"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektrikos.176

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 176, το φύλλο που ολοκληρώσαμε προχθες και έφυγε για πιεστήριο. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και την Τετάρτη το μεσημέρα κατά τη μία, πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Ο Βατικανός Κώδικας—Γιατί Είναι Πολύτιμος Θησαυρός; Ιδού μερικές χρήσιμες απαντήσεις

agia.grafi7

agia.grafiΤο Βατικανο είναι πραγματικό θησαυροφυλάκιο. Οι νωπογραφίες, τα γλυπτά και τα αρχιτεκτονικά του έργα είναι ξακουστά για την ομορφιά και το μεγαλείο τους. Ωστόσο, η πρόσβαση σε έναν από τους μεγαλύτερους θησαυρούς του ήταν περιορισμένη επί εκατοντάδες χρόνια. Στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού φυλάσσεται ένα πολύτιμο χειρόγραφο που φωτίζει τμήματα του Λόγου του Θεού τα οποία γράφτηκαν πριν από χιλιετίες. Είναι γνωστό ως ο Βατικανός Κώδικας.

Ο Βατικανός Κώδικας ονομάζεται επίσης Βατικανό Χειρόγραφο Αρ. 1209 και προσδιορίζεται από τους περισσότερους λογίους με το σύμβολο «Β». Το βιβλίο, όπως το ξέρουμε σήμερα, αποτελεί μετεξέλιξη του κώδικα. Βλέπε «Από το Ρόλο στον Κώδικα—Πώς Πήρε η Αγία Γραφή τη Μορφή Βιβλίου», στο τεύχος 1 Ιουνίου 2007 του περιοδικού ΣΚΟΠΙΑ.

Ο Αλεξανδρινός και ο Σιναϊτικός κώδικας αποτελούν δύο άλλα αρχαία Βιβλικά χειρόγραφα που θεωρούνται σπουδαία από τους λογίους, είναι δε γνωστή η συναρπαστική ιστορία ανακάλυψης και διάσωσης του καθενός από την καταστροφή. Η προέλευση, όμως, του Βατικανού Κώδικα μπορεί να χαρακτηριστεί, στην καλύτερη περίπτωση, μυστηριώδης.

Κρυμμένος Θησαυρός

Από πού προήλθε ο Βατικανός Κώδικας; Η παλιότερη αναφορά σε αυτόν είναι μια καταχώριση στον κατάλογο της Βιβλιοθήκης του Βατικανού από το 15ο αιώνα. Οι λόγιοι πιθανολογούν ότι γράφτηκε στην Αίγυπτο, στην Καισάρεια ή ακόμη και στη Ρώμη. Αφού, όμως, αξιολόγησε αυτές τις θεωρίες, ο καθηγητής Τζ. Νέβιλ Μπέρντζολ, του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ στην Αγγλία, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Με λίγα λόγια, δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την ακριβή χρονολογία ολοκλήρωσης ούτε για τον τόπο προέλευσης του Βατικανού Κώδικα. Και, παρά τις προσπάθειες των λογίων, δεν μπορούμε επίσης να ανιχνεύσουμε την ιστορία του πριν από το δέκατο πέμπτο αιώνα». Εντούτοις, ο Βατικανός Κώδικας έχει χαρακτηριστεί ένα από τα σπουδαιότερα Βιβλικά χειρόγραφα. Γιατί;

Ανά τους αιώνες, ορισμένοι αντιγραφείς εισήγαγαν λάθη στο Βιβλικό κείμενο. Επομένως, η δυσκολία για τους μεταφραστές που επιζητούν ακεραιότητα κειμένου έγκειται στο να βρουν αξιόπιστα χειρόγραφα τα οποία μεταφέρουν ό,τι εμφανιζόταν στα πρωτότυπα συγγράμματα. Φανταστείτε, λοιπόν, πόσο αδημονούσαν οι λόγιοι να εξετάσουν το Βατικανό Κώδικα, ένα ελληνικό χειρόγραφο που ανάγεται στον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., λιγότερο από 300 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Αγίας Γραφής! Αυτός ο κώδικας περιέχει το πλήρες κείμενο των Εβραϊκών και των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, εκτός από μερικά τμήματα που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.

Επί μακρόν, οι αρχές του Βατικανού ήταν απρόθυμες να κάνουν τον κώδικα διαθέσιμο στους λογίους της Γραφής. Ο Σερ Φρέντερικ Κένιον, επιφανής μελετητής του πρωτότυπου κειμένου, ανέφερε: «Το 1843 ο [λόγιος της Γραφής Κωνσταντίν φον] Τίσεντορφ, ύστερα από αναμονή αρκετών μηνών, πήρε την άδεια να το δει επί έξι ώρες.  Το 1845 επιτράπηκε στον σπουδαίο Άγγλο λόγιο Τρετζέλις να το δει αλλά να μην αντιγράψει ούτε λέξη». Ο Τίσεντορφ έκανε και πάλι αίτηση να δει τον κώδικα, αλλά η άδειά του ανακλήθηκε όταν εκείνος αντέγραψε 20 σελίδες. Ωστόσο, όπως αφηγείται ο Κένιον, «με νέα αίτηση εξασφάλισε έξι επιπλέον μέρες μελέτης, δηλαδή δεκατέσσερις μέρες συνολικά, από τρεις ώρες την καθεμιά. Και, αξιοποιώντας το χρόνο του με τον καλύτερο τρόπο, ο Τίσεντορφ κατάφερε να θέσει σε κυκλοφορία το 1867 την αρτιότερη έκδοση του χειρογράφου που είχε εμφανιστεί ως τότε». Το Βατικανό έκανε αργότερα διαθέσιμο ένα καλύτερο αντίγραφο του κώδικα.

“Προσεκτική Διαφύλαξη”

Τι είδους κείμενο αποκάλυψε ο Βατικανός Κώδικας; Η «Εικονογραφημένη Ιστορία της Αγίας Γραφής», Έκδοση Οξφόρδης (The Oxford Illustrated History of the Bible), δηλώνει ότι «παρουσιάζει αφενός μεν συνέπεια στην ορθογραφία, αφετέρου δε ακρίβεια στην αντιγραφή, καθώς επίσης ποιότητα στο κείμενο που, ως εκ τούτου, έχει αναπαραχθεί προσεκτικά». Το ίδιο σύγγραμμα συνεχίζει: «Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτό το κείμενο είναι το προϊόν μιας παράδοσης λόγιας αντιγραφής».

Δύο διαπρεπείς λόγιοι που εντυπωσιάστηκαν από τα πλεονεκτήματα του Βατικανού Κώδικα ήταν ο Μπ. Φ. Γουέστκοτ και ο Φ. Τζ. Α. Χορτ. Η «Καινή Διαθήκη στο Πρωτότυπο Κείμενο» (New Testament in the Original Greek), που κυκλοφόρησαν το 1881 και η οποία βασίζεται στο Βατικανό και στο Σιναϊτικό χειρόγραφο, εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό κείμενο για αρκετές σύγχρονες μεταφράσεις των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, όπως Η «Εμφατική Βίβλος» (The Emphasised Bible), του Τζ. Μπ. Ρόδερχαμ, και η Μετάφραση Νέου Κόσμου.

Ορισμένοι κριτικοί, όμως, θεώρησαν ότι κακώς εμπιστεύτηκαν οι Γουέστκοτ και Χορτ το Βατικανό Κώδικα. Ήταν ο κώδικας ακριβής απόδοση του πρωτότυπου κειμένου; Η δημοσίευση των παπύρων Μπόντμερ, μεταξύ των ετών 1956 και 1961, ενθουσίασε τους λογίους επειδή οι πάπυροι περιλάμβαναν τμήματα του Λουκά και του Ιωάννη από τις αρχές του τρίτου αιώνα Κ.Χ. Θα συμφωνούσαν αυτοί οι πάπυροι με τα όσα εμφανίστηκαν μεταγενέστερα στο Βατικανό Κώδικα;

«Υπάρχει αξιοσημείωτη σύγκλιση ανάμεσα στο κείμενο του Βατικανού Κώδικα και στο σωζόμενο κείμενο των παπύρων Μπόντμερ», έγραψαν ο Φίλιπ Μπ. Πέιν και ο Πολ Κανάρτ στο περιοδικό «Καινή Διαθήκη» (Novum Testamentum). «Υπό το φως αυτής της σύγκλισης, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι ο αρχικός γραφέας του Βατικανού Κώδικα αντέγραψε ένα χειρόγραφο που σχετιζόταν άμεσα με τους παπύρους Μπόντμερ. Άρα, ο γραφέας πρέπει να αντέγραψε είτε ένα πολύ παλιό χειρόγραφο είτε κάποιο που βασιζόταν σε ένα πολύ παλιό χειρόγραφο». Ο καθηγητής Μπέρντζολ δήλωσε: «Τα δύο χειρόγραφα σχετίζονται στενά μεταξύ τους. [Ο Κώδικας] είναι προσεγμένο κείμενο: η επεξεργασία που έχει υποστεί αποκαλύπτει μια παράδοση προσεκτικής διαφύλαξης αυτού που παραλήφθηκε».

Χρήσιμος στους Μεταφραστές

Φυσικά, το παλιότερο χειρόγραφο δεν είναι πάντοτε κατ’ ανάγκην και το πλησιέστερο στο πρωτότυπο κείμενο. Εντούτοις, η παραβολή του Βατικανού Κώδικα με άλλα χειρόγραφα έχει βοηθήσει πολύ τους λογίους να καθορίσουν τι εμφανιζόταν στο πρωτότυπο κείμενο. Για παράδειγμα, το σωζόμενο τμήμα του Σιναϊτικού χειρογράφου, που επίσης γράφτηκε τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., δεν περιέχει τα περισσότερα ιστορικά βιβλία από τη Γένεση ως το Πρώτο Χρονικών. Αλλά το γεγονός ότι αυτά εμφανίζονται στο Βατικανό Κώδικα επιβεβαιώνει ότι δικαίως περιλαμβάνονται στο Βιβλικό κανόνα.

Σύμφωνα με την «Εικονογραφημένη Ιστορία της Αγίας Γραφής», Έκδοση Οξφόρδης, «τα αποσπάσματα που άπτονται του προσώπου του Χριστού και της αγίας Τριάδας» ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα μεταξύ των λογίων. Πώς έχει συμβάλει ο Βατικανός Κώδικας στη διασαφήνιση αυτών των αποσπασμάτων;

Εξετάστε ένα παράδειγμα: Όπως αναγράφεται στο εδάφιο Ιωάννης 3:13, ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν έχει ανεβεί στον ουρανό εκτός από αυτόν που κατέβηκε από τον ουρανό, τον Γιο του ανθρώπου». Ορισμένοι μεταφραστές πρόσθεσαν τις λέξεις “ο οποίος βρίσκεται στον ουρανό”. Αυτές οι επιπρόσθετες λέξεις αφήνουν να εννοηθεί ότι ο Ιησούς βρισκόταν στον ουρανό και στη γη ταυτόχρονα —αντίληψη που υποστηρίζει την ιδέα της Τριάδας. Αυτή η πρόσθετη φράση εμφανίζεται σε μερικά χειρόγραφα του πέμπτου και του δέκατου αιώνα Κ.Χ. Ωστόσο, η απουσία της από το Βατικανό και το Σιναϊτικό χειρόγραφο, τα οποία είναι παλιότερα, έχει οδηγήσει πολλούς σύγχρονους μεταφραστές στο να την απαλείψουν. Αυτό διαλύει τη σύγχυση γύρω από την ταυτότητα του Χριστού και εναρμονίζεται με τις υπόλοιπες Γραφές. Ο Ιησούς δεν βρισκόταν σε δύο μέρη ταυτόχρονα, αλλά είχε έρθει από τους ουρανούς και σύντομα θα επέστρεφε στους ουρανούς, “ανεβαίνοντας στον” Πατέρα του.—Ιωάννης 20:17.

Ο Βατικανός Κώδικας ρίχνει επίσης φως σε εδάφια που αφορούν το σκοπό του Θεού για τη γη. Προσέξτε ένα παράδειγμα: Σύμφωνα με τη Μετάφραση του Βάμβα, ο απόστολος Πέτρος προφήτεψε ότι «η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή». (2 Πέτρου 3:10) Άλλες μεταφράσεις έχουν παρόμοια απόδοση, την οποία βασίζουν στον Αλεξανδρινό Κώδικα του πέμπτου αιώνα και σε μεταγενέστερα χειρόγραφα. Ως αποτέλεσμα, πολλοί ειλικρινείς αναγνώστες της Γραφής έχουν συμπεράνει ότι ο Θεός θα καταστρέψει τη γη.

Εντούτοις, έναν περίπου αιώνα προτού γραφτεί ο Αλεξανδρινός Κώδικας, ο Βατικανός Κώδικας (και το σύγχρονο με αυτόν Σιναϊτικό Χειρόγραφο) απέδωσαν την προφητεία του Πέτρου ως εξής: «Η γη και τα έργα σε αυτήν θα αποκαλυφτούν». Εναρμονίζεται αυτή η απόδοση με την υπόλοιπη Γραφή; Βεβαίως! Η κατά γράμμα γη «δεν θα κλονιστεί στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα». (Ψαλμός 104:5) Πώς, λοιπόν, θα “αποκαλυφτεί” η γη; Άλλες περικοπές δείχνουν ότι η λέξη «γη» μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταφορικά. «Η γη» μπορεί να μιλάει κάποια γλώσσα και να ψάλλει ύμνους. (Γένεση 11:1· Ψαλμός 96:1) Επομένως, με τη λέξη «γη» μπορεί να εννοείται η ανθρωπότητα, ή αλλιώς η ανθρώπινη κοινωνία. Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν θα καταστρέψει τον πλανήτη μας αλλά θα ξεσκεπάσει εντελώς την πονηρία, εξαλείφοντας αυτήν και όσους την προάγουν!

«Θα Παραμείνει στον Αιώνα»

Δυστυχώς, η πρόσβαση στο Βατικανό Κώδικα ήταν αυστηρά περιορισμένη επί αιώνες, και οι αναγνώστες της Γραφής πολλές φορές παροδηγούνταν ως προς την αληθινή σημασία ορισμένων Βιβλικών περικοπών. Ωστόσο, αφότου δημοσιεύτηκε ο Βατικανός Κώδικας, αυτός και διάφορες σύγχρονες αξιόπιστες μεταφράσεις της Γραφής έχουν βοηθήσει τους εκζητητές της αλήθειας να μάθουν τι διδάσκει πράγματι η Γραφή.

Οι αρχαίοι αντιγραφείς περιλάμβαναν συνήθως στα χειρόγραφά τους τη σημείωση: «Ἡ μέν χείρ ἡ γράψασα σήπεται τάφῳ· γραφή δέ μένει εἰς χρόνους πληρεστάτους». («Το χέρι που έγραψε [τα παραπάνω] σαπίζει σε κάποιον τάφο, αλλά τα γραμμένα παραμένουν για πολλά χρόνια».) Σήμερα εκτιμούμε τις άοκνες προσπάθειες εκείνων των ανώνυμων αντιγραφέων. Αλλά η τιμή για τη διαφύλαξη της Γραφής πηγαίνει τελικά σε Εκείνον που ενέπνευσε τη συγγραφή της, ο οποίος πριν από πολύ καιρό έκανε τον προφήτη του να γράψει: «Το χλωρό χορτάρι ξεράθηκε, το άνθος μαράθηκε· ο λόγος όμως του Θεού μας θα παραμείνει στον αιώνα». —Ησαΐας 40:8.

Χρονολόγηση Αρχαίων Χειρογράφων

Μολονότι μερικοί αντιγραφείς κατέγραφαν τη χρονολογία ολοκλήρωσης του έργου τους, στα περισσότερα ελληνικά χειρόγραφα δεν υπάρχει η συγκεκριμένη πληροφορία. Πώς, λοιπόν, προσδιορίζουν οι λόγιοι πότε γράφτηκε κάποιο Βιβλικό χειρόγραφο; Όπως η γλώσσα και η τέχνη διαφέρουν από τη μια γενιά στην επόμενη, το ίδιο συμβαίνει και με τον τύπο γραφής. Για παράδειγμα, η μεγαλογράμματη γραφή, η οποία χαρακτηρίζεται από στρογγυλόσχημα κεφαλαία γράμματα και ομοιόμορφες σειρές κειμένου, χρησιμοποιούνταν τον τέταρτο αιώνα και συνέχισε να χρησιμοποιείται επί εκατοντάδες χρόνια. Προσεκτικοί λόγιοι, οι οποίοι παραβάλλουν αχρονολόγητα μεγαλογράμματα χειρόγραφα με παρόμοια χρονολογημένα συγγράμματα, μπορούν να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια πότε γράφτηκαν κάποια αρχαία χειρόγραφα.

Φυσικά, αυτή η μέθοδος έχει τους περιορισμούς της. Ο Μπρους Μέτζερ, καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πρίνστον, επισήμανε: «Εφόσον ο γραφικός χαρακτήρας ενός ατόμου ίσως παραμένει λίγο πολύ σταθερός σε όλη τη ζωή του, είναι μη ρεαλιστικό να προσπαθούμε να ορίσουμε μια χρονολογία με απόκλιση μικρότερη της τάξης των πενήντα ετών». Με βάση αυτή την προσεκτική ανάλυση, υπάρχει γενική ομοφωνία μεταξύ των λογίων ότι ο Βατικανός Κώδικας γράφτηκε τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ.

  • Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1/10/2009

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA