Οι βουκαμβίλιες που αγαπώ πολύ... Είναι από το σπίτι του φίλου μου Πέτρου Μάλεση, δίπλα από το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα σε ένα πολύ ήσυχο δρόμο... Είχα πάει πρόσφατα για μια δουλειά εκεί και τράβηξα με το κινητό μου τις τρεις φωτογραφίες που βλέπετε. Ας μείνουμε σήμερα σ' αυτές, καθώς με μια 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ που έχουμε μπροστά μας, τα πράγματα θα είναι μάλλον δύσκολα.


Τα λουλούδια γενικά, μας αρέσουν πολύ, το ξέρετε. Βλέπετε εξάλλου τόσες αναρτήσεις στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Έτσι κι αλλιώς, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, είναι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε. Με διάθεση και με όρεξη για δημιουργία, άσχετα αν έχουμε η όχι επιτυχία. Σε μας, ας πούμε κάτι συμβαίνει φέτος και δεν έχουμε στο μπαλκόνι μας καλά αποτελέσματα.


Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε τακτική. Θα συνεχίσουμε να τα αγαπούμε και να τα φροντίζουμε. Και ίσως, με τη βοήθεια των γεωπόνων από τα φυτώρια και τους ειδικούς, καταφέρουμε να αναστρέψουμε την κατάσταση. Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να τα χαιρόμαστε μέσα και από εσάς, τους αναγνώστες μας... Και είμαστε ευτυχείς που συμβαίνει κάτι τέτοιο.


Αν μη τι άλλο, δείχνει μια ευαισθησία που έχουμε όλοι ανάγκη. Και μάλιστα στη σωστή κατεύθυνση, καθώς τα μάτια μας γεμίζουν χρώματα και η όσφρηση μας τα πιο όμορφα αρώματα... Και τα έχετε δει κι εσείς, είτε άγρια, είτε ήμερα, πάντα έχουν να δώσουν όμορφα συναισθήματα, σε όποιον διαθέτει λίγο χρόνο και κοντοστέκεται για να τα θαυμάσει.


Δείτε αυτή τη φωτογραφία. Η βουκαμβίλια βρήκε τόπο και απλώθηκε... Από τον μικρό κηπάκο αναρριχήθηκε στον δεύτερο όροφο κι έφτασε στην ταράτσα. Και θα συνεχίσει. Τίποτα δεν μπορεί να την σταματήσει, παρά μόνο αν ο άνθρωπος αποφασίσει να λειτουργήσει καταστροφικά. Κι εμείς δεν θα θέλαμε να βρεθούμε ποτέ σ' αυτή την κατάσταση. Επιλέγουμε συνειδητά την άλλη όχθη, εκείνη που περιβάλλει τα λουλούδια με αγάπη.


Ένα ακόμα υπέροχο λουλούδι που θα μείνει εδώ να μοσχοβολά και να ομορφαίνει τον υπολογιστή, το τάμπλετ ή το κινητό σας τηλέφωνο. Αυτή είναι η μικρή δική μας συνεισφορά, σε εποχές πολύ δύσκολες, όπως είναι αυτές του κορονοϊού Covid-19. Βλέπουμε μια προσπάθεια να ανοίξουν τον τουρισμό. Αλλά εμείς συνεχίζουμε να προσέχουμε, δεν εφησυχάζουμε. Τίποτε δεν τελείωσε...