Τελευταίο σημείωμα για την εκδρομή μας, ως εκκλησία, στα Καλάβρυτα πριν δυο βδομάδες
Ολοκληρώνουμε σήμερα το σημείωμα μας για την εκδρομή μας στα Καλάβρυτα με προσωπικές φωτογραφίες ή φωτογραφίες φίλων. Πλάνα κοντινά που δείχνουν πόσο όμορφα περάσαμε εκεί το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου, όταν πήγαμε εκδρομή οργανωμένη από την εκκλησία μας Αθήνα – Αττική. Επειδή τα δημοσιεύματα αυτά έγιναν κλιμακωτά ας τα ξαναθυμηθούμε. Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Δεν ξέρω πότε πήγατε τελευταία φορά στα Καλάβρυτα, αλλά πριν ακόμα φτάσουμε εκεί είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μερικές πολύ όμορφες φωτογραφίες με φίλους. Εδώ η Σούλα με τη Χάρις. Είχαν την ευκαιρία σε μια πολύ όμορφη μέρα από πλευρά καιρού να παίξουν σαν παιδιά και να γελάσουν. Το χρειαζόμαστε όλοι σε ότι ηλικία κι αν είμαστε. Είναι η αντίσταση μας στις δυσκολίες της καθημερινότητας.
Τα Καλάβρυτα είναι χτισμένα στην θέση της αρχαίας Αρκαδικής πόλης Κύναιθας ή Κυναίθης. Το όνομα Καλάβρυτα, που μάλλον σημαίνει καλές βρύσες, φαίνεται να το απέκτησαν την εποχή της Φραγκοκρατίας τον 13ο αιώνα μ.Χ., όταν αποτέλεσαν έδρα μιας από τις 12 Βαρωνίες του Πριγκιπάτου της Αχαΐας με πρώτο Βαρώνο τον Όθωνα ντε Τουρναί (Othon de Tournay) που έκτισε το κάστρο του πάνω στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Κύναιθας. Στη γαλλική παραλλαγή του Χρονικού του Μορέως αναφέρεται ως Calovrate.
Καθετί στα Καλάβρυτα ήταν ξεχωριστό για μας. Μετά το μεσημεριανό φαγητό που καθίσαμε όλοι μαζί και φάγαμε υπέροχα κρέατα περπατήσαμε στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης και απολαύσαμε τα μαγαζιά αλλά και έναν υπέροχο καφέ που μας χαλάρωσε για την επιστροφή, η οποία λόγω των αγροτικών μπλόκων είχε τις δικές της δυσκολίες οι οποίες μας κόστισαν σε χρόνο και ταλαιπωρία.
Η Χάρις με μια φίλη μας που συνταξίδεψε μαζί μας στο πούλμαν και στην εκδρομή. Επειδή τις όμορφες στιγμές εκτός από αδελφούς είναι ωραίο να τις μοιραζόμαστε και με φίλους που είναι σε θέση να κατανοήσουν πράγματα. Στην πόλη των Καλαβρύτων δεν καταφέραμε να δούμε τον αδελφό Κοκκότη. Ήταν απασχολημένος στο κατάστημα του, είδαμε όμως τη σύζυγο τους Ευτυχία και μέσω αυτής μεταφέραμε τους χαιρετισμούς σας.
Η Σούλα βρήκε μια υπέροχη λεβάντα που το άρωμα της τρέλαινε. Και δεν χόρταινε να την μυρίζει και να την απολαμβάνει. Έτσι τη φωτογράφησα στο μαγαζί με τα τοπικά προϊόντα στον κεντρικό πεζόδρομο των Καλαβρύτων που περπατήσαμε. Ένα μαγαζί με παραδοσιακές λιχουδιές. Ψωνίσαμε αρκετά πράγματα. Δεν τα βρίσκεις αυτά κάθε μέρα, είναι αλήθεια. Και δεν είσαι κάθε μέρα σε μια τέτοια όμορφη πόλη.
Η Σούλα είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει νέα καπέλα… Της αρέσει να το κάνει αυτό, όπου πάμε. Θα το είδατε αυτό στο Βανκούβερ, στην Κέρκυρα και στη Χαλκιδική… Αλλά τα Καλάβρυτα αποτελούν πόλο έλξης τουριστών κυρίως κατά την χειμερινή περίοδο καθώς διαθέτουν μία από τις καλύτερες υποδομές χειμερινού τουρισμού στην Ελλάδα λόγω κυρίως του χιονοδρομικού κέντρου που βρίσκεται εκεί. Υπολογίζεται ότι στην περιοχή των Καλαβρύτων είναι διαθέσιμες 2.000 κλίνες.
Το χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας. Αξιόλογους προορισμούς στην περιοχή των Καλαβρύτων αποτελούν επίσης τα δύο ιστορικά μοναστήρια, της Αγίας Λαύρας και του Μεγάλου Σπηλαίου, το πλατανόδασος των πηγών Αροανίου ποταμού στο Πλανητέρο, όπως επίσης το Σπήλαιο των Λιμνών κοντά στο χωριό Καστριά Αχαΐας και το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού που το διασχίζει ο περίφημος οδοντωτός σιδηρόδρομος.
Είχαμε χθες στη συνάθροιση μας μια πολύ όμορφη δημόσια ομιλία σε σχέση με τις φυσικές καταστροφές που έχουμε παρατηρήσει ότι είναι ιδιαίτερα πολλές στις μέρες μας. Μερικοί μάλιστα τις λένε Θεομηνίες αφήνοντας να εννοηθεί ότι προέρχονται από τον Θεό ως τιμωρία… Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/02/2017
