Πριν λίγες μέρες δημοσιεύσαμε εδώ φωτογραφίες από το χιονισμένο Πήλιο. Θυμηθείτε τις πατώντας ΕΔΩ. Σήμερα σας έχουμε μια σειρά νυκτερινών φωτογραφιών, παρμένες στις 12:30 μετά τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης…


Μα, θα μου πείτε, ποιος φυσιολογικός άνθρωπος μπορεί τέτοια ώρα να είναι στους δρόμους, να αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση από πλευράς καιρού και να έχει το κουράγιο και τη δύναμη να φωτογραφίζει κιόλας ότι βλέπει γύρω του; Ε, λοιπόν, πάντα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σοβαρούς λόγους για να το κάνουν…


Για τους φίλους μας και αδελφούς μας Τάκη και Βικτόρια λέω, που μια τέτοια ώρα επέστρεφαν σπίτι τους, στη Ζαγορά Πηλίου, από την πόλη του Βόλου, όπου είχαν πάει για να παρακολουθήσουν τη μεσοεβδομαδιαία συνάθροιση στην εκκλησία τους.


Και τους αξίζει έπαινος που παρά τις δυσχερείς καιρικές συνθήκες, αυτοί ήταν παρόντες στη συνάθροιση τους, έκαναν κοινωνική συναναστροφή με τους αδελφούς τους και πήραν τη μερίδα που τους αναλογούσε από το πνευματικό τραπέζι του Ιεχωβά. Για όλους μας, ασφαλώς, αποτελούν καλά παραδείγματα.


Έτσι μπορέσαμε κι εμείς να απολαύσουμε, εκ τους ασφαλούς, ένα ομολογουμένως δύσκολο ταξίδι στη διαδρομή Ζαγορά – Βόλος και η επιστροφή, συνολικά κοντά στα 90 χιλιόμετρα! Αντιλαμβανόμενοι τη θυσία που κάνουν δυο φορές την εβδομάδα, ας το ξανασκεφτούμε εμείς, που είμαστε μόλις δέκα λεπτά δρόμο από την Αίθουσα Βασιλείας και καμιά φορά το σκεφτόμαστε…


Ναι, ας μας προβληματίζουν θετικά, τέτοια παραδείγματα πίστης, διότι καμιά φορά πέφτουμε στην παγίδα να θεωρούμε τον μικρόκοσμο μας ως κάτι το πολύ σημαντικό. Και καθετί που μας αφορά ως πολύ σπουδαίο και αδυνατούμε να φανταστούμε ότι μπορεί να συμβαίνει και σε άλλους, αλλά μπορούν και το ξεπερνούν…