Ένας τέτοιος υπέροχος έναστρος ουρανός μας εμπνέει να κοιτάζουμε συχνότερα ψηλά
Ο καθαρός έναστρος ουρανός είναι ένα από τα ομορφότερα θεάματα που μπορεί να προσφέρει η φύση. Για φωτογραφίες σαν τις παρακάτω είναι απαραίτητος ειδικός εξοπλισμός όπως τρίποδο, κάμερα με δυνατότητα time lapse και μηχανισμό λήψης με τηλεχειρισμό. Βρήκαμε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες στο διαδικτυακό τόπο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ και τις διανθίσαμε με κείμενα μέσα από την Αγία Γραφή. Ελπίζω να σας αρέσει το αποτέλεσμα…
Η λέξη «ουρανός(-οί)» μπορεί να εφαρμόζεται σε όλο το εύρος της γήινης ατμόσφαιρας στην οποία σχηματίζεται η δροσιά και η πάχνη (Γε 27:28· Ιωβ 38:29), πετούν τα πουλιά (Δευ 4:17· Παρ 30:19· Ματ 6:26), φυσούν οι άνεμοι (Ψλ 78:26), λάμπει η αστραπή (Λου 17:24), καθώς επίσης αιωρούνται τα σύννεφα και ρίχνουν τη βροχή, το χιόνι ή τους χαλαζόλιθούς τους (Ιη 10:11· 1Βα 18:45· Ησ 55:10· Πρ 14:17). Μερικές φορές εννοούνται οι αιθέρες, δηλαδή ο εμφανής ή ορατός ουράνιος θόλος πάνω από τη γη.—Ματ 16:1-3· Πρ 1:10, 11.
Αυτή η ατμοσφαιρική περιοχή αντιστοιχεί γενικά στο «εκπέτασμα [εβρ., ρακία‛]» το οποίο σχηματίστηκε κατά τη δεύτερη δημιουργική περίοδο και περιγράφεται στα εδάφια Γένεση 1:6-8. Είναι φανερό ότι τα εδάφια Γένεση 2:4· Έξοδος 20:11· 31:17 αναφέρονται σε αυτόν τον “ουρανό” όταν μιλούν για τη δημιουργία «των ουρανών και της γης».
Όταν σχηματίστηκε το εκπέτασμα της ατμόσφαιρας, τα νερά στην επιφάνεια της γης διαχωρίστηκαν από τα άλλα νερά πάνω από το εκπέτασμα. Έτσι εξηγείται η έκφραση που χρησιμοποιείται αναφορικά με τον παγγήινο Κατακλυσμό των ημερών του Νώε, ότι «όλες οι πηγές των απέραντων υδάτινων βαθών σκίστηκαν και οι πύλες των υδάτων των ουρανών ανοίχτηκαν». (Γε 7:11· παράβαλε Παρ 8:27, 28.) Στον Κατακλυσμό, τα νερά που αιωρούνταν πάνω από το εκπέτασμα προφανώς κατέβηκαν σαν να διοχετεύτηκαν μέσω κάποιων αγωγών, καθώς και με τη μορφή βροχόπτωσης. Όταν αυτός ο τεράστιος υδροταμιευτήρας άδειασε, αυτές «οι πύλες των υδάτων των ουρανών» στην ουσία «κλείστηκαν».—Γε 8:2.
Εκτός από τη γήινη ατμόσφαιρα, οι φυσικοί «ουρανοί» καταλαμβάνουν και το χώρο του έξω διαστήματος όπου βρίσκονται τα αστρικά σώματα, «όλο το στράτευμα των ουρανών»—ο ήλιος, η σελήνη, τα άστρα και οι αστερισμοί. (Δευ 4:19· Ησ 13:10· 1Κο 15:40, 41· Εβρ 11:12) Το πρώτο εδάφιο της Αγίας Γραφής περιγράφει πώς δημιουργήθηκαν οι έναστροι ουρανοί προτού διαμορφωθεί η γη έτσι ώστε να μπορεί να κατοικηθεί από ανθρώπους. (Γε 1:1) Αυτοί οι ουρανοί φανερώνουν τη δόξα του Θεού, όπως άλλωστε και το εκπέτασμα της ατμόσφαιρας, εφόσον είναι έργο «των δαχτύλων» του Θεού. (Ψλ 8:3· 19:1-6)
Τα προσδιορισμένα από τον Θεό «νομοθετήματα των ουρανών» διέπουν όλα αυτά τα ουράνια σώματα. Οι αστρονόμοι, παρά τα σύγχρονα μηχανήματα και την προχωρημένη γνώση τους γύρω από τα μαθηματικά, δεν μπορούν ακόμη να κατανοήσουν πλήρως αυτά τα νομοθετήματα. (Ιωβ 38:33· Ιερ 33:25) Ωστόσο, τα ευρήματά τους επιβεβαιώνουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να μετρήσει αυτούς τους ουρανούς ούτε να αριθμήσει τα αστρικά σώματα. (Ιερ 31:37· 33:22) Ο Θεός, όμως, τα αριθμεί και τα κατονομάζει.—Ψλ 147:4· Ησ 40:26.
Το «μεσουράνημα» και οι «άκρες των ουρανών». Ο όρος «μεσουράνημα» εφαρμόζεται στην περιοχή του εκπετάσματος της γήινης ατμόσφαιρας όπου πετούν τα πουλιά, όπως ο αετός. (Απ 8:13· 14:6· 19:17· Δευ 4:11 [εβρ., «καρδιά των ουρανών»]) Κάπως παρόμοια είναι η έκφραση «μεταξύ γης και ουρανού». (1Χρ 21:16· 2Σα 18:9) Εκείνοι που επιτίθενται στη Βαβυλώνα προελαύνουν από «την άκρη των ουρανών», πράγμα που σημαίνει προφανώς ότι έρχονται εναντίον της από το μακρινό ορίζοντα (το σημείο όπου φαίνεται να συναντώνται η γη και ο ουρανός και όπου φαίνεται να ανατέλλει και να δύει ο ήλιος). (Ησ 13:5· παράβαλε Ψλ 19:4-6.)
Ανάλογα, η έκφραση «από τις τέσσερις άκρες των ουρανών» αναφέρεται, όπως φαίνεται, στις τέσσερις κατευθύνσεις της πυξίδας, υποδηλώνοντας έτσι ότι καλύπτονται και τα τέσσερα τεταρτημόρια της γης. (Ιερ 49:36· παράβαλε Δα 8:8· 11:4· Ματ 24:31· Μαρ 13:27.) Όπως οι ουρανοί περιβάλλουν τη γη από όλες τις πλευρές, έτσι και η ικανότητα που έχει ο Ιεχωβά να βλέπει τα πάντα «κάτω από ολόκληρο τον ουρανό» περιλαμβάνει όλη την υδρόγειο.—Ιωβ 28:24.
«Οι ουρανοί των ουρανών». Η έκφραση «οι ουρανοί των ουρανών» θεωρείται ότι αναφέρεται στους υψηλότερους ουρανούς και περιλαμβάνει την πλήρη έκταση των φυσικών ουρανών, όσο αχανείς και αν είναι, εφόσον οι ουρανοί εκτείνονται πέρα από τη γη προς πάσα κατεύθυνση.—Δευ 10:14· Νε 9:6. Ο Σολομών, ο κατασκευαστής του ναού στην Ιερουσαλήμ, δήλωσε ότι «οι ουρανοί, ναι, ο ουρανός των ουρανών», δεν μπορούν να χωρέσουν τον Θεό. (1Βα 8:27)
- Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο http://www.topontiki.gr, ενώ τα κείμενα είναι από το λήμμα ΟΥΡΑΝΟΣ, μέσα από τον πρώτο τόμο της Ενόρασης.
Σχόλια (0)