Πριν δυο χρόνια είχαμε ξαναπάει στην Παύλιανη εκδρομή... Τότε, που λίγο μετά μπήκαμε στην πρώτη μεγάλη καραντίνα του κορονοϊού Covid-19 και δεν έχουν συνέλθει από τότε... Ας θυμηθούμε μερικά δημοσιεύματα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Δυο χρόνια μετά, τη βρήκαμε χιονισμένη και τη χαρήκαμε.


Ήταν Μάρτης τότε, η άνοιξη ερχόταν μαζί με τον κορονοϊό, αλλά μερικές εικόνες τις έχουμε καταγράψει στη μνήμη μας και τις κρατάμε. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά ακόμα δημοσιεύματα που κάναμε τότε. Χθες όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, τη βρήκαμε χιονισμένη. Μια ομορφιά, πολύ διαφορετική.


Ναι ήταν αλλιώτικη χθες... Ακριβώς. Η Παύλιανη βρίσκεται στα νοτιοδυτικά όρια του πρώην νομού Λαμιαίων με την Περιφερειακή ενότητα Φωκίδας, μέσα σε πυκνό ελατοδάσος και σήμερα είναι ταχύτατα αναπτυσσόμενη τουριστικά. Είναι κτισμένη στις νοτιοανατολικές πλαγιές της Οίτης, σε υψόμετρο 1.040 μέτρων


Έτσι βρήκαμε αρκετό χιόνι, παγωμένο που έλιωνε και ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο να το περπατήσει κανείς και να κατέβει στο πανέμορφο παρκάκι. Εμείς με σωφροσύνη το αποφύγαμε. Αρκεστήκαμε στο να δούμε τους άλλους να το κάνουν και το απολαύσαμε από ψηλά, ότι δηλαδή μπορέσαμε να δούμε.


Απολαύσαμε όμως μικρά σπιτάκια με τη χαρακτηριστική απλή αρχιτεκτονική τους και το χιόνι που είχαν στις στέγες και τις αυλές τους. Και γενικά μας έκανε πολύ καλό αυτή αλλαγή σκηνικού, με πολύ προσοχή και παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας για την υγεία μας. Βοήθησε κι ο καιρός.


Υπέροχος, ηλιόλουστος, μετρίαζε το κρύο και την παγωνιά από το χιόνι. Ευγενικοί άνθρωποι, προσιτοί που ξέρουν τι σημαίνει το να συμπεριφέρονται καλά σε ανθρώπους που επισκέπτονται τον τόπο τους, στο βαθμό που τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη και η τουριστική αξιοποίηση του.