Μια άνοιξη τόσο διαφορετική και θλιμμένη η φετινή... Θλίψη και όχι χαρά στους ανθρώπους
Εικόνες μιας άνοιξης τόσο διαφορετικής, που δεν έχουμε ξαναζήσει ώς τώρα... Σύμφωνα με το ημερολόγιο, μπήκαμε σ' αυτή την εποχή, αλλά η καρδιά μας αντιδρά και δεν δέχεται εύκολα αυτή την πραγματικότητα, επειδή η ζωή η ίδια την διαψεύδει... Μπορεί τα λουλούδια να ανθίζουν, αλλά αυτό δεν αρκεί.
Από παντού ακούς απαγορεύσεις. Μη βγεις από το σπίτι! Κάτσε μέσα... Και όπως είναι φυσικό και το έχουμε ζήσει τόσες φορές στην χώρα μας, όλα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι... Βλέπεις στην τηλεόραση εκκολαπτόμενους "συναδέλφους" σε ρόλο εισαγγελέα, να ζητούν από ανθρώπους να απολογηθούν, επειδή τόλμησαν να βγουν έγω.
Κανείς δεν αναρωτιέται, αν όποιος έκανε αυτή την κίνηση, λειτούργησε υπεύθυνα. Ας είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε κι άλλα. Ακραία και παράλογα. Το ζήτημα είναι να ακούμε προσεκτικά τους γιατρούς και να παίρνουμε, ψύχραιμα, τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Ας καταλάβουμε, ότι, όλα αυτά είναι προληπτικά μέτρα.
Το ζήτημα είναι να ζήσουμε... Και ζωή, δεν είναι απλά η επιβίωση. Χάσαμε κιόλας την άνοιξη! Ο.Κ. θα στερηθούμε κοινωνικές συναναστροφές, αλλά πέρα από τ ις ακραίες καταστάσεις, υπάρχει και ο μέσος δρόμος. Εκείνος της υπακοής και της προσαρμοστικότητας στις νέες συνθήκες.
Φυσικά, δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τη λογική... Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Με το να βλέπουμε λιγότερη τηλεόραση και ειδήσεις... Δεν προσθέτουμε κάτι αν είναι συνεχώς ανοιχτή ακούγοντας τα ίδια και τα ίδια. Αυτή η επανάληψη επιτείνει τον πανικό... Και ‘μείς χρειάζεται να είμαστε ψύχραιμοι. Μην το ξεχνούμε.
Δεν γίνεται, δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, όπου να επιβίωσαν άνθρωποι κάτω από το κράτος του πανικού... Σ' αυτές τις δύσκολες ώρες, παρακαλώ, μη χάσουμε το χαμόγελό μας. Όσο ο καιρός είναι καλός, ας ανοίξουμε τα παράθυρα μας να μπει η άνοιξη. Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας να μπει η αγάπη...
Σχόλια (0)