Μνήμες... Στην αυλή του σπιτιού μας στο χωριό, πριν πολλά πολλά χρόνια με τη μητέρα μου και τον πατέρα μου...

Έχει πολύ αγάπη ο τρόπος που το κάνουν οι φίλοι. Πράγμα που χρειάζομαι σ’ αυτή τη φάση της ζωής μου και ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσους ασχολήθηκαν με το θέμα μου και με πήραν να μου πουν μια κουβέντα αγάπης. Το γεγονός ότι δεν ήταν καθόλου λίγοι δείχνει ότι πραγματικά υπάρχει ελπίδα μεγάλη… Ευχαριστώ όλους όσους με στήριξαν στο πρόβλημα μου… Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο…

Δείτε τώρα ένα ποίημα γραμμένο με αφορμή το δημοσίευμα: «Το τέλος μιας μακροχρόνιας εργασιακής σχέσης στην ΠΕΤ ΟΤΕ, όπως το ζω». Ποίημα γραμμένο με αγάπη και σπλάχνα οικτιρμών, με καρδιά ταπεινή, χέρια τρεμάμενα και μάτια που τα κατακλύζουν ποταμοί δακρύων. Σας αγαπώ και προσεύχομαι για εσάς αδέλφια μου συνεχώς. Εγώ, ο κουτσός Τυρταίος, ο ελάχιστος μεταξύ των αδελφών σας.

Όπως το ζω

Είναι στιγμές που οι θλίψεις στη ζωή
σαν μαύρα σύννεφα σκεπάζουνε τη γη
και η καρδιά γεμάτη απελπισία
απεγνωσμένα ψάχνει να βρει κάπου προστασία.

Ψάχνει κοντά, ψάχνει μακριά
όπου μπορεί να βρει λίγη παρηγοριά
σε φίλους και σε αδελφούς
σε θάλασσες και ωκεανούς.

Τρέχει σε πόλεις, τρέχει σε χωριά
βάλσαμο ψάχνει η πληγωμένη μου καρδιά
ρωτάει δειλά με το κεφάλι της σκυφτό
κι αναρωτιέται πως θα διώξει τούτο το κακό.

Στέκει βουβή, σκυφτή και ταλαιπωρημένη
από τα βάρη της ζωής είναι εξουθενωμένη
πως να αντέξει, πως να μπορέσει, να βρει τη χαρά
την ώρα που αισθάνεται πως είναι με κομμένα τα φτερά.

Κοιτάζει πίσω σε χρόνους περασμένους
τόπους κι ανθρώπους που είχε ξεχασμένους
μήπως μπορέσει κάπου να ακουμπήσει
την πίκρα και τον πόνο της λίγο να λησμονήσει.

Κοιτάζει στα ουράνια ψηλά
και προσπαθεί να μάθει από τα πουλιά
που τραγουδούν χαρούμενα πετώντας στον αέρα
δοξολογώντας τον Γλυκύτατο Ουράνιο Πατέρα.

Κοιτάει στις άγριες, απότομες πλαγιές
κοιτάει ψηλά όπου υπάρχουνε απάτητες κορφές
ζητάει να βρει τα κρίνα του αγρού
που τα φροντίζει στοργικά η αγάπη του Θεού.

Άκου Νικόλα μου είπε ένα μικρούλι κρίνο
σκύψε στις ρίζες μου να βρεις το μυστικό εκείνο
που με κρατάει ολάνθιστο στη θύελλα, στην μπόρα
όταν λυσσάει ο άνεμος στην δύσκολη την ώρα.

Είναι η αγάπη του Θεού, η θεία πρόνοιά Του 
το έλεος, η χάρη Του, η πατρική καρδιά Του
που εμένα το άσημο, μικρό και ταπεινό Του κρίνο
θα με φροντίζει αιώνια στον κόσμο Του εκείνο.

Σάστισε αλήθεια η καρδιά ακούγοντας τα λόγια
που ένα κρίνο ταπεινό μου είπε με συμπόνια
και πριν καλά καλά προλάβει να συνέλθει
στάθηκε δίπλα μου ένας αετός που ήρθε από τα νέφη.

Τι έχεις ρώτησε αυτός και είσαι σκυθρωπός;
Για κάποια θλίψη ή συμφορά είσαι εσύ σκυφτός;
Ήρθα την ώρα αυτή κοντά από τον Θεό σταλμένος
για να σου πω λόγια ζωής που είσαι πικραμένος.

Σήκωσε σε παρακαλώ τα μάτια σου ψηλά
και κοίταξε στον ουρανό πετούνε τα πουλιά
δεν σπέρνουν, δεν θερίζουνε, δεν νιώθουν αγωνία
γιατί εμπιστεύονται απλά τη Θεία προστασία.

Τότε θυμήθηκε η καρδιά πως κάπου στη Γραφή
ο Ιησούς μας μίλησε μόνο για μια στιγμή
για τα αδύναμα πουλιά τα φτωχικά τα κρίνα
που έναν μεγάλο βασιλιά τον νίκησαν εκείνα.

Έσκυψα τότε χαμηλά και σταύρωσα τα χέρια
να πω δυο λόγια προσευχής να διώξω τα μαχαίρια
γιατί η καρδιά μου λύγισε από τη δυσκολία
λησμόνησε για μια στιγμή τη Θεία παρουσία.

Του είπα τότε του Θεού εγώ γλυκέ Πατέρα
στέκομαι με ταπείνωση ετούτη εδώ τη μέρα
για να σου πω ευχαριστώ για όσα έχω ζήσει
γιατί αν δεν ήτανε αυτά δεν θα σε είχα γνωρίσει.

Εσύ με έψαχνες παντού, με αναζητούσες χρόνια
για να μου πεις πως με αγαπάς Πατέρα μου αιώνια
να δώσεις νόημα και σκοπό στην άδεια τη ζωή μου
και να σταθείς παντοτινά φρούριο, καταφυγή μου.

Με πήρες από το χέρι Σου και στάθηκες κοντά μου
μου είπες ακολούθησε πιστά τα βήματά Μου
θα σου χαρίσω την χαρά, αιώνια ευτυχία
όταν θα εγκαθιδρυθεί στη γη η Βασιλεία.

Σου χάρισα μια σύζυγο πιστή συνοδοιπόρο
στις δυσκολίες της ζωής βοηθό ελπιδοφόρο
για να κρατάει το χέρι σου πάντα να σου θυμίζει
ότι σε τούτη τη ζωή αυτό είναι που αξίζει.

Κράτα το χέρι της πιστά παιδί μου αγαπημένο
μαζί βαδίστε ολόψυχα σε δρόμο ευλογημένο
μαζί να υπηρετήσετε στην άγια διακονία
τώρα που πια είναι κοντά η αιώνια βασιλεία.

Μα πίσω πια ούτε εσύ μα ούτε και εκείνη
να μην κοιτάζετε ποτέ για να έχετε ειρήνη
μόνο στο δρόμο της ζωής που έχετε μπροστά σας
να τρέχετε με υπομονή, έχοντας πλούσια την χαρά
βαθιά μεσ´ την καρδιά σας.

Νίκο μου γιε μου αγαπητέ, Σούλα, γλυκιά μου θυγατέρα
Εγώ ο αιώνιος Θεός νύχτα μα και ημέρα
θα είμαι δίπλα συνεχώς στο δάκρυ στη χαρά σας
και θα φροντίζω ολημερίς για τα προβλήματά σας.

Το μόνο πράγμα που ζητώ παιδιά μου αγαπημένα
είναι από τα μάτια σας ποτέ μη χάσετε Εμένα
και μέχρι τέλους της ζωής να είστε ενωμένα
υπηρετώντας Με πιστά με μάτια δακρυσμένα.

Άλλο δεν έχω να σας πω παρά μονάχα τούτο
στην θλίψη μα και στη χαρά σε φτώχεια και σε πλούτο
πάντα θα στέκω δίπλα σας ακοίμητος φρουρός σας
Εγώ ο Κύριος του παντός, το καταφύγιό σας.