Σας το είχα υποσχεθεί ότι έχω ακόμα κάτι από το διήμερο ταξίδι μου, για επαγγελματικούς λόγους, στην Τέμενη Αιγίου. Την Κυριακή 6/3/2016 σηκώθηκα, όπως κάθε πρωί, νωρίς. Μόνο που αυτή τη φορά κινήθηκα προς τη θάλασσα. Ο καιρός μπορεί να είχε ηλιοφάνεια, αλλά δεν ήταν και για μπάνιο...


Δεν ήταν κανένας άλλος μαζί μου… Ολομόναχος, είχα τον χρόνο να περπατήσω δίπλα της, στην παραλία και να αποτυπώσω στον φωτογραφικό μου φακό όλη αυτή την ομορφιά, την εκπληκτική που έκανε τις αισθήσεις μου να ξυπνήσουν από το λήθαργο του χειμώνα…


Με τον όρο θάλασσα εννοείται μια μεγάλη έκταση αλμυρού ύδατος και η έννοια συνδέεται με κάποιον ωκεανό ή μια μεγάλη λίμνη, συνήθως με αλμυρό νερό που δεν έχει φυσική έξοδο. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του Ωκεανός, αν και η χρήση της στη Γεωγραφία είναι αυστηρά καθορισμένη.


Από την άποψη της ναυτικής γεωγραφίας θάλασσα καλείται η υγρή μάζα που καλύπτει τα 3/4 της επιφάνειας της Γης. Η τεράστια αυτή υγρή έκταση διακρίνεται σε επί μέρους εκτάσεις ανάλογα με τους χώρους που καταλαμβάνουν αυτές. Οι πολύ μεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις ονομάζονται Ωκεανοί οι οποίοι και καταλαμβάνουν συνολική επιφάνεια 354 εκατομ. τετρ. χιλιόμετρα.


Θαλάσσιες εκτάσεις μικρότερες των Ωκεανών που σχηματίζονται ανάμεσα σε νησιά ή σε μεγάλες εκτάσεις ξηράς ονομάζονται Θάλασσες (Μεσόγειος, Βόρειος, Αντιλλών). Όταν η έκτασή τους είναι ακόμη μικρότερη ονομάζονται πελάγη, όπως το Αιγαίο, το Ιόνιο κλπ. Όταν δε μια θαλάσσια έκταση περιορίζεται έντονα από τη ξηρά τότε ονομάζεται κόλπος.


Η Αγία Γραφή ορίζει επανειλημμένα τον Ιεχωβά ως τον Δημιουργό των θαλασσών, που σχηματίστηκαν ως κάτι ξεχωριστό από την ξηρά την τρίτη δημιουργική ημέρα. (Γε 1:9, 10, 13· Νε 9:6· Πρ 4:24· 14:15· Απ 14:7) Επίσης, σχολιάζει την ικανότητα που έχει εκείνος να ασκεί τη δύναμή του πάνω στη θάλασσα και να την ελέγχει. (Ιωβ 26:12· Ψλ 65:7· 89:9· Ιερ 31:35)


Όταν ο Γιος του ήταν στη γη, του είχε δοθεί από τον Πατέρα του η εξουσία να διατάζει τη θάλασσα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. (Ματ 8:23-27· Μαρ 4:36-41· Ιωα 6:17-20) Ο έλεγχος που ασκεί ο Θεός στις θάλασσες καταδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο οι ακτές και οι παλίρροιες κρατούν τη θάλασσα μέσα στα καθορισμένα της όρια, φραγμένη, σαν να λέγαμε, με πόρτες. (Ιωβ 38:8-11· Ψλ 33:7· Παρ 8:29· Ιερ 5:22· βλέπε ΑΜΜΟΣ.)


Αυτό το επίτευγμα σε σχέση με τη θάλασσα, καθώς επίσης ο ρόλος της στον κύκλο του νερού της γης (Εκ 1:7· Αμ 5:8), την καθιστά παράδειγμα των θαυμαστών έργων του Ιεχωβά. (Ψλ 104:24, 25) Σε ποιητική γλώσσα, ακόμη και οι θάλασσες συμμετέχουν στην απόδοση αίνου προς τον Δημιουργό τους.—Ψλ 96:11· 98:7.

Φωτογραφίες της αδελφής Aneliq Georgieva από τη Βουλγαρία. Δεν ξέρουμε πού έχουν τραβηχτεί οι φωτογραφίες που ανέβασε χθες στην ομάδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, αλλά σίγουρα είναι πολύ ενθαρρυντικές…


Άνθρωποι κάθε επιπέδου θα ακούσουν και θα θελήσουν να μάθουν… Ιδού λοιπόν όλη η αλήθεια, για να μην έχουμε καμιά απολύτως αναστολή στο έργο μας, ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό, που έχουμε το μοίρασμα της πρόσκλησης για την Ανάμνηση.


Ναι, δεν υπάρχει κανείς και τίποτα να μας σταματήσει… Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, πρόβατα και αλλά που έχουν διάθεση καρδιά; να μάθουν για τον αληθινό Θεό και τη θυσία του μονογενή Γιού του. Και αυτό κάνουμε…


Μοιράζουμε την πρόσκληση για την φετινή Ανάμνηση… Είναι μια καλή ευκαιρία, μιας και η εκκλησία μας Αθήνα Αττική θα γιορτάσει την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, στο κέντρο της Αθήνας, να έρθουν να την παρακολουθήσουν και να μάθουν πολλά πράγματα. Εξάλλου είναι δωρεάν…

Τα όσα έκανε ο Ιησούς Χριστός για να βοηθήσει τους ανθρώπους όταν ζούσε στη γη ήταν θαυμάσια. Αυτό αλήθευε σε τέτοιο βαθμό ώστε ένας αυτόπτης μάρτυρας, αφού αφηγήθηκε πολλά γεγονότα της ζωής του Ιησού, είπε: «Υπάρχουν, μάλιστα, και άλλα πολλά που έκανε ο Ιησούς, τα οποία, αν γράφονταν με κάθε λεπτομέρεια, ο κόσμος ο ίδιος, νομίζω, δεν θα μπορούσε να χωρέσει τους ρόλους που θα γράφονταν». (Ιωάννης 21:25) Εφόσον ο Ιησούς επιτέλεσε τόσο πολλά πάνω στη γη, ίσως ρωτήσουμε: “Πώς μπορεί να είναι βοηθός μας στον ουρανό; Μπορούμε να ωφεληθούμε από την τρυφερή συμπόνια του Ιησού τώρα;”

Η απάντηση είναι πολύ συγκινητική και καθησυχαστική. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Χριστός μπήκε «στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για εμάς». (Εβραίους 9:24) Τι έκανε για εμάς; Ο απόστολος Παύλος εξηγεί: «[Ο Χριστός] μπήκε, όχι με το αίμα τράγων και νεαρών ταύρων, αλλά με το δικό του αίμα, μία φορά για πάντα στον άγιο τόπο [«στον ίδιο τον ουρανό»] και εξασφάλισε αιώνια απελευθέρωση για εμάς».—Εβραίους 9:12· 1 Ιωάννη 2:2.

Τι καλά νέα είναι αυτά! Η ανάληψη του Ιησού στον ουρανό, αντί να βάλει τέλος στο θαυμάσιο έργο που έκανε προς όφελος των ανθρώπων, του έδωσε τη δυνατότητα να επιτελέσει ακόμη περισσότερα για την ανθρωπότητα. Αυτό συμβαίνει διότι ο Θεός, με τη μεγάλη παρ’ αξία καλοσύνη του, διόρισε τον Ιησού να υπηρετεί ως «δημόσιος υπηρέτης»—αρχιερέας—«στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλειότητας στους ουρανούς».—Εβραίους 8:1, 2.

«Δημόσιος Υπηρέτης»

Στον ουρανό, λοιπόν, ο Ιησούς θα ήταν δημόσιος υπηρέτης για τους ανθρώπους. Θα έκανε ένα έργο παρόμοιο με αυτό που έκανε ο αρχιερέας του Ισραήλ προς όφελος των λάτρεων του Θεού στους αρχαίους χρόνους. Και ποιο ήταν αυτό το έργο; Ο Παύλος εξηγεί: «Κάθε αρχιερέας διορίζεται να προσφέρει και δώρα και θυσίες· άρα ήταν αναγκαίο να έχει και αυτός [ο Ιησούς Χριστός που έχει αναληφθεί] κάτι να προσφέρει».—Εβραίους 8:3.

Ο Ιησούς είχε να προσφέρει κάτι πολύ ανώτερο από εκείνο που πρόσφερε ο αρχαίος αρχιερέας. «Αν το αίμα τράγων και ταύρων» μπορούσε να φέρει ένα βαθμό πνευματικής καθαρότητας στον αρχαίο Ισραήλ, «πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού θα [καθάριζε] τη συνείδησή μας από νεκρά έργα για να αποδίδουμε ιερή υπηρεσία προς τον ζωντανό Θεό;»—Εβραίους 9:13, 14.

Ο Ιησούς είναι επίσης ένας ξεχωριστός δημόσιος υπηρέτης επειδή του έχει χορηγηθεί αθανασία. Στον αρχαίο Ισραήλ «πολλοί έπρεπε διαδοχικά να γίνονται ιερείς επειδή εμποδίζονταν από το θάνατο να παραμένουν ιερείς». Αλλά τι θα λεχθεί για τον Ιησού; Ο Παύλος γράφει: «Αυτός έχει την ιεροσύνη του χωρίς κανένα διάδοχο. Συνεπώς, μπορεί και να σώζει πλήρως εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού, επειδή είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί υπέρ εκείνων». (Εβραίους 7:23-25· Ρωμαίους 6:9) Ναι, έχουμε στα δεξιά του Θεού στον ουρανό ένα δημόσιο υπηρέτη ο οποίος “είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί για εμάς”. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για εμάς τώρα!

Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, οι άνθρωποι συνέρρεαν κοντά του για βοήθεια, και μερικές φορές κάλυπταν μεγάλες αποστάσεις προκειμένου να επωφεληθούν από τη βοήθειά του. (Ματθαίος 4:24, 25) Στον ουρανό, ο Ιησούς είναι ευπρόσιτος σε ανθρώπους όλων των εθνών. Από τη θέση του στους ουρανούς, είναι πάντα διαθέσιμος ως δημόσιος υπηρέτης.

Τι Είδους Αρχιερέας Είναι ο Ιησούς;

Η εικόνα του Ιησού Χριστού όπως σκιαγραφείται στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων δεν μας αφήνει καμιά αμφιβολία για τη διάθεση που είχε να προσφέρει βοήθεια καθώς και για την τρυφερή του συμπόνια. Πόσο αυτοθυσιαστικός ήταν! Σε αρκετές περιπτώσεις, η ιδιωτική του ζωή παραβιάστηκε όταν αυτός και οι μαθητές του προσπαθούσαν να βρουν την απαραίτητη ξεκούραση. Αντί να νιώθει ότι του αποστερούσαν πολύτιμες στιγμές ειρήνης και ησυχίας, “σπλαχνιζόταν” τους ανθρώπους που ζητούσαν τη βοήθειά του. Ακόμη και όταν ήταν κουρασμένος, πεινασμένος και διψασμένος, ο Ιησούς “τους δεχόταν με καλοσύνη” και ήταν διατεθειμένος να μείνει νηστικός προκειμένου να βοηθήσει ειλικρινείς αμαρτωλούς.—Μάρκος 6:31-34· Λουκάς 9:11-17· Ιωάννης 4:4-6, 31-34.

Επειδή ένιωθε ευσπλαχνία, ο Ιησούς έκανε πρακτικές ενέργειες για να καλύψει τις σωματικές, συναισθηματικές και πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων. (Ματθαίος 9:35-38· Μάρκος 6:35-44) Επιπλέον, τους δίδαξε να βρουν διαρκή ανακούφιση και παρηγοριά. (Ιωάννης 4:7-30, 39-42) Λόγου χάρη, πόσο ελκυστική ήταν η προσωπική πρόσκληση που απηύθυνε: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας».—Ματθαίος 11:28, 29.

Η αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους ήταν τόσο μεγάλη ώστε τελικά έδωσε τη ζωή του για την αμαρτωλή ανθρωπότητα. (Ρωμαίους 5:6-8) Σε σχέση με αυτό, ο απόστολος Παύλος έκανε τον εξής συλλογισμό: «Αυτός [ο Ιεχωβά Θεός], που δεν λυπήθηκε ούτε τον ίδιο του τον Γιο αλλά τον παρέδωσε για όλους εμάς, γιατί, λοιπόν, μαζί με αυτόν δεν θα μας δώσει με καλοσύνη και όλα τα άλλα πράγματα; Ο Χριστός Ιησούς είναι εκείνος που πέθανε, και μάλιστα εκείνος που εγέρθηκε από τους νεκρούς, ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και συνηγορεί για εμάς».—Ρωμαίους 8:32-34.

Συμπονετικός Αρχιερέας

Ως άνθρωπος, ο Ιησούς ένιωσε πείνα, δίψα, κούραση, οδύνη, πόνο και θάνατο. Η ένταση και οι πιέσεις που υπέμεινε τον εξάρτισαν με πολύ μοναδικό τρόπο ώστε να υπηρετεί ως Αρχιερέας για την πάσχουσα ανθρωπότητα. Ο Παύλος έγραψε: «[Ο Ιησούς] ήταν υποχρεωμένος να γίνει όμοιος με τους “αδελφούς” του από όλες τις απόψεις, για να γίνει ελεήμων και πιστός αρχιερέας όσον αφορά πράγματα που έχουν σχέση με τον Θεό, ώστε να προσφέρει εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες του λαού. Διότι εφόσον ο ίδιος υπέφερε όταν υποβαλλόταν σε δοκιμή, είναι ικανός να προστρέξει σε βοήθεια εκείνων που υποβάλλονται σε δοκιμή».—Εβραίους 2:17, 18· 13:8.

Ο Ιησούς κατέδειξε ότι έχει τα προσόντα και τη διάθεση να βοηθήσει ανθρώπους να πλησιάσουν τον Θεό. Μήπως αυτό σημαίνει, όμως, ότι χρειάζεται να πείθει έναν σκληρό και ανελέητο Θεό που είναι απρόθυμος να συγχωρεί; Όχι βέβαια, διότι η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι ο “Ιεχωβά είναι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”, προσθέτοντας: «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, εκείνος είναι πιστός και δίκαιος ώστε να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία». (Ψαλμός 86:5· 1 Ιωάννη 1:9) Στην πραγματικότητα, τα τρυφερά λόγια και οι πράξεις του Ιησού αντανακλούν τη συμπόνια, το έλεος και την αγάπη του ίδιου του Πατέρα του.—Ιωάννης 5:19· 8:28· 14:9, 10.

Πώς φέρνει ο Ιησούς ανακούφιση στους μετανοημένους αμαρτωλούς; Βοηθώντας τους να βρουν χαρά και ικανοποίηση καθώς καταβάλλουν ειλικρινείς προσπάθειες να ευαρεστούν τον Θεό. Γράφοντας σε χρισμένους συγχριστιανούς του, ο Παύλος συνόψισε την κατάσταση λέγοντας: «Εφόσον, λοιπόν, έχουμε έναν μεγάλο αρχιερέα ο οποίος έχει διαβεί τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Γιο του Θεού, ας συνεχίσουμε να τον ομολογούμε. Διότι έχουμε ως αρχιερέα, όχι κάποιον που δεν μπορεί να αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας, αλλά κάποιον που έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία. Ας πλησιάζουμε, λοιπόν, με παρρησία το θρόνο της παρ’ αξία καλοσύνης, για να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξία καλοσύνη για βοήθεια στον κατάλληλο καιρό».—Εβραίους 4:14-16.

«Βοήθεια στον Κατάλληλο Καιρό»

Τι μπορούμε να κάνουμε, όμως, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα που είναι πέραν των δυνάμεών μας—σοβαρές αρρώστιες, το συντριπτικό βάρος της ενοχής, εξουθενωτική αποθάρρυνση και κατάθλιψη; Μπορούμε να κάνουμε χρήση της προμήθειας στην οποία στηριζόταν τακτικά και ο ίδιος ο Ιησούς—του πολύτιμου προνομίου της προσευχής. Λόγου χάρη, τη νύχτα προτού δώσει τη ζωή του για εμάς, «συνέχισε να προσεύχεται πιο ένθερμα· και ο ιδρώτας του έγινε σαν σταγόνες αίματος που έπεφταν στο έδαφος». (Λουκάς 22:44) Ναι, ο Ιησούς γνωρίζει πώς νιώθει κάποιος όταν προσεύχεται στον Θεό με μεγάλη ένταση. «Πρόσφερε δεήσεις καθώς και ικεσίες σε Εκείνον που μπορούσε να τον σώσει από το θάνατο, με δυνατές κραυγές και δάκρυα, και εισακούστηκε χάρη στο θεοσεβή του φόβο».—Εβραίους 5:7.

Ο Ιησούς γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να “εισακούονται” και να ενισχύονται. (Λουκάς 22:43) Επιπλέον, υποσχέθηκε: «Αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα, θα σας το δώσει στο όνομά μου. Να ζητάτε και θα λάβετε, για να γίνει η χαρά σας πλήρης». (Ιωάννης 16:23, 24) Συνεπώς, μπορούμε να ικετεύουμε τον Θεό με την πεποίθηση ότι εκείνος θα αφήσει τον Γιο του να εφαρμόσει την εξουσία του και την αξία της λυτρωτικής του θυσίας προς όφελός μας.—Ματθαίος 28:18.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, με την ουράνια ιδιότητά του, ο Ιησούς θα προσφέρει το ορθό είδος βοήθειας στον κατάλληλο καιρό. Παραδείγματος χάρη, αν έχουμε διαπράξει κάποια αμαρτία για την οποία μετανοούμε ειλικρινά, μπορούμε να αντλήσουμε παρηγοριά από τη διαβεβαίωση ότι «έχουμε βοηθό προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό, που είναι δίκαιος». (1 Ιωάννη 2:1, 2) Ο Βοηθός και Παρηγορητής μας στον ουρανό θα συνηγορήσει για εμάς ώστε οι προσευχές μας που γίνονται στο όνομά του και σε αρμονία με τις Γραφές να απαντηθούν.—Ιωάννης 14:13, 14· 1 Ιωάννη 5:14, 15.

Δείχνοντας Εκτίμηση για τη Βοήθεια του Χριστού

Περιλαμβάνονται και άλλα εκτός από το να ικετεύουμε τον Θεό μέσω του Γιου του. Με την αξία της λυτρωτικής του θυσίας, «ο Χριστός, μέσω εξαγοράς», έγινε, σαν να λέγαμε, “ο ιδιοκτήτης που αγόρασε” την ανθρώπινη φυλή. (Γαλάτες 3:13· 4:5· 2 Πέτρου 2:1) Μπορούμε να δείξουμε την εκτίμησή μας για όλα όσα κάνει ο Χριστός για εμάς αναγνωρίζοντας ότι είναι ο ιδιοκτήτης μας και ανταποκρινόμενοι χαρωπά στην πρόσκλησή του: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώνει το ξύλο του βασανισμού του κάθε ημέρα και ας με ακολουθεί συνεχώς». (Λουκάς 9:23) “Το να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του” δεν σημαίνει απλώς να δηλώσει ότι αλλάζει ιδιοκτήτη. Ούτως ή άλλως, ο Χριστός «πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους». (2 Κορινθίους 5:14, 15) Επομένως, η εκτίμηση για το λύτρο θα ασκεί βαθιά επίδραση στη στάση, στους στόχους και στον τρόπο της ζωής μας. Το γεγονός ότι θα είμαστε αιώνια χρεώστες στον “Χριστό Ιησού, ο οποίος έδωσε τον εαυτό του για εμάς”, θα πρέπει να μας υποκινεί να μαθαίνουμε περισσότερα για αυτόν και τον στοργικό Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό. Θα πρέπει επίσης να αυξάνουμε σε πίστη, να ζούμε σύμφωνα με τους επωφελείς κανόνες του Θεού και να είμαστε “ζηλωτές για καλά έργα”.—Τίτο 2:13, 14· Ιωάννης 17:3.

Η Χριστιανική εκκλησία είναι το μέσο με το οποίο λαβαίνουμε επίκαιρη πνευματική τροφή, ενθάρρυνση και κατεύθυνση. (Ματθαίος 24:45-47· Εβραίους 10:21-25) Λόγου χάρη, αν κάποιοι είναι πνευματικά άρρωστοι, μπορούν “να καλέσουν τους [διορισμένους] πρεσβυτέρους της εκκλησίας”. Ο Ιάκωβος προσθέτει τη διαβεβαίωση: «Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει. Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί».—Ιακώβου 5:13-15.

Για παράδειγμα: Κάποιος φυλακισμένος στη Νότια Αφρική έστειλε επιστολή σε έναν πρεσβύτερο εκφράζοντας εκτίμηση για «όλους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που επιτελούν το καλό έργο το οποίο άρχισε ο Ιησούς Χριστός και βοηθούν ανθρώπους που αγωνίζονται να εισέλθουν στη Βασιλεία του Θεού». Κατόπιν έγραψε: «Χάρηκα πολύ όταν έλαβα την επιστολή σας. Το ενδιαφέρον σας για την πνευματική μου απολύτρωση με άγγιξε βαθιά. Μου παρέχει έναν επιπρόσθετο λόγο για να αρχίσω να ανταποκρίνομαι στην πρόσκληση του Ιεχωβά Θεού για μετάνοια. Εδώ και 27 χρόνια, ολισθαίνω και λοξοδρομώ στο σκοτάδι της αμαρτίας, της απάτης, των παράνομων σχέσεων, των ανήθικων συνηθειών και των ύποπτων θρησκειών. Από τότε που γνώρισα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, νιώθω ότι επιτέλους βρήκα την οδό—την αληθινή οδό! Το μόνο που χρειάζεται είναι να την ακολουθήσω».

Περισσότερη Βοήθεια στο Εγγύς Μέλλον

Οι επιδεινούμενες παγκόσμιες συνθήκες αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι ζούμε στην κρίσιμη εκείνη περίοδο που θα προηγούνταν από το ξέσπασμα της “μεγάλης θλίψης”. Ακριβώς τώρα, ένα μεγάλο πλήθος από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες “πλένουν τις στολές τους και τις κάνουν λευκές με το αίμα του Αρνιού”. (Αποκάλυψη 7:9, 13, 14· 2 Τιμόθεο 3:1-5) Ασκώντας πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού, λαβαίνουν συγχώρηση αμαρτιών και βοηθιούνται να αποκτήσουν στενή σχέση με τον Θεό—στην πραγματικότητα, να γίνουν φίλοι του.—Ιακώβου 2:23.

Το Αρνί, ο Ιησούς Χριστός, «θα τους ποιμάνει [τους επιζώντες από τη μεγάλη θλίψη] και θα τους οδηγήσει σε πηγές νερών ζωής. Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους». (Αποκάλυψη 7:17) Ο Χριστός θα φέρει τότε σε πέρας τα καθήκοντά του ως Αρχιερέα. Θα βοηθήσει όλους τους φίλους του Θεού να ωφεληθούν πλήρως από τις «πηγές νερών ζωής»—πνευματικά, σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά. Αυτό που άρχισε ο Ιησούς το 33 Κ.Χ. και αυτό που συνέχισε έκτοτε από τον ουρανό θα αποπερατωθεί τότε με τελειότητα.

Γι’ αυτό, ας μην πάψουμε ποτέ να δείχνουμε βαθιά εκτίμηση για όλα όσα έχουν κάνει—και συνεχίζουν να κάνουν—για εμάς ο Θεός και ο Χριστός. Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε: «Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο. Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού».—Φιλιππησίους 4:4, 6, 7.

Υπάρχει ένας ξεχωριστός τρόπος με τον οποίο μπορείτε να δείξετε την εκτίμησή σας για τον Ιησού Χριστό, τον Βοηθό μας στον ουρανό. Μετά τη δύση του ήλιου την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο θα συγκεντρωθούν για να τηρήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. (Λουκάς 22:19) Αυτή θα είναι μια ευκαιρία να κάνετε βαθύτερη την εκτίμησή σας για τη λυτρωτική θυσία του Χριστού. Σας προσκαλούμε ένθερμα να παρευρεθείτε και να ακούσετε πώς μπορείτε να ωφεληθείτε αιώνια από τη θαυμάσια διευθέτηση του Θεού για σωτηρία μέσω του Χριστού. Παρακαλούμε ρωτήστε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά της περιοχής σας για τον ακριβή χρόνο και τόπο αυτής της ειδικής συνάθροισης.

• Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ 15/3/2000

Επιτρέψτε μου αυτήν την υπέρβαση που αφορά στο περασμένο Σαββατοκύριακο καθώς είχα πάει για επαγγελματικούς λόγους στην πανέμορφη αυτή εποχή της άνοιξης στην Τέμενη Αιγίου… Θα συνεχίσω με μερικές ακόμα φωτογραφίες που τράβηξα μέσα στο Παραθεριστικό Κέντρο.


Πριν όμως ας δούμε δύο οικίσκους την επάνω φωτογραφία και αυτή, που μας θυμίζουν κάποιες πολύ όμορφες στιγμές που έχουμε ζήσει εκεί στο παρελθόν. Όσοι τους αφορά το γνωρίζουν καλά. Έχουν, είμαι βέβαιος, ακριβώς την ίδια άποψη με τη δική μου…


Κι ας περπατήσουμε μέσα στο Παραθεριστικό Κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ να δούμε, μερικά όμορφα στιγμιότυπα… Δέντρα ανθισμένα και μανταρινιές που έχουν ακόμα πάνω τους μανταρίνια. Δεν είναι εντυπωσιακά στην εμφάνιση, μα είναι μέλια στη γεύση. Πραγματικά.


Συνδικαλιστές που έχουν θέσεις ευθύνης στα σωματεία ή είναι ήδη συνταξιούχοι κατάφεραν να αγοράσουν κτήματα, εκεί με λεμονιές, μανταρινιές και κυρίως πορτοκαλιές. Γνωριζόμαστε χρόνια… Μας έδωσαν λοιπόν σακούλες με πορτοκάλια για το σπίτι…


Αυτά σε ότι αφορά το πρακτικό μέρος της υπόθεσης. Γιατί πιο πολύ κι από αυτά, εκείνο που μας άρεσε, είχε να κάνει με τον περιβάλλοντα χώρο του Παραθεριστικού Κέντρου που αυτή τη στιγμή είναι κλειστό. Άνοιξε μόνο για να φιλοξενήσει τους συνέδρους.


Είναι προγραμματισμένο να ανοίξει μετά τον Μάιο με τους συνταξιούχους του ΟΤΕ να κάνουν χρήση πρώτοι, για τις καλοκαιρινές τους διακοπές… Κι επειδή σ’ αυτή τη χώρα το καλοκαίρι κρατάει πολύ, θα μείνει ανοιχτό σχεδόν μέχρι τον Οκτώβρη για να φιλοξενήσει όσους έχουν κληρωθεί.


Ειλικρινά ήταν ένα υπέροχο διήμερο για μας που το ζήσαμε. Πέρα από την φυσιολογική κούραση που έχει πάντα μια κλειστή συνδικαλιστική διαδικασία, απολαύσαμε τον ήλιο και τη θάλασσα… Αλλά γι’ αυτή δεσμεύομαι να κάνουμε μια άλλη ανάρτηση. Επειδή οι φωτογραφίες αξίζουν…


Σας ευχαριστώ από καρδιά που με συνοδεύσατε σ’ αυτό το υπέροχο, μοναδικό ταξίδι στην ανοιξιάτικη φύση. Ότι πισωγυρίσματα κι αν έχει ο καιρός, ένα είναι βέβαιο: Θα έχουμε παρέα μια γεύση της άνοιξης που στην Ελλάδα δεν κρατάει και πολύ. Το καλοκαίρι καραδοκεί να κάνει την εμφάνιση του.

Συνεχίζω σήμερα με ότι άφησα πίσω από τη χθεσινή ανάρτηση… Έτσι θα καταφέρουμε να πάρουμε μια μικρή γεύση της άνοιξης από την Τέμενη Αιγίου, όπου, όπως γνωρίζετε βρέθηκα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε για επαγγελματικούς λόγους. Να καλύψω δημοσιογραφικά μια συνδικαλιστική εκδήλωση.


Όπως σας είπα, ένιωσα κάποια στιγμή την ανάγκη να βγω έξω, να περπατήσω, να με χτυπήσει λίγος καθαρός αέρας. Ήταν σαν ένα μικρό διάλειμμα στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις να παρακολουθήσω, να καταγράψω και στη συνέχεια να προβάλω στο έντυπο τους, αυτή τη συνδικαλιστική δράση.


Πέρα λοιπόν από τους κατά συνθήκη συνδικαλιστικούς «καβγάδες» που… κάθε σοβαρό συνδικάτο θέλει να υπάρχουν, εκεί έξω στη φύση, μια άλλη ζωή, πιο καθαρή και πιο όμορφη, από όποια πλευρά και να τη δεις, υπάρχει. Αρκεί να την προσέξεις λίγο στις λεπτομέρειες…


Άφησα λοιπόν το συναίσθημα να ανοίξει τους δικούς του δρόμους, παρακάμπτοντας τη λογική. Και το χάρηκα. Ούτε μισή ώρα δεν κράτησε αυτή η βόλτα. Κι επειδή δεν ήταν τίποτα επιτηδευμένο, αλλά αποτύπωσα την πραγματικότητα, όλα έγιναν γρήγορα και ωραία…


Ήθελα ακριβώς αυτό… Να κρατήσω το μάτι μου απλό σε ότι έβλεπα… Μακάρι να μπορούσα να σας μεταφέρω και τις υπόλοιπες αισθήσεις μου… Δυστυχώς δεν γίνεται κι ας ήθελα τόσο να τις μοιραστώ μαζί σας… Κρατήστε λοιπόν, μόνο ότι το μάτι απόλαυσε και αποτύπωσε ο φακός.


Μερικοί από σας που τις βλέπετε τώρα, ίσως ζείτε κάπου, όπου έχετε τη δυνατότητα να τις απολαμβάνετε καθημερινά… Και μπορεί να μη σας κάνουν και τόσο εντύπωση τα κοντινά πλάνα από τη φύση… Άλλοι όμως, όπως εμείς που ζούμε στην πόλη, τα έχουμε πολύ ανάγκη…


Γι’ αυτό συγχωρήστε μου αυτή την επιμονή που σκοπεύω να τη συνεχίσω και αύριο με μια ακόμη ανάρτηση εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Εξάλλου είδα από τις αντιδράσεις σας στα κοινωνικά δίκτυα, όπου ανέβηκαν πρώτα, ότι σας άρεσαν πολύ. Ευκαιρία λοιπόν να τις δούμε σε καλύτερη ανάλυση και με μικρά σχόλια.


Ναι, σε ποιον δεν αρέσουν; Το είδα και σ’ αυτούς ακόμα τους συνδικαλιστές που κάποιοι από εκείνους  που εκτιμώ για το ήθος τους, ξαμολήθηκαν κάποια στιγμή το ίδιο με τα κινητά τους τηλέφωνα. Άφησαν μια χαραμάδα στην ευαισθησία να μπαίνει λίγο φως και να φωτίζει την καρδιά τους…


Ήταν μεν κουραστικές οι δύο μέρες, επειδή το αντικείμενο της εργασίας μου επέβαλε μια συνεχή παρουσία στο χώρο προκειμένου να παρακολουθώ τις διαδικασίες της 36^ης Σ.Α. της ΠΕΤ ΟΤΕ, αλλά όπως κάνω πάντα, βρήκα το χρόνο να απολαύσω για τον εαυτό μου, μοναδικές στιγμές ομορφιάς…

Έτσι για να ξεφύγω λίγο από την υποχρεωτική παρουσία μου, λόγω δουλειάς στην Τέμενη Αιγίου,σε ένα διάλειμμα από τις εργασίες της 36^ης Σ. Α. της ΠΕΤ ΟΤΕ, βγήκα και περπάτησα στον άδειο χώρο του παραθεριστικού κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Και χαμήλωσα λίγο το φακό του κινητού μου τηλεφώνου να φωτογραφίσω τη φύση…


Μια φύση που όσο κι αν ο χειμώνας κρατά ακόμα με ξεσπάσματα, εντούτοις οι όμορφες ανοιξιάτικες μέρες είναι εδώ, όπως χθες που ζήσαμε μια υπέροχη ξεχωριστή μέρα… Η αίθουσα εκδηλώσεων έχει τζαμαρίες γύρω –γύρω κι έτσι, ακόμα κι από δω μπορείς να απολαύσεις όλη αυτή την ομορφιά…


Ωστόσο δεν άντεξα… Και στην πρώτη ευκαιρία βγήκα να χαρώ λίγο τον ήλιο και να απολαύσω την καθαρή ατμόσφαιρα που μύριζε θάλασσα. Κι όσο πλησιάζει η άνοιξη, τόσο και θα είναι πιο ελκυστική αυτή η πανέμορφη φύση. Έτσι θα με κερδίζει πάντα… Εδώ βλέπεις όλο το εύρος της δημιουργίας.


Κάθε φορά που μπορώ, το κάνω… Βλέπεις το έχουμε στο DNAμας, ως όντα που φτιάχτηκαν για να είμαστε κοντά της. Οι πρώτοι γονείς μας εκεί έζησαν, μέσα σε ένα επίγειο παράδεισο που δεν εκτίμησαν την αξία του. Οι μνήμες μας λοιπόν κρατάνε, ότι τους είναι χρήσιμο. Έτσι εξελίχθηκε όλη η χθεσινή μέρα.


Γλυκιά και όμορφη. Κι ας έκανε λίγη ψυχρούλα. Ο αέρα από το χιονισμένο κοντινό βουνό πάνω από το Αίγιο ήταν κρύος, παγωμένος. Και τι να σου κάνει ο φωτεινός ήλιος κάτι τέτοιες ώρες; Έχει δόντια. Και χρειάζεται προσοχή, γιατί δεν είναι καθόλου δύσκολο να την αρπάξει κανείς, αν δεν προσέξει…


Αναζητώ πράσινες γωνιές μέσα στο Παραθεριστικό Κέντρο… Διάλεξα σκόπιμα το σημείο που έχει οριστεί για όσους διαθέτουν δικές τους σκηνές και τους αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής στις καλοκαιρινές του διακοπές. Και δεν το έκανα τυχαία. Ήθελα να βρω χώρο ελεύθερο, όπου τα λουλούδια θα μπορούσαν να αναπτυχθούν.


Και βρήκα… Το βλέπετε και στις φωτογραφίες που δημοσιεύω στη σημερινή μου ανάρτηση… Σας άρεσαν. Το είδα στις αντιδράσεις σας από τα κοινωνικά δίκτυα, όταν τις ανέβασα στο Facebook. Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπει κανείς κάθε μέρα τέτοιες δημοσιεύσεις από τη φύση. Στους ανθρώπους αρέσει η αυτοπροβολή…


Μια ακόμα και θα ακολουθήσουν αύριο κι άλλες. Να ολοκληρώσουμε έτσι την Κυριακή που έχουμε μπροστά μας Διότι έχουμε και το ταξίδι της επιστροφής στην Αθήνα το μεσημέρι προς το απόγευμα, μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες της 36^ης Συνέλευσης Αντιπροσώπων…

Ώρα επτά και μισή… Μια νέα μέρα αρχίζει. Ηλιόλουστη, όμορφη. Δεν έχει καμιά σχέση με χθες… Σε πολλά μέρη της διαδρομής από την Αθήνα ως την Τέμενη Αγίου, έβρεχε πολύ δυνατά… Αλλά σήμερα είναι χαρά Θεού…


Βέβαια κάνει ψύχρα… Τα χιόνια στα κοντινά βουνά έχουν κατέβει χαμηλά… Φαίνονται από εδώ που είμαστε. Αλλά το πρωϊνό ξύπνημα πάντα μου αρεσε να το απολαμβάνω σε ένα περίπατο στο Παραθεριστικό Κέντρο που ακόμα «κοιμάται».


Βρίσκομαι από χθες το απόγευμα στο Παραθεριστικό Κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου, όπου από τις 9, όπως λέει το πρόγραμμα, έχουμε την ετήσια Συνέλευση των Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ. Πρόκειται για μια δουλειά σε επαγγελματικά πλαίσια.


Έχουμε έρθει με το Ι.Χ. μου μαζί με τους συναδέλφους Δήμο και Γωγώ. Φέραμε μαζί το υλικό που θα μπει στους φακέλους για τους συνέδρους. Τον Απολογισμό, Το Πρόγραμμα Δράσης και τα Οικονομικά. Έτσι γίνεται πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις.


Έχει απόλυτη ησυχία… Οι φιλοξενούμενοι στις εγκαταστάσεις του, κάπου 150, που θα πάρουν μέρος σ’ αυτές τις συνδικαλιστικές διαδικασίες, κοιμούνται ακόμα Μπορεί και να ξενύχτησαν χθες παρέα με ανθρώπους από τις παρατάξεις τους. Εγώ, πάντως δεν άλλαξα τις συνήθειες μου. Στις 11 ήμουν στο κρεβάτι μου.


Έτσι τα πρωινό μου ξύπνημα ήταν άνετο και πολύ όμορφο. Από τις λίγες φορές που έχω το πλεονέκτημα να ξυπνώ σχεδόν μέσα στη φύση και να το απολαμβάνω… Τράβηξα και τις πρώτες φωτογραφίες μου για σήμερα. Προφανώς θα ακολουθήσουν κι άλλες στη διάρκεια της μέρας.


Εδώ θα μείνουμε ως την Κυριακή το βράδυ, οπότε και σχεδιάζουμε την επιστροφή μας στην Αθήνα. Παρ’ ότι αρχές Μαρτίου οι οικίσκοι που μένουμε θερμαίνονται με ειδικά σώματα και είναι πολύ ζεστά και όμορφα, παρά την παγωνιά που υπάρχει γύρω.


Αυτό το σπίτι είναι ξενώνας… Ήταν το μοναδικό κτίσμα  μέσα στο κτήμα που αγοράστηκε από τον ΟΤΕ τη δεκαετία του ’80 για να γίνει Παραθεριστικό Κέντρο του ΟΤΕ. Ένα κέντρο που θα χρησιμοποιούσαν οι υπάλληλοι του γα τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Πραγματικά πολύ καλή επιλογή.


Τώρα, επειδή ίσως δεν είστε εξοικειωμένοι με τα συνδικαλιστικά, πρέπει να σας εξηγήσω τι θα κάνουμε εδώ, δυο μέρες… Τεχνικοί του ΟΤΕ, μέλη του Σωματείου της ΠΕΤ ΟΤΕ από όλη την Ελλάδα, εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και ήρθα εδώ για μια συγκεκριμένη δουλειά.


Θα ακούσουν του εισηγητές που θα τοποθετηθούν, θα μιλήσουν, θα ψηφίσουν υπέρ ή κατά και στο κλείσιμο των εργασιών θα βγάλουν ένα ψήφισμα, το οποίο κατά κάποιο τρόπο θα αποτελέσει και τον μπούσουλα για τη συνδικαλιστική δράση τους το επόμενο χρονικό διάστημα… Μια κοινωνική δράση που σε καιρούς μνημονίων, κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο δύσκολη.