Χθες ήταν η πανσέληνος του Μαϊου, το «Φεγγάρι των Λουλουδιών». Και σήμερα φάινεται!

panselinos.likavitos1.050520

Η πανσέληνος του Μαΐου 2025, γνωστή ως «Φεγγάρι των Λουλουδιών» (Flower Moon), θα φτάσει στο αποκορύφωμά της χθες, Δευτέρα, 12 Μαΐου, στις 19:55 ώρα Ελλάδας. Αλλά μπορείτε να την απολαύσετε και σήμερα. Το όνομα αυτό προέρχεται από τους Ινδιάνους της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τις διάφορες φάσεις της Σελήνης για να ονοματίσουν τις περιόδους του χρόνου, βασιζόμενοι σε φυσικά φαινόμενα και γεωργικές δραστηριότητες.
panselinos1.lolos.301220

 

Η συγκεκριμένη πανσέληνος αντιστοιχεί στη στιγμή που στη Βόρεια Αμερική ανθίζουν τα λουλούδια με την άνοιξη να είναι σε πλήρη ανάπτυξη, γεγονός που εξηγεί την ονομασία της. Εκτός από το «Φεγγάρι των Λουλουδιών», άλλες παραδοσιακές ονομασίες περιλαμβάνουν την «Πανσέληνο του Κουνελιού», τη «Φεγγάρι της Φύτευσης του Καλαμποκιού»...

panselinos2.lolos.301220

Θα τη δείτε ακόμα και ως την «Πανσέληνο του Γάλακτος». όλες αυτές οι ονομασίες αναφερόνται σε διαφορετικές γεωργικές και φυσικές διαδικασίες που συνδέονται με αυτή την εποχή του χρόνου. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πανσέληνος του Μαΐου 2025 θα είναι μια «μικροπανσέληνος» (micromoon), καθώς η Σελήνη θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της γύρω από τη Γη, περίπου 405.278 χιλιόμετρα μακριά.

panselinos3.lolos.301220

Αυτή η απόσταση θα κάνει τη Σελήνη να φαίνεται ελαφρώς μικρότερη από το κανονικό, αν και η διαφορά μπορεί να μην είναι εύκολα αντιληπτή με γυμνό μάτι. Θα την απολαύσουμε κι αυτή την πανσέληνο. Μας αρέσει να σηκώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό, τέτοιες μοναδικές στιγμές και να απολαμβάνουμε τη δημιουργία, δοξάζοντας τον Δημιουργό! Τα πάντα, τα έφτιαξε με Σοφία...

Αποτοξίνωση, από τα δημοσιογραφικά... Υπάρχει καλύτερο από τα λουλούδια;

Posted in Επικαιρότητα

anthos1.291119
Αλλάζουμε λίγο περιβάλλον... Αρκετά με τις εφημερίδες. Καιρός να ξαναδούμε τη ζωή κατάματα. με την ομορφιά που έχουν αυτή την εποχή τα λουλούδια. Όπως δηλαδή κάνουμε όταν χρειαζόμαστε να αλλάξουμε τη διάθεση μας. Και υπάρχει άραγε κάτι καλύτερο από τα λουλούδια; Τα αληθινά λουλούδια του κήπου...

anthos2.291119
Ας ρίξουμε μια ματιά στα τελευταία τριαντάφυλλα... Σε λίγο ο χειμώνας θα βαρύνει και αυτά θα εξαφανιστούν. Αλλά προλαβαίνουμε. Δεν έχει ακόμα τόσο πολύ χαλάσει ο καιρός. Θα τα καταφέρουμε κι αυτή τη φορά να χαλαρώσουμε και να ζήσουμε ένα ήρεμο Σαββατοκύριακο... Αν μη τι άλλο, το έχουμε ανάγκη.

anthos3.291119
Λευκά, όμορφα, μοναδικά! Εικόνες ευλογημένες, υπέροχες... Ξαναδείτε τις προσωπικά, παρακαλώ. Όλοι χρειαζόμαστε να γαληνέψουν τα μάτια μας κάποια στιγμή, όπως και το μυαλό μας και η καρδιά μας. Όλοι, είτε το αντιλαμβανόμαστε, είτε όχι. Σε κάθε περίπτωση, εμείς το επιχειρούμε...

anthos4.291119
Λουλούδια χρωματιστά... Ότι πιο ωραίο έχει να δώσει αυτή την περίοδο η φύση που βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση, καθώς ο χειμώνας πλησιάζει όλο και περισσότερο στην πόρτα μας. Να, έφτασε κιόλας ο Νοέμβρης στην τελευταία μέρα του. Κι από αύριο Δεκέμβρης, τελευταίος μήνας του 2019!

anthos5.291119
Για πότε περνάνε οι μέρες, έτσι απασχολημένοι που είμαστε, ούτε που το παίρνουμε είδηση. Αλλά συμβαίνει και είναι καλό αυτό, επειδή έχουμε πράγματα να κάνουμε. Με όρεξη και διάθεση για ζωή. Καθημερινά. Έτσι όπως το κάναμε πάντα. Αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε καιντώρα... Και σ' αυτό το ταξίδι δεν είμαστε μόνοι.

20 χρόνια, μετά… Μια επαρχιακή εφημερίδα με αρχές, ήθος και αποτελεσματικότητα...

Posted in Δημοσιογραφικά

rethemnos.efimerida
Αυτή είναι η εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, εδώ σε μια βερσιόν από το μακρινό 2011. Σήμερα έχει αλλάξει το κασέ της και τη δημοσιογραφική ομάδα που έχει την ευθύνη την έκδοση της. Ένα μόνο δεν έχει αλλάξει. Το πάθος της να λέει τα πράγματα με το όνομα τους, σπάνιο για τον Τύπο σήμερα, που οι περισσότερες εφημερίδες, αντί να ελέγχουν την εξουσία, συνεργάζονται άψογα μαζί της...

rethemnos
Κι άλλο ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, από το 2010... Αυτές τουλάχιστον μπόρεσα να βρω στο αρχείο μου... Αν έχετε σχέση με την Κρήτη, αξίζει να την αναζητήσετε και να γραφτείτε συνδρομητές της. Και θα την ενισχύσετε οικονομικά και θα ενημερώνετσε υπεύθυνα για όσα συμβαίνουν στην όμορφη πόλη του Ρεθύμνου και όχι μόνο...

efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/11/2019

Ήταν πολύ όμορφη η πρωτοβουλία της εφημερίδας να θυμηθεί στο προηγούμενο φύλλο το ξεκίνημα αυτής της έκδοσης και να τα τιμήσει με ένα μικρό αφιέρωμα όπου έδινε βήμα με 100 λέξεις, όλους εκείνους που έβαλαν ένα χέρι για να στηθεί αυτή η όμορφη προσπάθεια στα πόδια της και να απολαμβάνει την αποδοχή των αναγνωστών της.

Μας ζητήθηκε και το κάναμε, γράψαμε κι εμείς τη γνώμη μας. Σεμνά και ταπεινά, όπως αρμόζει σε κείνους που έχουν μάθει να δουλεύουν σαν μυρμήγκια και να προσπαθούν με την πένα τους να δημιουργούν, αντί να κατεδαφίζουν. Εύκολο; Δύσκολο; Όσοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα πράγματα ξέρουν πως, δεν ήταν ο δρόμος σπαρμένος με ροδοπέταλα.

Είπαμε λοιπόν αλήθειες, μέσα από την καρδιά μας… Και είμαστε εδώ για να προσθέσουμε μερικές λεπτομέρειες ακόμα, επειδή σε τόσες λίγες λέξεις είναι αδύνατον να βάλεις όσα έχεις στην καρδιά σου, όσα αγάπησες, όσα έζησες όλα αυτά τα χρόνια.

Το είπαμε λοιπόν και το υποστηρίξαμε… Για κάποιους από μας που είμαστε εδώ από το πρώτο φύλλο αυτής της εφημερίδας, το να βλέπουμε ότι έφτασε κιόλας στα 20 της χρόνια, είναι μια μεγάλη χαρά... Χαρά γιατί βλέπεις ένα μωρό, να ωριμάζει και να αποκτά δύναμη, να παρεμβαίνει στην τοπική κοινωνία και να δημιουργεί τομές.

Χαρά, γιατί στάθηκε όρθια και διαχειρίστηκε δύσκολες καταστάσεις χωρίς να… νερώσει το κρασί της λέγοντας τα πράγματα με το όνομα τους και αυτό ακριβώς ήταν που την έκανε να ξεχωρίζει στο περίπτερο… Διότι ξέρετε μπορεί οι γραφίστες να κάνουν ωραία σχέδια, αλλά η ψυχή μιας εφημερίδας, είναι η έρευνα και το ρεπορτάζ.

Κι εμείς την είδαμε και τη ζήσαμε σε όλα τα στάδια της. Και παλέψαμε για αυτήν και για την αξιοπιστία της με έρευνες, ρεπορτάζ και αρθρογραφία ώστε και με τη σοβαρότητα του γραφτού μας, να εδραιωθεί στη συνείδηση των αναγνωστών της. Ακούγεται ίσως απλό, αλλά στην πράξη θέλει περισσότεροι δουλειά απ’ ότι φαντάζεστε.episimansis.neo

Η πόλη του Ρεθύμνου χρειαζόταν μια ελεύθερη, δυναμική εφημερίδα μακριά από κόμματα, που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των αναγνωστών της. Και το ΡΕΘΕΜΝΟΣ με την εβδομαδιαία παρουσία της, έπαιξε και συνεχίζει να παίζει αυτόν το ρόλο. Πάντα είναι αναγκαίο να υπάρχει εκείνο το εργαλείο που λειτουργεί ως αφύπνιση του αναγνώστη και ενεργοποιεί δυνάμεις ικανές να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.

Θυμάμαι κάποιες συσκέψεις που κρατούσαν ώρες προκειμένου να αποφασίσουμε τη θεματολογία του φύλλου. Θα μου πεις, αυτά συμβαίνουν σε όλα τα έντυπα. Ναι, τεχνικά είναι απαραίτητα. Αλλά εγώ δεν μιλώ γι’ αυτό. Αναφέρομαι σε ανθρώπους που σήμερα δεν είναι ανάμεσα μας, αλλά με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους πρόσθεταν σ’ αυτές τις συσκέψεις και το αποτέλεσμα της δουλειάς φαινόταν, όχι μόνο στα πρωτοσέλιδα, αλλά στο συνολικό αποτέλεσμα.

Ότι κρατάτε στα χέρια σας είναι προϊόν υπεύθυνης δουλειάς. Το ξέρετε, είμαι βέβαιος. Το διαπιστώνετε κάθε Σάββατο που την αναζητάτε, το κάνετε καθημερινά όταν επισκέπτεστε τον ιστότοπο της εφημερίδας που ήρθε φυσιολογικά να καλύψει την ανάγκη για άμεση επικαιρότητα, που δεν είναι σε θέση να καλύψει μια εβδομαδιαία εφημερίδα

Εύχομαι να είναι καλά οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη της έκδοσης της και να συνεχίσουν να δίδουν τον καλύτερο εαυτό τους σε κάθε φύλλο. Και θα γίνει έτσι επειδή οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη της έκδοσης τους, ο Νίκος και η Γεωργία, έχουν το μεράκι, τη δύναμη, την όρεξη και τη διάθεση να βάζουν ένα κομμάτι του εαυτού τους σε κάθε φύλλο.

Κι εγώ προσωπικά που έχω δουλέψει σε πάρα πολλές αθηναϊκές εφημερίδες θεωρώ πολύ τιμητικό ότι έχω το ελεύθερο, απ’ αυτό το μετερίζι της στήλης, να εκφράζομαι. Δεν είναι και το ποιο εύκολο πράγματα στη δημοσιογραφία σήμερα. Τους ευχαριστώ από την καρδιά μου και τους εύχομαι μακροημέρευση. Την αξίζουν!

  • Αυτό το κομμάτι θα δημοσιευτεί το Σάββατο 30/11/2019 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις"...

Πώς ένας σεισμός αποκαλύπτει την καρδιά των εφημερίδων. Και γιατί τις απορρίπτει ο κόσμος

Posted in Δημοσιογραφικά

tanea.271119
Σήμερα θα σας δώσουμε ένα δημοσίευμα μέσα από τα χθεσινά πρωτοσέλιδα αθηναϊκών εφημερίδων και θα σας δείξουμε παραστατικά γιατί και πώς έχουν πέσει στην εκτίμηση των αναγνωστών τους. Θυμηθείτε λίγο, παρακαλώ, τον ισχυρό σεισμό στην Αλβανία με τα πάνω από 30 θύματα του. Και δείτε πώς παρουσίασαν το θέμα…

avgi.271119
Εντελώς αντι-δημοσιογραφικά, επέλεξαν δυσανάλογο χώρο στον σεισμό και τον πέρασαν στα χαμηλά, ενώ έδωδαν το μεγάλο σε ανόητα καθημερινά θέματα. Αφού ο σεισμός ήταν στη γειτονική μας χώρα, Αλβανία, προφανώς, έκριναν ότι δεν μας αφορά. Έψαξαν μάλιστα μήπως ανάμεσα στα θύματα ήταν και τίποτα Έλληνες κι αφού δεν υπήρχαν, έδωσαν πολύ λίγο χώρο στα πρωτοσέλιδα τους.

el.tipos.271119
Την επομένη το πρωί, χθες δηλαδή, Τετάρτη 27/11/2019, ένας αρκετά ισχυρός σεισμός ανάμεσα στην Κρήτη και τα Κύθηρα που έγινε αισθητός και στην Αθήνα, ανησύχησε το σύστημα. Αλλά οι Έλληνες μετεωρολόγοι έσπευσαν να καθησυχάσουν, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία συσχετισμού ανάμεσα σ’ αυτόν τον σεισμό και της Αλβανίας.

kontra.news.271119
Εγώ, που υπηρέτησα κοντά 34 χρόνια τη δημοσιογραφία, προσπάθησα να διερευνήσω τα αίτια αυτής της κατάντιας και της αφερεγγυότητας του ελληνικού Τύπου. Και από πότε, παρακαλώ, η ζωή των Αλβανών ή οποιονδήποτε άλλων συνανθρώπων μας έχει μικρότερη αξία από τη δική μας; Τόσο πολύ έχασαν τον προσανατολισμό τους; Ρατσισμός κι εδώ; Στις ζωές των ανθρώπων;

efimerida.271119
Αν μας ανησυχούν οι σεισμοί, όλους τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, είναι γιατί είμαστε ανίσχυροι μπροστά σ’ αυτό το φυσικό φαινόμενο... Οι περιγραφές ανθρώπων που επέζησαν από κάποιον σεισμό ή οι προσωπικές μαρτυρίες τους, θα σας δώσουν σίγουρα να το καταλάβετε. Έχουν άραγε το δικαίωμα να υποτιμούν τόσο πολύ το γεγονός, οι ελληνικές εφημερίδες και να το φέρνουν στα μέτρα τους;

dimokratia.271119
Θεωρητικό είναι το ερώτημα. Φυσικά και δεν το έχουν αυτό το δικαίωμα! Και αν ήταν πραγματικές εφημερίδες που τις έφτιαχναν πραγματικοί (με την έννοια του επαγγελματισμού) δημοσιογράφοι, με αίσθηση της ευθύνης τους να ενημερώνουν σωστά και ολοκληρωμένα τους αναγνώστες τους, είμαι βέβαιος ότι δεν θα βρίσκονταν σ’ αυτή την κατρακύλα και την ανυποληψία. Σε δρόμο ολισθηρό, χωρίς, δυστυχώς, καμιά επιστροφή, βρίσκονται!

Μερικές, ακόμα, φωτογραφίες από το γάμο του Θοδωρή και της Δέσποινας... Όμορφες στιγμές!

Posted in Επικαιρότητα

gamu.xoros1
Έχουμε κάνει ήδη ένα δημοσίευμα από το γάμο του καλού μου φίλου Θοδωρή και της Δέσποινας, την περασμένη Παρασκευή. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ. Και σήμερα θα σας δώσουμε, μερικές ακόμα φωτογραφίες, όπως αυτή, από την Αίθουσα Βασιλείας, όταν ο Θοδωρής βάζει τη βέρα στο χέρι της συζύγου του.

gamu.xoros2
Εδώ είμαστε στην αίθουσα δεξιώσεων "Λευκονόη" στο Ίλιον, όπου το ζευγάρι έκανε το γλέντι του. Και όπως είναι φυσικό το ζευγάρι ανοίγει τη βραδιά με ένα πολύ όμορφο χορό για δύο. Εξαιρετικές οι επιλογές των τραγουδιών. Πολύ προσεγμένες και πάντα είχαν κάτι να πουν...

gamu.xoros3
Η Δέσποινα κάνει τις δικές της δηλώσεις πίστης προς τον σύζυγο της... Και με το μικρόφωνο που κρατάει ακούγονταν καθαρά παντού. Τις λέει με θέρμη, επειδή τις πιστεύει. Λάμπει ο Θοδωρής! Γενικότερα το διαπίστωσα και στη βραδιά που ακολούθησε. Πρώτοι αυτοί ζούσαν υπέροχα την κάθε στιγμή!

gamu.xoros4
Εκεί που μας εξέπληξε όλους ο Θοδωρής ήταν όταν, στο άνοιγμα της βραδιάς, ο ίδιος διάβασε με τη συνοδεία κρητικής μουσικής τις μαντινάδες που είχε γράψει για την αγαπημένη του σύζυγο, Δέσποινα... Συμμετείχαν υπέροχα και οι κρητικοί οργανοπαίκτες, που πρόσθεσαν και τα δικά τους λόγια. Εξαιρετικoί!

gamu.xoros5
Στην Αίθουσα Βασιλείας, στο Χαϊδάρι. Ο γάμος έχει ολοκληρωθεί και το ζευγάρι με την προτροπή του θρησκευτικού λειτουργού, αδ. Σιάκα, γυρίζει να συστηθεί στον κόσμο που παρακολουθούσε την τελετή... Το χειροκρότημα έκανε την αίθουσα να σειστεί από ενθουσιασμό. Ο Θοδωρής και η Δέσποινα παντρεύτηκαν!

gamu.xoros6
Χαρήκαμε με τη χαρά τους... Ο Θοδωρής και η Δέσποινα το καταδιασκέδασαν. Χόρεψαν με την καρδιά τους τόσο τους μοντέρνους χορούς όσο και τους ποντιακούς που παρέπεμπαν στις ρίζες τους... Η πίστα δεν άδειαζε στιγμή... Αλλά όλα είχαν μια ευπρέπεια και τιμούσαν τον Θεό, Ιεχωβά, τον πρωτουργό του γάμου.

Το είδαμε κι αυτό: Ασφαλτόστρωσαν την οδό Άστρους, στον Κολωνό... Φαίνεται απίστευτο!

Posted in Επικαιρότητα

asfaltotrosi.argus1
Λένε, ποτέ μη λες ποτέ... Και πραγματικά, μερικά πράγματα γίνονται επάνω που σε έχει πιάσει απελπισία ότι δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ... Για την ασφαλτόστρωση της οδού Άστρους στη γειτονιά μου, λέω, που είδαμε την περασμένη εβδομάδα να εργάζονται πυρετωδώς για να ρίξουν νέα άσφαλτο...

asfaltotrosi.argus2
Το έβλεπα και δεν το πίστευα, οπότε θεώρησα λογικό να κατέβω από τη μηχανή μου, να περπατήσω λίγο στο δρόμο - εργοτάξιο και να καταγράψω αυτό το... ιστορικό γεγονός. Ποιος ξέρει πότε θα ξαναγίνουμε μάρτυρες ενός τέτοιου κοσμογονικού γεγονότος; Πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου!

asfaltotrosi.argus3
Βρήκα στο δρόμο μου τον εργολάβο που είχε αναλάβει το έργο και μίλησα μαζί του... Μάλλον το ήθελε κι αυτός. ίσως να ήμουν και ο πρώτος άνθρωπος που έβλεπε την ώρα που εργαζόταν στην ασφαλτόστρωση... "Παλιά είναι αυτά", μου είπε. "Αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης"...

asfaltotrosi.argus4
Περπάτησα λίγο πάνω στο ξυμένο οδόστρωμα... Λες κι ήταν μια μικρή φλούδα... Τόσο λίγη ήταν πάνω στο χώμα... Δείτε και μόνοι σας! Με το ξύσιμο που έκαναν βρήκαν... χώμα! Αν είναι δυνατόν... Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί με το παραμικρό γίνονται λακκούβες.

asfaltotrosi.argus5
Το ωραίο ήταν που είχαν βάλει από την προηγούμενη κορδέλες με σημειώματα που προειδοποιούσαν να μην παρκάρουν οι κάτοικοι, δεξιά και αριστερά, για γίνουν τα έργα χωρίς περισπασμούς... Δε βαριέσαι, ο Έλληνες έχει δικό του κώδικα συνεννόησης. Εκεί, οι εργασίες γίνονταν κι αυτοί πάρκαραν το Ι.Χ. τους!

asfaltotrosi.argus6
Βέβαια δεν έκαναν τους κάθε τους δρόμους στην Άστρους... Ούτε το κομμάτι αυτό που αναλογούσε στην Άστρους. Αυτό θα γινόταν άλλη φορά... Ποιος ξέρει πότε; Και ήταν αστείο το θέαμα, όταν τελείωσαν μ' αυτά τα... λευκά ανάμεσα στον μόλις ασφαλτοστρωμένο δρόμο... Αλλά, στην Ελλάδα δεν είμαστε; Τι να περιμένεις από σχεδιασμό;

Συννεφιασμένη Κυριακή στην πλατεία Συντάγματος. Όπως και να το κάνεις, είναι μια εμπειρία

Posted in Επικαιρότητα

 athina.sinefiasmeni1
Το απολαύσαμε το χθεσινό πρωινό, στην πλατεία Συντάγματος. Δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα και η αλήθεια είναι ότι δεν πάμε κι εμείς τόσο συχνά εκεί, πρωί. Αλλά αυτή τη φορά ήταν αλλιώς τα πράγματα. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος. Προετοιμάζονταν για βροχή, αλλά στις τρεις ώρες που μείναμε, δεν την είδαμε.

athina.sinefiasmeni2
Επίσης δεν είχε πολύ κόσμο στην πλατεία κάτω από τη Βουλή και τον άγνωστο στρατιώτη... Βέβαια κάποιοι Κινέζοι τουρίστες συνέχιζαν να φωτογραφίζονται με φόντο τη Βουλή. Να έχουν αναμνήσεις  ψηφιακά ή στο χαρτί από το ταξίδι τους σ' αυτή μακρινή από τη δική τους, χώρα. Ο ουρανός όπως βλέπετε, μαυρισμένος.

athina.sinefiasmeni3
Παρ΄ όλα αυτά κάποιοι απολάμβαναν στο παγκάκι τον τουριστικό τους οδηγό. Προφανώς μια στάση πριν συνεχίσουν το ταξίδι με ειδικές χρήσιμες πληροφορίες από την χώρα και τον τόπο που βρίσκονταν, είναι πάντα χρήσιμες. Όσοι ταξιδεύουν συχνά, ξέρουν πως ένας τέτοιος οδηγός χρειάζετα. Και κάποιοι επιμένουν στο χαρτί.

athina.sinefiasmeni4
Η Σούλα ζήτησε να φωτογραφηθεί μ' αυτά τα περιστέρια που μαζεύτηκαν, όταν μια κυρία τους έριξε μπόλικη τροφή. Και αυτά ανταποκρίθηκαν άμεσα... Φυσικά είδαμε και τα χειρότερα. Έναν ηλικιωμένο κύριο που, ενώ έτρωγε κάποιο κουλούρι και του έπεφταν ψίχουλα, όταν πήγαιναν κοντά του τα περιστέρια τα... κλοτσούσε. Τι άνθρωποι, Θεέ μου!

athina.sinefiasmeni5
Και σταντ είχε η πλατεία, για δημόσια μαρτυρία... Ένας τόπος με μεγάλο πέρασμα είναι πάντα καλός και βοηθάει πολλούς ανθρώπους να έρθουν σε επαφή με τον αληθινό Θεό, Ιεχωβά και την Αγία Γραφή, τον Λόγο του... Αλλά είπαμε χθες με το κρύο και τον καιρό που ετοιμαζόταν για βροχή, έκανε τον κόσμο να μην κατέβει.

athina.sinefiasmeni6
Έτσι άδεια, δεν την βλέπεις συχνά την πλατεία Συντάγματος... Κι αυτό εγώ το θεώρησα είδηση, ικανή ώστε να γίνει θέμα για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Με όλες τις δυσκολίες της, ήταν μια όμορφη μέρα, σίγουρα. Σας το βεβαιώνουμε εμείς που περάσαμε εκεί, τρεις ολόκληρες ώρες.

Ο καλός μου φίλος, Θοδωρής, παντρεύτηκε την καλή του, Δέσποινα. Είμαστε κι εμείς εκεί!

Posted in Επικαιρότητα

gamos.thodori.1
Έχω παρακολουθήσει αρκετούς γάμους Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά, ως τώρα... Και πάντα μου άρεσαν, επειδή εδώ καταλαβαίνεις πραγματικά τι σημαίνει να ενώνονται δυο άνθρωποι στο θεσμό του γάμου που θέσπισε ο ίδιος ο Δημιουργός... Όμως ο γάμος του φίλου μου Θοδωρή και της Δέσποινας, ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό.

gamos.thodori.2
Δεν είμαι υπερβολικός κι ας το θέλει η δημοσιογραφική μου ιδιότητα. Αλλά σ' αυτό το γάμο, ήμουν καλεσμένος ως φίλος, όχι ως ρεπόρτερ… Πήρα ωστόσο την πρωτοβουλία να τον καταγράψω στο Site μου, επειδή πολλά πράγματα συνέκλιναν σ' αυτό. Και το δημοσίευμα θα το χωρίσω σε δυο μέρη. Σήμερα θα δείτε το πρώτο.

gamos.thodori.3
Η Αίθουσα Βασιλείας, στο Χαϊδάρι, ήταν κατάμεστη... Μάλιστα χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί και η επάνω αίθουσα, για να χωρέσουν όλοι όσοι ήρθαν στη χαρά του γάμου του Θοδωρή και της Δέσποινας. Ο φακός δείχνει κάτι, αλλά σίγουρα αδυνατεί να περιγράψει την πραγματικότητα. Όσοι ήταν εκεί, ξέρουν καλά τι λέω.

gamos.thodori.4
Καταρχήν έλαμπαν κι οι δύο! Και ο Θοδωρής και η καλή του, Δέσποινα. Και όλοι εμείς, παρακολουθήσαμε μια από τις ωραιότερες ομιλίες γάμου που έχω ακούσει ποτέ... Πραγματικά ξεχνιόσουν! Και διέκρινες όλα εκείνα τα σημεία μέσα από την Αγία Γραφή που περιγράφουν τις ευθύνες για το νέο ζευγάρι.

gamos.thodori.5
Αλλά, όχι μόνο. Περιέγραφε τη ζωή του νέου ζευγαριού ρεαλιστικά και τους καλούσε να ακολουθήσουν τις συμβουλές του Θεού μας, για να έχουν επιτυχία. Υπενθύμισε στοργικά στον καθένα, το ρόλο του και άγγιξε με χιούμορ, πολύ σοβαρά θέματα που αξίζει να απασχολήσουν και τους ήδη παντρεμένους.

gamos.thodori.6
Ναι, σίγουρα, όσοι είμαστε εκεί φύγαμε χαρούμενοι που βλέπαμε το φίλο μας να αλλάζει πολύ όμορφα, σελίδα στη ζωή του και μάλιστα να είναι τόσο αυτός, όσο και η σύζυγος του, τόσο χαρούμενοι σ' αυτή την πολύ όμορφη περίσταση... Ας τους ευλογεί ο Ιεχωβά! Και να είναι πάντα όμορφα στη σχέση τους, όπως την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA