Πρόωρα κυκλοφορούν σήμερα οι εφημερίδες. Κυριακάτικες εκδόσεις το Μεγάλο Σάββατο. Αλλά και οι άνθρωποι του Τύπου θέλουν να κάνουν Πάσχα. Λάβετε λοιπόν μια μικρή γεύση του τι γράφει σήμερα ο Τύπος. Σε λίγο θα πάω κι εγώ στη Στεμνίτσα να αγοράσω τις δικές μου.

Η φύση είναι πολύ όμορφη στο ξημέρωμα της καινούριας μέρας. Όπως μου αρέσει εμένα. Ήρεμο, γλυκό πρωινό με τα πουλάκια να τιτιβίζουν ένα γύρω. Οκτώ το πρωί και δεν είναι σήμερα, τουλάχιστον ακόμα,να κάθεσαι στο χαγιάτι. Ο ήλιος δεν έχει βγει ακόμα και έχει το κρύο του.

Δεν είναι βέβαια και για σόμπα, αλλά όπως και να το κάνεις δεν μπορείς να κάτσεις έξω. Έφτιαξα τον καφέ μου και κάθισα να χαράξω αυτές τις γραμμές.

Στο σπίτι κοιμούνται όλοι. Κι αυτή η απόλυτη ησυχία είναι που μ' αρέσει ιδιαίτερα. Μια καμπάνα ακούγεται στο βάθος. Απροσδιορίστου στιλ. Ούτε πενθεί, ούτε διαλαλεί χαρά. Απλά χτυπά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εδώ, βλέπεις, ακούγεται. Δεν είναι το χάος της πόλης...

Οι προετοιμασίες για το πως θα το κάνουν το αρνί (ή κατσίκι;) έχουν αρχίσει από την ώρα που φθάσαμε χθες. Είναι αναποφάσιστες. Και μάλλον την πρωτοβουλία θα την πάρει ο Γιώργος. Αυτός θα λύσει το... γόρδιο δεσμό: Στη σούβλα ή στο φούρνο; Δεν συμμετέχω στην... αγωνία. Παρακολουθώ απλά και καταγράφω αντιδράσεις...

Η Ειρήνη έχει κατέβει μαζί μας για Πάσχα. Και θέλει να περπατήσει λίγο. Την περιμένω να ξυπνήσει και θα της κάνω το χατήρι. Κι εμένα μου αρέσουν οι βόλτες στα πέριξ. Με τα πόδια ή κοντινούς προορισμούς.

Ό Αρης την έχει καταβρεί με την παρέα στο σπίτι. Αλλά καθώς μεγαλώνει, ως σκύλος, θέλει τα παιχνίδια του και ενίοτε του αρέσει να κυνηγάει τα πρόβατα. Κι αυτό δεν αρέσει καθόλου στους βοσκούς. Έτσι αναγκάστηκαν να του “στερήσουν” την ελευθερία στις βόλτες του. Τώρα τον έχουν με λαιμοδέτη όταν βγαίνουν από το σπίτι. Αυτό βέβαια, δε στέρησε καθόλου τη χαρά του Αρη που πάντα του αρέσει η βόλτα, όπως και να' ναι.