Υπέροχη εποχή για θαλασσινά ταξίδια σε μέρη γνωστά ή άγνωστα… Τολμάτε να το κάνετε;
Δεν λέει να πέσει η ζέστη… Ανυπόφορη, γίνεται ώρες – ώρες… Ιδιαίτερα τα βράδια είναι δύσκολα στην πόλη. Και τότε είναι που φαντάζεσαι ένα θαλασσινό ταξίδι. Η Ελλάδα περιτριγυρίζεται από θάλασσα… Και ταξίδια έχουμε κάνει όλοι μας… Ή μπορεί αυτά να γίνουν μέσα από τα μάτια, φίλων…
Όπως αυτό, ας πούμε… Συνέβη πριν λίγες μέρες. Το καράβι αποπλέει από Πειραιά… Ταξίδι μεσημεριανό… Εκεί κατά τις 11 είναι ο απόπλους. Αυτά τα ταξίδια είναι τα πιο όμορφα… Από εμπειρία το γνωρίζω. Τα έχω κάνει κι εγώ για Ηράκλειο. Και ποια η διαφορά, παρακαλώ, αν το πλοίο πάει για Χανιά;
Για μένα, που έχω βάλει τη φαντασία μου να δουλέψει για να αντιμετωπίσω μια δύσκολη κατάσταση, ασφαλώς και δεν έχει καμιά διαφορά… Για κάποιους άλλους όμως, μπορεί και να σημαίνει πολλά κάτι τέτοιο. Η καρδιά του καθενός το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, αυτό… Αυτή είναι που μας οδηγεί… Έτσι, δεν είναι;
Το λιμάνι του Πειραιά θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένει… Παλιά κτίρια στο λιμενοβραχίονα «ντυμένα» με τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες από τον καιρό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, για να κρύβουν την εγκατάλειψη από τα μάτια των ταξιδιωτών… Και η θάλασσα, λάδι… Εντάξει, είμαστε ακόμα μέσα στο λιμάνι, αλλά και το υπόλοιπο ταξίδι, έτσι θα είναι…
Νιώθεις να απομακρύνεσαι σιγά – σιγά από τον Πειραιά και όλα είναι όμορφα… Στο μυαλό μας είναι τα σχέδια, τα όνειρα που κάνουν τη δική τους επανάσταση… Και η προσμονή δίνει τη δική της μάχη απέναντι στο χρόνο που νομίζει ότι κόλλησε και δε λέει να πάει παρακάτω… Σαν να αρνείται να συνεργαστεί…
Κι όμως όλα γύρω μας είναι όμορφα… Στη φαντασία μπορείς να το κάνει ακόμα καλύτερο… Και μπορείς ακόμα και να ξεχάσεις ή να μη νιώσεις την κάποια κούραση ενός εξάωρου ταξιδιού μέσα στο μεσημέρι… Η ζέστη έξω είναι αισθητή, όσο κι αν υπάρχει αυτή θαλάσσια αύρα, όμως μέσα στο σαλόνι μπορείς να πάρεις βαθιές ανάσες από το δυνατό αιρκοντίσιον…
Είμαστε έτοιμοι να σαλπάρουμε; Ε, ας το κάνουμε… Όλο και κάποιος θα μας περιμένει στην Κρήτη… Κι οι μέρες είναι όμορφες, ξεχωριστές… Τις περιμέναμε πως και πως… Αργότερα θα κάνουμε τους απολογισμούς μας… Έτσι δεν γίνεται, μετά από κάθε ταξίδι; Στις δικές μας μικρές στιγμές… Τότε που ο διαλογισμός και η σκέψη γίνεται μέρος της ζωής…
Σχόλια (0)