Τα μικρόφωνα του Ράδιο Ιστόφωνου είναι πολύ φιλικά σε όσους εκδηλώνουν σ' αυτά αγάπη. Κι από αύριο θα είμαστε κι εμείς εκεί...

Να μια είδηση που περιμένατε, φαντάζομαι από τον Σεπτέμβρη. Έτσι λέγαμε τότε καθώς στην τελευταία εκπομπή, τέλη Μαϊου λέγαμε από τον αέρα του του Ράδιο Ιστόφωνου:

Κάπου εδώ όμως άλλη μια εκπομπή της Δημοσιογραφικής Ομάδας της ΕΚΑΠ και του “Πολύτροπου Τέχνης” η τελευταία αυτής της σεζόν, έφτασε στο τέλος της. Σας ευχαριστούμε πολύ που ήσασταν κοντά μας αυτό το δίωρο ραδιοφωνικό ταξίδι μέσω του διαδικτύου. Θέλω από το μικρόφωνο του Ιστοφώνου να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο Ασημακόπουλο που μας έδωσε την ευκαιρία μέσα από αυτή τη μοναδική ιντερνετική συχνότητα να έχουμε ένα βήμα έκφρασης της Δημοσιογραφικής Ομάδας κι ύστερα όλα τα παιδιά, ένα - ένα ξεχωριστά, που πίστεψαν και αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια κάνοντας την δικιά τους υπόθεση. Θα τα ξαναπούμε, ελπίζουμε, από το φθινόπωρο.

Δεν είναι εύκολος αυτός ο αποχαιρετισμός. Τον έζησα και ως ακροατής σε άλλες εκπομπές του Ιστοφώνου. Αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς... Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Και κάθε τέλος, μην ξεχνάτε είναι αφορμή για μια νέα αρχή...

Έτσι απλά σας αποχαιρετήσαμε τότε... Και να, που ωρίμασαν φαίνεται οι συνθήκες και το Ράδιο – Ιστόφωνο επέστρεψε από την προηγούμενη Δευτέρα με 4ωρο ζωντανό πρόγραμμα, μέσα από το νέο στέκι της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα (ΕΚΑΠ) επί της Θηναίας και Μοναστηρίου που βρίσκεται ανάμεσα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ και το ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, δίπλα στο πανέμορφο πάρκο μας...

Αύριο λοιπόν επιστρέφουμε στα μικρόφωνα του Ράδιο Ιστοφώνου με την εκπομπή που επιμελείται η Δημοσιογραφική μας Ομάδα. Την αρχή κάθε Πέμπτη 7-9 και μετά, όταν στρώσει και η Ομάδα και το πρόγραμμα του σταθμού κάπως καλύτερα, ίσως συνεισφέρουμε και σε μια καθημερινή ειδησεογραφική εκπομπή.

Ένα όνειρο μου είναι, επίσης, μια εβδομαδιαία συνέντευξη μ' έναν καλεσμένο, όχι κατ' ανάγκην διάσιμο, αλλά με ανθρώπους από τη γειτονιά, καθημερινούς, της διπλανής πόρτας που προσφέρουν πολλά, είτε μεμονωμένα, είτε μέσα από τους φορείς που λειτουργούν στην περιοχή.

Η αλήθεια είναι πως το ραδιόφωνο πάντα μου άρεσε. Και σκεφτόμουν, όταν ακόμα μπορούσαμε να κάνουμε όνειρα και γόνιμες σκέψεις, ότι θα καθώς θα αποσειρώμουν συνταξιούχος πια στο χωριό μου, θα έφτιαχνα ένα WEB ραδιοφωνικό σταθμό να τον “κουμπώσω” πάνω σ' αυτό το Site και να εκπέμπει σε όλο τον κόσμο επιλεγμένη μουσική και ενθαρρυντικά λόγια.

Ωστόσο, το βλέπετε κι εσείς, ήρθαν τα πάνω – κάτω και δεν μπορεί να κάνεις στοιχειώδεις προγραμματισμούς. Ας ξεκινήσουμε για την ώρα από το Ράδιο – Ιστόφωνο που φιλοξενεί τη φωνή και τη δράση της Ομάδας μας.

Η πρόκληση αφορά πια τα παιδιά της Ομάδας. Θα τα καταφέρουμε φέτος να φτάσουμε όλοι όσοι θα συμμετάσχουμε με τα κείμενα μας παραμάσχαλα ή θα πάμε σαν τουρίστες ενός δελτίου που δεν μοχθήσουμε, δεν παλέψαμε για να διαμορφώσουμε;

Στις συναντήσεις της Τετάρτης κάτι μαθαίνουμε κι είναι μια καλή ευκαιρία να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι δεν είναι χαμένος ο καιρός που διαθέτουμε σ' αυτή τη δράση. Κεφαλαιοποιούμε τις γνώσεις μας και προσπαθούμε να δώσουμε την επικαιρότητα μέσα από τις σχολιασμένες, όχι φανατισμένες, αλλά και όχι με ρηχό σχόλιο, ειδήσεις...

Έχουμε δει, τι λείπει από τους ανθρώπους... Δεν φιλοδοξούμε να καλύψουμε αυτό κενό, αλλά θέλουμε να δώσουμε αυτό το διαφορετικό που να τιμά όσους μας εμπιστεύονται... Ελάτε να το δοκιμάσουμε για δεύτερη φορά. Είμαι βέβαιος ότι μπορούμε. Αρκεί να το πιστέψουμε και να δώσουμε χώρο στην καρδιά μας για να το κάνουμε με υπευθυνότητα και διάθεση.

Ιδού η πρόκληση! Σας περιμένω. Συντονιστείτε ΕΔΩ.