του να κάνει…
Ερώτημα ουσίας, κατά την άποψη της κομματικής εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΥΓΗ, ως δίλημμα για τον πιο ικανό να κυβερνήσει ανάμεσα στο κόμμα που υποστηρίζει και στη Ν. Δ. Τρέφετε τον κόσμο με ψευδαισθήσεις και τον παροδηγείται… Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα, ζήτημα προσώπων δηλαδή, αλλά η επόμενη μέρα θα φέρει μπροστά τη σκληρή πραγματικότητα… 
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/08/2015 Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά
οι εκλογές που πρόκειται να γίνουν στις 20 Σεπτέμβρη, είναι οι πιο «βουβές» που έχω γνωρίσει στο μισό αιώνα ζωής που μπορώ να θυμάμαι καθαρά ως άνθρωπος
από το πέρασμα μου στη γη. Ουδείς έχει την παραμικρή διάθεση να μιλήσει γι’ αυτές… Ούτε να ασχοληθεί με τα πολιτικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του, υποσχόμενα
πως είναι σε θέση και μπορούν να δώσουν λύσεις στα τρομερά ζητήματα που έχουν εγερθεί, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με τα συνεχή Μνημόνια σε βάρος του…
Κι από μια μεριά αυτό είναι καλό επειδή
δεν εμπιστεύονται πια το διεφθαρμένο καταρρέον πολιτικό σύστημα πραγμάτων… Δεν εναποθέτουν πλέον, καμιά ελπίδα σε κανέναν άνθρωπο…
Η προδοσία δεν έχει χρώμα και την ένιωσε στο πετσί του για τα καλά… Τα μεγάλα λόγια δεν περνάνε, πια… Και ο φανατισμένος λόγος μπήκε (προσωρινά;) στο συρτάρι… Ούτε
οι συνήθεις κομματικοί εγκάθετοι δεν βγαίνουν πια, φωναχτά, να υπερασπιστούν την πολιτική και τις προθέσεις των φίλων τους… Χαμήλωσαν οι τόνοι και αυτό,
είναι ίσως,
δείγμα ωριμότητας. Σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση, δεν πρόκειται να δούμε μεγάλες συγκεντρώσεις, όπου θα αποθεώνουν τον πολιτικό αρχηγό του φιλικού του κόμματος.. Μίκρυνε η βεντάλια,
περιορίστηκε το… άνοιγμα των διαφορών και ουδείς έχει διάθεση να αλλάξει αυτή την τελματωμένη κατάσταση που κάθε μέρα που περνάει είναι και πιο επικίνδυνη για όλους, ιδιαίτερα στους τομείς που έχουν να κάνουν με την κοινωνική πρόνοια.
Οι πολίτες απηύδησαν να ακούνε παχιά λόγια και υποσχέσεις… Και οι πολιτικοί είναι πιο συγκρατημένοι στις δηλώσεις τους. Και τι να τους υποσχεθούν; Τα χειρότερα έρχονται από τον Οκτώβρη… Νέες μειώσεις στους μισθούς και κυρίως στις συντάξεις… Αυτά είναι τα μόνα που ακούς στις συζητήσεις, αυτές τις μέρες…
Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι παίρνουν τη σύνταξη τους και μετρούν απώλειες… Τόση αυτό το μήνα, τόση τον επόμενο… Και ο τρόμος του αύριο, παραμονεύει στη γωνία, πιο υπαρκτός από κάθε άλλη φορά…
Ετούτες οι εκλογές είναι οι πιο παράξενες και περίεργες…
Κανείς δεν αναμένει να βγει κάτι καλό και η αισιοδοξία που συνήθως συνοδεύει κάθε νέα αρχή έχει πεθάνει προ πολλού... Επιπλέον, τα όρια των διαφορών, ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα έχουν στενέψει απελπιστικά… Κανένα χρώμα, από μόνο του δεν σε κάνει να το εμπιστευτείς…
Και όσοι έχουν δήθεν λύσεις,
προτείνουν στην ουσία αδιέξοδα… Βαρέθηκαν, κουράστηκαν, σιχάθηκαν τους πολιτικούς… Αδιαφορούν αν δεν εκνευρίζονται με τους πολιτικούς που το μόνο που κάνουν είναι να τους χτυπούν στην πλάτη φιλικά πριν από τις εκλογές,
ως σωτήρες και στη συνέχεια να χάνονται, να εξαφανίζονται…
Ευτυχώς λιγοστεύουν τα πολιτικά τζάκια… Και οι νέοι που εμφανίζονται, μοιάζουν ως διάττοντες αστέρες με περιορισμένη διάρκεια ζωής.
Δεν προλαβαίνουν να κάνουν όνομα, ούτε να αναπτύξουν δράση που θα τους βοηθήσει να παραμείνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Κι αυτό είναι καλό, καθώς στην προεκλογική περίοδο
θα υποχρεωθούν να… λιγοστέψουν τις υποσχέσεις τους. Αμφισβητούν πρώτοι αυτοί τον πολιτικό φορέα με τον οποίο έχουν εκλεγεί. Πριν ακόμα και από τους ψηφοφόρους τους.
Μην περιμένετε λοιπόν να δείτε πολλά σ ’αυτές τις εκλογές. Ούτε να ακούσετε μεγαλόστομες διακηρύξεις, αν και το συνηθίζουν, προεκλογικά.
Καλύτερα… Ούτε ντιμπέιτ (αν και κάτι ακούγεται, ότι θα υπάρξουν δυο τέτοια…) ούτε λόγια άρνησης, χωρίς άποψη και θέση που να δίνει μια προοπτική για το αύριο.
Διότι,
ο καθένας το βλέπει… Αύριο, μ’ αυτούς τους ηγέτες, δεν υπάρχει… Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα, αποκαλύπτονται γρήγορα…
Και τότε ψάχνουν να βρουν τρύπα να κρυφτούν. Γιατί βρίσκουν μπροστά τους, όσα ψήφισαν οι ίδιοι ως… προηγούμενοι… Και σ’ αυτούς τα χρεώνουν… Μόνο που αποκαλύπτονται όλο και πιο πολύ, όλα και πιο γρήγορα στα μάτια των πολιτών που όλο και περισσότεροι
δηλώνουν την απέχθεια τους προς το άχρηστο και επικίνδυνο έργο τους…
- Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Πλησιάσαμε πολύ πια, το ένα εκατομμύριο επισκέψεις στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μόλις 10.000 νέες επισκέψεις μας έμειναν και νάτο! Γεμάτοι χαρά που αυτό θα συμβεί, όπως δείχνουν τα πράγματα, μέσα στο Σεπτέμβρη, γράφουμε αυτό το σημείωμα. Ένα από τα συνηθισμένα που γράφουμε κάθε 10.000 νέες επισκέψεις στον ιστότοπο μας…
