Αφήνουμε το Λαύριο, πίσω μας... Το ταξίδι για τη Τζιά, ξεκίνησε... Έχουμε βγει έξω με τον Κώστα και φωτογραφίζουμε και οι δυο. Και ,όπως σας έχουμε πει ήδη, οι σημερινές φωτογραφίες στο δημοσίευμα είναι προϊόν συνεργασίας... Μια όμορφη εικόνα από το ξεκίνημα μας στο λιμάνι του Λαυρίου.


Ακριβώς στην ώρα του, το πλήρωμα ξεκίνησε τις διαδικασίες για να λύσει τους κάβους. Χωρίς καμιά καθυστέρηση... Και χωρίς ιδιαίτερα πολύ κόσμο. Οι συμπατριώτες μας έχουν μια λάθος αντίληψη, ότι το καλοκαίρι τελειώνει μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Ας το εκμεταλλευτούμε λοιπόν προς όφελος μας.


Το μπαρ στο εσωτερικό του πλοίου, στο σαλόνι. Προσεγμένο και με φαντασία διακοσμημένο. Εδώ καθίσαμε για να περάσει η μια ώρα που χρειάστηκε μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας. Και όπως είπαμε, το ταξίδι ήταν καλό. Ούτε που το καταλάβαμε πώς φτάσαμε.


Είπαμε, ο Κώστας είναι συνεργάτης μας. Αλλά καμιά φορά, επειδή μας αρέσει ο τρόπος που καταγράφει τα πράγματα κρατάμε κι εμείς κάτι από αυτό. Κάτι τέτοιο αφορά αυτή η φωτογραφία στο λιμάνι του Λαυρίου, πριν το καράβι μας σηκώσει άγκυρες για την Τζιά. Κι εδώ που τα λέμε, το ιστιοφόρο είναι υπέροχο.


Από τη βόλτα μας στο εξωτερικό του πλοίου... Μ' αρέσει να το κάνω αυτό κάθε φορά που μπαίνω σε καράβι. Αποτυπώνεται καλύτερα η αίσθηση του ταξιδιού και νομίζω ότι είναι σαν να ξεναγείς τον αναγνώστη στο μέρος που βρίσκεσαι. Δεν νιώθετε κι εσείς, μαζί μου, την αρμύρα της θάλασσας;


Έξω η κατάσταση είναι σχετικά καλή. Πολλοί επιλέγουν να καθίσουν εκεί, αντί για το σαλόνι. Προτιμούν τη φυσική ατμόσφαιρα, από το αιρκοντίσιον. Γενικά όμως, όπως είπα και πιο πάνω, οι επιβάτες δεν είναι πολλοί Και το ταξίδι ήταν όμορφο. Φτάσαμε στη Τζιά ακριβώς στην ώρα που έλεγε ο προγραμματισμός.