Με την παραδοσιακή έννοια του όρου, βιβλιοθήκη είναι συλλογή βιβλίων και περιοδικών. Μπορεί να αναφέρεται στην προσωπική βιβλιοθήκη ενός ατόμου, αλλά συχνότερα είναι μια μεγάλη σε όγκο συλλογή η οποία χρηματοδοτείται και συντηρείται από τις αρχές μιας πόλης ή έναν οργανισμό. Αυτή η συλλογή συχνά χρησιμοποιείται από άτομα που δεν διαθέτουν μεγάλες δικές τους συλλογές.


Παρ' όλα αυτά, πολλές βιβλιοθήκες σήμερα συλλέγουν μη έντυπο πληροφοριακό υλικό και αποτελούν καταθετήρια και σημεία πρόσβασης για χάρτες, δίσκους βινυλίου, βιντεοκασέτες και DVD, και παρέχουν πρόσβαση σε CD-ROM, συνδρομές σε βάσεις δεδομένων και το Διαδίκτυο. Έτσι, οι σύγχρονες βιβλιοθήκες μετατρέπονται σε χώρους ελεύθερης πρόσβασης σε πληροφορίες σε πολλές μορφές και από πολλές πηγές.


Πιο πρόσφατα, οι βιβλιοθήκες έχουν επεκτείνει τον ρόλο τους πέρα από τα κτήρια όπου στεγάζονται, παρέχοντας βοήθεια στην αναζήτηση και εύρεση πληροφοριών μέσω διαφόρων ψηφιακών εργαλείων. Σ’ αυτή την ανάρτηση βέβαια δεν υπάρχει τίποτα από αυτά. Πρόκειται για μια κλασική βιβλιοθήκη που περιέχει θεοκρατικούς θησαυρούς… Είναι κάπου εδώ, στην Ελλάδα…


Μιλάμε λοιπόν για ανθρώπους που κατέχουν μια πολύ σπάνια θεοκρατική βιβλιοθήκη με βιβλία και έντυπα που φτάνουν πίσω στο 1879. Φυσικά δεν μπορεί παρά ένας τέτοιος άνθρωπος να είναι συλλέκτης παλαιών εντύπων της Οργάνωσης εδώ και αρκετά χρόνια. Ήρθε σε επαφή μαζί μου και να μου έστειλε τις φωτογραφίες που βλέπετε.


Μέσα στους παλαιούς τόμους της ΣΚΟΠΙΑΣ μπορείς να ανακαλύψεις άρθρα για την Ελλάδα και την επίσκεψη του αδελφού Ρώσσελ εδώ, τα οποία και μετέφρασαν προσθέτοντας σπάνιες φωτογραφίες. Ναι, πραγματικά πρόκειται για θησαυρούς τους οποίους θα δούμε κατά θεματολογία σιγά – σιγά και με τον καιρό από αυτή την ιστοσελίδα…


Θα τα μοιραστούμε αυτά τα άρθρα που σίγουρα θα είναι ωφέλιμα για τους αναγνώστες μας (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται αρκετοί αδελφοί) εφόσον θα αναρτηθούν. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι κάτι πολύ πρωτοποριακό για το διαδίκτυο και πολύ ενισχυτικό για όλους μας. Χρειαζόμαστε στον κόσμο που ζούμε να μοιραζόμαστε όμορφα πράγματα.


Επιπλέον συν τοις άλλοις, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε εδώ μια εξαιρετικά ΣΠΑΝΙΑ επιστολή του αδελφού Ρόδερφορντ, γραμμένη το 1918 από τις φυλακές της Ατλάντα, προς τους αδελφούς της τότε εποχής, μεταφρασμένη στην καθαρεύουσα από τον πρώτο έλληνα μεταφραστή της Σκοπιάς , Ιωάννη Μποσδόγιαννη. Δεν είναι και λίγα όλα αυτά…

Υπάρχουν άνθρωποι που πήραν δάνειο σε άλλους καιρούς πιο καλούς από τους σημερινούς για να φτιάξουν το σπίτι τους. Μπορούσαν τότε να το υπηρετούν. Είχαν τη δουλειά τους… Όμως τα πράγματα στην εποχή των μνημονίων αλλάζουν γρήγορα… Τα δάνεια τους έγιναν «κόκκινα» δεν μπόρεσαν να μπουν στο Νόμο Κατσέλη και τώρα κινδυνεύουν να τα χάσουν. Για την ώρα πήραν μια μικρή αναστ

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/3/2016

Αυτή είναι η είδηση που ξεχωρίζει αυτή την εβδομάδα… Μια μικρή αναστολή, ενός μήνα πήρε η πώληση στα κακά ξένα φαντς για τα οποία κατηγορούσε ετούτη η κυβέρνηση την προηγούμενη, ότι ήθελε να πουλήσει τα «κόκκινα» δάνεια που έχουν φορτωθεί οι τράπεζες.

Αυτές οι ίδιες οι τράπεζες που σε άλλα χρόνια σε παρακαλούσαν να πας να πάρεις ένα δάνειο που είχαν για εσένα, χωρίς να εξετάζουν αν υπάρχει η βάση για την αποπληρωμή του. Βεβαίως υπάρχουν και άνθρωποι που βρέθηκαν σ’ αυτή τη δεινή κατάσταση από τα μνημόνια, τις μειώσεις μισθών και την τεράστια ανεργία που οδήγησαν ευκατάστατους μικρομεσαίους στην καταστροφή και την βίαιη φτωχοποίηση.

Νέα λοιπόν παράταση στο πάγωμα πώλησης των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων με προσημείωση πρώτης κατοικίας, καθώς και στα επιχειρηματικά δάνεια μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων έδωσε το υπουργείο Οικονομίας με τροπολογία που κατέθεσει στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη.

Η παράταση στην πώληση συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων θα είναι η δεύτερη κατά σειρά μετά από εκείνη του Φεβρουαρίου. Έρχεται δε, ως αποτέλεσμα της καθυστέρησης που καταγράφεται στην έναρξη των συζητήσεων για την αξιολόγηση του μνημονίου, καθώς οι διαπραγματεύσεις για το νέο πλαίσιο που θα διέπει τους όρους και τις προϋποθέσεις της πώλησης των συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων από τις τράπεζες σε εταιρείες μεταβίβασης απαιτήσεων, δεν αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 15 Μαρτίου οπότε εκπνέει η προηγούμενη παράταση στην εφαρμογή του νόμου 3454/2015.

Η παράταση σύμφωνα, θα ισχύσει έως τις 15 Απριλίου και η σχετική τροπολογία αναφέρει τα εξής:

«Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου αναστέλλεται ως προς τις καταναλωτικές δανειακές συμβάσεις, τις συμβάσεις με υποθήκη ή με προσημείωση υποθήκης πρώτης κατοικίας και τα δάνεια και τις πιστώσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, όπως αυτές ορίζονται από τη σύσταση 2003/361/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2003 (Επίσημη Εφημερίδα Λ124/20.5.2003), καθώς και τα δάνεια με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, μέχρι την 15η Απριλίου 2016».

Ας το ξαναδούμε λίγο το πράγμα, επειδή δεν έχουμε μνήμη ελέφαντα, αλλά γνωρίζουμε καλά πως δεν ήθελαν αυτό στο παρελθόν, όταν διεκδικούσαν την ψήφο του ελληνικού λαού σχετικά με αυτό το ζήτημα…

Στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταλήξει σε μια λύση που προέβλεπε τη δημιουργία ενός ενδιάμεσου φορέα στον οποίο θα μεταφέρονταν τα προς ρύθμιση δάνεια. Η χρηματοδότηση θα ήταν από τέσσερις πηγές: τράπεζες, οφειλέτες, ανάλογα με την πραγματική οικονομική θέση τους, κράτος και δανεισμός στον οποίο θα μπορεί να προσφύγει ο ενδιάμεσος φορέας χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η κυριότητα των περιουσιακών στοιχείων των δανειοληπτών. Όλες οι ρυθμίσεις και κυρίως εκείνες που θα προέβλεπαν και διαγραφή χρεών θα γίνονται αυστηρά με κοινωνικά κριτήρια ώστε να ωφεληθούν εκείνοι που πραγματικά έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη ή για τους οποίους δεν υπάρχει άλλη λύση.

Τι άλλαξε τώρα; Τίποτα, πέρα από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα έχει αλλάξει ριζικά. Άλλα έλεγε τότε, άλλα λέει και υπερασπίζεται τώρα, δεδομένου ότι η εξουσία διαφθείρει συνειδήσεις με αποτέλεσμα να κάνει πίσω ή να έχει μια επιλεκτική μνήμη η οποία δημιουργεί με κενά και διαλείψεις…

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ έχει γίνει μάλιστα ο τοποτηρητής των «φίλων μας» - δανειστών μας, εκείνος που μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τις εντολές τους και να νομοθετήσει ότι πιο αρνητικό για τους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται από μέρα σε μέρα, χειρότερη και πιο υποβαθμισμένη…

Αυτά για όσους παρακολουθούν την πραγματική ζωή, έτσι όπως τη βιώνουν στην πιο σκληρή έκφανση της… Για τους άλλους, ας τους αφήσουμε να εξαντλούνται στη συμμετοχή τους στις γιορτές για την Καθαρά Δευτέρα και τις απόκριες… Το ψέμα συνήθως χαϊδεύει καλύτερα τα αυτιά. Συγχωρήστε μας, αλλά εδώ θα λέμε μόνο αλήθειες…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Σας το είχα υποσχεθεί ότι έχω ακόμα κάτι από το διήμερο ταξίδι μου, για επαγγελματικούς λόγους, στην Τέμενη Αιγίου. Την Κυριακή 6/3/2016 σηκώθηκα, όπως κάθε πρωί, νωρίς. Μόνο που αυτή τη φορά κινήθηκα προς τη θάλασσα. Ο καιρός μπορεί να είχε ηλιοφάνεια, αλλά δεν ήταν και για μπάνιο...


Δεν ήταν κανένας άλλος μαζί μου… Ολομόναχος, είχα τον χρόνο να περπατήσω δίπλα της, στην παραλία και να αποτυπώσω στον φωτογραφικό μου φακό όλη αυτή την ομορφιά, την εκπληκτική που έκανε τις αισθήσεις μου να ξυπνήσουν από το λήθαργο του χειμώνα…


Με τον όρο θάλασσα εννοείται μια μεγάλη έκταση αλμυρού ύδατος και η έννοια συνδέεται με κάποιον ωκεανό ή μια μεγάλη λίμνη, συνήθως με αλμυρό νερό που δεν έχει φυσική έξοδο. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του Ωκεανός, αν και η χρήση της στη Γεωγραφία είναι αυστηρά καθορισμένη.


Από την άποψη της ναυτικής γεωγραφίας θάλασσα καλείται η υγρή μάζα που καλύπτει τα 3/4 της επιφάνειας της Γης. Η τεράστια αυτή υγρή έκταση διακρίνεται σε επί μέρους εκτάσεις ανάλογα με τους χώρους που καταλαμβάνουν αυτές. Οι πολύ μεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις ονομάζονται Ωκεανοί οι οποίοι και καταλαμβάνουν συνολική επιφάνεια 354 εκατομ. τετρ. χιλιόμετρα.


Θαλάσσιες εκτάσεις μικρότερες των Ωκεανών που σχηματίζονται ανάμεσα σε νησιά ή σε μεγάλες εκτάσεις ξηράς ονομάζονται Θάλασσες (Μεσόγειος, Βόρειος, Αντιλλών). Όταν η έκτασή τους είναι ακόμη μικρότερη ονομάζονται πελάγη, όπως το Αιγαίο, το Ιόνιο κλπ. Όταν δε μια θαλάσσια έκταση περιορίζεται έντονα από τη ξηρά τότε ονομάζεται κόλπος.


Η Αγία Γραφή ορίζει επανειλημμένα τον Ιεχωβά ως τον Δημιουργό των θαλασσών, που σχηματίστηκαν ως κάτι ξεχωριστό από την ξηρά την τρίτη δημιουργική ημέρα. (Γε 1:9, 10, 13· Νε 9:6· Πρ 4:24· 14:15· Απ 14:7) Επίσης, σχολιάζει την ικανότητα που έχει εκείνος να ασκεί τη δύναμή του πάνω στη θάλασσα και να την ελέγχει. (Ιωβ 26:12· Ψλ 65:7· 89:9· Ιερ 31:35)


Όταν ο Γιος του ήταν στη γη, του είχε δοθεί από τον Πατέρα του η εξουσία να διατάζει τη θάλασσα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. (Ματ 8:23-27· Μαρ 4:36-41· Ιωα 6:17-20) Ο έλεγχος που ασκεί ο Θεός στις θάλασσες καταδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο οι ακτές και οι παλίρροιες κρατούν τη θάλασσα μέσα στα καθορισμένα της όρια, φραγμένη, σαν να λέγαμε, με πόρτες. (Ιωβ 38:8-11· Ψλ 33:7· Παρ 8:29· Ιερ 5:22· βλέπε ΑΜΜΟΣ.)


Αυτό το επίτευγμα σε σχέση με τη θάλασσα, καθώς επίσης ο ρόλος της στον κύκλο του νερού της γης (Εκ 1:7· Αμ 5:8), την καθιστά παράδειγμα των θαυμαστών έργων του Ιεχωβά. (Ψλ 104:24, 25) Σε ποιητική γλώσσα, ακόμη και οι θάλασσες συμμετέχουν στην απόδοση αίνου προς τον Δημιουργό τους.—Ψλ 96:11· 98:7.

Φωτογραφίες της αδελφής Aneliq Georgieva από τη Βουλγαρία. Δεν ξέρουμε πού έχουν τραβηχτεί οι φωτογραφίες που ανέβασε χθες στην ομάδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, αλλά σίγουρα είναι πολύ ενθαρρυντικές…


Άνθρωποι κάθε επιπέδου θα ακούσουν και θα θελήσουν να μάθουν… Ιδού λοιπόν όλη η αλήθεια, για να μην έχουμε καμιά απολύτως αναστολή στο έργο μας, ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό, που έχουμε το μοίρασμα της πρόσκλησης για την Ανάμνηση.


Ναι, δεν υπάρχει κανείς και τίποτα να μας σταματήσει… Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, πρόβατα και αλλά που έχουν διάθεση καρδιά; να μάθουν για τον αληθινό Θεό και τη θυσία του μονογενή Γιού του. Και αυτό κάνουμε…


Μοιράζουμε την πρόσκληση για την φετινή Ανάμνηση… Είναι μια καλή ευκαιρία, μιας και η εκκλησία μας Αθήνα Αττική θα γιορτάσει την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, στο κέντρο της Αθήνας, να έρθουν να την παρακολουθήσουν και να μάθουν πολλά πράγματα. Εξάλλου είναι δωρεάν…

Τα όσα έκανε ο Ιησούς Χριστός για να βοηθήσει τους ανθρώπους όταν ζούσε στη γη ήταν θαυμάσια. Αυτό αλήθευε σε τέτοιο βαθμό ώστε ένας αυτόπτης μάρτυρας, αφού αφηγήθηκε πολλά γεγονότα της ζωής του Ιησού, είπε: «Υπάρχουν, μάλιστα, και άλλα πολλά που έκανε ο Ιησούς, τα οποία, αν γράφονταν με κάθε λεπτομέρεια, ο κόσμος ο ίδιος, νομίζω, δεν θα μπορούσε να χωρέσει τους ρόλους που θα γράφονταν». (Ιωάννης 21:25) Εφόσον ο Ιησούς επιτέλεσε τόσο πολλά πάνω στη γη, ίσως ρωτήσουμε: “Πώς μπορεί να είναι βοηθός μας στον ουρανό; Μπορούμε να ωφεληθούμε από την τρυφερή συμπόνια του Ιησού τώρα;”

Η απάντηση είναι πολύ συγκινητική και καθησυχαστική. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Χριστός μπήκε «στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για εμάς». (Εβραίους 9:24) Τι έκανε για εμάς; Ο απόστολος Παύλος εξηγεί: «[Ο Χριστός] μπήκε, όχι με το αίμα τράγων και νεαρών ταύρων, αλλά με το δικό του αίμα, μία φορά για πάντα στον άγιο τόπο [«στον ίδιο τον ουρανό»] και εξασφάλισε αιώνια απελευθέρωση για εμάς».—Εβραίους 9:12· 1 Ιωάννη 2:2.

Τι καλά νέα είναι αυτά! Η ανάληψη του Ιησού στον ουρανό, αντί να βάλει τέλος στο θαυμάσιο έργο που έκανε προς όφελος των ανθρώπων, του έδωσε τη δυνατότητα να επιτελέσει ακόμη περισσότερα για την ανθρωπότητα. Αυτό συμβαίνει διότι ο Θεός, με τη μεγάλη παρ’ αξία καλοσύνη του, διόρισε τον Ιησού να υπηρετεί ως «δημόσιος υπηρέτης»—αρχιερέας—«στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλειότητας στους ουρανούς».—Εβραίους 8:1, 2.

«Δημόσιος Υπηρέτης»

Στον ουρανό, λοιπόν, ο Ιησούς θα ήταν δημόσιος υπηρέτης για τους ανθρώπους. Θα έκανε ένα έργο παρόμοιο με αυτό που έκανε ο αρχιερέας του Ισραήλ προς όφελος των λάτρεων του Θεού στους αρχαίους χρόνους. Και ποιο ήταν αυτό το έργο; Ο Παύλος εξηγεί: «Κάθε αρχιερέας διορίζεται να προσφέρει και δώρα και θυσίες· άρα ήταν αναγκαίο να έχει και αυτός [ο Ιησούς Χριστός που έχει αναληφθεί] κάτι να προσφέρει».—Εβραίους 8:3.

Ο Ιησούς είχε να προσφέρει κάτι πολύ ανώτερο από εκείνο που πρόσφερε ο αρχαίος αρχιερέας. «Αν το αίμα τράγων και ταύρων» μπορούσε να φέρει ένα βαθμό πνευματικής καθαρότητας στον αρχαίο Ισραήλ, «πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού θα [καθάριζε] τη συνείδησή μας από νεκρά έργα για να αποδίδουμε ιερή υπηρεσία προς τον ζωντανό Θεό;»—Εβραίους 9:13, 14.

Ο Ιησούς είναι επίσης ένας ξεχωριστός δημόσιος υπηρέτης επειδή του έχει χορηγηθεί αθανασία. Στον αρχαίο Ισραήλ «πολλοί έπρεπε διαδοχικά να γίνονται ιερείς επειδή εμποδίζονταν από το θάνατο να παραμένουν ιερείς». Αλλά τι θα λεχθεί για τον Ιησού; Ο Παύλος γράφει: «Αυτός έχει την ιεροσύνη του χωρίς κανένα διάδοχο. Συνεπώς, μπορεί και να σώζει πλήρως εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού, επειδή είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί υπέρ εκείνων». (Εβραίους 7:23-25· Ρωμαίους 6:9) Ναι, έχουμε στα δεξιά του Θεού στον ουρανό ένα δημόσιο υπηρέτη ο οποίος “είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί για εμάς”. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για εμάς τώρα!

Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, οι άνθρωποι συνέρρεαν κοντά του για βοήθεια, και μερικές φορές κάλυπταν μεγάλες αποστάσεις προκειμένου να επωφεληθούν από τη βοήθειά του. (Ματθαίος 4:24, 25) Στον ουρανό, ο Ιησούς είναι ευπρόσιτος σε ανθρώπους όλων των εθνών. Από τη θέση του στους ουρανούς, είναι πάντα διαθέσιμος ως δημόσιος υπηρέτης.

Τι Είδους Αρχιερέας Είναι ο Ιησούς;

Η εικόνα του Ιησού Χριστού όπως σκιαγραφείται στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων δεν μας αφήνει καμιά αμφιβολία για τη διάθεση που είχε να προσφέρει βοήθεια καθώς και για την τρυφερή του συμπόνια. Πόσο αυτοθυσιαστικός ήταν! Σε αρκετές περιπτώσεις, η ιδιωτική του ζωή παραβιάστηκε όταν αυτός και οι μαθητές του προσπαθούσαν να βρουν την απαραίτητη ξεκούραση. Αντί να νιώθει ότι του αποστερούσαν πολύτιμες στιγμές ειρήνης και ησυχίας, “σπλαχνιζόταν” τους ανθρώπους που ζητούσαν τη βοήθειά του. Ακόμη και όταν ήταν κουρασμένος, πεινασμένος και διψασμένος, ο Ιησούς “τους δεχόταν με καλοσύνη” και ήταν διατεθειμένος να μείνει νηστικός προκειμένου να βοηθήσει ειλικρινείς αμαρτωλούς.—Μάρκος 6:31-34· Λουκάς 9:11-17· Ιωάννης 4:4-6, 31-34.

Επειδή ένιωθε ευσπλαχνία, ο Ιησούς έκανε πρακτικές ενέργειες για να καλύψει τις σωματικές, συναισθηματικές και πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων. (Ματθαίος 9:35-38· Μάρκος 6:35-44) Επιπλέον, τους δίδαξε να βρουν διαρκή ανακούφιση και παρηγοριά. (Ιωάννης 4:7-30, 39-42) Λόγου χάρη, πόσο ελκυστική ήταν η προσωπική πρόσκληση που απηύθυνε: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας».—Ματθαίος 11:28, 29.

Η αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους ήταν τόσο μεγάλη ώστε τελικά έδωσε τη ζωή του για την αμαρτωλή ανθρωπότητα. (Ρωμαίους 5:6-8) Σε σχέση με αυτό, ο απόστολος Παύλος έκανε τον εξής συλλογισμό: «Αυτός [ο Ιεχωβά Θεός], που δεν λυπήθηκε ούτε τον ίδιο του τον Γιο αλλά τον παρέδωσε για όλους εμάς, γιατί, λοιπόν, μαζί με αυτόν δεν θα μας δώσει με καλοσύνη και όλα τα άλλα πράγματα; Ο Χριστός Ιησούς είναι εκείνος που πέθανε, και μάλιστα εκείνος που εγέρθηκε από τους νεκρούς, ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και συνηγορεί για εμάς».—Ρωμαίους 8:32-34.

Συμπονετικός Αρχιερέας

Ως άνθρωπος, ο Ιησούς ένιωσε πείνα, δίψα, κούραση, οδύνη, πόνο και θάνατο. Η ένταση και οι πιέσεις που υπέμεινε τον εξάρτισαν με πολύ μοναδικό τρόπο ώστε να υπηρετεί ως Αρχιερέας για την πάσχουσα ανθρωπότητα. Ο Παύλος έγραψε: «[Ο Ιησούς] ήταν υποχρεωμένος να γίνει όμοιος με τους “αδελφούς” του από όλες τις απόψεις, για να γίνει ελεήμων και πιστός αρχιερέας όσον αφορά πράγματα που έχουν σχέση με τον Θεό, ώστε να προσφέρει εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες του λαού. Διότι εφόσον ο ίδιος υπέφερε όταν υποβαλλόταν σε δοκιμή, είναι ικανός να προστρέξει σε βοήθεια εκείνων που υποβάλλονται σε δοκιμή».—Εβραίους 2:17, 18· 13:8.

Ο Ιησούς κατέδειξε ότι έχει τα προσόντα και τη διάθεση να βοηθήσει ανθρώπους να πλησιάσουν τον Θεό. Μήπως αυτό σημαίνει, όμως, ότι χρειάζεται να πείθει έναν σκληρό και ανελέητο Θεό που είναι απρόθυμος να συγχωρεί; Όχι βέβαια, διότι η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι ο “Ιεχωβά είναι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”, προσθέτοντας: «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, εκείνος είναι πιστός και δίκαιος ώστε να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία». (Ψαλμός 86:5· 1 Ιωάννη 1:9) Στην πραγματικότητα, τα τρυφερά λόγια και οι πράξεις του Ιησού αντανακλούν τη συμπόνια, το έλεος και την αγάπη του ίδιου του Πατέρα του.—Ιωάννης 5:19· 8:28· 14:9, 10.

Πώς φέρνει ο Ιησούς ανακούφιση στους μετανοημένους αμαρτωλούς; Βοηθώντας τους να βρουν χαρά και ικανοποίηση καθώς καταβάλλουν ειλικρινείς προσπάθειες να ευαρεστούν τον Θεό. Γράφοντας σε χρισμένους συγχριστιανούς του, ο Παύλος συνόψισε την κατάσταση λέγοντας: «Εφόσον, λοιπόν, έχουμε έναν μεγάλο αρχιερέα ο οποίος έχει διαβεί τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Γιο του Θεού, ας συνεχίσουμε να τον ομολογούμε. Διότι έχουμε ως αρχιερέα, όχι κάποιον που δεν μπορεί να αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας, αλλά κάποιον που έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία. Ας πλησιάζουμε, λοιπόν, με παρρησία το θρόνο της παρ’ αξία καλοσύνης, για να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξία καλοσύνη για βοήθεια στον κατάλληλο καιρό».—Εβραίους 4:14-16.

«Βοήθεια στον Κατάλληλο Καιρό»

Τι μπορούμε να κάνουμε, όμως, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα που είναι πέραν των δυνάμεών μας—σοβαρές αρρώστιες, το συντριπτικό βάρος της ενοχής, εξουθενωτική αποθάρρυνση και κατάθλιψη; Μπορούμε να κάνουμε χρήση της προμήθειας στην οποία στηριζόταν τακτικά και ο ίδιος ο Ιησούς—του πολύτιμου προνομίου της προσευχής. Λόγου χάρη, τη νύχτα προτού δώσει τη ζωή του για εμάς, «συνέχισε να προσεύχεται πιο ένθερμα· και ο ιδρώτας του έγινε σαν σταγόνες αίματος που έπεφταν στο έδαφος». (Λουκάς 22:44) Ναι, ο Ιησούς γνωρίζει πώς νιώθει κάποιος όταν προσεύχεται στον Θεό με μεγάλη ένταση. «Πρόσφερε δεήσεις καθώς και ικεσίες σε Εκείνον που μπορούσε να τον σώσει από το θάνατο, με δυνατές κραυγές και δάκρυα, και εισακούστηκε χάρη στο θεοσεβή του φόβο».—Εβραίους 5:7.

Ο Ιησούς γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να “εισακούονται” και να ενισχύονται. (Λουκάς 22:43) Επιπλέον, υποσχέθηκε: «Αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα, θα σας το δώσει στο όνομά μου. Να ζητάτε και θα λάβετε, για να γίνει η χαρά σας πλήρης». (Ιωάννης 16:23, 24) Συνεπώς, μπορούμε να ικετεύουμε τον Θεό με την πεποίθηση ότι εκείνος θα αφήσει τον Γιο του να εφαρμόσει την εξουσία του και την αξία της λυτρωτικής του θυσίας προς όφελός μας.—Ματθαίος 28:18.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, με την ουράνια ιδιότητά του, ο Ιησούς θα προσφέρει το ορθό είδος βοήθειας στον κατάλληλο καιρό. Παραδείγματος χάρη, αν έχουμε διαπράξει κάποια αμαρτία για την οποία μετανοούμε ειλικρινά, μπορούμε να αντλήσουμε παρηγοριά από τη διαβεβαίωση ότι «έχουμε βοηθό προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό, που είναι δίκαιος». (1 Ιωάννη 2:1, 2) Ο Βοηθός και Παρηγορητής μας στον ουρανό θα συνηγορήσει για εμάς ώστε οι προσευχές μας που γίνονται στο όνομά του και σε αρμονία με τις Γραφές να απαντηθούν.—Ιωάννης 14:13, 14· 1 Ιωάννη 5:14, 15.

Δείχνοντας Εκτίμηση για τη Βοήθεια του Χριστού

Περιλαμβάνονται και άλλα εκτός από το να ικετεύουμε τον Θεό μέσω του Γιου του. Με την αξία της λυτρωτικής του θυσίας, «ο Χριστός, μέσω εξαγοράς», έγινε, σαν να λέγαμε, “ο ιδιοκτήτης που αγόρασε” την ανθρώπινη φυλή. (Γαλάτες 3:13· 4:5· 2 Πέτρου 2:1) Μπορούμε να δείξουμε την εκτίμησή μας για όλα όσα κάνει ο Χριστός για εμάς αναγνωρίζοντας ότι είναι ο ιδιοκτήτης μας και ανταποκρινόμενοι χαρωπά στην πρόσκλησή του: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώνει το ξύλο του βασανισμού του κάθε ημέρα και ας με ακολουθεί συνεχώς». (Λουκάς 9:23) “Το να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του” δεν σημαίνει απλώς να δηλώσει ότι αλλάζει ιδιοκτήτη. Ούτως ή άλλως, ο Χριστός «πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους». (2 Κορινθίους 5:14, 15) Επομένως, η εκτίμηση για το λύτρο θα ασκεί βαθιά επίδραση στη στάση, στους στόχους και στον τρόπο της ζωής μας. Το γεγονός ότι θα είμαστε αιώνια χρεώστες στον “Χριστό Ιησού, ο οποίος έδωσε τον εαυτό του για εμάς”, θα πρέπει να μας υποκινεί να μαθαίνουμε περισσότερα για αυτόν και τον στοργικό Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό. Θα πρέπει επίσης να αυξάνουμε σε πίστη, να ζούμε σύμφωνα με τους επωφελείς κανόνες του Θεού και να είμαστε “ζηλωτές για καλά έργα”.—Τίτο 2:13, 14· Ιωάννης 17:3.

Η Χριστιανική εκκλησία είναι το μέσο με το οποίο λαβαίνουμε επίκαιρη πνευματική τροφή, ενθάρρυνση και κατεύθυνση. (Ματθαίος 24:45-47· Εβραίους 10:21-25) Λόγου χάρη, αν κάποιοι είναι πνευματικά άρρωστοι, μπορούν “να καλέσουν τους [διορισμένους] πρεσβυτέρους της εκκλησίας”. Ο Ιάκωβος προσθέτει τη διαβεβαίωση: «Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει. Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί».—Ιακώβου 5:13-15.

Για παράδειγμα: Κάποιος φυλακισμένος στη Νότια Αφρική έστειλε επιστολή σε έναν πρεσβύτερο εκφράζοντας εκτίμηση για «όλους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που επιτελούν το καλό έργο το οποίο άρχισε ο Ιησούς Χριστός και βοηθούν ανθρώπους που αγωνίζονται να εισέλθουν στη Βασιλεία του Θεού». Κατόπιν έγραψε: «Χάρηκα πολύ όταν έλαβα την επιστολή σας. Το ενδιαφέρον σας για την πνευματική μου απολύτρωση με άγγιξε βαθιά. Μου παρέχει έναν επιπρόσθετο λόγο για να αρχίσω να ανταποκρίνομαι στην πρόσκληση του Ιεχωβά Θεού για μετάνοια. Εδώ και 27 χρόνια, ολισθαίνω και λοξοδρομώ στο σκοτάδι της αμαρτίας, της απάτης, των παράνομων σχέσεων, των ανήθικων συνηθειών και των ύποπτων θρησκειών. Από τότε που γνώρισα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, νιώθω ότι επιτέλους βρήκα την οδό—την αληθινή οδό! Το μόνο που χρειάζεται είναι να την ακολουθήσω».

Περισσότερη Βοήθεια στο Εγγύς Μέλλον

Οι επιδεινούμενες παγκόσμιες συνθήκες αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι ζούμε στην κρίσιμη εκείνη περίοδο που θα προηγούνταν από το ξέσπασμα της “μεγάλης θλίψης”. Ακριβώς τώρα, ένα μεγάλο πλήθος από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες “πλένουν τις στολές τους και τις κάνουν λευκές με το αίμα του Αρνιού”. (Αποκάλυψη 7:9, 13, 14· 2 Τιμόθεο 3:1-5) Ασκώντας πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού, λαβαίνουν συγχώρηση αμαρτιών και βοηθιούνται να αποκτήσουν στενή σχέση με τον Θεό—στην πραγματικότητα, να γίνουν φίλοι του.—Ιακώβου 2:23.

Το Αρνί, ο Ιησούς Χριστός, «θα τους ποιμάνει [τους επιζώντες από τη μεγάλη θλίψη] και θα τους οδηγήσει σε πηγές νερών ζωής. Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους». (Αποκάλυψη 7:17) Ο Χριστός θα φέρει τότε σε πέρας τα καθήκοντά του ως Αρχιερέα. Θα βοηθήσει όλους τους φίλους του Θεού να ωφεληθούν πλήρως από τις «πηγές νερών ζωής»—πνευματικά, σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά. Αυτό που άρχισε ο Ιησούς το 33 Κ.Χ. και αυτό που συνέχισε έκτοτε από τον ουρανό θα αποπερατωθεί τότε με τελειότητα.

Γι’ αυτό, ας μην πάψουμε ποτέ να δείχνουμε βαθιά εκτίμηση για όλα όσα έχουν κάνει—και συνεχίζουν να κάνουν—για εμάς ο Θεός και ο Χριστός. Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε: «Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο. Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού».—Φιλιππησίους 4:4, 6, 7.

Υπάρχει ένας ξεχωριστός τρόπος με τον οποίο μπορείτε να δείξετε την εκτίμησή σας για τον Ιησού Χριστό, τον Βοηθό μας στον ουρανό. Μετά τη δύση του ήλιου την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο θα συγκεντρωθούν για να τηρήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. (Λουκάς 22:19) Αυτή θα είναι μια ευκαιρία να κάνετε βαθύτερη την εκτίμησή σας για τη λυτρωτική θυσία του Χριστού. Σας προσκαλούμε ένθερμα να παρευρεθείτε και να ακούσετε πώς μπορείτε να ωφεληθείτε αιώνια από τη θαυμάσια διευθέτηση του Θεού για σωτηρία μέσω του Χριστού. Παρακαλούμε ρωτήστε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά της περιοχής σας για τον ακριβή χρόνο και τόπο αυτής της ειδικής συνάθροισης.

• Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ 15/3/2000

Επιτρέψτε μου αυτήν την υπέρβαση που αφορά στο περασμένο Σαββατοκύριακο καθώς είχα πάει για επαγγελματικούς λόγους στην πανέμορφη αυτή εποχή της άνοιξης στην Τέμενη Αιγίου… Θα συνεχίσω με μερικές ακόμα φωτογραφίες που τράβηξα μέσα στο Παραθεριστικό Κέντρο.


Πριν όμως ας δούμε δύο οικίσκους την επάνω φωτογραφία και αυτή, που μας θυμίζουν κάποιες πολύ όμορφες στιγμές που έχουμε ζήσει εκεί στο παρελθόν. Όσοι τους αφορά το γνωρίζουν καλά. Έχουν, είμαι βέβαιος, ακριβώς την ίδια άποψη με τη δική μου…


Κι ας περπατήσουμε μέσα στο Παραθεριστικό Κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ να δούμε, μερικά όμορφα στιγμιότυπα… Δέντρα ανθισμένα και μανταρινιές που έχουν ακόμα πάνω τους μανταρίνια. Δεν είναι εντυπωσιακά στην εμφάνιση, μα είναι μέλια στη γεύση. Πραγματικά.


Συνδικαλιστές που έχουν θέσεις ευθύνης στα σωματεία ή είναι ήδη συνταξιούχοι κατάφεραν να αγοράσουν κτήματα, εκεί με λεμονιές, μανταρινιές και κυρίως πορτοκαλιές. Γνωριζόμαστε χρόνια… Μας έδωσαν λοιπόν σακούλες με πορτοκάλια για το σπίτι…


Αυτά σε ότι αφορά το πρακτικό μέρος της υπόθεσης. Γιατί πιο πολύ κι από αυτά, εκείνο που μας άρεσε, είχε να κάνει με τον περιβάλλοντα χώρο του Παραθεριστικού Κέντρου που αυτή τη στιγμή είναι κλειστό. Άνοιξε μόνο για να φιλοξενήσει τους συνέδρους.


Είναι προγραμματισμένο να ανοίξει μετά τον Μάιο με τους συνταξιούχους του ΟΤΕ να κάνουν χρήση πρώτοι, για τις καλοκαιρινές τους διακοπές… Κι επειδή σ’ αυτή τη χώρα το καλοκαίρι κρατάει πολύ, θα μείνει ανοιχτό σχεδόν μέχρι τον Οκτώβρη για να φιλοξενήσει όσους έχουν κληρωθεί.


Ειλικρινά ήταν ένα υπέροχο διήμερο για μας που το ζήσαμε. Πέρα από την φυσιολογική κούραση που έχει πάντα μια κλειστή συνδικαλιστική διαδικασία, απολαύσαμε τον ήλιο και τη θάλασσα… Αλλά γι’ αυτή δεσμεύομαι να κάνουμε μια άλλη ανάρτηση. Επειδή οι φωτογραφίες αξίζουν…


Σας ευχαριστώ από καρδιά που με συνοδεύσατε σ’ αυτό το υπέροχο, μοναδικό ταξίδι στην ανοιξιάτικη φύση. Ότι πισωγυρίσματα κι αν έχει ο καιρός, ένα είναι βέβαιο: Θα έχουμε παρέα μια γεύση της άνοιξης που στην Ελλάδα δεν κρατάει και πολύ. Το καλοκαίρι καραδοκεί να κάνει την εμφάνιση του.

Συνεχίζω σήμερα με ότι άφησα πίσω από τη χθεσινή ανάρτηση… Έτσι θα καταφέρουμε να πάρουμε μια μικρή γεύση της άνοιξης από την Τέμενη Αιγίου, όπου, όπως γνωρίζετε βρέθηκα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε για επαγγελματικούς λόγους. Να καλύψω δημοσιογραφικά μια συνδικαλιστική εκδήλωση.


Όπως σας είπα, ένιωσα κάποια στιγμή την ανάγκη να βγω έξω, να περπατήσω, να με χτυπήσει λίγος καθαρός αέρας. Ήταν σαν ένα μικρό διάλειμμα στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις να παρακολουθήσω, να καταγράψω και στη συνέχεια να προβάλω στο έντυπο τους, αυτή τη συνδικαλιστική δράση.


Πέρα λοιπόν από τους κατά συνθήκη συνδικαλιστικούς «καβγάδες» που… κάθε σοβαρό συνδικάτο θέλει να υπάρχουν, εκεί έξω στη φύση, μια άλλη ζωή, πιο καθαρή και πιο όμορφη, από όποια πλευρά και να τη δεις, υπάρχει. Αρκεί να την προσέξεις λίγο στις λεπτομέρειες…


Άφησα λοιπόν το συναίσθημα να ανοίξει τους δικούς του δρόμους, παρακάμπτοντας τη λογική. Και το χάρηκα. Ούτε μισή ώρα δεν κράτησε αυτή η βόλτα. Κι επειδή δεν ήταν τίποτα επιτηδευμένο, αλλά αποτύπωσα την πραγματικότητα, όλα έγιναν γρήγορα και ωραία…


Ήθελα ακριβώς αυτό… Να κρατήσω το μάτι μου απλό σε ότι έβλεπα… Μακάρι να μπορούσα να σας μεταφέρω και τις υπόλοιπες αισθήσεις μου… Δυστυχώς δεν γίνεται κι ας ήθελα τόσο να τις μοιραστώ μαζί σας… Κρατήστε λοιπόν, μόνο ότι το μάτι απόλαυσε και αποτύπωσε ο φακός.


Μερικοί από σας που τις βλέπετε τώρα, ίσως ζείτε κάπου, όπου έχετε τη δυνατότητα να τις απολαμβάνετε καθημερινά… Και μπορεί να μη σας κάνουν και τόσο εντύπωση τα κοντινά πλάνα από τη φύση… Άλλοι όμως, όπως εμείς που ζούμε στην πόλη, τα έχουμε πολύ ανάγκη…


Γι’ αυτό συγχωρήστε μου αυτή την επιμονή που σκοπεύω να τη συνεχίσω και αύριο με μια ακόμη ανάρτηση εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Εξάλλου είδα από τις αντιδράσεις σας στα κοινωνικά δίκτυα, όπου ανέβηκαν πρώτα, ότι σας άρεσαν πολύ. Ευκαιρία λοιπόν να τις δούμε σε καλύτερη ανάλυση και με μικρά σχόλια.


Ναι, σε ποιον δεν αρέσουν; Το είδα και σ’ αυτούς ακόμα τους συνδικαλιστές που κάποιοι από εκείνους  που εκτιμώ για το ήθος τους, ξαμολήθηκαν κάποια στιγμή το ίδιο με τα κινητά τους τηλέφωνα. Άφησαν μια χαραμάδα στην ευαισθησία να μπαίνει λίγο φως και να φωτίζει την καρδιά τους…


Ήταν μεν κουραστικές οι δύο μέρες, επειδή το αντικείμενο της εργασίας μου επέβαλε μια συνεχή παρουσία στο χώρο προκειμένου να παρακολουθώ τις διαδικασίες της 36^ης Σ.Α. της ΠΕΤ ΟΤΕ, αλλά όπως κάνω πάντα, βρήκα το χρόνο να απολαύσω για τον εαυτό μου, μοναδικές στιγμές ομορφιάς…