Βρίσκομαι στην Κρήτη από το Σάββατο, το πρωί… Υλοποιείται ο προγραμματισμός μου…
Σάββατο 13/12/2014, ώρα 7.30 το πρωί… Πατώ τα πόδια μου στην Κρήτη. Η πρώτη φωτογραφία είναι στο λιμάνι του Ηρακλείου. Ετοιμάζομαι να βγω έξω. Η πόλη είναι μπροστά μου. Ο στόχος έχει υλοποιηθεί. Τα πράγματα έγιναν όπως ακριβώς τα σχεδίαζα…
Ο καιρός είναι μουντός, μαύρος… Δείχνει να έβρεχε χθες το βράδυ, ίσως και πριν από λίγη ώρα, αλλά για την ώρα «κρατά». Κι αυτό με βοηθά, καθώς είμαι με τη μηχανή, ανοιχτός και εκτεθειμένος στα καιρικά φαινόμενα. Νιώθω όμως πολύ καλά μέσα μου κι αυτό είναι που μετρά…
Κάπου – κάπου στη διαδρομή σταματώ να πάρω μια φωτογραφία. Θέλω κι εγώ να συνειδητοποιήσω πως δεν είναι μόνο η χαρά μου που με κάνει να βλέπω πράγματα, αλλά και να το συνειδητοποιήσω πως είμαι στο νησί μου…
Βλέπεις α συναισθήματα είναι βαριά μέσα μου… Κάτι σαν τον καιρό, βαριά… Ύστερα πάνε πολλά χρόνια που έχω να δω χειμώνα την Κρήτη και το χωριό μου. Προσάρμοσα έτσι τη ζωή μου και όλα τα ταξίδια μου οδηγούσαν στο καλοκαίρι, αφού τότε ερχόμουν…
Και να, τώρα, που ορίστηκε αλλιώς το πράγμα… Και μ’ αρέσει, γιατι το ήθελα πολύ. Η υλοποίηση του είναι κάτι που με ενθουσιάζει. Συνεχίζω τα «κλικ» στη διαδρομή για το χωριό μου…
Διάλεξα συνειδητά εικόνες, όπου να φαίνονται οι δημόσιες πινακίδες που οδηγούν στο χωριό μου… Όχι, φυσικά, επειδή δεν ήξερα… Αυτά τα 29 χιλιόμετρα από το χωριό μου στο Ηράκλειο ή αντίστροφα, τα έχω «φάει» με το κουτάλι…
Ήθελα, απλά, να μοιραστώ μαζί σας αυτό το ταξίδι… Να πάρετε μια γεύση από τη διαδρομή. Να απολαύσετε εικόνες μέσα από τα μάτια μου και το φακό μου… Να είστε σίγουροι ότι θα δείτε κι άλλες τις επόμενες μέρες. Μόνο να έχετε λίγη υπομονή, γιατί οι αναρτήσεις από δω δε γίνονται τόσο εύκολα.
Σχόλια (0)