Αυτό το σπίτι στις Αγιές Παρασκιές, το ξέρουμε... Είχαμε πάει πολλές φορές μετά τη συνάθροιση του Ομίλου, όταν ήταν στη Βόνη και η Ζαϊρα μας έχει φιλοξενήσει. Αυτές τις σκάλες τις έχουμε ανέβει κι έχουμε καθίσει στη βεράντα της, που είναι μια απόλαυση το καλοκαίρι.


Σ' αυτό το τραπεζάκι και τις καρέκλες έχουμε πάρει το παγωτό μας και ότι άλλο η Ζαϊρα μας κέρασε. Και είναι φιλόξενη, όπως κι αν το δεις. Το σπίτι της είναι σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία και όπως βλέπετε έχει επαφή με τη φύση. Λίγα σπίτια είναι κοντά της.


Όμορφη, περιποιημένη η αυλή της, με τα λουλούδια της, τις γλάστρες της και όπως βλέπετε, αυτή την εποχή είναι ανθισμένα. Χαρήκαμε πολύ με τις φωτογραφίες, γιατί μας θύμισε λίγο Κρήτη που έχουμε δυο χρόνια τώρα να πάμε. Ας είναι καλά που είχε την ιδέα να μας τις στείλει.


Την ευχαριστούμε γιατί αυτή η επαφή και επικοινωνία είναι που μας κρατάει ζωντανή τη νοσταλγία να επισκεφτούμε τον τόπο μας. Ίσως μετά το καλοκαίρι, αν νοιώσουμε ότι το περιβάλλον είναι ασφαλές. Ίσως αργότερα, αλλά θέλουμε σε θεμιτό βαθμό, να είμαστε βέβαιοι ότι όλα θα πάνε καλά.


Η Ζαϊρα έχει φροντίσει το μπαλκόνι της που το καλοκαίρι είναι σωτήριο και δροσερό με μπόλικες γλάστρες και φυτά. Γλάστρες πήλινες που μερικές από αυτές παραπέμπουν και στο χωριό μου. Τα λουλούδια της τα βλέπω μια χαρά, ζωντανά και δραστήρια, να διεκδικούν την προσοχή μας.


Άλλη μια πλευρά από το μπαλκόνι της Ζαϊρας στις Αγιές Παρασκιές. Ας είναι καλά που μας έκανε να γυρίσουμε πίσω τη σκέψη μας και να θυμηθούμε όμορφα πράγματα που έχουμε ζήσει εκεί, στην Κρήτη. Τα φλας μπακ λειτουργούν καμιά φορά, λυτρωτικά, φτάνει να δεις το ζήτημα από τη σωστή σκοπιά.