Κάτω από τον επιβλητικό ιερό βράχο της Ακρόπολης, «κουρνιάζει» μια γειτονιά στην καρδιά της Αθήνας, ανήμπορη να τιθασεύσει τη «μαγεία» που εκρήγνυται σα λάβα από τα σπλάχνα της, προσφέροντας μια χαραμάδα ξεγνοιασιάς στην τραχιά μουντάδα της πρωτεύουσας. Είναι τα Αναφιώτικα. Αν δεν έχετε πάει ακόμα, βάλτε τα στο πρόγραμμα σας…


Πράσινα τοπία της διάσπαρτης από καλλιτεχνικά θαύματα φύσης, αγκαλιάζουν αρμονικά τόσο τα ασβεστωμένα σπιτάκια με τα μπλε παραθυρόφυλλα και τους ανθοστόλιστους κήπους, όσο και τα πέτρινα γραφικά σοκάκια, αποδεικνύοντας εμφατικά πως αυτή η εικόνα δεν είναι αποκύημα της αχαλίνωτης παιδικής φαντασίας αποτυπωμένη με όλα τα χρώματα της κασετίνας σε μια κόλλα χαρτί…


«Κάδρα» και μυρωδιές που δεν προσέρχονται από κάποιο νησί του καταγάλανου Αιγαίου, αλλά από μια γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας, τα Αναφιώτικα… Εμείς την βρήκαμε και πήγαμε να την επισκεφτούμε. Αδιάψευστος μάρτυρας οι φωτογραφίες που τραβήξαμε από τα στενά σοκάκια της. Ναι, έχεις την αίσθηση ότι είσαι αλλού.


Σκαρφαλωμένη στη βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, στα όρια της συνοικίας της Πλάκας, η γειτονιά που ξεγελά περιπαικτικά τον επισκέπτη δίνοντας την εντύπωση νησιού, πήρε «πνοή» τον 19ο αιώνα από εργάτες που έφθασαν από την Ανάφη, για να εργαστούν ως χτίστες στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα.


Οι εργάτες λέγεται ότι επέλεξαν να χτίσουν τα σπίτια τους κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, βάσει της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, γιατί τους θύμιζε την πατρίδα τους… Ως πρώτοι οικιστές αναφέρονται ένας ξυλουργός (Γ. Δαμίγος) και ένας κτίστης (Μ. Σιγάλας) από την Ανάφη, ενώ το παράδειγμά τους ακολούθησαν αργότερα κι άλλοι συμπατριώτες τους, οικοδομώντας με τη σειρά τους τα σπίτια τους εκεί, λαθραία μεν αλλά με την ανοχή προφανώς των Αρχών, κυρίως κατά την περίοδο της έξωσης του Όθωνα και της μεσοβασιλείας.


Μετά το 1922 ωστόσο, προστέθηκαν στην περιοχή Μικρασιάτες πρόσφυγες μεταβαλλόντας τη σύνθεση του πληθυσμού, ενώ τη δεκαετία του 1950, τμήμα της συνοικίας κατεδαφίστηκε στο πλαίσιο ανασκαφών. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες απαλλοτριώσεις από το υπουργείο πολιτισμού, με αποτέλεσμα σήμερα να παραμένουν μόνο 45 οικήματα (με επιφάνεια από 8 έως 36 τ.μ) τα οποία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα και φιλοξενούν 65 άτομα, ανάμεσα στα οποία και 4 παιδιά.


Κάπως έτσι το κάναμε κι εμείς ένα απογευματάκι Κυριακής πριν λίγο καιρό… Ξεκινήσαμε από την Αποστόλου Παύλου περπατώντας στον πεζόδρομο κι από δω βγάλαμε αυτή τη φωτογραφία. Συνεχίσαμε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτη και μετά το Μουσείο στρίψαμε αριστερά για να φτάσουμε περπατώντας πάντα στα Αναφιώτικα… Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και εμείς την απολαύσαμε πολύ αυτή τη βόλτα μας.