Με χαρά συμμετείχαμε, χθες Παρασκευή, στην καθαριότητα της Αίθουσας Συνελεύσεων στη Μαλακάσα. Πήγαμε με τα αυτοκίνητα μας, καμιά δεκαπενταριά άνθρωποι. Οργανωμένα. Εμείς ξεκινήσαμε από την Αθήνα στις 2:30. Το ραντεβού μας ήταν στις 3:30, αλλά ήμασταν μισή ώρα νωρίτερα εκεί…


Ο καιρός ήταν καλός… Κι έτσι ήσυχα που ήταν, όταν φτάσαμε, είπα πριν πιάσω δουλειά στην ηλεκτρική σκούπα να κάνω μια βόλτα γύρω – γύρω στις εγκαταστάσεις της Μαλακάσας. Ήταν μια όμορφη μέρα και η ώρα, καθώς ο ήλιος έγερνε, ήταν πραγματικά υπέροχη…


Οι αχτίνες του έπεφταν πολύ όμορφα πάνω στα δέντρα, τους θάμνους στο σιντριβάνι μπροστά από την κεντρική είσοδο… Δεν χόρταινα να τα βλέπω και να τα φωτογραφίζω… Δεν είναι η πρώτη φορά που τα έβλεπα. Θα τα ξαναδώ σε 16 μέρες όταν θα έχουν εδώ τη Συνέλευση της Περιοχής μας.


Αύριο σ’ αυτό τον χώρο που καθαρίσαμε έχουν της Συνέλευση τους, για πρώτη φορά, οι κωφάλαλοι αδελφοί μας. Θα είναι μια εντυπωσιακή Συνέλευση σίγουρα. Το φαντάζεστε; Ελάχιστες θα είναι οι ομιλίες με μετάφραση στη νοηματική. Τα περισσότερα μέρη πάνω από το βήμα σ’ αυτή τη γλώσσα θα είναι…


Για μένα ήταν μια πρωτόγνωρη θετική εμπειρία. Για πρώτη φορά δούλεψα για μια και μισή ώρα την ηλεκτρική σκούπα. Με απόλυτο σεβασμό στο χώρο, προσπάθησα να κάνω όσο πιο σωστά τη δουλειά που είχα αναλάβει. Και ένα πράγμα κατάλαβα καλά. Μάλλον πιο εύκολο είναι το γράψιμο που ξέρω, από την καθαριότητα που μαθαίνω…


Και μερικά για το χώρο της Μαλακάσας. Το 1977, οι αδελφοί αγόρασαν γύρω στα 52 στρέμματα δασικής περιοχής περίπου 35 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας. Σε μια πανέμορφη περιοχή μέσα σε πευκόδασος, χτίστηκε η Αίθουσα Συνελεύσεων της Μαλακάσας, χωρητικότητας 1.800 ατόμων. Αυτή την αίθουσα καθαρίσαμε χθες.


Αυτή η αίθουσα έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό —οι συρόμενοι τοίχοι της μπορούν να ανοίξουν, έτσι ώστε να χωράει μέχρι και 3.500 άτομα. Η γύρω περιοχή προσφέρει επαρκή χώρο για τη διεξαγωγή συνελεύσεων περιφερείας· μέχρι και 20.000 άτομα έχουν παρευρεθεί σε ειδικές συνάξεις που έλαβαν χώρα εκεί στο παρελθόν.

Πολύ αισιόδοξος ο τίτλος της ΑΥΓΗΣ στις 11/2/16. Άμα ήταν σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων να πέφτουν τίτλοι τέλους στην ανομί9α θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα στον κόσμο.


Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ είναι άλλη μια αθηναϊκή εφημερίδα που στηρίζει την κυβέρνηση. Ωστόσο συνεχίζουν να είναι απελπιστικά λίγες οι θετικές φωνές. Οι περισσότεροι εκδότες είναι και καναλάρχες…


Μαζί και ο Γιώργος Κουρής… Αλλά αυτό το λες τώρα για καλό; Είναι δυνατόν ένα τέτοιο μέσο που ζει και αναπνέει από τη σκανδαλοθηρία, όπως η ΑΥΡΙΑΝΗ κάποτε του ίδιου τους εκδότη. Πάνω η χθεσινή έκδοση, κάτω πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13/2/2016

Μια δύσκολη εβδομάδα ολοκληρώθηκε και μια ακόμα πιο δύσκολη ξημερώνει. Για όλους βέβαια… Για μας που ζούμε στη δύνη αυτής της ύφεσης με όσες κοινωνικές παρενέργειες έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια και χωρίς κανένα ίχνος από φως να μη φαίνεται στο βάθος του τούνελ.

Τα ίδια και χειρότερα είναι τα πράγματα για την κυβέρνηση που βλέπει να στενεύουν υπερβολικά τα περιθώρια που έχει για να επιβάλει τις πολιτικές της… Είναι τόσο δραματικά τα πράγματα που οι ίδιοι διοχετεύουν τα περί σεναρίων εκλογών και οι ίδιοι τα διαψεύδουν στη συνέχεια.

Σε δουλειά να βρισκόμαστε, λέει ο λαός, και έχει δίκιο… Έτσι να καταναλώνεται ο χρόνος σα να προσδοκά λύσεις μαγικές… Το είχε δοκιμάσει και στην πρώτη κυβέρνηση με τον Βαρουφάκη ως υπουργό οικονομικών τότε και δεν της βγήκε σε καλό… Σύρθηκε άρον – άρον να υπογράψει το 3^ο και πιο σκληρό μνημόνιο.

Τι περιμένει, άραγε να συμβεί αυτή τη φορά; Στο υπουργικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη υπό την απειλή της καθόδου των αγροτών, έγινε κατ’ αρχήν μια μικρή υποχώρηση, αλλά όχι απόσυρση του ασφαλιστικού που αφορά τους όχι μόνο τους αγρότες μα και μια μεγάλη σειρά από κοινωνικές τάξεις.

Πιο συγκεκριμένα: Σύμφωνα με πληροφορίες μας ο πρωθυπουργός μίλησε κατά τη διάρκεια της εισήγησής του στο υπουργικό συμβούλιο, για όλα τα «καυτά» θέματα της ατζέντας (φορολογικό, αγροτικό, ασφαλιστικό, προσφυγικό) η συνεδρίαση του οποίου παρέπεμπε σε... θέατρο του παραλόγου.

Με τους αγρότες να ετοιμάζονται να κατέβουν στην Αθήνα, το Βερολίνο να σχεδιάζει κοινές περιπολίες στο Αιγαίο υπό τον μανδύα του ΝΑΤΟ και το ασφαλιστικό να έχει βγάλει στους δρόμους τα εργατικά συνδικάτα και τους επιστημονικούς φορείς, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για «ανοιχτό διάλογο» και για «τήρηση των δεσμεύσεων», την ίδια στιγμή που οι θεσμοί διά στόματος του Γερούν Ντάισελμπλουμ ζητούν περισσότερη σαφήνεια και νέα μέτρα.

Η συνεδρίαση ξεκίνησε με την αμηχανία να είναι έντονη στην ατμόσφαιρα και τον πρωθυπουργόνα επικαλείται εκ νέου τα ευρωπαϊκά ιδεώδη για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Σε μια προσπάθεια να ανακτήσει το πηδάλιο των εσωτερικών εξελίξεων, επιχείρησε να «κλείσει» με αυστηρότητα τα «ανοιχτά» μέτωπα. Αφού ανακοίνωσε τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης, έστειλε τελεσίγραφο στους αγρότες και εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Θα αντέξουμε να υλοποιήσουμε την εντολή που με σαφήνεια μας έδωσε ο λαός τον τελευταίο χρόνο» είπε κλείνοντας την εισήγησή του ο πρωθυπουργός, ο οποίος επεσήμανε ότι ο «καιρός της υπομονής» απέναντι στην αντιπολίτευση τελείωσε ανεπιστρεπτί. Ειλικρινά, αυτό δεν το καταλαβαίνουμε, αλλά δεν είναι και το μόνο.

Με κάλεσμα-τελεσίγραφο προς τους αγρότες, θέλησε να στείλει μήνυμα πυγμής στα μπλόκα και παράλληλα να βρει δίαυλο επικοινωνίας πριν από την καθορισμένη κάθοδο των τρακτέρ στην Αθήνα. Χρησιμοποίησε μάλιστα το αγροτικό θέμα ως γέφυρα για να εξαπολύσει σφοδρή επίθεση και κατά των «συστημικών μέσων», που όπως είπε «σήμερα υποκριτικά αποθεώνουν τους αγρότες, ενώ λίγα χρόνια πριν τους πολεμούσαν με τον πιο φανατικό τρόπο».

«Η στάση αυτή συνδέεται άμεσα με σκοπιμότητες και την αγωνία τους να μην ξεκινήσει ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες, με την αγωνία τους να μην ελεγχθούν τα δάνεια που πήραν οι μεγάλες επιχειρήσεις του Τύπου, με την αγωνία τους να μην προχωρήσει ο εξαντλητικός έλεγχος στις λίστες των μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού».

Η διαπίστωση του ότι «υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τις αντιδράσεις των αγροτών προς όφελός τους» σχετικά με τα αγροτικά μπλόκα και τις κινητοποιήσεις των παραγωγών για τις προωθούμενες αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση και τη φορολόγηση του αγροτικού εισοδήματος μας άφησε άναυδους. Δηλαδή όταν αυτός ήταν στην αντιπολίτευση ήταν αλλιώς τα πράγματα; Γρήγορα θα τρυγήσει τους καρπούς τέτοιων κόπων… Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις»

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του νέου τεύχος αρ. 408 της εφημερίδας ΤΥΠΟΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών που ολοκληρώσαμε στις αρχές της εβδομάδας. Για να το δείτε, όπως κυκλοφορεί, αρκεί να πατήσετε ΕΔΩ.

Είναι για μας μια όμορφη στιγμή κάθε φορά που ολοκληρώνουμε ένα έντυπο του οποίου έχουμε τη δημοσιογραφική επιμέλεια. Οι παλιοί αναγνώστες μας θα το θυμούνται αυτό και οι νεώτεροι ίσως συνηθίσουν την… πολυτέλεια να γράφουμε κάθε δίμηνο που κυκλοφορεί δυο λέξεις για να προβάλουμε τη δουλειά μας. Ποτέ δεν ξέρεις από πού θα προκύψει ο επόμενος πελάτης.

Το καλό με μένα είναι ότι έχω σταθερές συνεργασίες… Συνέβαινε και παλιότερα, συνεχίζει να συμβαίνει και τώρα. Συνήθως φεύγω εγώ, όταν κάτι δεν μου αρέσει… Κι αυτή την εφημερίδα μαζί με τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ των συνταξιούχων του ΗΣΑΠ έχω επιλέξει να μείνω για πολλούς λόγους.

Ένας από αυτούς, που μου έρχεται τώρα πρόχειρα στο μυαλό, είναι:

Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι εκτιμούν τη δουλειά μου και με εμπιστεύονται στα έντυπα τους. Αυτό σημαίνει ότι με τους ανθρώπους που συνεργάζομαι για να βγει η εφημερίδα έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση φιλίας… Κι αυτό, ξέρετε, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στις μέρες μας, όπου δοκιμάζονται σκληρά οι ανθρώπινες σχέσεις.

Αυτό που προέχει είναι να είμαστε καλά και μετά να έχουμε την αναμενόμενη ποιότητα στο έντυπο… Διότι, πράγματι, όταν αυτό συμβεί τα αποτελέσματα είναι τα καλύτερα. Φυσικά δεν αναμένω από εσάς να εκτιμήσετε την ποιότητα και το περιεχόμενο του. Αφορά μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων που ανάλωσαν τη ζωή τους στο σιδηρόδρομο, τότε ως μεταφορικό μέσο εξυπηρετούσε πραγματικά τους ανθρώπους. Και τώρα τον βλέπουν να μαραζώνει, να κλείνει, να ερημώνεται, να σκουριάζουν οι ράγες τους και να πνίγονται από τα βλαστάρια που πυκνώνουν.

Πέρσι που βρεθήκαμε στο Αίγιο «πιάστηκε» η καρδιά μας μπροστά στα φάντασμα του ερειπωμένου σταθμού των τρένων που κάποτε έσφυζε από ζωή και τώρα τα κουφάρια των βαγονιών πεθαίνουν μέρα με την μέρα εγκαταλειμμένα. Η ζωή έπαψε πια, να υπάρχει εκεί… Και κάπως έτσι είναι σχεδόν ολόκληρη η Πελοπόννησος. Με μια εξαίρεση για τον προαστιακό σιδηρόδρομο που φτάνει ως το Κιάτο.

Αλλά οι άνθρωποι που ανάλωσαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους, αρνούνται να πεθάνουν μαζί του. Έχουν μνήμες όμορφες. Νιώθουν σαν μια οικογένεια. Μοιράζονται εμπειρίες, στιγμές μοναδικές, όλα όσα έζησαν θα φύγουν και θα τα πάρουν μαζί τους.

Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων για τη χώρα μας, όπως μάθαμε να τα λέμε, έχουν υποστεί κι αυτοί ισχυρές μειώσεις στις συντάξεις τους. Είδαν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που τους παρέχεται, να συρρικνώνεται και να χαμηλώνει το προσδόκιμο όριο ζωής τους.

Κι όμως δεν υποκύπτουν μοιρολατρικά σε ότι τους ετοιμάζουν σε κάποια υπουργικά γραφεία, όποιων χρωμάτων κι αν είναι. Αντιστέκονται με υπερηφάνεια. Οι συντάξεις τους δεν είναι παροχή ελεημοσύνης από την Πολιτεία. Πρόκειται για δικές τους καταβολές στα ταμεία, των οποίων τα αποθεματικά λεηλάτησαν παίζοντας τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια.

Γνωρίζουν όμως καλά ότι με τη σύνταξη τους, όσο κι αν αυτή έχει μειωθεί, συντηρούν οικογένειες, παιδιά, ακόμα κι εγγόνια. Όπως θα έπρεπε να το γνωρίζει και το ίδιο το κράτος αν είχε μια ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα. Και αν ακόμα δεν έχει ξεσηκωθεί ο κόσμος διεκδικώντας δικαιοσύνη σ’ αυτούς το χρωστά…

Θα έπρεπε λοιπόν, στοιχειωδώς να σέβονταν τα άσπρα τους μαλλιά τους και να είχαν γι’ αυτούς μιαν άλλη αντιμετώπιση. Εμείς πάντως το κάνουμε κάθε φορά που έχουμε να βγάλουμε ένα καινούριο φύλλο της εφημερίδας τους…

Ονομάζεται Πύργος του Ρήνου στο Ντίσελντορφ. Είναι στη Γερμανία κι αν βρεθείτε εκεί αξίζει αν τον επισκεφθείτε… Διεύθυνση: Stromstraße 20, 40212 Düsseldorf, Γερμανία, Ύψος: 218 μ. Άνοιξε: 1 Δεκεμβρίου 1981 Τηλέφωνο: +49 211 8632000 Ώρες: Ανοιχτά καθημερινά, από τις  10:00π.μ.–12:00π.μ. Κρατήσεις: bookatable.co.uk αν σας ενδιαφέρει να πάτε.


Ο Ηλίας Θεολόγου ο φίλος μου από την Αναστασιά των Σερρών δεν έχει πρόβλημα υψοφοβίας… Άλλωστε, όπως έχουμε γράψει παλιότερα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ο ίδιος, πετάει… Θυμηθείτε λίγο το δημοσίευμα καθώς μπορείτε να το ξαναδείτε ΕΔΩ. Εδώ είναι με τη γυναίκα του Κατερίνα, το 2014 στη βάση – είσοδο του Πύργου του Ρήνου σε μια επίσκεψη που έκαναν…


Ο Πύργος στο Ντύσελντολφ είναι ένα σημείο της Γερμανίας πού αρέσει πολύ στον Ηλία… Έζησε εδώ πάρα πολλά χρόνια εργαζόμενος, γνωρίζει πολύ καλά τη Γερμανική γλώσσα και έχει πολύ καλή γνώμη για τη χώρα που τον φιλοξένησε και του έδωσε τη δυνατότητα να εργαστεί… Κάτι που το θυμάται για πάντα με μια ξεχωριστή διάθεση, αγάπη και εκτίμηση.


Μαζί με ένα Γερμανό φίλο του, 28 χρόνια οδηγός στο ταξί του και έπειτα έναs από τουs καλύτερουsτου φίλους... Όταν έπαθε το εγκεφαλικό άφησε την δουλειά του, τότε δάσκαλοs μέχρι και τώρα και ήρθε μια εβδομάδα και με είδε… Και η  φιλία συνεχίζεται… Όταν πήγε με την γυναίκα του τον φιλοξένησε με τον καλύτερο τρόπο από καρδιάς και για ύπνο τους παραχώρησε το πιο καλό δωμάτιο του.


Ας δούμε μερικά ακόμα πράγματα για τον Πύργο του Ρήνου που είναι ένα από τα αξιοθέατα του Ντίσελντορφ, το οποίο δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αυτή η συγκεκριμένη το ψηλό κτίριο δεσπόζει πάνω από την πόλη. Ονομάζεται και Πύργος τηλεπικοινωνιών, δεν είναι το ψηλότερο κτίριο στην πόλη αλλά σίγουρα είναι πολύ εντυπωσιακό.. Για το λόγο αυτό, χρησιμεύει ως σημείο αναφοράς και τιμή κοσμήσει μια ποικιλία από φωτογραφίες, καρτ-ποστάλ και οδηγούς Ντίσελντορφ.


Εμφανίστηκε το 1979, που εκπονήθηκε από το γερμανικό ομοσπονδιακό διεύθυνση κατάσταση. Αποφασίστηκε να εγκαταστήσει έναν πύργο στις όχθες του ποταμού Ρήνου, το αρχικό του ύψος ήταν 234 μέτρα, αλλά μετά την επακόλουθη εγκατάσταση ειδικές κεραίες, τα στοιχεία αυτά αυξήθηκαν. Ο πύργος αυτός είναι εξοπλισμένος με κεραίες που μεταδίδουν FM, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Και αν ανεβείτε στον πύργο, μπορείτε να δείτε την μοναδική θέα της προκυμαίας και το λιμάνι της πόλης.


Με την κατασκευή του πύργου του Ρήνου ασχολήθηκε ο Χάρολντ Daymann, και χάρη στις προσπάθειές του άνοιξε το 1981. Έχει έναν ανελκυστήρα υψηλής ταχύτητας, σε υψόμετρο περίπου 180 μέτρων υπάρχει ένα άνετο και μάλλον ασυνήθιστη εστιατόριο, το οποίο δεν «στέκεται» σε ένα σημείο, αλλά κινείται γύρω από τον άξονά του και για να κάνει μια πλήρη περιστροφή χρειάζεται μια ώρα.


Κάτι ακόμα για τον detsimalnye, τον πύργο του ρολογιού, το οποίο αναπτύχθηκε από τον HorstBaumann. Στο επίκεντρό της είναι μια ειδική δέσμη των φώτων και ένα ενσωματωμένο ρολόι. Αποτελεί το μεγαλύτερο ψηφιακό ρολόι στον κόσμο. Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν γι αυτή την ανάρτηση πάρθηκαν από το Wikipedia, την ελεύθερη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια…



Ξενάγηση στον Πύργο... Παρακολουθείστε αυτό το βίντεο… Δεν είναι μεγάλο σε χρονική διάρκεια και σίγουρα θα σας εντυπωσιάσει καθώς είναι σαν να βρίσκετε μέσα σ’ αυτόν τον Πύργο και θαυμάζεται γύρω – γύρω τα αξιοθέατα… Είναι αυτονόητο ότι μια τέτοια ξενάγηση δεν αφορά όσους αισθάνονται ανασφαλείς ή έχουν υψοφοβία…

Μικρές στιγμές μετά τη Συνέλευση… Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι από την πρόσφατη Συνέλευση Περιοχής στη Ρομανί, στα Τρίκαλα. Σας το είχαμε υποσχεθεί από τη χθεσινή ανάρτηση και όπως κάνουμε πάντα, κρατάμε την υπόσχεση μας. Ας είναι καλά όσοι μας προμηθεύουν πρόθυμα και με αγάπη, αξιόλογο υλικό.


Ποιος από μας ύστερα από ένα πλούσιο πνευματικό τραπέζι, δεν επιδιώκει με τους φίλους του, ένα πιο πεζό, υλικό τραπέζι και μια όμορφη κοινωνική συναναστροφή; Διότι πολλές φορές αυτό το τελευταίο μας είναι πιο αναγκαίο και από το ίδιο το φαγητό, είναι ένας καλός λόγος και ένα χαμόγελο στην παρέα… Μήπως δεν είναι αλήθεια;


Εδώ μπορείτε να δείτε χαρωπά πρόσωπα, γεμάτα ικανοποίηση… Είναι μια όμορφη στιγμή που τους φέρνει πιο κοντά. Μια υπέροχη επικοινωνία… Δεν βρέθηκαν καθόλου τυχαία σ’ αυτή τη σύναξη… Ξέρουν πολύ καλά πού βρίσκονται και τι κάνουν… Υπέροχο συναίσθημα! Όσοι το έχουν ζήσει κατά καιρούς μπορούν να σας το βεβαιώσουν…


Τεράστιος ο χώρος που επέλεξαν για το φαγητό τους. Αλλά δεν είναι καθόλου άδειος και ψυχρός. Το αντίθετο. Έχει όλη τη ζεστασιά των ανθρώπων που ξέρουν να αγαπούν και να προσφέρουν τον καλύτερο εαυτό τους για τον συνάνθρωπο τους. Κι αυτό μπορεί κανείς να το δει παντού. Όπου κι αν γυρίσει το μάτι του…


Έχουν πάρει τις θέσεις τους, με τάξη… Διαλύουν στην ουσία το μύθο που θέλει το λαό των Ρομά να είναι ατίθασος και να αρνείται να μπει σε μια σειρά… Είναι ορατές οι αλλαγές που έχουν κάνει στη ζωή τους… Το ξέρουν πως είναι απαραίτητο για να πλησιάσουν τον Θεό της τάξης… Και το κάνουν με χαρά.


Δείτε τι όμορφα χαμογελαστοί είναι αυτοί οι νεαροί!... Ανταποδίδουν στα χαμόγελα του φωτογράφου τους… Ίσως και να είναι φίλος τους ή αδελφός τους… Σκέψου, λέει, να ήταν έτσι όμορφη η ζωή εκεί έξω!... Πόσο διαφορετική θα ήταν η καθημερινότητα μας, ο καθένα μπορεί να το καταλάβει…


Μερικά πρόσωπα μας είναι οικεία… Τα έχουμε ξαναδεί στην προετοιμασία μελέτης της ΣΚΟΠΙΑΣ ή στη Συνάθροιση… Ναι, μπορούμε να το πούμε αυτό με βεβαιότητα. Σκαπανείς που έχουν διαθέσει τη ζωή τους για να είναι κοντά στους Ρομά, παρέχοντας τους πνευματική βοήθεια, με επάρκεια…


Τελευταία ματιά σε μια ομάδα Ρομά που ετοιμάζεται υπομονετικά να πάρει τη θέση της στα τραπέζια και να απολαύσει το φαγητό. Τέτοιες εικόνες, που μπορεί για όσους δεν γνωρίζουν να μοιάζουν με μαγικές, είναι το αποτέλεσμα της μελέτης τους και της αναζήτησης του αληθινού Θεού.

Προσωπικά δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση… Καθώς για περισσότερα από 33 χρόνια δημοσιογραφώ ενεργά, μπορώ να ξεχωρίσω ανάμεσα σε λίγες γραμμές πότε κάτι αποτελεί είδηση και του δίνω το χώρο που του αξίζει. Δύο δημοσιεύσεις έχουμε κάνει ήδη στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για τη Συνέλευση των Ρομά στην Καρδίτσα. Κι αυτή είναι η τρίτη…


Το κάνουμε αυτό χωρίς να θεωρούμε ότι είναι υπερβολή. Διότι από τα μηνύματα που πήραμε ήταν φανερό πως τέτοια θέματα αρέσουν σε πολλούς ανθρώπους. Και είναι φυσικό… Μια μεγάλη φυλή έχει στραφεί στον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά και είναι διατεθειμένη να τον υπηρετήσει ισότιμα…


Κι από την άλλη, συνεχώς φτάνουν σε μας, όμορφες φωτογραφίες που θέλουμε να τις μοιραστούμε μαζί σας για να χαρείτε κι εσείς καθώς η χαρά τους μας αφορά όλους… Βλέπετε μια σειρά σήμερα κι έχουμε κι άλλες που περιμένουν… Είναι από το τραπέζι που έκαναν μετά τη Συνέλευση τους…


Η ένσταση που έφτασε σε μας, αφορά τον αριθμό. Ίσως να μην ήταν 960 παρόντες στη Συνέλευση Περιοχής στη γλώσσα Ρομανί που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στα Τρίκαλα. Οι νεώτερες πληροφορίες μιλάνε για 940 άτομα που παραβρέθηκαν σε αυτή την συνέλευση και 16 βαφτίστηκαν... Ωστόσο, εκτιμούμε πως δεν είναι εκεί η ουσία του πράγματος…


Αυτή τη φορά μας γράφουν από τα Λιόσια, όπου δύο πούλμαν έφυγαν με 120 άτομα. Όταν έφτασαν Καρδίτσα τους περίμεναν άλλοι Ρόμα. Η αγάπη και η αδελφοσύνη είναι τα πιο όμορφα φαινόμενα που μπορεί κανείς να δει στην οργάνωση του αληθινού Θεού που φροντίζει για όλους τους ανθρώπους.


Αδελφοί από το Σοφικό και την Καρδίτσα πήγαν όλοι μαζί σε μια ταβέρνα και έφαγαν... Οι ίδιοι μας ενημερώνουν ότι από εκεί είναι και η φωτογραφίες που έχουμε δημοσιεύσει από την ταβέρνα στην πρώτη ανάρτηση μας για το θέμα, όπου φαίνεται και ο μικρός μπόμπιρας... Μας έστειλαν μάλιστα κι άλλες που ίσως τις δείτε αύριο στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ


Αισθανόμαστε την ανάγκη να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και για τις διευκρινήσεις, αλλά και για τις φωτογραφίες και τα βίντεο που μας έστειλαν… Χαιρόμαστε, όταν η επικοινωνία μας γίνεται πιο ζωντανή έτσι καθώς βάζετε κι εσείς ένα λιθαράκι σαν αυτή την καθημερινή διαδικτυακή προσπάθεια που μας ενώνει.


Είναι υπέροχα να βλέπεις την αλληλεγγύη στην πράξη να λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο. Διαβάζουμε στο σημείωμα που μας έστειλαν, ότι κάποιοι πήρανε άτομα που θα φιλοξενούσαν και οι υπόλοιποι έφυγαν για Τρίκαλα που είχαν κλείσει σε ξενοδοχείο... Απλά, όμορφα, οργανωμένες διευθετήσεις…


Διαβάζουμε στο μήνυμα της Μαρίας: Περάσαμε υπέροχα κι αυτό που ζούμε καθημερινά εδώ στα Λιόσια δεν υπάρχει… Α, μας άνοιξες την όρεξη αδελφή! Τα Λιόσια δεν είναι και τόσο μακριά από το κέντρο… Υποσχόμαστε πως, μόλις ανοίξει λίγο ο καιρός, θα έρθουμε μια βόλτα να γνωρίσουμε από κοντά αυτή την ομορφιά.


Θα το κάνουμε οπωσδήποτε… Διότι είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι σε μια εποχή που ο κόσμος γύρω μας αρνείται πεισματικά να ακούσει την αλήθεια, ο δικός σας λαό ταπεινά σκύβει να γνωρίσει την αλήθεια, ακολουθώντας αρχές που θα νόμιζε ότι θα ήταν δύσκολο να το κάνει. Ευχαριστούμε για όλα…