Ταξιδέψαμε με το Superferry II των Golden Star Ferries... Με μια μικρή δυσκολία στην επιβίβαση, λόγω των ελέγχων για Covid-19 από το Λιμενικό, με ευγένεια, είναι αλήθεια. Αλλά όλα πήγαν καλά. Και δεν υπήρχε πληρότητα 100%, όπως προβλέπονταν από τους καονονισμούς. Αντίθετα, μπορούσες να κινηθείς άνετα στο σαλόνι και στους άλλους χώρους του πλοίου.


Μόνο στο γκαράζ του, δυσκολευτήκαμε λίγο, καθώς ήταν πολλά τα αυτοκίνητα που πήγαιναν για Άνδρο, πολύ λιγότερα για Νάξο, Μύκονο και άλλα νησιά. Δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα να ξαναπλησιάσεις το αυτοκίνητο, καθώς ήταν σχεδόν κολλητά, το ένα δίπλα στο άλλο.


Βγήκα και περπάτησα λίγο στο κατάστρωμα και στους εξωτερικούς χώρους του πλοίου. Και πήρα μερικές φωτογραφίες που νομίζω ότι θα σας αρέσουν, επειδή αποτυπώνουν το κλίμα ενός ταξιδιού στο Αιγαίο. Δείτε πόσο ήρεμη είναι η θάλασσα, Ούτε ένα μικρό κυματάκι!


Είχε πολύ ζέστη στις 5 το απόγευμα χθες. Χάριν του ρεπορτάζ έκανα αυτή τη βόλτα. Μετά επέστρεψα στο κλιματιζόμενο σαλόνι, κοντά στους ανθρώπους μου. Εκεί ναι, ήταν τόπος να μένεις για το υπόλοιπο ταξίδι που μπορεί να μην είναι μεγάλο, αλλά τον Αύγουστο δεν παύει να είναι μια δοκιμασία.


Μια άποψη του λιμανιού της Ραφήνας πάνω από το καράβι και κάτω από μια λέμβο που υπάρχει εκεί για τις δύσκολες ώρες. Δεν είμαι φωτογραφος. αλλά θέλω ότι αιχμαλωτίζω στο φακό του κινητού μου να είναι ρεαλιστικό και να το έχω ζήσει πρώτος εγώ, για να μπορώ να το μοιραστώ μαζί σας.


Σούλα, Έστερ και Χλόη στο σαλόνι του Superferry II. Χαλαρή κουβέντα και μετά ένα καφές παγωμένος είναι ότι πρέπει. Η ώρα φεύγει γρήγορα. Ούτε που καταλάβαμε για πότε φτάσαμε στο Γαύριο στην Άνδρο, Μετά πήραμε το δρόμο για το Μπατσί. Το ξενοδοχείο "Χρυσή Ακτή" μας περίμενε...