Προχωρούν οι μέρες... Με τις δυσκολίες τους, τους καύσωνες, τις πυρκαγιές και ότι άλλα "καλά" έχει να μας προσφέρει αυτό το σύστημα. Κι μείς έχουμε λόγους να θέλουμε να φύγουμε από αυτή την κατάσταση. Ας κοιτάξουμε λοιπόν μπροστά μας. Κι ας πάμε στην Κέρκυρα που θα βρεθούμε με τον Κώστα και την Άννυ, αρχές Σεπτεμβρίου.


Επάνω είναι η είσοδος στο λιμάνι της Κέρκυρα... Κάπως έτσι θα το δούμε κι εμείς από το καραβάκι που θα μας φέρει από την Ηγουμενίτσα στις 2 Σεπτεμβρίου, όπου θα καθίσουμε ένα βράδυ να ξεκουραστούμε λίγο από το ταξίδι. Ας τη δούμε λοιπόν μέσα από τα μάτια της φίλης μας Ρούλας στο πρόσφατο ταξίδι τους εκεί, με τον σύζυγο της,Μπάμπη.


Εμείς βέβαια θα μείνουμε στη βίλα Lou στα Νότια της Κέρκυρας (δείτε ΕΔΩ) αλλά με το αυτοκίνητο θα προσπαθήσουμε, αν οι συνθήκες μας το επιτρέψουν, να γυρίσουμε όλο το νησί. Και φυσικά δεν θα παραλείψουμε το κέντρο της πόλης, που είναι υπέροχο με τα στενά σοκάκια της, τα μαγαζιά, τα καφέ.


Εμείς τα έχουμε ζήσει όλα αυτά, το 2016 που ξαναπήγαμε με τη Σούλα, Απρίλη μήνα, στην πρώτη επέτειο του γάμου μας, για μια εβδομάδα. Μόνο που τότε πήγαμε με το αεροπλάνο και επιστρέψαμε μ' αυτό. Και νοικιάσαμε εκεί, αυτοκίνητο, για τις βόλτες και την... εξερεύνηση μας. Αυτή τη φορά, θα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Θα πάμε με το δικό μας Ι.Χ.


Θα ξαναπερπατήσουμε μαζί με τα παιδιά, τον Κώστα και την Άννυ, στα στενά σοκάκια της πόλης της Κέρκυρας με τις απλωμένες μπουγάδες που θυμίζουν κάτι από Ιταλία, όπως και η γενικότερη κουλτούρα και ο πολιτισμός των ανθρώπων από εκεί. Και φυσικά θα δοκιμάσουμε ντόπια φαγητά.


Ένα από τα ωραία καφέ της πόλης είναι κι αυτό. Εξαιρετικό το γούστο των ανθρώπων που το έχουν, ελπίζω και το σέρβις τους. Λίγη υπομονή, θα τα δούμε όλα αυτά στον καιρό τους. Για την ώρα, μετρούμε μέρες για τον ερχομό των πρώτων καλεσμένων μας: Της Έστερ και της Χλόης...